Tja dat is ook vaak een kwestie van interesse en mentale kracht. Er veel renners die standaard in de bus rijden die, als ze het echt willen ook top 10 kunnen rijden in bergetappes maar daar meestal gewoon geen zin in hebben, ook omdat ze het niet een hele ronde kunnen vasthouden.elefantino schreef: Tja, ik vraag het me af. Voor z'n ziekte was Armstrong allesbehalve een bijzonder klimmer en tijdrijder.
Bij tijdrijden speelt het mentale aspect een nog grotere rol, neem nu Marianne Vos als voorbeeld: kan wel alleen wegrijden uit een peloton maar kan nauwelijks mee met tijdrijden. Dat je na kanker mentaal sterker terugkomt dat was toch enigszins aannemelijk. Dat hij die mentale sterkte vooral heeft gebruikt om de rest af te blaffen en de boel te belazeren is wat anders.
@Gastheerg: ik schreef nergens dat de grote sprong voorwaarts door Moser kwam, in het verhaal staat ook duidelijk dat dat niet zo is. Nogmaals de analyse betreft een analyse gecorrigeerd voor materiaalverschillen.
Volgens de analyse:
The next series of record holders, who all used various aerodynamic improvements (Moser, Boardman, Obree) averaged sea level powers of about 403 W, or about the same. The aerodynamic improvements during this era resulted in a record distance increase of about 10%. The last three challengers (Indurain, Rominger, and Boardman) averaged 446 W, a large increase in power compared with the previous record holders. During this period, the available bicycle aerodynamic improvements did not change as markedly. The increased power of these cyclists, resulted in a distance increase of about 7%.
