http://www.robmeeuwessen.nl/wb/pages/po ... ay-124.php
Woensdag 2 Juni, de fietsen zijn grondig gepoetst, de kleding uitgespoeld en voor de laatstekeer is er nog een stukje los gefietst. Voordat Jip en ik de wekker instelde zijn we eerst nog langs Palais geweest om mn knie, die ik toch nog wel voelde lekker in te laten tapen. De Manuel therapeut die mij heeft geholpen verdient een standbeeld want hij heeft mij buitengewoon goed geholpen!
Een groot bord pasta en lekker toetje om vervolgens op tijd het bed op te zoeken. De wekker stond om drie uur en het zou een lange dag worden.
Wekker kikker maakte me wakker, de gisterenavond gebakken pannenkoeken
smaakte prima en binnen no-time waren Jip en ik klaar om richting Bourg af te dalen. In een file reden we de berg af en parkeerde we in een weiland. Jip kluste zijn ultra-lichte bouwpakket-fiets in elkaar en ik monteer mijn bouwlamp. Het is nog hele
maal donker en met een lichtje zetten we de banden op spanning en rijden richting startvak.
We parkeren ons achteraan in een hele lange rij en spreken nog even met fiets-forummember Rick. Klaar voor een X-aantal beklimmingen maar vooral koud wachten we tot we eindelijk aan onze eerste beklimming mogen beginnen. M. Boogerd, Leontien en nog wat andere komen langs. Wij mogen ook langzaam aanschuiven en onder de startboog door. Na een rommelig vertrek kom ik lekker in mn ritje. Ik rij samen met een jongen op die wel eens in de winkel komt en het ook lekker op zin gemakje doet. Ondanks dat rijden we in rechte lijn alles en iedereen voorbij. Rustig, doseren! Er komt nog!. Het tempo van rond de 13-14 ging prima en hebben we aangehouden tot boven. Daar even gegeten en gedronken. Windjack weer dicht, bril op en naar beneden.
Er werd nog gevraagd of ik kon dalen. Anders ging hij wel voor. In recordtempo (13min+) laat ik me naar beneden vallen want ik heb het ijskoud. Eenmaal langs piscine rijd ik in tempo door, startloop en weer terug omhoog. het is mij te koud en wil snel weer lekker warm worden.
Klim twee gaat vrij gemakkelijk en ik haal al mensen in die nog met hun eerste beklimming bezig zijn. Eten, eten en eten. Het belangrijkste tijdens zon uitdaging is goed voor jezelf zorgen en dus veel en goed eten en drinken. Op de top kwam de zon langzaam door. De windjack kon aan blijven en met wat meer verkeer kon ik weer terug richting Bourg.
Beneden even een broodje, jasje open en weer terug omhoog. Langzaam werd het warmer en kon het genieten beginnen. De basis lag er, het aftellen kon langzaam al beginnen. Iets rustiger als de vorige klim maar nog steeds in een gelijk tempo draai ik soepel de 34-28 rond. La garde, bocht 7, een flesje water. Langs de geluidsinstallatie van ons team, slokje water in de bocht. Naar de 24. Rob 6x! staat er op de weg. Dezelfde rode bolletjes op de weg als op mn bril. Bocht 4, ik zie de top al. Ik haal mensen in, alleen maar. Even staan en die laatste bocht. Hup rob!. ik ga rustig door, tunneltje, casino, aanzetten en daar is Betsy weer! Steeds een heerlijk gevoel als je over die finish rijdt.
Ik prop mezelf vol met vast voedsel want mn maag begint om te draaien, jasje gaat toch maar weer aan want ik vond het nog steeds vrij fris.
Wederom heerlijk de afdaling in, genieten! Van de sfeer, van de afdaling, van de dag. Een paar keer flink op de rem want touringcars staan snel stil.
De ochtend lag achter me, de helft hebben we gehad. Tijd voor de laatste drie, tijd om te genieten. Het windjack ging uit, de armstukken naar beneden, in de automatische piloot weer terug naar de top.
Ik haalde een heleboel bekende in, kletste wat en het tempo ging weer iets omlaag. Af en toe liet de garmin cijfers zien die onder de 10 zaten. Ach, wat maakte het uit, Im still going strong!
Ik kwam in een redelijke tijd weer boven en de pannenkoeken en worsten roken heerlijk. De sfeer boven op het plein is geweldig, Iedereen word als held binnen gehaald en familie en vrienden van alle deelnemers staan van vroeg tot laat iedereen aan te moedigen en deelnemers die niet meer kunnen worden geprepareerd op de massagetafel voor een laatste ultieme beklimming.
Eten, drinken, veel water want de sportdrank wilde mn maag niet meer. Ik drop mezelf weer het dal in en eet daar weer een lekker broodje. Piep, de sensor doet zn werk en ik mag weer omhoog.
Even een babbel met JanWillem en bij la garde een lekker Gelletje, jum! Water en een muziekje, genieten van de sfeer. Kom, weer op de fiets! ik trap door naar bocht zeven, daar leeg ik de blaas en vul ik de maag meteen weer. Van af daar heb je het ergste echt gehad en is het door rijden tot boven. Ik fiets door Alpe dHuez en zet even lekker aan. Rijd weer onder de boog en de teller staat op vijf. Het ging eigenlijk hartstikke lekker, geen kramp, tempo prima. Mn buik vond het hele gebeuren inmiddels minder. Ik voelde me behoorlijk misselijk door alle sportvoeding en vooral doordat je er al op begint terwijl je normaal aan het ontbijt zit. Ik daal nog een keer af met in mn achterhoofd de gedachte: 1x, nog eenmaal die berg en dan is het doel gehaald.
Onder aan de berg geef ik de plantjes nog even water, spreek nog met bas. Eet, drink en druk de garmin weer op start. Ik klik in de pedalen en begin aan de laatste klim. Ik haal dezelfde mensen in die ik de vorige keren ook tegen kwam. Ik klik bij La garde in de Bilthovenstand weer even uit en ruik de lucht van verse broodjes van de bbq achter me. Ik neem een gelletje en nog een nougatreepje. De laatste loodjes. het tempo ging weer aardig omhoog, Micheal Boogerd had me inmiddels weer ingehaald en ik reed een paar bochten met hem mee.
Bij bocht zeven kijk ik even toe hoe iemand verkrampt van de fiets de massagetafel op word gedragen. Rob gaat in werkhouding, de kop scheef, handen op het afgeplatte S-works stuur en op naar de top. Rijd nog eenmaal langs alle supporters, In bocht een staat al van af de eerste klim een vrouw iedereen bij naam toe te schreeuwen. Damn wat moet zij moe zijn geweest!. Ik ga rechts af en dan is het enkel nog maar vals plat en genieten. Even het laatste stukje en dan uitbollen, Handjes los. Jezelf rechtzetten en het zes-teken maken is onbeschrijflijk. Betty schreeuwt me toe. het is 4 uur in de middag en ik rol over de streep. mijn missie zit er op.
Damn, wat een ervaring, zwaar, buitencategorie vrijetijdsbesteding maar vooral het gevoel, de sfeer, de emotie! Een aanrader voor iedereen om jezelf hier een keer voor in te zetten. 1, 4 of 6 keer. Iedereen die tijdens Alpe dHuZes (of Zus) die berg op fietst is een Kanjer!
Savonds heb ik samen met jip een soepje genuttigd bij de rest van het team. We waren beide lekker naar de klote. Moe maar voldaan vielen de oogjes dicht en heb ik langer geslapen dan dat Ad6 duurde.
Tijden voor wat het waard is:
Netto Bruto
1 1:05:25 1:07:05
2 1:04:18 1:04:49
3 1:08:24 1:09:39
4 1:07:50 1:12:13
5 1:12:39 1:23:27
6 1:10:33 1:20:51
@Forummers, bedankt voor de aanmoedigingen via mail/sms.
