BRM 200 op de Mountainbike
Vorige week nog alles net op tijd af, om de MTB enigszins klaar te hebben voor de de BRM.
Want ja, het is leuk om er toch bij te zijn.
Dus. MTB wielen naar de rijwielzaak gebracht, en TT stuurtje op de MTB gezet.
Ik heb er slicks onder laten zetten, of het tubeless moest zijn? Nou, graag, wel handig ivm het dichtrijden van een eventueel lek.
Bij het ophalen zei men dat de slicks eigenlijk voor binnenbanden zijn, dus dat je ze in het begin misschien vaker moet oppompen.
Hm. Houd het het dan wel vol tijdens de tocht? Ja, dat moet goed komen zei men.
Dan brak de zaterdag aan, samen met mijn maatje Michiel reden we met de auto naar Amersfoort en daar haalden we Herrick op (Wisselwerking) en reden we richting Nijmegen.
Bij de start, stonden we wel te kijken van de opkomst. Dat leken wel 100 tot 150 mensen die zich hadden verzameld.
Ook heb ik DDX in real life eens ontmoet. We haalden de kaarten op en gingen van start. We zaten zo ergens achter het midden van de meute. Het gaat dan rustig van start en ieder draait een beetje warm en we rijden zo Nijmegen uit.
Mijn Mountainbike rijdt prima en met de slicks is het al een stuk beter dan die zingende terreinbanden.
Herrick, Michiel en ik, rijden wat groepjes voorbij en besluiten bij de kopgroep te gaan fietsen. Dat tempo trekt dan lekker aan, en de groep dunt wat verder uit, en na verloop van tijd hebben we een kopgroep van een man of 20 over. Zo rijden we flink door en de vroege ochtend kou trekt wat weg. We rijden langs mooie stukken natuur.
Dan splitst de kopgroep in twee, de een neemt de omweg en het andere deel gaat toch langs het overstroomde gedeelte.
Bij de kopgroep zit een aantal sterke lui, die het tempo er flink in hebben. DDX nam veel kopwerk op zich, samen met nog een paar anderen die ik niet ken. Het is mooi om DDX te zien fietsen, heel soepel en verdomd snel wanneer nodig. Gaaf!
Dan naderen we de eerste stop, volgens mij op zo'n 70 a 75km van de start. De kopgroep is nog bij een, en we stappen naar binnen voor het stempelwerk, even wat kleding wisselen en t sanitair.
Voor Michiel is het zijn eerste BRM, en t wordt dan vandaag zijn nieuwe afstands record, want tot heden was dat 145km.
Dan stappen de eersten weer op en we fietsen richting de brug, waar we inderdaad allemaal wat moeite hebben om dat af te lezen van de navigaties. Dan de brug op, is het echt stampen op die MTB om die groep bij te houden. Na nog wat kilometers begin ik te beseffen als ik de 200km goed wil rijden, ik mijn tempo wat moet gaan matigen. die 35km/h gemiddeld ga ik hier op niet voldhouden merk ik. Ik laat wat zakken en besluit mijn eigen tempo te gaan rijden. Ik zeg Herrick en Michiel dat ze lekker hun eigen rit er van moeten maken en niet bij mij hoeven te blijven, maar ze blijven bij mij en maken er een social ride van. Echt super tof! Natuurlijk wel gezelliger.
Terwijl zij lekker zitten te kletsen omdat het voor hun een rustig tempo is, probeer ik de machine kamer op volle toeren te houden.
Zeker op de hellingen merk ik dat ik echt weg zak soms. Met zijn drieen rijden we toch lekker door, tot dat ik het almaar zwaarder vind worden. Het lijkt alsof die banden toch aardig wat druk kwijt raken. Verdorie, dit was toch een slecht plan. Er hadden gewoon binnenbanden in gemoeten.
Maar ja, goede training zeg ik dan altijd maar.
Bij de eerste stop troffen we anderen aan, de eerste groep en nog wat anderen die ons onderweg hebben ingehaald.
Gezellig wat gegeten en ik ben bij een fietsenzaak even de boel gaan oppompen. We hebben er 135km op zitten.
Er begint wat gespetter, maar dat houdt soms ook weer op. Het is nog 65km, ik vind het moelijk te doseren nog, ik heb nog niet zoveel lange ritten gereden, en ik heb geen idee hoe dat op de MTB gaat. Breekt het me straks op om zo te blijven aanzetten, of houd ik dat wel vol? Ik weet van die paar keer dat ik langer heb gefietst, dat er wel altijd 'iets' gebeurd wanneer ik er zo'n 130 a 150 km op heb zitten. Dan komt het eea wat meer los ofzo, heel apart.
Zo ook nu, met nog zo'n 50km te gaan, gaat het tempo omhoog. Later nog even wat kopwerk gedaan toen ik het echt op de heupen kreeg, na de vele kopwerk kilometers van Herrick en Michiel.
Dan merk ik weer dat de druk in de voorband afneemt. Wat balen zeg. Maar ik ga niet meer stoppen.
Goede training, denk ik dan maar weer.
De laatste kilometers zijn wel nat geworden maar dat was niet lang. Het was een hele leuke tocht en hulde voor de route en de organisatie, wat mij betreft allemaal goed geregeld weer!
Al met al goed gelukt op de MTB met een kleine 30km/h gemiddeld, dat was wel even een uitdaging, dus deze BRM 200 medaille is voor mij wel extra speciaal, haha
https://www.strava.com/activities/3083383450
PS
Foto's staan op Strava. Hier is het steeds op zijn kop,