codex schreef:Gewoon je verantwoordelijkheid nemen.
In het verleden zijn genoeg wielrenners opgestapt en weer naar de amateurs gegaan. Tiemen Groen 4x wereldkampioen is na een korte tijd uit het beroepswielrennen gestapt.Hij heeft er zich nooit overuitgelaten, maar het zou goed kunnen zijn dat hij toen genoeg "heeft gezien".
Wij stappen toch ook op, bij onze werkgever als we dingen tegenkomen die we niet kunnen verenigen?Niet dan. Hypocriete lafbekken zijn het.
Het eerste is puur jouw theorie, zonder enige vorm van onderbouwing.
Je werkgever als wielrenner gedag zeggen? Hoeveel seconde heb je nagedacht voor je dat op schreef? Erg veel keuzes in werkgevers heb je toch niet als wielrenner. Er is niet meer dan een handjevol prof ploegen. Daarnaast moet je als wielrenner in een beperkt aantal jaren je geld verdienen, bij de meeste renners is namelijk de educatie er bij in geschoten.
en dan dat gejammer dat wielrennen zo zwaar is.Dat kan toch niet zonder doping! ..jammer de jammer.
Ooit wel eens een etappe koers gereden? Je kan toch moeilijk ontkennen dat het niet zwaar is? Maar wie heeft er beweerd dat het niet zonder doping kan?
Weet je wat zwaar is...de mensen die elke dag achter de lopende band staan(8 uur per dag) en hun hand op moeten steken om te vragen om te plassen.Geestdodend en keihard werken(2 jaar gedaan). Fysiek en geestelijk erg zwaar. En wat dacht je van de zorg bij zorginstellingen?of wat dacht je van een turnster die 32 uur? in de week traint.
Heeft er dan iemand beweerd dat turnsters het makkelijk hebben?
Nee fietsen is de meest overschatte sport die er is qua zwaarte.Ik fiets(te) met 2 vingers in de neus, 250km achter mekaar, samen met dikke zestigers en ook vrouwen van over de 65 tig ,op een gewone dagelijkse fiets.(tijdens de elfstedentocht).In de bergen wordt het wel zwaar.Maar hoeveel km fiets een beroepswielrenner nu totaal in de bergen jaarlijks? tijdens een koers. (Dan heb ik het niet over een specifieke trainingsweek voor de echte klimmers).
Misschien dat het je nooit is opgevallen, maar zo vlak als in Nederland is het praktisch nergens. Tijdens de Elfstedentocht kan je lekker de hele dag wieltjes zuigen. De dag er voor had je daarnaast waarschijnlijk geen 200 km gereden en de dag er na heb je waarschijnlijk ook niet nog eens 200 km gereden? Ik kan je vertellen als je 4 dagen lang iedere dag weer tot de conclusie komt dat je een aantal klimmers eigenlijk niet bij kan houden, dat je dan ook gewoon de 5e dag toch weer moet proberen er aan te blijven hangen. Als jij denkt dat je daar geestelijk niet sterk voor hoeft te zijn dan zit je er toch gewoon naast. Denk bijv aan Cadel Evans op Alpe d'Huez in 2008.
Als je niet eens een idee hebt hoeveel km een profrenner rijdt, misschien moet je dan je oordeel gewoon voor je houden. Daarnaast zit 'm de zwaarte niet alleen in de km's, maar vooral in het tempo.
De wielrenners hebben van hun hobby hun beroep gemaakt, ze reizen overal heen, zijn altijd buiten, ze verdienen erg veel in verhouding en ze jammeren als ze het eerste uur van de etappe 50km per uur moeten rijden, dan een paar uur rustig aan en het laatste uur weer vol er tegenaan.Dan heb ik het al helemaal niet over de knechten ,die maar een specifiek deel van de etappe/koers zich echt moeten inspannen en vaak op eendaagse koersen al lang voor de meet , afstappen.
Dat 1e klopt helemaal. Alleen daarna ga je weer met een partij onzin verder. Na een weekje koersen krijgt iedereen zere benen, als er dan het 1e uur 50 gemiddeld wordt gereden ga je gewoon naar de tering. Moeten ze dan zeggen dat het allemaal een makkie was terwijl ze aan hun limiet zaten? Je wordt niet zo maar prof wielrenner.
Het laatste stuk heb ik uberhaupt maar niet geciteerd. Meer dan een mooi school voorbeeld van generaliseren is het niet. Als je mensen in het openbaar gaat lopen affakkelen zou je eens kunnen beginnen om enige vorm van onderbouwing toe te voegen.
.
