tips & tricks bij afdalen
ponsteen
15 aug 2010 12:08
Voor mijn houding op de fiets hielp de tip om in de bocht druk te houden op de trapper aan de buitenkant van de bocht en de hand op het stuur aan de binnenkant van de bocht. Houding was daardoor iets beter. Durfde de fiets iets scherper in te sturen. Maar vraag me niet waarom...
Ik weet niet of het al gezegd is : naar een zwaar verzet schakelen.
Ik heb geleerd :
Remmen voor de bocht zodat je de bocht met het gewenste snelheid kunt rijden .
Door de bocht heen kijken.
In het laatste gedeelte van van de bocht al weer aanzetten.
Om je snelheid laag te houden zou je ook kunnen opteren voor slecht draaiende naven , een zo laag mogelijk gewicht van jezelf.
Ik heb geleerd :
Remmen voor de bocht zodat je de bocht met het gewenste snelheid kunt rijden .
Door de bocht heen kijken.
In het laatste gedeelte van van de bocht al weer aanzetten.
Om je snelheid laag te houden zou je ook kunnen opteren voor slecht draaiende naven , een zo laag mogelijk gewicht van jezelf.
It ain\'t what you do , it\'s the way that you do it.
dapoker
15 aug 2010 17:51
Het allerbelangrijkste maar ook het aller moeilijkst;
Niet nadenken en gewoon de afdaling induiken.
Wie nadenkt, breekt botten. Puur omdat je stijf op je fiets zit.
Mensen die lekker relaxed zitten en toch komen te vallen breken meestal niets.
Niet nadenken en gewoon de afdaling induiken.
Wie nadenkt, breekt botten. Puur omdat je stijf op je fiets zit.
Mensen die lekker relaxed zitten en toch komen te vallen breken meestal niets.
Voor de mooiste fiets-blog:
http://www.pokergraphics.com/koersvandedag/" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.pokergraphics.com/koersvandedag/" onclick="window.open(this.href);return false;
-
deboefvanparma
- Forum-lid
- Berichten: 746
- Lid geworden op: 01 okt 2007 14:49
@242 ik heb met je te doen. Ook menig ervaren prof heeft last van daalangst. Zijn daaltempo wordt overigens ook nog eens door de andere renners bepaald. Jij zal daar geen last van hebben. Piano, piano dus. Stop de snelheidmeter in de achterzak en daar gaan we.
De overeenkomsten met skien zijn er zeker, maar dan ben je al met de hoge school van het afdalen bezig, want dat betekent o.a. sturen met het lichaam. Bocht naar links, lichaam schuin links naar voren duwen, linker knie tegen bovenbuis drukken, rechtervoet strak laag houden.
Ook het 'laufen lassen' is zo'n skie-onderdeel. Het duurt toch echt ff voor dat jij op een rechtstuk boven de 50 km/h uitkomt en tegen die tijd komt er alweer een bocht dus krijg je het signaal van het gezondverstand dat meent: remmen. Je remt adequaat wanneer jij meent dat je moet remmen. Niets van 70% voor en 30% achter. Onzin, want met de achterrem rem je nauwelijks. Slepend remmen is idd geen optie: De voorvelg gaat koken en zal de band opblazen. In een bocht remmen? Gewoon doen en je gaat langzamer. O wonder. Vaak laat je pas halverwege de bocht de remmen weer los omdat je dan het verdere verloop kan in schatten.
Ontspan je. Dat lukt vooral als je de weg kunt lezen: Jij bent te allen tijde de baas.
Onder in de beugel is een must: Maximale rem capaciteit in combi met maximale stuur capaciteit en veiligheid.
Ten slotte: concentreer je. Morgen wil je ook weer fietsen.
De overeenkomsten met skien zijn er zeker, maar dan ben je al met de hoge school van het afdalen bezig, want dat betekent o.a. sturen met het lichaam. Bocht naar links, lichaam schuin links naar voren duwen, linker knie tegen bovenbuis drukken, rechtervoet strak laag houden.
Ook het 'laufen lassen' is zo'n skie-onderdeel. Het duurt toch echt ff voor dat jij op een rechtstuk boven de 50 km/h uitkomt en tegen die tijd komt er alweer een bocht dus krijg je het signaal van het gezondverstand dat meent: remmen. Je remt adequaat wanneer jij meent dat je moet remmen. Niets van 70% voor en 30% achter. Onzin, want met de achterrem rem je nauwelijks. Slepend remmen is idd geen optie: De voorvelg gaat koken en zal de band opblazen. In een bocht remmen? Gewoon doen en je gaat langzamer. O wonder. Vaak laat je pas halverwege de bocht de remmen weer los omdat je dan het verdere verloop kan in schatten.
Ontspan je. Dat lukt vooral als je de weg kunt lezen: Jij bent te allen tijde de baas.
Onder in de beugel is een must: Maximale rem capaciteit in combi met maximale stuur capaciteit en veiligheid.
Ten slotte: concentreer je. Morgen wil je ook weer fietsen.
De fiets: de ultime ontmoetingsplek
klimgeit
klimgeit
ponsteen schreef:Voor mijn houding op de fiets hielp de tip om in de bocht druk te houden op de trapper aan de buitenkant van de bocht en de hand op het stuur aan de binnenkant van de bocht. Houding was daardoor iets beter. Durfde de fiets iets scherper in te sturen. Maar vraag me niet waarom...
Op deze manier duw je de kracht meer recht naar beneden. hierdoor komt de druk rechter op je banden te staan en worden ze beter tegen het asfalt gedrukt en hebben dus meer grip.
goed voorbeeld zijn altijd downhillers, je moet het met een racefiets niet zo overdreven doen als zij, maar je kan er wel veel van aflezen.
[img=http://www.downhill-mountain-biking-gui ... r-Berm.gif]
Deze vakantie veel gefietst in bergen in Italie. Goede tips allemaal. In de afdalingen (10-12km) onder in de beugel gereden, de tips geprobeerd toe te passen. Ging soms beter dan anders. De afdalingen warem op smalle bergweggetjes met veel (onoverzichtelijke) (haarspeld)bochten. Ik fietste met 2 vingers rustend op de zijkant van de remmen onder in beugel. Na 10 km gingen met vingers toch echt wel wat pijn doen van het remmen ... iemand ook deze ervaring ? Tips ? Hoort erbij ? Meer gewenning nodig ? Rem afstelling ? Tips welkom.
-
wasbeer2006
- Forum-lid HC
- Berichten: 13678
- Lid geworden op: 14 feb 2008 13:47
Mooi om te horen dat het best goed ging!!
Ik heb afgelopen vakantie (juli/aug) voor het eerst gedaald met de racefiets, daarvoor vele jaren met de MTB. Qua houding was het dus nieuw.
Ik had beneden ook wel wat last van mijn nek en vingers, puur door de houding in de beugel. De afdalingen in italie waren zo'n 800-1800 HM dus dan ben je ook tussen de 10 en 25km aan het dalen.
Er komt zeker bij het aanremmen van haarspeltbochten aardig wat krachten op je lichaam te staan.
Ik heb afgelopen vakantie (juli/aug) voor het eerst gedaald met de racefiets, daarvoor vele jaren met de MTB. Qua houding was het dus nieuw.
Ik had beneden ook wel wat last van mijn nek en vingers, puur door de houding in de beugel. De afdalingen in italie waren zo'n 800-1800 HM dus dan ben je ook tussen de 10 en 25km aan het dalen.
Er komt zeker bij het aanremmen van haarspeltbochten aardig wat krachten op je lichaam te staan.
-
theodorocampagnolo
- Forum-lid
- Berichten: 718
- Lid geworden op: 17 aug 2009 14:06
de boef van parma. schreef: Je remt adequaat wanneer jij meent dat je moet remmen. Niets van 70% voor en 30% achter. Onzin, want met de achterrem rem je nauwelijks. Slepend remmen is idd geen optie: De voorvelg gaat koken en zal de band opblazen. In een bocht remmen? Gewoon doen en je gaat langzamer.
Zo is 't. De achterrem doet in afdalingen bijna niks , omdat er te weinig gewicht op 't achterwiel rust door de stand die je in zou nemen als je op 't zadel blijf zitten.
Bij afdalen daarom je kont zo ver mogelijk àchter 't zadel -ik voel altijd de punt van 't zadel in m'n navel- zodat je meer druk -lees: gewicht- op je achterwiel krijgt en je achterwiel niet blokkeerd maar helpt met 't vertragen. Tevens houdt je dan automatisch je handen waar ze moeten bij veilig afdalen: in de beugels.
Remmen in de bocht gaat inderdaad goed. Bij motorfietsen is dat anders omdat die een verende voorvork hebben: Bij remmen duikt die in en verander je dus de naloop zó dat de motor helaas rechtdoor wil. In de jaren 80 werd daarom geexperimenteerd met anti duik systemen op motorfietsen, maar een echte racefiets heeft een starre voorvork dus veranderd de naloop niet met remmen met de voorrem.
Een goede tip is om inderdaad er gewoon aan te beginnen en niet te veel na te denken. Vertrouw op 't proces.
Zo lang je na iedere bocht denkt: 'Dat kon harder!' zit je aan de safe side dus is 't okee.
-
twofourtwo
- Forum-lid
- Berichten: 311
- Lid geworden op: 18 mar 2010 14:02
Theodoro Campagnolo schreef:Zo lang je na iedere bocht denkt: 'Dat kon harder!' zit je aan de safe side dus is 't okee.
It's all fun and games ... until it gets on YouTube!
-
goodriddance
- Forum-lid
- Berichten: 138
- Lid geworden op: 09 jul 2010 17:42
Leuke thread. Toevallig was mijn vriendin mee op vakantie in Zwitserland en die vond het doodeng dat dalen. Dat terwijl ik niets liever doe, het is toch het 'cadeautje' na een zware klim.
De eerste keer was er nog iemand mee die ook niet zo hard durfde en kon ik alleen naar beneden. Het verschil was 5 minuten op een daling waar ik maar 25 minuten over deed. Mijn remmen waren warm, die van haar waren HEET. Levensgevaarlijk eigenlijk om je fiets niet te laten rollen.
We hebben de dagen erop dus samen getraind op dalen. Na een paar dagen kon ze me bijhouden, terwijl ik me dan suf trapte op minder steile stukken zat ze redelijk relaxed in mijn wiel. Na de bochten kon ze kleine gaatjes dichtrijden.
Onze 'trucs':
- Tegen je natuur in NIET remmen op een recht stuk. Ze zei dat ze het gevoel kreeg dat ze te hard ging, het kriebelde en dus ging ze remmen. We spraken af dat ze pas mocht remmen bij een bocht. Dat deed ze in eerste instantie al vroeg (ze zag bochten bijzonder vroeg aankomen) maar dat ging steeds beter.
- Op het eind heb ik haar de velg laten aanraken. Dat die veel koeler was dan de dag ervoor, gaf haar ook een veiliger gevoel.
- Bij eenvoudige stukken: Af en toe recht op zitten. Hand los van het stuur om je helm aan te raken of de fietscomputer een tik verder te zetten. Vertrouwen in je balans op de fiets! Ze ging met steeds minder stress naar beneden.
- Bijtrappen! Klinkt tegenstrijdig, maar ze zei dat ze zich meer in control voelde toen ze eenmaal met me mee ging trappen.
- De bocht door kijken, pas als je het einde ziet weer vol op het 'gas'.
- Zie er de lol van in!!!
Nu vindt ze het niet meer heel erg eng, al zal ze in haar eentje wel iets langzamer gaan nog. In ieder geval niet meer zo langzaam dat ze remt als er geen bochten zijn. Dat is echt te gevaarlijk.
De eerste keer was er nog iemand mee die ook niet zo hard durfde en kon ik alleen naar beneden. Het verschil was 5 minuten op een daling waar ik maar 25 minuten over deed. Mijn remmen waren warm, die van haar waren HEET. Levensgevaarlijk eigenlijk om je fiets niet te laten rollen.
We hebben de dagen erop dus samen getraind op dalen. Na een paar dagen kon ze me bijhouden, terwijl ik me dan suf trapte op minder steile stukken zat ze redelijk relaxed in mijn wiel. Na de bochten kon ze kleine gaatjes dichtrijden.
Onze 'trucs':
- Tegen je natuur in NIET remmen op een recht stuk. Ze zei dat ze het gevoel kreeg dat ze te hard ging, het kriebelde en dus ging ze remmen. We spraken af dat ze pas mocht remmen bij een bocht. Dat deed ze in eerste instantie al vroeg (ze zag bochten bijzonder vroeg aankomen) maar dat ging steeds beter.
- Op het eind heb ik haar de velg laten aanraken. Dat die veel koeler was dan de dag ervoor, gaf haar ook een veiliger gevoel.
- Bij eenvoudige stukken: Af en toe recht op zitten. Hand los van het stuur om je helm aan te raken of de fietscomputer een tik verder te zetten. Vertrouwen in je balans op de fiets! Ze ging met steeds minder stress naar beneden.
- Bijtrappen! Klinkt tegenstrijdig, maar ze zei dat ze zich meer in control voelde toen ze eenmaal met me mee ging trappen.
- De bocht door kijken, pas als je het einde ziet weer vol op het 'gas'.
- Zie er de lol van in!!!
Nu vindt ze het niet meer heel erg eng, al zal ze in haar eentje wel iets langzamer gaan nog. In ieder geval niet meer zo langzaam dat ze remt als er geen bochten zijn. Dat is echt te gevaarlijk.
-
theodorocampagnolo
- Forum-lid
- Berichten: 718
- Lid geworden op: 17 aug 2009 14:06
Theodoro Campagnolo schreef:[-ik voel altijd de punt van 't zadel in m'n navel-
Vandaag even geprobeerd maar eigenlijk zit de punt van m'n zadel bij afdalen nog hoger: zo'n beetje 10 a 15 cm boven het zadel.
Anyway, zo veel mogelijk gewicht op je achterwiel door je kont zo ver mogelijk te zetten. Althans zo doe ik 't want ik heb zondag nog even naar de Vuelta gekeken.... Daar gaan sommige gasten met hun reet op de stang zitten. Lijkt me doodeng. De Belgische commentator had 't er i.i.g. niet erg op :rolleye: