Quote: Origineel geplaatst door C a s r a n op 12 Juli 2006
<Arden Challenge-repo>
Mooi verslag, Casran. Mooie gemiddeldes ook. En dat met zo’n voorbereiding. Plus nog de overstap van studie naar werk, hetgeen toch ook een mentale belasting betekent, waardoor je fysieke prestaties doorgaans tijdelijk afnemen. Knap dus, die 19de plek.
Nog gekoerst vandaag?
Quoten: Origineel geplaatst door Amclassic-fan op 13 Juli 2006
@cascarsi Maren Kessel zal ben ik bang voor je ook tegen vallen. Zal waarschijnlijk erg hard door bijv Martin van Plateringen.
Misschien dat ik zaterdag nog de tijd en zin maak om een verslagje te schrijven van de 4e daagse van Kontich voor junioren (uci 2.1!!).
Zondag rij ik Kemmel-Ledegem-Kemmel, is een Belgische clubklassieker.
Ik rij er ook zondag. Bij welke ploeg rij jij eigenlijk? Welke fiets? Mss herken ik je wel.
@cascarsi Maren Kessel zal ben ik bang voor je ook tegen vallen. Zal waarschijnlijk erg hard door bijv Martin van Plateringen.
Misschien dat ik zaterdag nog de tijd en zin maak om een verslagje te schrijven van de 4e daagse van Kontich voor junioren (uci 2.1!!).
Zondag rij ik Kemmel-Ledegem-Kemmel, is een Belgische clubklassieker.
Ik rij er ook zondag. Bij welke ploeg rij jij eigenlijk? Welke fiets? Mss herken ik je wel.
Quoten: Origineel geplaatst door meeuh op 14 Juli 2006
Quoten: Origineel geplaatst door Amclassic-fan op 13 Juli 2006
@cascarsi Maren Kessel zal ben ik bang voor je ook tegen vallen. Zal waarschijnlijk erg hard door bijv Martin van Plateringen.
Ik rij er ook zondag. Bij welke ploeg rij jij eigenlijk? Welke fiets? Mss herken ik je wel.
@ amclassic-fan: ik kijk wel hoe het loopt, ik probeer het gewoon(wie nie waagt, wie niet wint)
@meeuh: ik niet in een ploeg, ik fiets op een blauwe cascarsi(niks flitsend ofzo, maar gewoon staal) en ik heb een matzwarte MET helm op
wa heb jij aan en wat is je doel ???
Quoten: Origineel geplaatst door Amclassic-fan op 13 Juli 2006
@cascarsi Maren Kessel zal ben ik bang voor je ook tegen vallen. Zal waarschijnlijk erg hard door bijv Martin van Plateringen.
Ik rij er ook zondag. Bij welke ploeg rij jij eigenlijk? Welke fiets? Mss herken ik je wel.
@ amclassic-fan: ik kijk wel hoe het loopt, ik probeer het gewoon(wie nie waagt, wie niet wint)
@meeuh: ik niet in een ploeg, ik fiets op een blauwe cascarsi(niks flitsend ofzo, maar gewoon staal) en ik heb een matzwarte MET helm op
wa heb jij aan en wat is je doel ???
pijn is een emotie<br>
emotie kun je uischakelen
emotie kun je uischakelen
@ amclassic-fan: ik kijk wel hoe het loopt, ik probeer het gewoon(wie nie waagt, wie niet wint)
@meeuh: ik niet in een ploeg, ik fiets op een blauwe cascarsi(niks flitsend ofzo, maar gewoon staal) en ik heb een matzwarte MET helm op
wa heb jij aan en wat is je doel ???
Ik rij voor wielercluboostende noordzee. Geel en blauwe truitjes, ik rij op een zwarte met witte letters -PRO WINNER- , witte giro helm. Wss kun je me het best herkennen aan blauwe schoenovertrekkjes met -deschuyter op in het geel- M'n doel? Ik weet het niet goed... Zo'n parcour ligt me niet echt, 7klimmen , 130km. Korbeek LO laggik er in de eerste klim al uit Wortegem Petegem reed ik dan weer uit... Naar het schijnt is het overleven tot aan de kemmelberg en dan zou het te doen zijn... Rij je met een of andere selectie mss?Kzou zeggen, good luck, want het wordt zwaar!
Quoten: Origineel geplaatst door meeuh op 15 Juli 2006
Ik rij voor wielercluboostende noordzee. Geel en blauwe truitjes, ik rij op een zwarte met witte letters -PRO WINNER- , witte giro helm. Wss kun je me het best herkennen aan blauwe schoenovertrekkjes met -deschuyter op in het geel- M'n doel? Ik weet het niet goed... Zo'n parcour ligt me niet echt, 7klimmen , 130km. Korbeek LO laggik er in de eerste klim al uit Wortegem Petegem reed ik dan weer uit... Naar het schijnt is het overleven tot aan de kemmelberg en dan zou het te doen zijn... Rij je met een of andere selectie mss?Kzou zeggen, good luck, want het wordt zwaar!
hebben we het wel over de zelfde wedstrijd. Maren kessel ligt dicht bij oss en op (misschien) een dijkje en drempel is er niks wat er naar boven gaat en ik rijd bij de junioren en die moeten morgen 72 km fietsen dus kwa lengte valt het best mee
ik rij helemaal aleen. Ik ben kopman, knecht, trainer, coach, fysiotherapeut, mechanieker en sponsor
Ik rij voor wielercluboostende noordzee. Geel en blauwe truitjes, ik rij op een zwarte met witte letters -PRO WINNER- , witte giro helm. Wss kun je me het best herkennen aan blauwe schoenovertrekkjes met -deschuyter op in het geel- M'n doel? Ik weet het niet goed... Zo'n parcour ligt me niet echt, 7klimmen , 130km. Korbeek LO laggik er in de eerste klim al uit Wortegem Petegem reed ik dan weer uit... Naar het schijnt is het overleven tot aan de kemmelberg en dan zou het te doen zijn... Rij je met een of andere selectie mss?Kzou zeggen, good luck, want het wordt zwaar!
hebben we het wel over de zelfde wedstrijd. Maren kessel ligt dicht bij oss en op (misschien) een dijkje en drempel is er niks wat er naar boven gaat en ik rijd bij de junioren en die moeten morgen 72 km fietsen dus kwa lengte valt het best mee
ik rij helemaal aleen. Ik ben kopman, knecht, trainer, coach, fysiotherapeut, mechanieker en sponsor
pijn is een emotie<br>
emotie kun je uischakelen
emotie kun je uischakelen
-
dijlespurter
- Forum-lid
- Berichten: 345
- Lid geworden op: 29 jun 2006 22:21
vandaag 44ste in interclub te sint katelijne waver alles lag uit 1
ben nog 15 seconde voor het "peleton" geiindigd
ben nog 15 seconde voor het "peleton" geiindigd
Vandaag HARLUE,te weinig klimmen naar mijn zin,maar het was koers a volente,pfff zat eerste 30km.stikkapot!
Kwam erdoor maar waren er al 10aan het strijden voor de overwinning!
Gingen er een paar,maar kon het terug dicht rijden!Alles lag nu open,kon voor de 15-20ste plaats rijden!Nog 4toeren,voelde me de sterkste en dan plots...KRAMPEN tot achter men oren!Vloeken dat ik deed,maar hielp ook niet!
Heb nog 2toeren alleen volgehouden en werd dan uitgevlacht!Tog een klassement:32ste,beste klassement-maar er zat echt meer in!!
Kwam erdoor maar waren er al 10aan het strijden voor de overwinning!
Gingen er een paar,maar kon het terug dicht rijden!Alles lag nu open,kon voor de 15-20ste plaats rijden!Nog 4toeren,voelde me de sterkste en dan plots...KRAMPEN tot achter men oren!Vloeken dat ik deed,maar hielp ook niet!
Heb nog 2toeren alleen volgehouden en werd dan uitgevlacht!Tog een klassement:32ste,beste klassement-maar er zat echt meer in!!
il magnifico
-
amclassic-fan
- Forum-lid HC
- Berichten: 24317
- Lid geworden op: 23 jun 2004 17:56
- Locatie: Leende
amclassic-fan
16 jul 2006 01:01
@Meeuh ik rij voor district midden nederland. Witte met beetje paarsige kleding. USPS Atmos, witte sidi's, blauw frame zonder naam, Campa en o.a. slr'tje.
‘Whatever you do, those other fuckers are doing more.’
hebben we het wel over de zelfde wedstrijd. Maren kessel ligt dicht bij oss en op (misschien) een dijkje en drempel is er niks wat er naar boven gaat en ik rijd bij de junioren en die moeten morgen 72 km fietsen dus kwa lengte valt het best mee
ik rij helemaal aleen. Ik ben kopman, knecht, trainer, coach, fysiotherapeut, mechanieker en sponsor
Blijkbaar niet
Quoten: Origineel geplaatst door dijlespurter op 15 Juli 2006
vandaag 44ste in interclub te sint katelijne waver alles lag uit 1
ben nog 15 seconde voor het "peleton" geiindigd
Daar heb ik nog 7de gereden. Beste prestatie ooit in bvb
@Amclassic-fan: je rijd dus voor 1van de 3 NL-ploegen . Als ik het zo bezie is er veel buitenlandse belangstelling: NL, FR, Colombia, Oekraine, ENG, Rusland, Litouwen, Denemarken en Z-Afrika. 40 ploegen in totaal! 40x5= 200man! Dat wordt drummen op die smalle wegen richting kemmel.
Ik ga er allesinds niet te veel van verwachten...
Vandaag in Maren-Kessel een wedstrijd gereden.
Ik ging er heen met de gedachte lekker fietsen en niet in de 1ste ronde eraf worden gefietst. De parcours was stukken beter als ik schaijk, met weinig bochten. Het ging in het begin erg lekker en kon goed meekomen, maar naar 11 rondes kwam op ene of andere manier achter te liggen en ik kon niet meer terug komen e toen dacht ik bij me eigen"ik ga lekker zwemmen, het is veel te lekker weer om hier uit te sloven"
Toch wel lekker gefietst maar in je eentje kun je bijna niks maken tegen die gasten die super getraint enzo zijn. en ik ben toch al niet goed met heet weer, geef mij maar lekker regen of koude.
Maar het gaat er wel stiekem aan toen tijdens die wedstrijden: elkaar in de berm duwen en aan elkaars shirt trekken. 1x trok iemand anders aan mijn shirtje om snelheid te maken, maar kom eens ik fietse als een dolle en dan iemand aan mijn shirtje trekken dat gaat niet zomaar dus ik een tandje erbij geschakelt en een kleine tempoversnelling geplaats zodat ik naast hem kwam fietsen"wa makte ge mij nou mafkees" zei ik tegen hem, en hij "wa bedoel je" ik weer "een bietje an me shirtje trekke, moe je nog eens doen schup ik je van je fiets af" en hij weer "oww jah sorry ik dacht dat dat mocht" en toen is ie weer hard door gefiets (zonder shirtje trekken)
Ik ging er heen met de gedachte lekker fietsen en niet in de 1ste ronde eraf worden gefietst. De parcours was stukken beter als ik schaijk, met weinig bochten. Het ging in het begin erg lekker en kon goed meekomen, maar naar 11 rondes kwam op ene of andere manier achter te liggen en ik kon niet meer terug komen e toen dacht ik bij me eigen"ik ga lekker zwemmen, het is veel te lekker weer om hier uit te sloven"
Toch wel lekker gefietst maar in je eentje kun je bijna niks maken tegen die gasten die super getraint enzo zijn. en ik ben toch al niet goed met heet weer, geef mij maar lekker regen of koude.
Maar het gaat er wel stiekem aan toen tijdens die wedstrijden: elkaar in de berm duwen en aan elkaars shirt trekken. 1x trok iemand anders aan mijn shirtje om snelheid te maken, maar kom eens ik fietse als een dolle en dan iemand aan mijn shirtje trekken dat gaat niet zomaar dus ik een tandje erbij geschakelt en een kleine tempoversnelling geplaats zodat ik naast hem kwam fietsen"wa makte ge mij nou mafkees" zei ik tegen hem, en hij "wa bedoel je" ik weer "een bietje an me shirtje trekke, moe je nog eens doen schup ik je van je fiets af" en hij weer "oww jah sorry ik dacht dat dat mocht" en toen is ie weer hard door gefiets (zonder shirtje trekken)
pijn is een emotie<br>
emotie kun je uischakelen
emotie kun je uischakelen
Ledegem-Kemmel-Ledegem, drie letters: WTF
Ik had wel verwacht dat het lastig ging worden maar het werd een slagveld!
Ik had gezegd tegen me ploegmaats dat we vanvoor moesten staan aan de start. We stonden dus ook op de eerste rij. De komende 30km zaten we dus op ons gemak.Klimmen is echt niks voor mij dus ik zorgde ervoor dat ik telkens vanvoor zat aan de voet van de klim in de hoop zo te kunnen aansluiten bij de staart van het peleton eenmaal boven.
Toen we de 1ste maal de Monteberg opreden moest ik al een gaatje laten op het peleton van een meter of 30. Tijdens de afdaling kon ik dit makelijk dichten. Aangesloten bij de groep probeerde ik zo snel mogelijk naar voor in het peleton te graken, dit lukt echter niet goed. De volgende klim bestond uit de Monteberg met de Kemmelberg die er direct op volgde. In de laatste bocht richting Monteberg vielen nog 15man ofzo. Ik zat dus ergens in het midden van het peleton.
Op de Monteberg zelf keek ik rond me en kwam ik tot de vaststelling dat het peleton nog uit max 75 renners bestond. Er waren wel 200 gestart! Bovenop de Monteberg hing ik nog net aan de staart. In de bocht van de Kemmelberg moest ik serieus inhouden omdat velen er zo goed als stilstonden, van brede baan naar smalle kasei straat ... Ik schoot tot 2x toe uit men klikpedaal..
Boven op de Kemmelberg was ik definitief uit de wielen gereden. Ik kon achter de volgwagen nog aansluiten bij een groep van 20man. Ik had last van m'n milt (te laat gegeten?) en van men voet (schoen te hard aangespannen en ik had zomerbotjes aan...)
Ik werd net voor het einde van de grote ronde uit koers genomen. Ik had dus zo goed als 100km in de benen, en 7hellingen verteerd.
Toegekomen op de plaatselijke ronde keek ff naar de koers. Er zatten wss nog 50 renners in koers. Allemaal verdeeld over kleine groepjes. Er was zelfs geen sprake meer van een peleton...@AmClassicfan, hoe heb jij het gesteld?
Ik had wel verwacht dat het lastig ging worden maar het werd een slagveld!
Ik had gezegd tegen me ploegmaats dat we vanvoor moesten staan aan de start. We stonden dus ook op de eerste rij. De komende 30km zaten we dus op ons gemak.Klimmen is echt niks voor mij dus ik zorgde ervoor dat ik telkens vanvoor zat aan de voet van de klim in de hoop zo te kunnen aansluiten bij de staart van het peleton eenmaal boven.
Toen we de 1ste maal de Monteberg opreden moest ik al een gaatje laten op het peleton van een meter of 30. Tijdens de afdaling kon ik dit makelijk dichten. Aangesloten bij de groep probeerde ik zo snel mogelijk naar voor in het peleton te graken, dit lukt echter niet goed. De volgende klim bestond uit de Monteberg met de Kemmelberg die er direct op volgde. In de laatste bocht richting Monteberg vielen nog 15man ofzo. Ik zat dus ergens in het midden van het peleton.
Op de Monteberg zelf keek ik rond me en kwam ik tot de vaststelling dat het peleton nog uit max 75 renners bestond. Er waren wel 200 gestart! Bovenop de Monteberg hing ik nog net aan de staart. In de bocht van de Kemmelberg moest ik serieus inhouden omdat velen er zo goed als stilstonden, van brede baan naar smalle kasei straat ... Ik schoot tot 2x toe uit men klikpedaal..
Boven op de Kemmelberg was ik definitief uit de wielen gereden. Ik kon achter de volgwagen nog aansluiten bij een groep van 20man. Ik had last van m'n milt (te laat gegeten?) en van men voet (schoen te hard aangespannen en ik had zomerbotjes aan...)
Ik werd net voor het einde van de grote ronde uit koers genomen. Ik had dus zo goed als 100km in de benen, en 7hellingen verteerd.
Toegekomen op de plaatselijke ronde keek ff naar de koers. Er zatten wss nog 50 renners in koers. Allemaal verdeeld over kleine groepjes. Er was zelfs geen sprake meer van een peleton...@AmClassicfan, hoe heb jij het gesteld?
-
amclassic-fan
- Forum-lid HC
- Berichten: 24317
- Lid geworden op: 23 jun 2004 17:56
- Locatie: Leende
amclassic-fan
17 jul 2006 15:39
Eerst ben ik in de neutralisatie onderste boven gereden. Daar hield ik gelukkig niets aan over, op een piepklein schaafwondje na en krom voorwiel. Van de neutrale materiaal wagen een nieuw voor wiel gekregen en kon zo weer aansluiten. Aansluiten ging lekker makkelijk omdat de neutralisatie verlengt is om te zorgen dat ik makkelijk terug kon komen.
Voor mij sloeg het noodlot toe net voor de klimmen toen we vanaf de grote weg naar dat smalle weggetje toe draaiden waar de weg aan alle kanten open lag. Voor de bocht klapten er al een paar op elkaar. In de bocht zag ik een ploeggenoot aan de binnenkant van de weg afgereden worden. (weg lag 40 cm hoger dan de greppen, dus die reed achterwiel en derailleur kapot, heeft nog wel een stuk door kunnen rijden). Op een gegeven moment stond er links een mobiele seingever voor wat enkel een bord leek. 200 meter verder werd toen de weg echter veel smaller doordat de hele linkerkant open lag. Er werd wel wat geremt, maar het paste uiteindelijk echt niet meer en diegene voor me begon te vallen. Ik zat in het midden van de weg en klapte er vol in. Nu is er een renner een Rudy Project rijker met inzet brilletje op sterkte. Toen ik op de grond lag zag ik meteen een glas liggen die heb ik gepakt, maar eer alles uit de knup was en ik stond had mijn bril al een nieuwe eigenaar gevonden. Hoe triest kun je zijn... Mijn achterrem was zodanig scheef geslagen dat we hem niet met de hand recht kregen, dus lukt het steken van nieuw achterwiel niet. Uiteindelijk met een inbus wel weer recht genoeg gekregen, maar toen was er al veel te veel tijd weg. Want we waren auto 29. Daarna nog een klein uurtje uitgefietst en toen bij de verzorgers in de auto gaan zitten.
Van ons heeft 3 man op de grond, de andere 2 zaten achter de valpartijen. Eentje is weer terug kunnen komen bij het peleton maar is net voor de laatste ronde uit koers genomen. M'n ploeggenoot met derailleur die het niet meer deed is zelfs op de kemmelberg nog fietsend boven gekomen terwijl dat ie niet kon schakelen en dus met 39-16 (of 17 weet niet meer zeker) naar boven moest rijden.
Ik mankeer niet zoveel gelukkig, alleen wat schaafwondjes en een brandwond op m'n borst. Jammer dat die valpartij alles voor ons verkloot heeft.
Nu ik toch bezig ben zal ik meteen nog wat schrijven over Kontich. Kontich is een internationale juniore 4 daagse met UCI status 2.1, de hoogste status die er is. (en dus wordt het wereldbeker genoemt ondanks dat er geen klassement is of iets dergelijks).
Vrijdagmiddag zijn we gezamenlijk met de Volharding naar Kontich vertrokken. Was behoorlijk passen en meten, want we leken net een vrouwen gezelschap als je de hoeveelheid bagage zag. Een paar jongens hebben een aparte tijdritfiets, stapels met wielen moesten er mee en bijv ook een massage tafel. In Kontich aangekomen hebben we pasta gegeten in ons restaurant voor de komende dagen. We kregen 2 maaltijden per dag in het restaurant en het ontbijt in het sporthotel/jeugdherberg.
Daarna zijn we het tijdrit parcour met de auto gaan verkennen. We kwamen snel tot de conclusie dat het niet een erg makkelijk rondje was. Veel scherpe bochten, een stukje onverhard over rubberen matten (waar dat goed voor was is me een raadsel) en een onmogelijke bocht met was kasseien en gaten. Na dat we de eerste keer het rondje op de fiets hadden gereden begon de lucht te betrekken en tijdens het 2e rondje begon het hard te regenen. Gelukkig konden we schuilen onder een viaduct tot het wat minder hard regende. Daarna was het ieder voor zich in z'n voorbereiding op de tijdrit, ik moest vroeg starten om 1834 (begon om 1800) andere moesten pas om 2000 starten.
Om 6 uur was het weer droog en begon de weg weer langzaam op te drogen. Ik nam mezelf voor om geen enkel risico te nemen in de bochten, want tijdrijden is iets wat niet aan mij voor behouden is. Als ik volle bak zou rijden kom ik in dit gezelschap waarschijnlijk nog niet eens achterin de midden moot terecht. Toen was het tijd, m'n verzet werd gecontroleerd en ik mocht plaatsnemen op het startpodium. De start en 1e 2 km gingen voor mijn doen best goed. Maar na 1 km begon het weer te regenen. Het midden stuk ging zo gezegd klote, er zat een viaduct in waar ik helemaal op kwam stil te staan. Het was maar goed dat ik geen km-teller bij me had. Laatste km ging wel weer behoorlijk, maar ik ben niet meer tot het gaatje gegaan. Resultaat was dat ik 8,7 km met 41 gemiddeld heb gereden. Daarmee hield ik stuk of 15 jongens nog achter me. Even ter vergelijking de winnaar, Martin Kettel (als ik geod heb onthouden) wereld kampioen tijdrijden bij de junioren als 1e jaars geworden, reed 47 gemiddeld. Een vriend van me die nog 1e jaars is reed 46 gemiddeld en werd daarmee 12e. Daarna gedineerd in het restaurant en vroeg de bedje opgezocht.
Zaterdagmiddag stond er een etappe van bijna 130 km op het progamma. Er werd extreem hard gereden vanaf de start. Als je met 50 zou demarreren, dan zou je netjes bij je voorganger in het wiel blijven. Na een km of 10 kon ik makkelijk achter een ploeggenoot mee naar voren. Het viel even stil (we reden 44), dus ik besloot m'n geluk eens te testen en reed weg. Er kwam niemand met me mee dus zag ik snel in dat alleen wel heel erg doelloos was met nog bijna 120 km te gaan. Rustig nog poosje voor het peleton gereden omdat ik zo mooi in beeld was bij de camera man op de moter
Na een goede 40 km een enorme valpartij voorin het peleton. Ik zit in het midden van de weg en kan geen kant op, ik probeer te remmen, maar zie dat ik nog veel te hard ga. Gelukkig reed ik geen 50 meer toen ik over de kop in meute sloeg. Asfalt heb ik niet gevoeld en nauwlijks gezien, want ik kwam terecht op een stapel van meer dan een halve meter aan jongens en fietsen. M'n achterwiel was krom, maar onze mechanieker kwam al aanrennen met een nieuw achterwiel. M'n bril had ik daarvoor gelukkig nog kunnen redden. Ik had gevoeld dat ie van m'n hoofd was afgevlogen en ik lag boven op de stapel dus stond ik als eerste weer. 1e zag ik een blauwe poot liggen, maar die was van een Oakley die door midden was en daarnaast lag m'n bril gelukkig ongeschonden.
Dan begint de ellende dus eigenlijk pas goed, want je hebt een enorme achterstand op het peleton en wilt niet de komende 2 dagen enkel in een auto achter de rest aan kunnen rijden. Al snel haalde ik iemand in en kwam er van achter iemand bij ons, met z'n 3'en kop over kop 50 rijden gaat dan nog vrij gemakkelijk door alle adrenaline. Na even kwam m'n ploegleider voorbij. Meteen achterop de bumper gaan zitten, 60 rijden gaat dan vrij gemakkelijk als de weg maar recht is. Helaas lagen er allemaal drempels in, de Passat kan er wel met 55 overheen, maar je moet toch goed oppassen en dus steeds een klein gaatje laten vallen. Na een minuut of pikten we een ploegmaat op die alleen reed en ook was gevallen in de grote valpartij alleen niets had en meteen verder kon rijden. Samen naast elkaar achter de auto, hij had alleen al veel moeite met het tempo omdat ie lang alleen had gereden. Dan kom je na poos eindelijk weer tussen de andere auto's aan. Hoelang het heeft geduurd heb ik geen idee van, maar voor m'n gevoel was het een eeuwigheid. Dan is het vrij eenvoudig, tussen de auto's door naar voren rijden, je rust pakken achter de auto's en dan weer een paar verder. Het gat tussen de 1e jury en het peleton was erg groot dus besloot ik om even te wachten met springen. Toen lieten jongens zich afzakken om water te gaan halen en kon ik makkelijk naar het peleton toe.
De rest van de etappe relatief eenvoudig in het peleton uit gereden. Nog een paar jongens hard gevallen in de chaos van de bevoorrading. M'n vriend heeft de witte trui van beste jongeren veroverd doordat ze met een groep weg waren.
Zo is het wel even mooi geweest, later schrijf ik nog wel wat over zondag (ploegentijdrit en rit in lijn van 110 km) en maandag (rit in lijn van 130 km).
Voor mij sloeg het noodlot toe net voor de klimmen toen we vanaf de grote weg naar dat smalle weggetje toe draaiden waar de weg aan alle kanten open lag. Voor de bocht klapten er al een paar op elkaar. In de bocht zag ik een ploeggenoot aan de binnenkant van de weg afgereden worden. (weg lag 40 cm hoger dan de greppen, dus die reed achterwiel en derailleur kapot, heeft nog wel een stuk door kunnen rijden). Op een gegeven moment stond er links een mobiele seingever voor wat enkel een bord leek. 200 meter verder werd toen de weg echter veel smaller doordat de hele linkerkant open lag. Er werd wel wat geremt, maar het paste uiteindelijk echt niet meer en diegene voor me begon te vallen. Ik zat in het midden van de weg en klapte er vol in. Nu is er een renner een Rudy Project rijker met inzet brilletje op sterkte. Toen ik op de grond lag zag ik meteen een glas liggen die heb ik gepakt, maar eer alles uit de knup was en ik stond had mijn bril al een nieuwe eigenaar gevonden. Hoe triest kun je zijn... Mijn achterrem was zodanig scheef geslagen dat we hem niet met de hand recht kregen, dus lukt het steken van nieuw achterwiel niet. Uiteindelijk met een inbus wel weer recht genoeg gekregen, maar toen was er al veel te veel tijd weg. Want we waren auto 29. Daarna nog een klein uurtje uitgefietst en toen bij de verzorgers in de auto gaan zitten.
Van ons heeft 3 man op de grond, de andere 2 zaten achter de valpartijen. Eentje is weer terug kunnen komen bij het peleton maar is net voor de laatste ronde uit koers genomen. M'n ploeggenoot met derailleur die het niet meer deed is zelfs op de kemmelberg nog fietsend boven gekomen terwijl dat ie niet kon schakelen en dus met 39-16 (of 17 weet niet meer zeker) naar boven moest rijden.
Ik mankeer niet zoveel gelukkig, alleen wat schaafwondjes en een brandwond op m'n borst. Jammer dat die valpartij alles voor ons verkloot heeft.
Nu ik toch bezig ben zal ik meteen nog wat schrijven over Kontich. Kontich is een internationale juniore 4 daagse met UCI status 2.1, de hoogste status die er is. (en dus wordt het wereldbeker genoemt ondanks dat er geen klassement is of iets dergelijks).
Vrijdagmiddag zijn we gezamenlijk met de Volharding naar Kontich vertrokken. Was behoorlijk passen en meten, want we leken net een vrouwen gezelschap als je de hoeveelheid bagage zag. Een paar jongens hebben een aparte tijdritfiets, stapels met wielen moesten er mee en bijv ook een massage tafel. In Kontich aangekomen hebben we pasta gegeten in ons restaurant voor de komende dagen. We kregen 2 maaltijden per dag in het restaurant en het ontbijt in het sporthotel/jeugdherberg.
Daarna zijn we het tijdrit parcour met de auto gaan verkennen. We kwamen snel tot de conclusie dat het niet een erg makkelijk rondje was. Veel scherpe bochten, een stukje onverhard over rubberen matten (waar dat goed voor was is me een raadsel) en een onmogelijke bocht met was kasseien en gaten. Na dat we de eerste keer het rondje op de fiets hadden gereden begon de lucht te betrekken en tijdens het 2e rondje begon het hard te regenen. Gelukkig konden we schuilen onder een viaduct tot het wat minder hard regende. Daarna was het ieder voor zich in z'n voorbereiding op de tijdrit, ik moest vroeg starten om 1834 (begon om 1800) andere moesten pas om 2000 starten.
Om 6 uur was het weer droog en begon de weg weer langzaam op te drogen. Ik nam mezelf voor om geen enkel risico te nemen in de bochten, want tijdrijden is iets wat niet aan mij voor behouden is. Als ik volle bak zou rijden kom ik in dit gezelschap waarschijnlijk nog niet eens achterin de midden moot terecht. Toen was het tijd, m'n verzet werd gecontroleerd en ik mocht plaatsnemen op het startpodium. De start en 1e 2 km gingen voor mijn doen best goed. Maar na 1 km begon het weer te regenen. Het midden stuk ging zo gezegd klote, er zat een viaduct in waar ik helemaal op kwam stil te staan. Het was maar goed dat ik geen km-teller bij me had. Laatste km ging wel weer behoorlijk, maar ik ben niet meer tot het gaatje gegaan. Resultaat was dat ik 8,7 km met 41 gemiddeld heb gereden. Daarmee hield ik stuk of 15 jongens nog achter me. Even ter vergelijking de winnaar, Martin Kettel (als ik geod heb onthouden) wereld kampioen tijdrijden bij de junioren als 1e jaars geworden, reed 47 gemiddeld. Een vriend van me die nog 1e jaars is reed 46 gemiddeld en werd daarmee 12e. Daarna gedineerd in het restaurant en vroeg de bedje opgezocht.
Zaterdagmiddag stond er een etappe van bijna 130 km op het progamma. Er werd extreem hard gereden vanaf de start. Als je met 50 zou demarreren, dan zou je netjes bij je voorganger in het wiel blijven. Na een km of 10 kon ik makkelijk achter een ploeggenoot mee naar voren. Het viel even stil (we reden 44), dus ik besloot m'n geluk eens te testen en reed weg. Er kwam niemand met me mee dus zag ik snel in dat alleen wel heel erg doelloos was met nog bijna 120 km te gaan. Rustig nog poosje voor het peleton gereden omdat ik zo mooi in beeld was bij de camera man op de moter
Na een goede 40 km een enorme valpartij voorin het peleton. Ik zit in het midden van de weg en kan geen kant op, ik probeer te remmen, maar zie dat ik nog veel te hard ga. Gelukkig reed ik geen 50 meer toen ik over de kop in meute sloeg. Asfalt heb ik niet gevoeld en nauwlijks gezien, want ik kwam terecht op een stapel van meer dan een halve meter aan jongens en fietsen. M'n achterwiel was krom, maar onze mechanieker kwam al aanrennen met een nieuw achterwiel. M'n bril had ik daarvoor gelukkig nog kunnen redden. Ik had gevoeld dat ie van m'n hoofd was afgevlogen en ik lag boven op de stapel dus stond ik als eerste weer. 1e zag ik een blauwe poot liggen, maar die was van een Oakley die door midden was en daarnaast lag m'n bril gelukkig ongeschonden.
Dan begint de ellende dus eigenlijk pas goed, want je hebt een enorme achterstand op het peleton en wilt niet de komende 2 dagen enkel in een auto achter de rest aan kunnen rijden. Al snel haalde ik iemand in en kwam er van achter iemand bij ons, met z'n 3'en kop over kop 50 rijden gaat dan nog vrij gemakkelijk door alle adrenaline. Na even kwam m'n ploegleider voorbij. Meteen achterop de bumper gaan zitten, 60 rijden gaat dan vrij gemakkelijk als de weg maar recht is. Helaas lagen er allemaal drempels in, de Passat kan er wel met 55 overheen, maar je moet toch goed oppassen en dus steeds een klein gaatje laten vallen. Na een minuut of pikten we een ploegmaat op die alleen reed en ook was gevallen in de grote valpartij alleen niets had en meteen verder kon rijden. Samen naast elkaar achter de auto, hij had alleen al veel moeite met het tempo omdat ie lang alleen had gereden. Dan kom je na poos eindelijk weer tussen de andere auto's aan. Hoelang het heeft geduurd heb ik geen idee van, maar voor m'n gevoel was het een eeuwigheid. Dan is het vrij eenvoudig, tussen de auto's door naar voren rijden, je rust pakken achter de auto's en dan weer een paar verder. Het gat tussen de 1e jury en het peleton was erg groot dus besloot ik om even te wachten met springen. Toen lieten jongens zich afzakken om water te gaan halen en kon ik makkelijk naar het peleton toe.
De rest van de etappe relatief eenvoudig in het peleton uit gereden. Nog een paar jongens hard gevallen in de chaos van de bevoorrading. M'n vriend heeft de witte trui van beste jongeren veroverd doordat ze met een groep weg waren.
Zo is het wel even mooi geweest, later schrijf ik nog wel wat over zondag (ploegentijdrit en rit in lijn van 110 km) en maandag (rit in lijn van 130 km).
‘Whatever you do, those other fuckers are doing more.’