Jij en je trots ! of juist niet !
-
daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40106
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
Patsknal
06 dec 2018 07:27
Ik heb nog niet de fiets waar ik trots op ben, ook niet de benen, daarvoor ben ik nog te kort bezig. Ik ben wel aan het sparen voor een fiets waar ik trots op kan zijn. De fiets die ik nu heb is prima, maar heb ik gekozen op budget. Een hele nette fiets voor een hele nette prijs, doe wat hij moet doen. Als ik dat vergelijk met mijn oude stalen Batavus, ben ik daar ondanks zijn leeftijd en ontwikkelingsachterstand toch meer trots op. Want achteraf was ik op de "nieuwere" fiets voorzien van een betere groep e.d. niks sneller. Blijkbaar ben je niet sneller als je opeens kan schakelen vanaf je stuur i.p.v. de buis.
Ik ben mogelijk de veroorzaker van deze discussie. Ik heb het woord trots gebruikt in een ander draadje. Ik merk dat de meningen over dat woord verdeeld zijn. Ik ben graag trots, het geeft mij een geweldig gevoel! Blij is in deze niet voldoende. Trots laat mij gaan zonder pauze, door, door, door! Trots is een van mijn motivators in het leven. Mijn trots zorgt er ook voor dat ik tevreden kan zijn met soms wat minder. Trots stuwt mij naar mijn doel. Oke, mogelijk ga ik nu wat te ver...
Ik vind het woord trots een goede relatie hebben tot het woord passie. En wat betreft het fietsen kan die trots mijn passie een welkome bijdrage leveren.
Ik ben mogelijk de veroorzaker van deze discussie. Ik heb het woord trots gebruikt in een ander draadje. Ik merk dat de meningen over dat woord verdeeld zijn. Ik ben graag trots, het geeft mij een geweldig gevoel! Blij is in deze niet voldoende. Trots laat mij gaan zonder pauze, door, door, door! Trots is een van mijn motivators in het leven. Mijn trots zorgt er ook voor dat ik tevreden kan zijn met soms wat minder. Trots stuwt mij naar mijn doel. Oke, mogelijk ga ik nu wat te ver...
Ik vind het woord trots een goede relatie hebben tot het woord passie. En wat betreft het fietsen kan die trots mijn passie een welkome bijdrage leveren.
roos69
06 dec 2018 07:52
Ja, ik ben trots op mijn fietsen. Waarom?
Omdat ze speciaal voor mij op maat zijn gemaakt en omdat ik zelf heb bepaald hoe ze gespoten zijn, of juist niet bij Titanium, of juist weer wel bij mijn Baum.
Ik heb ook een paar hele dure fietsen die eigenlijk niet passen bij iemand met mijn inkomen. Maar ze zijn allemaal 'one of a kind' en meestal van de wat kleinere specialistische merken, waar de meeste mensen nooit van gehoord hebben. Ik heb er steeds lang voor gespaard en heb altijd veel voorpret bij het uitzoeken en bij elkaar zoeken van alle onderdelen. En als hij dan klaar is kan ik er nog steeds erg van genieten. Al mijn fietsen staan in mijn huis.
In de schuur staan alleen mijn oude MTB en mijn gewone stadsfiets voor dagelijks gebruik.
Veel mensen zegt het niks als ze het merk van mijn fiets(en) zien. Ik zou ook top modellen van merken zoals BMC / Pinarello / Trek / Cervelo o.i.d. gekocht kunnen hebben omdat de meeste mensen die van racefietsen houden die merken direct herkennen, maar daar doe ik het niet voor.
Ik hou meer van staal en Titanium. Van mooi handwerk (lassen en spuiten) en Campagnolo. Dat daar geen grote wedstijden mee gereden worden en er geen profs op rijden vind ik alleen maar een pluspunt. Dan heb je tenminste iets waar je geen tweede van tegenkomt.
Omdat ze speciaal voor mij op maat zijn gemaakt en omdat ik zelf heb bepaald hoe ze gespoten zijn, of juist niet bij Titanium, of juist weer wel bij mijn Baum.
Ik heb ook een paar hele dure fietsen die eigenlijk niet passen bij iemand met mijn inkomen. Maar ze zijn allemaal 'one of a kind' en meestal van de wat kleinere specialistische merken, waar de meeste mensen nooit van gehoord hebben. Ik heb er steeds lang voor gespaard en heb altijd veel voorpret bij het uitzoeken en bij elkaar zoeken van alle onderdelen. En als hij dan klaar is kan ik er nog steeds erg van genieten. Al mijn fietsen staan in mijn huis.
In de schuur staan alleen mijn oude MTB en mijn gewone stadsfiets voor dagelijks gebruik.
Veel mensen zegt het niks als ze het merk van mijn fiets(en) zien. Ik zou ook top modellen van merken zoals BMC / Pinarello / Trek / Cervelo o.i.d. gekocht kunnen hebben omdat de meeste mensen die van racefietsen houden die merken direct herkennen, maar daar doe ik het niet voor.
Ik hou meer van staal en Titanium. Van mooi handwerk (lassen en spuiten) en Campagnolo. Dat daar geen grote wedstijden mee gereden worden en er geen profs op rijden vind ik alleen maar een pluspunt. Dan heb je tenminste iets waar je geen tweede van tegenkomt.
Ik zie dingen voorbij komen waarbij ik vraagtekens zet. Waarom kun je niet trots zijn op een fiets die maar EUR1000 kost... Dat vind ik vreemd. Waarom jezelf meten met snelle fietsers en dat je ze wel bij kunt houden op je goedkope fiets..... beats me.... Of jezelf omlaag praten omdat je een dure fiets hebt en maar 100km per jaar fietst (fictief voorbeeld). Net alsof dat niet gerechtvaardigd is. En net alsof je alleen trots kunt zijn op een op maat gemaakte fiets....en niet op een Canyon....
Als JIJ je er maar lekker bij voelt.
Mensen, laat toch los wat andere denken en vergelijk je niet met anderen.
Ride bikes, not tanks!
53x11
06 dec 2018 09:30
Rare verbanden trek jij. Ik ben trotser op mijn volledig (door mijzelf) customized fixed gear dan op mijn Canyon. Die Canyon is een mooie bak, maar een fiets bestellen van het internet kan iedereen. De Canyon is trouwens wel de fiets waar ik momenteel verreweg het meeste plezier op heb (MTB'en blijkt namelijk veel leuker te zijn dan racefietsenleon1 schreef: ↑06 dec 2018 09:23 De discussie lijkt hier te draaien wat je definitie van het woord 'trots' is.
Ik zie dingen voorbij komen waarbij ik vraagtekens zet. Waarom kun je niet trots zijn op een fiets die maar EUR1000 kost... Dat vind ik vreemd. Waarom jezelf meten met snelle fietsers en dat je ze wel bij kunt houden op je goedkope fiets..... beats me.... Of jezelf omlaag praten omdat je een dure fiets hebt en maar 100km per jaar fietst (fictief voorbeeld). Net alsof dat niet gerechtvaardigd is. En net alsof je alleen trots kunt zijn op een op maat gemaakte fiets....en niet op een Canyon....
Als JIJ je er maar lekker bij voelt.
Mensen, laat toch los wat andere denken en vergelijk je niet met anderen.
)Wat anderen er van vinden is bijzaak.
"Niet-wielrenners. De leegheid van die levens schokt me." T.Krabbé
baanfiets kopen?
baanfiets kopen?
-
Smoothsailor
- Forum-lid
- Berichten: 36
- Lid geworden op: 18 okt 2017 12:03
Volgens mij zijn we allemaal vooral trots op onze beredeneringen en meningen.
Ik ben ook trots op mijn wind 32, voorheen duell, daarvoor cannondale, en alle andere daarvoor
Ik ben ook trots op mijn wind 32, voorheen duell, daarvoor cannondale, en alle andere daarvoor
Ik ben mega trots op mijn fiets, en alle andere fietsspullen die ik heb. Nee ik heb geen dure spullen, maar er wel keihard voor gewerkt. Dus ik ben trots op het behalen van mijn doel om te gaan fietsen en ik ben trots op mijn fiets zelf....simpelweg omdat ik de fiets als concept geweldig vind.
Ondanks ik weinig geld heb ben ik erg materialistisch.....de spullen die ik heb, heb ik goedkoop naar wens kunnen kopen en ben er daardoor erg opgesteld. En ben er heel zuinig op, mijn fiets probeer ik daarom ook goed te onderhouden
Ondanks ik weinig geld heb ben ik erg materialistisch.....de spullen die ik heb, heb ik goedkoop naar wens kunnen kopen en ben er daardoor erg opgesteld. En ben er heel zuinig op, mijn fiets probeer ik daarom ook goed te onderhouden
Ben trots op mijn fietsen een titanium borgini gekocht voor 999 euro en langzaam geupdate.
En mijn specialized roubaix
Maar het meeste plezier heb ik van mijn stalen gravel racer de specialized seguoia.
Gewoon dat fietsen daar kan ik super van genieten en ontspannen.
Samen met een groep of met mijn vrouw of alleen.
En mijn specialized roubaix
Maar het meeste plezier heb ik van mijn stalen gravel racer de specialized seguoia.
Gewoon dat fietsen daar kan ik super van genieten en ontspannen.
Samen met een groep of met mijn vrouw of alleen.
In mijn eigen beleving:
Toen ik jong was:
was ik trots op alles zo'n beetje wat ik kocht van mijn eigen geld.
Het hebben van een "droom" was iets waar je heel trots op was.Geld was echt nog geld en je had geen kredieten.Je moest dus sparen.DAT gevoel .......van als je je eerste mooie racefiets(Koga) en eerste audiorack(Akai) kocht dat valt met geen pen te beschrijven.Met de trein naar Leeuwarden en dan een paar LP's kopen.Dat was een supergevoel.Die Lp's waren eigenlijk idioot duur als jedat omrekend naar tegenwoordig.
Ik was ook trots op, mijn platenverzameling.Helemaal als anderen zeiden dat ik veel goede platen had.
Toen ik een heel stuk ouder was en ben(eind 50 tiger).
Dan ben ik juist trots op(idioot eigenlijk!) op mijn oude hele goede Hifi Apperatuur.(meest jaren 90 tig) en veel minder trots op mijn carbonnen racefietsen(2 x). Want ik mis dat gevoel! van uit mijn jeugdjaren en daarom is trots in mijn ogen wat materiele zaken aangaat(wat een racefiets) ook is, voor mijn persoonlijk iets uit mijn jeugd.Al ben ik heel tevreden(past beter bij een 50 tiger ) met mijn 2 racefietsen!
Daarom kan ik ook wel weer goed begrijpen .....dat het hebben van een klassieke racefiets Juist wel dat trotse gevoel oplevert.
Misschien is dat verklaarbaar >"Met het hebben van iets uit je jeugd".
Wat je nog steeds dat ene speciale gevoel oplevert, wat nooit lukt om dat te beschrijven maar vast allemaal wel herkennen.
en als je weinig budget hebt gehad, je hele leven al.Dat begrijp ik volkomen dat je ook als je ouder bent...heel trots kunt zijn op een zelf bijeengespaarde moderne racefiets.Dan is trots iets, wat eerder onbereikbaar voor je was(een mooie dure carbonnen racefiets met mooie wielen) en je nu kunt betalen na een tijd gespaard te hebben.
Tegenwoordig hebben velen het financieel zo goed dat (ik zelf ook een hele lange tijd), dat sparen niet meer hoeft.Dat levert natuurlijk in geen 100 jaar dat zelfde gevoel op.... als iemand die lang moet sparen en dan vol verwachting naar de winkel gaat en iets duurs koopt.
En daarom is het hebben van een goedkope fiets voor iemand met weinig budget een veel grote "trotsbeleving" dan iemand die maar kopen kan wat hij wil.
Toen ik jong was en we keken naar onze (zonder uitzondering) verzameling oude auto's vanuit de kantine van het werk, dan keken we elkaar aan en zeiden." Liever een eigen oude, niet zo'n beste auto dan een auto van de bank.".!
Er waren misschien maar 1 of 2 arbeiders ,iop zo'n hele fabriek die een nieuwe auto hadden en in onze volle overtuiging.Moesten die wel op afbetaling zijn en dat was eind jaren 70 tig/begin jaren 80 tig.
Je keek daar heel bedenkelijk en afkeurend over.Dat!...nou dat nooit ...dan nog liever lopen!.
Nou ik zeg verder maar niets.....hoe het vandaag de dag is.Je ziet tegenwoordig jongens die amper met een boog kunnen plassen, in auto's!.... waar vroeger mijn baas in reed.
Ik reed in een oude goudkleurige Fiesta. Nu zijn ze wit of zwart. Een witte auto was juist een zeer slechte auto om in te leveren/ruilen want er werd gezegd"Een witte blijf je mee zitte!. En een zwarte al helemaal niet, want je had geen airco en die werden veel te warm in de zomer!
Nee Opel Kadett en Ford Capri en natuurlijk de eerste 2 generaties Golfjes. Dat waren de auto's.en verder alles wat maar rijden kon tot aan Trabant! Lada's en Jugo's(gekozen als slechtste auto allertijden),aan toe.
Man wat een rommel reed er toen,
Renault 4 en 6. Hoestbuien op wielen.Maar ja ......wel lekker goedkoop in aanschaf en benzine was niet zo duur.En gas was lachwekkend.Ik reed op gas en 1 liter koste in 1982 zo'n beetje 38 guldencent!(17 eurocent per liter).
Daarom als je jong bent. Koop een fiets(en kleding) die je je kunt veroorloven en laat de mensen maar zeggen wat ze willen.En wees alleen trots op wat je zelf kunt betalen.Jullie moesten eens weten dat er hele volksstammen zijn die pronken met veren in hun reed,........ die er al uitvallen bij het eerste de beste zuchtje tegenwind.
Toen ik jong was:
was ik trots op alles zo'n beetje wat ik kocht van mijn eigen geld.
Het hebben van een "droom" was iets waar je heel trots op was.Geld was echt nog geld en je had geen kredieten.Je moest dus sparen.DAT gevoel .......van als je je eerste mooie racefiets(Koga) en eerste audiorack(Akai) kocht dat valt met geen pen te beschrijven.Met de trein naar Leeuwarden en dan een paar LP's kopen.Dat was een supergevoel.Die Lp's waren eigenlijk idioot duur als jedat omrekend naar tegenwoordig.
Ik was ook trots op, mijn platenverzameling.Helemaal als anderen zeiden dat ik veel goede platen had.
Toen ik een heel stuk ouder was en ben(eind 50 tiger).
Dan ben ik juist trots op(idioot eigenlijk!) op mijn oude hele goede Hifi Apperatuur.(meest jaren 90 tig) en veel minder trots op mijn carbonnen racefietsen(2 x). Want ik mis dat gevoel! van uit mijn jeugdjaren en daarom is trots in mijn ogen wat materiele zaken aangaat(wat een racefiets) ook is, voor mijn persoonlijk iets uit mijn jeugd.Al ben ik heel tevreden(past beter bij een 50 tiger
) met mijn 2 racefietsen! Daarom kan ik ook wel weer goed begrijpen .....dat het hebben van een klassieke racefiets Juist wel dat trotse gevoel oplevert.
Misschien is dat verklaarbaar >"Met het hebben van iets uit je jeugd".
Wat je nog steeds dat ene speciale gevoel oplevert, wat nooit lukt om dat te beschrijven maar vast allemaal wel herkennen.
en als je weinig budget hebt gehad, je hele leven al.Dat begrijp ik volkomen dat je ook als je ouder bent...heel trots kunt zijn op een zelf bijeengespaarde moderne racefiets.Dan is trots iets, wat eerder onbereikbaar voor je was(een mooie dure carbonnen racefiets met mooie wielen) en je nu kunt betalen na een tijd gespaard te hebben.
Tegenwoordig hebben velen het financieel zo goed dat (ik zelf ook een hele lange tijd), dat sparen niet meer hoeft.Dat levert natuurlijk in geen 100 jaar dat zelfde gevoel op.... als iemand die lang moet sparen en dan vol verwachting naar de winkel gaat en iets duurs koopt.
En daarom is het hebben van een goedkope fiets voor iemand met weinig budget een veel grote "trotsbeleving" dan iemand die maar kopen kan wat hij wil.
Toen ik jong was en we keken naar onze (zonder uitzondering) verzameling oude auto's vanuit de kantine van het werk, dan keken we elkaar aan en zeiden." Liever een eigen oude, niet zo'n beste auto dan een auto van de bank.".!
Er waren misschien maar 1 of 2 arbeiders ,iop zo'n hele fabriek die een nieuwe auto hadden en in onze volle overtuiging.Moesten die wel op afbetaling zijn en dat was eind jaren 70 tig/begin jaren 80 tig.
Je keek daar heel bedenkelijk en afkeurend over.Dat!...nou dat nooit ...dan nog liever lopen!.
Nou ik zeg verder maar niets.....hoe het vandaag de dag is.Je ziet tegenwoordig jongens die amper met een boog kunnen plassen, in auto's!.... waar vroeger mijn baas in reed.
Ik reed in een oude goudkleurige Fiesta. Nu zijn ze wit of zwart. Een witte auto was juist een zeer slechte auto om in te leveren/ruilen want er werd gezegd"Een witte blijf je mee zitte!. En een zwarte al helemaal niet, want je had geen airco en die werden veel te warm in de zomer!
Nee Opel Kadett en Ford Capri en natuurlijk de eerste 2 generaties Golfjes. Dat waren de auto's.en verder alles wat maar rijden kon tot aan Trabant! Lada's en Jugo's(gekozen als slechtste auto allertijden),aan toe.
Man wat een rommel reed er toen,
Renault 4 en 6. Hoestbuien op wielen.Maar ja ......wel lekker goedkoop in aanschaf en benzine was niet zo duur.En gas was lachwekkend.Ik reed op gas en 1 liter koste in 1982 zo'n beetje 38 guldencent!(17 eurocent per liter).
Daarom als je jong bent. Koop een fiets(en kleding) die je je kunt veroorloven en laat de mensen maar zeggen wat ze willen.En wees alleen trots op wat je zelf kunt betalen.Jullie moesten eens weten dat er hele volksstammen zijn die pronken met veren in hun reed,........ die er al uitvallen bij het eerste de beste zuchtje tegenwind.