Fiets.nl

Blij om een berichtje van le Grimpeur te lezen. De geest lijkt enorm sterk, en ik hoop dat die het lichaam nog weer een stukje kan meetrekken...
Veel kracht gewenst in alles wat er nog op je pad komt!

Respect en wederom veel sterkte!

Hallo Le Grimpeur, et madame,

Ik neem aan dat jullie af en toe nog op het forum kijken. Dus leek dit me wel de juiste plaats om te vragen hoe het nu gaat.
We zijn inmiddels weer anderhalve maand verder na het laatste berichtje van jullie kant. Ik denk nog steeds vaak aan jullie, vooral tijdens mijn ritjes, maar ook daarbuiten.
Is het gelukt om overdag van de beademing af te komen? Of moet er nog veel werk verzet worden?
Ik hoop dat je terzijnertijd de hulpmiddelen krijgt om ook zelf weer wat met een computer te kunnen doen. Volgens mij moet het technisch wel kunnen, maar je moet daar natuurlijk ook de energie voor hebben.

De groetjes, uit de momenteel ook sombere Vaucluse,
Jans et monsieur

@Jans:

Dag Allemaal,

Hartelijk dank voor jullie bericht en belangstelling voor ons wel en wee. De gevolgen die mijn val voor de rest van mijn leven heeft wordt ons steeds duidelijker. Mede daardoor zitten wij momenteel in een moeilijke periode.

Gelukkig kan ik al gedurende een aantal weken overdag 12-13 uur zonder beademingsmachine. Ook heb ik al een paar hulpmiddelen voor de computer gedemonstreerd gekregen. Omdat de zorgverzekeraars slechts eens in de 5 jaar een dergelijk hulpmiddel vergoeden gaat mijn revalidatie arts de markt verder verkennen zodat ik het meest voor mij geschikte product kan aanvragen. Mijn dagindeling hier in het ziekenhuis laat weinig ruimte over voorbij komende activiteit. Daarom kan ik niet even snel hulp inschakelen voor computer gebruik. Ook ben ik gauw vermoeid en heb ik mijn rust momenten hard nodig om weer een beetje op krachten te komen. Wel word ik tweemaal per dag letterlijk uit het bed gehesen om een paar uurtjes in een soort rolstoel te zitten en eventueel een ritje door het ziekenhuis te maken.

Toch ben ik verdrietig als ik zie hoe snel de fysieke aftakeling van mijn lichaam is gegaan.

Ik ben nog steeds van plan een verslagje van mijn laatste rit op het forum te plaatsen.
Nogmaals hartelijk groeten aan jullie beiden en natuurlijk ook aan de andere forumleden.

Le Grimpeur et madame.

Grimpeur, goed om van je te horen, ondanks het feit dat niet zo'n best nieuws is.

Iedere rit denk ik weer aan het ongeluk en realiseer ik me hoe onrechtvaardig de wereld in elkaar steekt...

Blijf strijden.

Idem. Fijn om weer iets van je te horen. Knap dat je de "beademing" hebt terug gedrongen. Je bent nog steeds een voorbeeld voor optimisme en strijdvaardigheid.

Fijn om wat van je te horen Le Grimpeur. Weer een heel klein stapje gemaakt. Ik wens jou alle kracht toe voor de volgende stap maar ook je vrouw en familie de sterkte die ze nodig hebben in deze moeilijke tijd van herstel en revalidatie.

Afgelopen zomer zaten we een beetje in het zelfde fietsgebied en als ik dan las hoe jij de colls beschreef die ik ook had beklommen dan was het een feest van herkenning. Deze zomer reis ik weer af naar zuid Frankrijk en de fiets gaat uiteraard mee. Jou eerdere verslagen zullen een gids zijn voor het samenstellen van mijn ritjes. Ik kan dan ook alleen maar dankbaar zijn voor je uitgebreide verslaglegging.

Bedankt en succes, met vriendelijke Groet, André

Verdriet, dat is ook wat door mijn hoofd spookt steeds als ik dit topic zie.

Maar krijg ook hoop, en heb een enorm respect voor jou.

En wat nu nog niet kan, kan over een aantal jaar wellicht wel he. Daar heb je nu helemaal niks aan. Maar je weet nooit. Blijven vechten, de heftigste col die er is. Zorg dat je boven komt, hoe dat dan er uit ziet, dat bepaal jij zelf.

Succes en sterkte.

Moedig van je dat je hier reageert. Lijkt me enorm moeilijk gezien de situatie waar je in verkeert. Je bent met hele andere dingen bezig dan wij. Ik betrapte me er net op dat ik baalde omdat het regent terwijl ik wilde gaan fietsen. Nu ik jouw bericht lees over een rondje in een rolstoel door het ziekenhuis, een ademhalingsmachine en andere hulpmiddelen, schaam ik me diep voor mijn eigen geklaag.

Ik stap zo op, of het nou regent of niet, en zal aan je denken. Heel veel sterkte.

Blijf vechten Grimpeur!
In gedachten ben je elke rit bij me, heb altijd wel een "Grimpeur" moment.

fietsvriend schreef:Moedig van je dat je hier reageert. Lijkt me enorm moeilijk gezien de situatie waar je in verkeert. Je bent met hele andere dingen bezig dan wij. Ik betrapte me er net op dat ik baalde omdat het regent terwijl ik wilde gaan fietsen. Nu ik jouw bericht lees over een rondje in een rolstoel door het ziekenhuis, een ademhalingsmachine en andere hulpmiddelen, schaam ik me diep voor mijn eigen geklaag.

Ik stap zo op, of het nou regent of niet, en zal aan je denken. Heel veel sterkte.

Met alle respect (en dat weet Legrimpeur ook van mij), maar dit is een misplaatste vorm van relativering. Als je je al het leed van anderen op jezelf moet betrekken kun je niks meer doen. Dan kon je daags na de aanslagen in Parijs ook niet lachen in een theater ergens in de wereld of nu een restje eten weggooien terwijl er elders mensen sterven van de honger.
De wereld is keihard en oneerlijk, maar helaas kun je daar zelf slechts zeer, zeer beperkt iets aan bijdragen. (Ik hoop dat de strekking van mijn verhaal duidelijk is, is niets persoonlijks).

Ik hoop dat Legrimpeur verder kan met de kleine lichtpuntjes in zijn leven. Nogmaals sterkte in deze zware tijd.

Blijf strijden Grimpeur, blijf strijden.