Fiets.nl

In de Pyreneeen staat bij mij de Port de Pailheres toch wel erg hoog op de lijst, verder vond ik de onbekende maar geasfalteerde Hourquette d'Ancizan (bij de Aspin in de buurt) erg bijzonder, net als de doodlopende kronkelweg naar de Cirque de Troumouse!

[quote="BartL"]In de Pyreneeen staat bij mij de Port de Pailheres toch wel erg hoog op de lijst,

+1, eerste stuk (ik deed de oostzijde) vond ik niet bijzonder, het wordt eigenlijk pas bijzonder in de laatste 6 a 7 kilometer. Je komt dan op een soort hoogvlakte met allemaal beekjes aan je rechterhand, niet veel later krijg je spectaculair bochtenwerk voor de kiezen. Over het uitzicht kan ik niet oordelen, het schijnt mooi te zijn, maar ik kon slecht 100 meter voor me kijken bij 4 graden boven nul (gevoelstemperatuur was onder het vriespunt)

http://www.wieleradvies.com/2005/parcou ... /1_008.jpg

GastheerG schreef:Monte Bondone - bochtjes en nog een bochtjes. Aan de zuidkant kan je echter via een zeer brede en erg goede weg weer naar beneden. Mooi uitzicht en de berg heeft een fraaie historie

Deze staat dit jaar op mijn verlanglijstje, voor de rest alles in de omgeving we zo'n beetje gehad. Volgend jaar iets meer naar het noorden voor de Passo Pordoi en Passo di Sella oid.
Heb je foto's? Graag naar a.perek@hotmail.com.

Monte Bondone is een mooie beklimmingen, maar nou ook niet zo speciaal dat je er lyrisch van moet worden! Ik heb hem eens opgezocht tijdens een vakantie in Arco (iets ten noorden van het Gardameer). Ik kan je verzekeren dat daar minder bekende beklimmingen liggen die minstens zo mooi zijn!
De Bondone heeft natuurlijk wel een mooie (giro) historie....

een (heel) oud topic maar misschien na zoveel jaar nog eens interessant om deze weer boven te halen (rijden). OOp het idee gekomen na een fietstocht met vrienden vandaag waartijdens we het hadden over mooie cols:
Mijn top 5: 1) stelvio noordzijde met de 48 bochten,
2) Fauniera (in de buurt v, an Turijn) 2511 m 2758m
3) passo di rombo 2474m
4) niet 1 col maar 4: sella rondje (tussen 1875 en 2400m hoogte dat je fietst)
5) Col de Tentes vanuit Luz Gavarnie met zicht op de Cirque de Gavarnie

en onverhard: de passo di tremalzo (gardameer) en de col delle finestre (deels onverhard).

1. Grossclockner hoghalpstrasse vanuit Bruck (Oostenrijk)
2. Trollstigen in Noorwegen
3. De Teide vanuit los Cristianos (Tenerife/Spanje)

Oostenrijk vanwege de op en af aanloop (van 700 naar 1100m), vanaf de tol nog ruim 13km en 1450hm erbij, met schitterende vergezichten. Plus 1 van de keren was het tijdens een evenement, zonder verkeer, laatste uur klimmen ik de sneeuw tussen de sneeuw muren door.

Noorwegen was een beetje sprookjesachtig qua omgeving. Beklommen met onze oudste zoon, toen hij 5 maanden oud was. Op de 1e dag dat de pas (die slechts over 1100m gaat oid) geopend was.... En dat was een 25 juni. Bovenop nog 4 meter sneeuw links en rechts.

En de Teide was van 0 naar 2300m. Op huwelijksreis (incl de vrouw, die wel sportief maar niet direct fietser is). En naast dat het een lange klok is, kom je bovenop in het kraterlandschap rond de vulkaan (die zelf 3800m is). Een landschap zoals ik nergens anders gezien heb, met vegetatie dat alleen daar voor komt.

Bondone was in mijn eerste lijstje teveel gebaseerd op wat sentimenten en de legendarische geschiedenis. Vorig jaar toch nog een keer gedaan want m'n gevoelens tav die klim zijn groot.

Toch nog eens een poging na afgelopen winter flink door foto's te zijn gestruind.

Maar ik denk toch de Stelvio op 1
Zeker als het net een beetje gesneeuwd heeft zoals hier begin oktober


Op 2 Calanques de Piana op Corsica. Schitterend vervreemdend landschap. Ga wel vroeg want kan hier echt druk zijn!


Op 3 de Pantokrator op Corfu. Op de top kan je over heel Corfu kijken en zie je Albanie liggen. Hier over de onverharde afdaling. Was nog pre-gravel-bike-tijdperk
En pre-helm voor iemand daar over valt. Gewoon met 23mm Vittorio Corsa CX tubes.
Foto;s van de top eens scannen maar was helaas heiig en foto's zijn er in de jaren ook niet beter op geworden.

Beetje stoffig topic. Oud maar het blijft recent. Die bergen verdwijnen toch nooit
Ik zat even te denken en dan kom ik to dit lijstje:

Doi Inthanon!

Waarom? Het is een erg ver van huis berg die niet iedereen op z’n lijstje zal hebben staan. Het is de hoogste berg van Thailand en ja gaat echt naar het hoogste punt. Dat is toch wat anders dan ergens op een hoge 2000+ pas in de alpen staan en dan nog worden omringd door drie- en vierduizenders. De klim begint op 200m en brengt je in 45 km naar 2500 meter. Bijna de gehele route gaat omhoog. In het begin is het rustig klimmen, dichter bij de top begin je je af te vragen waarom dat allemaal 14% moet zijn. Daarnaast maak je zelf deel uit van het entertainment. Sommigen toeristen fotografeerden mij omdat ik als enige toerist met de fiets omhoog zwoegde. De rest zat in minibusjes.


De Stelvio
Achtenveertig haarspeldbochten! Hee,….. moet ik nog meer zeggen ACHTENVEERTIG!!! Ze beginnen ook te telen met 48 en dan terug naar 1. Al bij de eerste bocht wordt je gewaarschuwd, je gaat een monsterklim tegemoet.


Soulor Aubisque
Waarom? Ten eerste vanwege het majestueuze uitzicht. Ten tweede vanwege het prut weggetje en dan was er ook nog een verhaal met een gele trui drager en een horloge. Je hebt op een rustige dag (komt helaas niet vaak voor) het idee dat je 80 jaar terug in de tijd bent.

1. Lac du Cap de Long vanuit Saint Lary. Wat een prachtige klim met heel wat lacets, en een fantastisch zicht boven als beloning voor 22km duwen:



2. Männlichen vanuit Grindelwald: een klim over een smalle weg met fantastische zichten onderweg, en op de top besef je de kracht en pracht van de natuur wanneer je rondom je kijkt . Alleen koeien houden je gezelschap. Wel geen makkie met 10% gedurende bijna 13km.

3. Mont Noir vanuit Cognin in de Vercors: makkelijke klim, met in het begin veel groen en switchbacks. De Gorges du Nan op 't einde zijn onwaarschijnlijk mooi

De mooiste 4 beklimmingen die ik tot nu toe gedaan heb
1) De Großglockner vanuit Bruck.
2) Stelvio vanuit Prato
3) Mont Ventoux
4) Col de meyrand in de Ardèche.

Nog niet zo héél veel beklimmingen gedaan maar top drie:

1. Col d'Aspin: heel mooie klim, goed asfalt, niet té lang, niet té stijl. Mooie vergezichten.

2. Ventoux (Sault). De mietjeskant maar zo mooi. Vertrekken tussen de lavendelvelden. En voor de Ventoux de Gorges de la Nesque. Wondermooi.

3. Col de la Schlucht. Puur omdat het mijn eerste was. Grote weg maar niet te druk (in november). Lange, geleidelijke klim (4%).

Verder: Catsberg & Cassel (dichtbij), Tourmalet (beest!)

leuk topic;

1. Cormet de roselend vanuit beaufort, via col du pre
2. Pré de Madame Carle, heerlijk rustig, langs een kabbelend beekje, uitkomend in het grint bij een soort van herbergje. Zicht op de gletser en startpunt voor beklimming daarnaar toe (Barre d Ecrins gebied).
3. col 'd izoard vanuit guillestre ivm kloof onderin en laatste stukje casse desserte.
4. kaiserjagerstrasse
5. col de sarenne