loos schreef:Langs de rivierbedding fietsen kon niet, daar werd aan de bedding gewerkt, vandaar dat ze een soort van bypass hadden aangelegd. Je kunt de bypass vinden Dan volgt een klimmetje en twee kortere tunnels, die alleen voor de fietsers bedoeld zijn. De weg dan houdt opeens op en dan hebben ze dus provisorisch het steile paadje naar beneden gemaakt. Ik zat in Hotel Vallecetta in Bormio en daar liet de eigenaar mij foto's zien hoe het er ter plekke uitzag, het kon dus voor mij niet mis.
Ik had ook liever de Gavia gedaan en het hele rondje, maar het was ontzettend slecht weer, en na de afdaling is er geen weg terug meer.... (de benen zijn al besproken)
Vanaf Valdisotto (weg vanaf Bormio, zaten wij op de camping) kom je vrij snel bij de wegopbreking. Onderlangs was hermetisch afgesloten.
hosting images
Je gaat dus tussen de weg onderlangs en de hoofdweg. Dit is wel een klimmetje, zeker op de terugweg met percentages boven de 10%. Het fietspadje vind je vanzelf. Dit is maar kort, maar wel heel steil inderdaad.
Vanaf Valdisotto is het een lange afdaling naar de voet van de Mortirolo, soms hellend, soms valsplat. Het enige obstakel is de omleiding, waar je zo'n 200 meter omhoog gaat. Dankzij onze navigatie hadden we de voet van de klim zo gevonden. Omdat ik nog geen geweldige klimmer ben en de eerste fietsdag (Stelvio) een beetje teleurstellend was (de beentjes waren verre van top) begon ik de klim met licht gezonde spanning. Je zit snel zo rond de 9% en praat jezelf aan dat dit ontspannen moet zijn, omdat het zwaartepunt tussen km 3 en 9 ligt. Het percentageverloop is vrij grillig, Ook in de eerste 3 km loopt het soms op naar 14%. Op den duur begin je te merken dat de percentages nauwelijks terugzakken onder de 10% en dan begint het echte werk. Mijn fietscomputer gaf met enige regelmaat percentages boven de 16% aan en soms zelfs 20+% met een piek naar 23%. Ik heb de hele rit met 34-28 naar boven gereden en dat was voor mij best afzien. Zeker bij percentages boven de 16% moest ik echt uit het zadel. Mijn fietsmaat is wat beter getraind en kon zittend naar boven rijden op hetzelfde verzet. Dan wordt het aftellen naar km 9. Eindelijk zakt het gemiddelde percentage terug, maar ook hier blijven stukken zitten die richting 14% lopen (welliswaar kort, maar de benen hebben al wat gegeven, dus je gaat het voelen). De laatste kilometer is lekker ontspannen (vergeleken met de rest). Vanwege het slechte weer bovenop omgekeerd en via de alternatieve weg (wat minder steil) terug. Dan de hele weg valsplat omhoog terug en ook dat kleine nare klimmetje, inclusief steil fietspad ter plaatse van de omleiding.
Terugkijkend is de Mortirolo best te doen. Het is loodzwaar, maar met het juiste verzet en wat doorzettingsvermogen kom je wel boven. Wij hebben de Gavia er dus niet direct achteraan gedaan, maar iik geloof de verhalen gelijk dat je op de Gavia voelt wat je bij de Mortirolo hebt moeten geven. Twee dagen later merk je dat dit toch een ander soort beklimming is dan menig andere klim. Je fietst meer op kracht dan souplesse, dus lichte spierpijn. Maar wel een voldaan gevoel.
Ik ga nog een keer terug om ook aansluitend de Gavia te doen.
