Fiets.nl

Net ook terug. Zeeer tevreden, 8.00 met neutralisatie verrekend, zonder 8.32. Mijn PR van 4 jaar terug met 1 uur 27 verbeterd. En dik 40plus goud. Supertrots en voldaan. En kapot.

Mijn eerste Marmotte zit er ook op. Ik ben zeer tevreden! 7.48 om 8.22 is goud voor mij. Wat een belevenis. De laatste 3km van de Galibier vond ik erg indrukwekkend.

Ik ben zeer te spreken over de camping Belledonne! Tevens startvak 1 was ook erg fijn. Goed geregeld door en route fietsreizen.

Op donderdag heb ik nog een leuke tocht gedaan met Magoo. La Berarde. Vriend van Magoo en mede clubgenoot van mij is echt n bikkel. Met 1 hand de alpe dhuez op! Flinke schaafplekken en slag in t wiel maar wel goud!

Ik hoorde nog van valpartijen in de afdaling van de Glandon. Ik heb niets gezien... Gelukkig.

En dan nu het zwarte gat!

Officiële uitslag ook binnen, 7h23 exclusief Glandon. Verslag volgt later, m'n vrouw wil nu aandacht

Om 6 uur sta ik op na (gelukkig) een redelijk goede nacht slaap. 's Ochtends is het nog héél koud in Bourg d'Oisans, zo'n 5-6 graden. Ik werk mijn ochtendritueel af en rijd rond 7 uur naar de start. Met het oog op de kou heb ik een oude trui en oude trainingsbroek aangedaan, die ik achterlaat bij de start. Er wordt wat om gelachen omdat men denkt dat ik hierin ga starten maar als ik zo rond 7h30 (bij de start) de boel uittrek kijkt men ineens vrij jaloers...

Afijn, al bij de eerste rotonde komt het Pinarello fabrieksteam voorbij. Ik haak mijn karretje aan en met 40-45 km/uur in 't uur gaat het richting de Glandon, waar ik mijn eigen tempo pak. Mijn doel is om hier hoog D2 (max. HR162) en geen slag hoger naar boven te rijden en dat lukt vrij goed. In de eerste helft word ik nog wel wat ingehaald, maar ik haal ook veel mensen in. "Inhouden, inhouden, inhouden" zeg ik wel 100x hardop tegen mezelf. Na een uur ben ik bij het eerste afdalingkje en zorg ik dat ik me netjes aan mijn eet/drink planning houd. Daarna volgt de lastigste kilometer van 12%, waar ik 3 mensen tegelijk hun ketting zie breken dankzij dom schakelen. Ook die kilometer kan ik in D2 klimmen en daarna heb je het ergste gehad. Ik bereik het 2e stuwmeer waar ik een praatje maak met een Nederlandse wedstrijdrenner uit Alphen a/d Rijn. Na 1h50 bereik ik de top, waar ik snel de bidons vul en begin aan de afdaling.

Gelukkig geen ongelukken daar; de meeste mensen rijden rustig op een enkeling uitgezonderd die onverantwoorde risico's neemt. Ik volg een kerel in een Assos-outfit die (in mijn ogen) goed daalt en na ca. 25 min. bereiken we de voet. Daar vind ik in eerste instantie geen goed groepje, maar een helmloze Ier maakt tempo. Uiteindelijk ontstaat dan toch een goed groepje, waar ik mee mee laat sleuren zonder op kop te komen. Het groepje gaat me uiteindelijk toch wat te hard (ik kan wel volgen maar wil ook wat herstellen) dus ik switch naar een langzamer groepje. Dit gaat me dan weer te zacht, en daarom haak ik na een paar km weer aan bij een sneller groepje dat voorbij komt. In St François de Maurienne gaat iedereen weer z'n eigen weg en begin ik aan de Télegraphe.

Het is inmiddels wel iets warmer geworden maar nog steeds goed te doen. De Télégraphe is een goed lopende klim en ook hier mag ik van mzelf geen D3 rijden. Ik klim vrij gemakkelijk naar boven maak onderweg nog een praatje met een Vlaming, die van groepje naar groepje rijdt om praatjes te maken. Leuke kerel. Boven snel de afdaling in, op weg naar de bevoorrading in Valloire. Even buiten Valloire schiet de schrik me om het hart; ik denk de bevoorrading gemist te hebben, aangezien ik iedereen met volle bidons zie rijden. Een beginnersfout, ik vervloek mezelf maar juist op dat moment zie ik een bord "Ravito, 1 KM". Gelukkig. Aldaar even snel pissen en de bidons weer vullen. Dankzij de Isostar tabletten die ik al op de fiets in de bidons mik verlies ik weinig tijd.

Dan zet ik het gas voor de eerste maal vol open. iPodje gaat in en rammen maar. Hartslag gaat mooi in D3 en de kilometers tikken snel weg. Ik heb me nu 2x laten verrassen door de Galibier en dat zal me geen 3e keer gebeuren. Op de 23 en de 25 stamp ik op de pedalen op weg naar Plan Lanchat. Op het vlakke stuk vlak ervoor houd ik eventjes in, om vervolgens volle bak te beginnen aan de venijnige laatste 8 KM. Ik schakel de 27 en stamp naar boven. Gelletje eten, goed blijven drinken en tempo maken. Ik haal vreselijk veel mensen in, waaronder een mannetje van 40 KG die met 42x21 klimt. Hij schijnt elk jaar mee te doen hoor ik later. De eerste 2 km van dit stuk zijn, samen met de laatste 2 km in mijn ogen het lastigst. De Garmin bevestigt dit ook en laat percentages zien van 9-11%. Op deze hoogte en met 24 km k1immen in de benen (2000m+) doet dat serieus pijn. Op de laatste km moet ik voor het eerst afzien, maar toch bereik ik de top. Even snel de bidons vullen en de afdaling in.

Op de Garmin zie ik dat ik mijn doel van < 8 uur wellicht haalbaar is, maar dan moet van nu alles meezitten. Het zit mee, want ik vind na de afdaling van de Lauraret een prima groepje waar serieus wordt door gepeerd. De tunnels zijn af en toe toch wel levensgevaarlijk trouwens. Als polderjongen kan ik zelf ook een aardige duit in het zakje doen, het enige verschil met de andere mannen is dat ik ook nog redelijk kan klimmen; de rest moet op de twee heuveltjes direct lossen. Ik houd toch maar in, want dit groepje is goud waard tot aan Bourg en ik moet ook tijd nemen om te herstellen. Ik zie tijdens de afdaling de hartslag tot onder de 90 dalen en dat stemt me tevreden. Laatste gelletje erin, nog een slokje en ik maak me op voor de slotklim. Een kilometer voor de voet demarreer ik uit het inmiddels stilgevallen groepje en rijd zelf naar de voet. Ik zìe dat ik nog dik 1h20 heb om < 8 uur te rijden. Dat zou normaal gezien toch moeten lukken.

Op de eerste strook zie ik de hartslag meteen al naar D3 gaan, een goed teken. Ik houd echter bewust iets in, want in de eerste 3 stroken ga je niks winnen, maar kun je wel alles verliezen, zeker omdat het hier ook behoorlijk warm is. Het shirt gaat volledig open (full-zipper is toch heerlijk), de iPod gaat weer aan en het verstand op nul. Er wordt hier afgezien door iedereen, ook door mezelf. Toch haal ik een hoop mensen in, en ik word niet of nauwelijks ingehaald. Om me heen zie vrijwel alleen maar startnummers uit eerdere groepen. Na een paar bochten passeer ik forumlid Charite, wat me sterk verbaast gezien zijn 1800 trainingskilometers. Hij blijkt achteraf niet gestart te zijn en rijdt alleen maar boven om z'n chip in te leveren...

Bij La Garde en Huez krijg ik wat bekertjes water aangereikt om te drinken en over mezelf heen te gooien. Na Huez besluit ik nog eens een tandje bij te zetten. Ik denk aan al die lange trainingen in de winter, door de kou en de sneeuw, over al dat lekkers dat ik heb laten staan voor La Marmotte en aan de Waalse Pijl waar ik zo vreselijk heb afgezien. Nog 3 bochten. Nog eens aanzetten, lekker nummertje op de iPod opzoeken. Nog eens op de trappers lopen. Nog 1 bocht en dan 't dorp in. Buitenblad onder het bruggetje door en alles geven. Over de finish. 7h52 volgens de Garmin. Dik en dik tevreden.

Na 5 minuten tot mezelf komen de chip ingeleverd, bidons gevuld en afgedaald om te kijken of ik Cees nog kon bevoorraden. Halverwege zie ik hem rijden maar kan ik helaas niet meer omdraaien door tegenliggers. Ik rijd naar de camping, gooi mijn fiets in de wagen, bel wat mensen en ga met mijn stoeltje en mijn koelbox aan de weg zitten en heb ruim 1,5 uur lang andere deelnemers aangemoedigd. Leuk om te doen. 's Avonds een pizza gegeten met Cees en lekker geslapen, volgende dag weer naar huis. Was echt een topweek en ook heel gezellig met Cees. Toch leuk hoe je via zo'n forum mensen leert kennen.

Andere zaken die opvielen

- enorm veel (dure) krakende en piepende fietsen
- meest populaire profshirt: Leopard en de Zwiterse kampioenstrui van Saxobank (Cancellara)
- bizar veel Denen en ook veel Engelsen

havana schreef: Verslag volgt later, m'n vrouw wil nu aandacht

Boffert
Maar het was het wachten waard; erg leuk verhaal!! Graag meer van dit soort verslagen, altijd leuk!

Dit jaar mijn eerste Marmotte gereden.
Ik had mezelf ten doel gesteld er 7uur tot 7uur en een kwartier over te gaan doen. Of dit haalbaar zou zijn, moest blijken.
Na +/- 9000 km training gestart aan mijn eerste cyclo. Na te zijn gestopt met koersen wilde ik eens kijken of het rijden van een cyclo iets voor mij zou zijn.

En het resultaat mocht er zijn. Met de eerste deelname in de top 50 gefinished, op een 44e plaats als 7e Nederlander overall. Met 6u.43.min inclusief afdaling van de Glandon en 6u.16min exclusief ben ik zeer tevreden en smaakt dit zeker naar meer!!!

Proficiat aan allen die hun individuele doel hebben behaald !!!

Zo ook terug en weer aan het werk.

Mijn eerste Marmotte met 3000km. 8:56 gereden zonder Glandon en 9:33 met. Een mooie zilver plak. Nog wel wat trainen voor goud.

Iedereen gefeliciteerd die hem heeft uitgereden

Zo dat zit er op, 8h 24 (zonder Glandon) nog net goud (9h08m totaal), had er 6000 trainingskm op zitten en heb veel bovenkant D2 gereden, laatste beklimming alpe d'huez eerste stuk 155slagen max vanwege maagkramo en laatste 5 km op omslagpols(171) met een alles of niets poging om op tijd binnen te geraken en dat lukte dus. Blij dat het erop zit en goud geworden is, blij ook dat het perfect weer was en dat ik weer heelhuids bij het hotel terug was, geen ambitie om dit ooit over te doen ik zie geen ruimte om er nog vele minuten eraf te halen, ben bijna niet gestopt alleen voor water (15 repen bij , 2 over).

Verzetten: ik had 38x32 en 38x36 en heb daar de meeste klim km mee gedaan (denk 75% met 38x36) een rouleur dus, niet zo'n power climber

Respect voor iedereen die fietsend de eindstreep heeft gehaald, gefeliciteerd!

Ben ook weer thuis van een lange week Frankrijk.

Voor de tweede keer op rij geen goud mee naar huis kunnen nemen. 8:36 uur totaal, zonder afdaling van de Glandon 8:06 uur.

Volgend jaar nog een keer proberen, en dan hopelijk goud...

Goed gedaan iedereen. Blijft een prachtig doel om voor te trainen. Ik heb m'n Garmin inmiddels ook uitgelezen.

BTW ik heb denk ik Havana bij de start gezien want dat joggingpak was inderdaad opvallend (vak 2000-4000) en ik had al zo'n vermoeden dat dat uit zou gaan haha..
De filmpjes via de site van sportcommunication staan er inmiddels ook (op startnummer), leuk om jezelf te zien zwoegen, wat ik zwaar vond draaien ziet er daar soepeltjes uit.

Eerste keer Marmotte. Wat een rit, heel mooi. Tijd? In ieder geval uitgereden met naast de revitaillerings posten alleen op de Alpe een paar minuten op het muurtje gezeten vanwege m'n rug. Voldaan en trots terug naar het vlakke land gereden gisteren. Belachelijk veel Denen inderdaad.