Jan W.F. schreef:De levensduur van een rode bloedcel bedraagt zo'n 120 dagen, dus het blijft toch even opspoorbaar.
Levensduur klopt, ben ik op dit topic ook al eeerder tegen gekomen, maar alleen in een 'normale' situatie. Afbraak van bloedcellen volgt vrijwel onmiddellijk als er teveel rode bloedcellen in de bloedbaan in omloop zijn. Het lichaam begint met de afbraak van het overschot, om het natuurlijk evenwicht te herstellen; t'is een soort beschermingsmechanisme.
Ik heb begrepen dat het effect van bloeddoping na +/- 1 a twee maand verwaarloosbaar is. De opspoorbaarheid is navenant (enkele weken).
Uiteraard hebben we het hier over lichaamsvreemd bloed; voor lichaamseigen (autoloog) bloed geldt - voor zover ik weet - dat het tot op heden niet opspoorbaar is.
Ok, hier wordt het "technisch"
Er is idd een soort beschermingsmechanisme van het lichaam. Er bestaat ook zoiets als "afstoting van getransplanteerde organen".
Die afstoting is te wijten aan het polymorfisme van MHC I moleculen. (MHC I moleculen spelen een rol in immunologische reacties).
Wat zit er in bloed: oa, witte bloedcellen, rode bloedcellen, thombrocyten. Nu, witte bloedcellen zorgen voor een hoge expressie MHC I, thombrocyten zorgen voor een lage expressie MHC I en rode bloedcellen zorgen niet voor een expressie van MHC I.
Dus rode bloedcellen zorgen niet voor een dergelijke afstotingsreactie. (als deze dus eerst uit het bloed gecentrifugeerd werden)
Maar de glycoproteinen op rode bloedcellen kunnen wel herkend worden door antigenen.
Denk ik maar
Maar hoe kom jij aan volgende zin: "Het lichaam begint met de afbraak van het overschot, om het natuurlijk evenwicht te herstellen; t'is een soort beschermingsmechanisme. ", heb je daar meer info over?