Fiets.nl

Vantheman schreef:En op geen stijl is de discussie ook al gestart op een soms zeer bedenkelijk niveau

Geen stijl: Binnenkort in uw binnenspiegel: WIELRENTUIG

Als je de keyboard heroes van Geen Stijl moet geloven, mag het een wonder heten dat ik nog nooit van m'n fiets geslagen ben, of expres aangereden ben.
Of zou het in het echte leven, buiten hun rukbunkertje, toch nét even anders werken?

Ik kan me er niet druk om maken. Ik gedraag me correct in het verkeer en als mensen schrikken, omdat ze af willen slaan, zonder richting aan te geven en / of om te kijken, dan kan ik daar niks aan doen. Ik ben niet helderziend.
Ook zij dienen zich aan de regels te houden die e.e.a. wat veiliger zouden moeten maken.

Hoe zou het dan met professionele renners zitten? Mogen die dan wel gebruik maken van het fietspad of moeten die de snelweg op?

De Televaag is weer bezig. Het zoveelste artikel over de ergernis over wielrenners op de fietspaden.
Je zou haast gaan denken dat een redacteur het tot zijn persoonlijke missie heeft gemaakt om wielrenners in een kwaad daglicht te stellen.

http://www.telegraaf.nl/binnenland/9283 ... html?p=5,3

Leuke reacties ook die er bij staan, wat een triest volk......

Die reacties idd. Wat hebben sommige mensen toch een plaat voor hun kop zeg.

nou reed laatst een toertocht en vond het gedrag van de oudere (bejaarde) wielrenners behoorlijk beschamend en kan me behoorlijk inleven met de reacties op de telegraaf.
er zij wel veel wielrenners zijn die het voor de rest verpesten
ik probeer altijd zo aardig mogelijk tedoen en ben vooral extra vorzichtig met inhalen van kinderen.

De Telegraaf is erg goed om het gedrag van enkelen te projecteren op een hele groep. En ja, wielrenners zijn net mensen, ook daaronder heb je rotte appels. En ik moet bekennen dat toen ik jong was (ja ja, opa vertelt) de training door mij te vaak als wedstrijd werd gezien, waarvoor iedereen moest wijken. Met alle gevolgen van dien.

Tegenwoordig passeer ik de mensen rustig, en zie het opnieuw aanzetten als training.

Tsja, wielrenners hebben nou eenmaal een slecht imago. En voor een deel is dat terecht. Als ik zelf rustig op mn stadsfietsje rij en zo'n horde wilde honden komt me al schreeuwend tegemoet of achterop, komt dat ook op mij vrij intimiderend over.

Ik heb alleen invloed op mijn eigen gedrag en ik probeer me netjes te gedragen. Heb ook een belletje op de fiets, en als het toch nodig is om te roepen, roep ik rustig "Pardon!". En bij het passeren bedank ik.

Maar hoe goed je het ook doet, soms ontstaan er toch nog penibele situaties of je schat een inhaalactie net verkeerd in. En dat bevestigt dan voor die mensen ons imago. Helaas.