[quote="Peterj"]Vandaag voor het eerst de MTB maar weer eens van de zolder gehaald en 60km door de bossen gerost, oei...halverwege breekt de inbusbout van het zadel af, 15km staand op de pedalen naar de FM gefietst, metaalmoeheid was de conclusie van de FM, zo zie je maar weer lang stilstaan doet een fietsje geen goed.[/quote]
Heb je nou meteen ook maar een reserve-boutje in je fietstasje gedaan ??
Vandaag gefietst in 2007?
[quote="who cares"]
Heb je nou meteen ook maar een reserve-boutje in je fietstasje gedaan ??
[/quote]
Zelf heb ik altijd wel een compleet frame op m'n rug hangen tijdens het mtb'n , het zou eens kunnen breken.
Maar serieus, je kan toch niet alles bij je hebben. En zonder zadel kun je thuiskomen, dus ik zie het probleem niet zo.
Een ketting schakel (missinglink), eeen paar tie-wraps, binnnenbandjes, plakspullen en een gereedschapsetje ( met kettingpons) is alles wat ik bij me heb.
Met deze attributen en een beetje improvisatie talent ben ik altijd thuisgekomen.
Heb je nou meteen ook maar een reserve-boutje in je fietstasje gedaan ??
[/quote]
Zelf heb ik altijd wel een compleet frame op m'n rug hangen tijdens het mtb'n , het zou eens kunnen breken.
Maar serieus, je kan toch niet alles bij je hebben. En zonder zadel kun je thuiskomen, dus ik zie het probleem niet zo.
Een ketting schakel (missinglink), eeen paar tie-wraps, binnnenbandjes, plakspullen en een gereedschapsetje ( met kettingpons) is alles wat ik bij me heb.
Met deze attributen en een beetje improvisatie talent ben ik altijd thuisgekomen.
-
bottecchia
- Forum-lid
- Berichten: 3988
- Lid geworden op: 27 nov 2006 22:38
Het was inderdaad prachtig weer. Daarom heb ik ook nog maar de nodige kilometers gemaakt. Gisteren een rondje Flevoland gedaan voor 175km en vandaag heb ik er toch ook nog maar even 90 meegepakt. Vandaag was het wel behoorlijk wat drukker op de weg dan gisteren. Heb er maar een soort interval training van gemaakt omdat ik steeds in de remmen moest.
buzz
07 okt 2007 21:14
Vanmorgen om 7u15 –- nog in het donker -- op pad naar Egmond-Binnen. Daar had ik 'n mtb-date met m'n local-FM. Hij wilde ook wel eens met 'n privégids door het Noord-Hollands Duinreservaat rijden richting Wijk a/Zee, en meteen z'n nieuwe GPS even testen. Heel misschien neem ik nog 'n paar fietsmaatjes mee, zei ie vorige week.
Sta ik om 7u30 op de parkeerplaats, komen er 2 busjes en 2 auto’s aanrijden. En stappen er doodleuk 14 flitsende jackies naar buiten! “We zijn niet allemaal van hetzelfde niveau, hopelijk kan je daar ’n beetje rekening mee houden”, werd me gevraagd. Oeps. Dus geen ‘10 kleine negertjes’-verhaal spookte er meteen al door m'n hoofd. Bovendien was het hele gebied tussen Bakkum en Wijk a/Zee totaal onbekend terrein voor ze. Zelfs de Papenberg klonk niet bekend in de oren. Verdwalen in het grote donkere bos is dan niet denkbeeldig. (;-) “Jongens, het lijkt mij handig om er dan 'n intervaltraining van te maken. Op alle klimmetjes en lange singletracks flink doorstampen, en vervolgens rustig doorpeddelen om de achtersten te laten aansluiten. Moet lukken. En geef maar 'n gil als het tempo echt te hoog ligt.”
En ja, alles ging prima tot aan de Kruisberg. “LEK”, werd er gebruld vanuit de achterhoede. Na bijna 'n kwartier reden we verder. En nog geen 10 minuten verderop waren we dezelfde jongen zomaar kwijt. Hij was al 'n beetje ziek, had ie kennelijk van tevoren al gezegd. Waarschijnlijk heeft ie nu zelf het lek, was de conclusie. Overmacht dus.
Via het Liguster-drieluik, het Kneuenduin en de Boreelduinen trapten we richting het Berkenbos. Bij het waterkraantje werden de bidons even bijgevuld. Maar niet door 14 man, slechts 11 werden er geteld! Niemand had enig idee waar ze waren. Dat was wel vervelend, ja. En ook vervelend: richting Geversduin wandelde 'n oude dame die ons toebitste dat het geen fietspad was! Wel dus: 'n gewoon wandelpad om 9u45. (In het Duinreservaat is mountainbiken tot 10u30 officieel toegestaan.) Gelukkig passeerden we nog geen 100m verderop 'n hardloopster, en dat wel heel knappe meisje glimlachte ons weer in opperbeste stemming.
Goedgeluimd stampte er 'n elftal bikers omhoog op de Papenberg. Bovenop het Castricumse dak werd er niet alleen flink gehijgd, ook werd er flink gesist. Inderdaad, nog 'n lekke band. Niet de mijne. Wel die van Bas. Hij wilde het even snel verhelpen door er van dat vloeibare anti-lek spul in te spuiten. “Nee, moet je niet doen. Laat mij maar even”, zei m'n FM, en wipte meteen z'n voorwiel eruit. “Ja, maar dat spul heb je me vorige maand nog verkocht”, probeerde Bas nog. “Kan wel wezen, maar het gaat er toch niet in”, was het antwoord.
Bas wilde nog wel even assisteren door het wiel vast te houden, hetgeen niet de bedoeling was: “Laat maar los. In m'n winkel kan al niemand me helpen, en hier zeker niet.” Vervolgens gaf ie effies 'n demootje hoe je 'n biba verwisselt. Binnen twee minuten denderden we de Papenberg al weer af! Was wel even lachen dus.
Na 52km kwam de finish in zicht. En ook de drie gelosten. Zij zaten bij de auto's in het zonnetje te wachten. En de reden? “Tja, ik miste twee man achter me, en ben even omgekeerd om ze te zoeken. Dat had ik tegen Wim gezegd.” Aan de andere kant van de auto luisterde Wim mee, en murmelde “Ach ja, ik hoorde het allemaal niet zo goed meer. Vandaar.” Tja, communiceren is ook 'n vak. Niettemin hadden de boys genoten van de omgeving, de route, en het lekkere tempo. Ze willen graag nog 'n keertje trappelen in ‘hun’ nieuwe speeltuin.
Sta ik om 7u30 op de parkeerplaats, komen er 2 busjes en 2 auto’s aanrijden. En stappen er doodleuk 14 flitsende jackies naar buiten! “We zijn niet allemaal van hetzelfde niveau, hopelijk kan je daar ’n beetje rekening mee houden”, werd me gevraagd. Oeps. Dus geen ‘10 kleine negertjes’-verhaal spookte er meteen al door m'n hoofd. Bovendien was het hele gebied tussen Bakkum en Wijk a/Zee totaal onbekend terrein voor ze. Zelfs de Papenberg klonk niet bekend in de oren. Verdwalen in het grote donkere bos is dan niet denkbeeldig. (;-) “Jongens, het lijkt mij handig om er dan 'n intervaltraining van te maken. Op alle klimmetjes en lange singletracks flink doorstampen, en vervolgens rustig doorpeddelen om de achtersten te laten aansluiten. Moet lukken. En geef maar 'n gil als het tempo echt te hoog ligt.”
En ja, alles ging prima tot aan de Kruisberg. “LEK”, werd er gebruld vanuit de achterhoede. Na bijna 'n kwartier reden we verder. En nog geen 10 minuten verderop waren we dezelfde jongen zomaar kwijt. Hij was al 'n beetje ziek, had ie kennelijk van tevoren al gezegd. Waarschijnlijk heeft ie nu zelf het lek, was de conclusie. Overmacht dus.
Via het Liguster-drieluik, het Kneuenduin en de Boreelduinen trapten we richting het Berkenbos. Bij het waterkraantje werden de bidons even bijgevuld. Maar niet door 14 man, slechts 11 werden er geteld! Niemand had enig idee waar ze waren. Dat was wel vervelend, ja. En ook vervelend: richting Geversduin wandelde 'n oude dame die ons toebitste dat het geen fietspad was! Wel dus: 'n gewoon wandelpad om 9u45. (In het Duinreservaat is mountainbiken tot 10u30 officieel toegestaan.) Gelukkig passeerden we nog geen 100m verderop 'n hardloopster, en dat wel heel knappe meisje glimlachte ons weer in opperbeste stemming.
Goedgeluimd stampte er 'n elftal bikers omhoog op de Papenberg. Bovenop het Castricumse dak werd er niet alleen flink gehijgd, ook werd er flink gesist. Inderdaad, nog 'n lekke band. Niet de mijne. Wel die van Bas. Hij wilde het even snel verhelpen door er van dat vloeibare anti-lek spul in te spuiten. “Nee, moet je niet doen. Laat mij maar even”, zei m'n FM, en wipte meteen z'n voorwiel eruit. “Ja, maar dat spul heb je me vorige maand nog verkocht”, probeerde Bas nog. “Kan wel wezen, maar het gaat er toch niet in”, was het antwoord.
Bas wilde nog wel even assisteren door het wiel vast te houden, hetgeen niet de bedoeling was: “Laat maar los. In m'n winkel kan al niemand me helpen, en hier zeker niet.” Vervolgens gaf ie effies 'n demootje hoe je 'n biba verwisselt. Binnen twee minuten denderden we de Papenberg al weer af! Was wel even lachen dus.
Na 52km kwam de finish in zicht. En ook de drie gelosten. Zij zaten bij de auto's in het zonnetje te wachten. En de reden? “Tja, ik miste twee man achter me, en ben even omgekeerd om ze te zoeken. Dat had ik tegen Wim gezegd.” Aan de andere kant van de auto luisterde Wim mee, en murmelde “Ach ja, ik hoorde het allemaal niet zo goed meer. Vandaar.” Tja, communiceren is ook 'n vak. Niettemin hadden de boys genoten van de omgeving, de route, en het lekkere tempo. Ze willen graag nog 'n keertje trappelen in ‘hun’ nieuwe speeltuin.
Een VTT tocht, la Bidoyon stond op het programma. 64 km + 10 km heen en terug dus 84 km. Bijna 5 uur. In totaal 1700 hm. In de voorgaande dagen was het aardig nat geweest dus het was een modderbad van jewelste! 3 * op m'n buik de berg af. Maar het was wel mooi. Langs watervallen, stijl op en af, bospaadjes etc. Na afloop halve liter vers geperste appelsap (daar heeft de Bidoyon mee te maken) achterover en een of andere pasta-variant. (Een rando is hier meestal 7€, 3 ravitaillements + warm eten na afloop).
Mijn trainingen op bikeplanner.com
-
robbebopper
- Forum-lid HC
- Berichten: 5713
- Lid geworden op: 09 aug 2006 16:32
robbebopper
08 okt 2007 01:23
Vandaag met de club een zogenaamde "gemiddelde tijdrit" gereden. Je geeft van tevoren op welk gemiddelde je denkt te gaan fietsen, en zonder apparatuur aan boord, (tellertjes, horloges) probeer je dan gedurende ongeveer 30 kilometer zo dicht mogelijk bij dat gemiddelde te komen. Ik heb vandaag hoog ingezet, met een opgegeven tempo van 36 km/h, maar door de weersomstandigheden en de vorm van de dag, zat ik zelfs te hoog, uiteindelijk ben ik vierde geworden met een gemiddelde snelheid van 36,87 km/h.
4e omdat er drie dichter bij het opgegeven gemiddelde zaten?
-
robbebopper
- Forum-lid HC
- Berichten: 5713
- Lid geworden op: 09 aug 2006 16:32
robbebopper
08 okt 2007 17:35
Juist ja!