Fiets.nl

trailrunnen is ook een vak apart, superzwaar ! Ik heb begin oktober mijn enkelband gescheurd, normaliter zou ik in training zijn voor de halve marathon (CPC), maar dat lukt nu (nog) even niet, korte stukjes van 5 x 5 minuten op bejaardentempo zit ik nu. Hopelijk op tijd weer in herstel, anders wordt het de 10 km

Ik heb jaren geleden geprobeerd om een marathon te gaan lopen maar mijn enkels zijn door het basketballen te ver heen.
Kan alles prima hoor 5 of 10km gaat wel, maar meer levert problemen op.

Het moet je ook liggen. Ik vind gewoon hardlopen zwaar. Gek genoeg vind ik het in de bergen makkelijker, zal ook met het basketballen te maken hebben waar je continu aan het springen was.

Rotterdam zijn de eerste paar kilometers net als een grote cyclo. Het is positie kiezen en even niet naar je snelheid kijken.
Kralingsebos is vaak het zwaarst, gek genoeg staat daar bijna geen publiek en het loopt raar/zwaar

wasbeer2006 schreef: ↑06 dec 2024 21:35 Rotterdam zijn de eerste paar kilometers net als een grote cyclo. Het is positie kiezen en even niet naar je snelheid kijken.
Kralingsebos is vaak het zwaarst, gek genoeg staat daar bijna geen publiek en het loopt raar/zwaar

Grappig, zo heb ik het nooit gedaan hoor. In Rotterdam gewoon rustig starten, het is een pokke-eind, tijd genoeg om de held uit te hangen en in te halen. In een cyclo gaan ze werkelijk als gekken van start. Toen ik de Marmotte reed, reed ik met 30-32 per uur naar de voet van de Glandon ("Parijs is nog ver", grapte ik tegen mijn maten) terwijl iedereen met minimaal 40 per uur richting Allemont gierde. Na een paar km Glandon begon ik de eersten alweer in te halen (en reden er nog heel veel voor me, tot aan de finish )

Trailrunnen lijkt me enerzijds heel gaaf, maar gezien de route en ondergrond moet je volgens mij echt concentreren. Gedachtenloos, of in ieder geval zonder gedachten bij het lopen, je kilometers afhaspelen is er niet bij. Hetzelfde met fietsen in het donker en crossen in het bos, dat kost zoveel concentratie en inspanning dat het wel leuk is, maar onderweg je gedachten een beetje ordenen is er dan niet echt bij.

Dat klopt wel, de meeste cyclo's starten ze als gekken inderdaad. Ik doel er meer op dat je het lekker moet laten in het begin.

Laatste vind ik juist fijn ook met de MTB, dat je zoveel moet concetreren dat je alleen maar daar mee bezig bent, dat geeft mij achteraf vaak de meeste rust.
FF helemaal nergens aan gedacht. Volgens de psychologie schijnt dat ook heel goed te zijn, dingen doen, waarbij je nergens anders aan denkt.

En dan komt ook weer mijn nadeel bij hardlopen. Door mijn slechte enkels moet ik echt opletten een kiezel onder mijn schoen is voldoende om het mis te laten gaan, dan is bv trailrunnen fijner, daar moet je je wel concentreren, daarnaast lopen bij mij in de buurt alle (hard)loop paden schuin af, dat vind ik ook zo irritant lopen.

Hardlopen is niet mijn sport helaas, vind het wel jammer, want juist in deze maanden zou ik liever ff twee keer per week een uurtje gaan lopen dan op die fiets binnen.

wasbeer2006 schreef: ↑09 dec 2024 10:21 Laatste vind ik juist fijn ook met de MTB, dat je zoveel moet concetreren dat je alleen maar daar mee bezig bent, dat geeft mij achteraf vaak de meeste rust.
FF helemaal nergens aan gedacht. Volgens de psychologie schijnt dat ook heel goed te zijn, dingen doen, waarbij je nergens anders aan denkt.

Dat klopt. Het hangt er een beetje vanaf. Als ik me mentaal niet helemaal lekker voel, is concentreren op iets anders juist lekker. Dat kan bij mij trouwens ook klussen zijn. Als ik gewoon druk ben geweest, is het juist lekker om mijn hoofd te ordenen, en juist me niet te hoeven concentreren op mijn omgeving en juist een beetje na te denken.

Zo hé, Bouhanni, toch een beetje het enfant terrible van het peloton voelt zich zeer senang met stoute schoenen aan: 10km 32'55" en marathon 2u34min. Daar kan Dumoulin een puntje aan zuigen.

https://www.wielerflits.nl/updates/wiel ... ulevard-1/

Dumoulin liep de 10 km in 32:38 en de halve Marathon in 1.10:04. Om nou te stellen dat Dumoulin daar een puntje aan kan zuigen.

precies, de vraag is wie een betere sprint heeft na 42km...

Het punt waaraan Dumoulin kan zuigen, heeft een lengte van 10 à 12km, daar waar de man met de hamer staat te wachten. De doorgewinterde marathonloper is hem weleens tegengekomen na een kilometer of 30. Wie hem niet kent heeft zijn grens nooit geprobeerd te overschrijden.

Ja goed verhaal, de vergelijking blijft mijns inziens krom.

Het was wachten op de eerste blessure, het heeft precies 36 trainingen geduurd. Dat valt me toch goed mee.

Dinsdag een klein beetje pijn aan mijn linker knie, bij de aanhechting. Runner's knee in de volksmond. Rustig naar huis gelopen en 3 dagen niks gedaan. Zondag weer een poging, maar kwam na 6 km terug. Direct gestopt en me op laten halen.

Gisteren even laten dry needlen bij mijn buurman (fysio). Heb er in het dagelijks leven eigenlijk helemaal geen last van, maar ja dat zegt niks. Voorlopig even rust, fietsen mag wel.

wasbeer2006 schreef: ↑06 dec 2024 21:35
Kralingsebos is vaak het zwaarst, gek genoeg staat daar bijna geen publiek en het loopt raar/zwaar

Ik ben er 1x geweest, vond het juist relaxed lopen. Mooi wat afwisseling tussen bomen en water, goede wegen. Zelfs al loop ik liefst op onverharde bospaden, vond ik Kralingsebos toch wel fijn.