Fiets.nl

Ik heb niet alle blzn gelezen. Vlgs mijn toerclubgenoten kan ik goed en snel dalen. Vind het ook leuk. Paar jaar geleden al eens gelezen: binnenknie naar buiten, lichaam iets recht houden, dus niet zoveel als bij ts, en dan vooral druk op je andere dus gestrekte been. Het is alleen nodig bij bochten die je nog kan en durft te nemen. Bij hele lange bochten is dit inderdaad niet nodig en ook niet bij scherpe haarspeldbochten. Ik skie ook, maar daar is het toch anders. Je houdt daar je lichaam omhoog omdat je zoveel mogelijk druk op je dalskie moet geven en de helling toch veel steiler is dan op de weg.

Elke bestuurder van een tweewieler, die met snelheid een bocht neemt, hangt mee in de bocht.
Doen die dat dan allemaal al jaren verkeerd?

Vraag maar eens aan een motorrijder wat hij denkt als zijn niets vermoedende passagier rechtop blijft zitten in de bocht.

simen schreef:Elke bestuurder van een tweewieler, die met snelheid een bocht neemt, hangt mee in de bocht.
Doen die dat dan allemaal al jaren verkeerd?

Vraag maar eens aan een motorrijder wat hij denkt als zijn niets vermoedende passagier rechtop blijft zitten in de bocht.

Waarom zou dit verkeerd moeten zijn? Het gaat hier om een andere techniek.

popi schreef:Is wel moeilijk hoor. ik ben altijd een beetje bang in d bogt.

Popi, je brengt een belangrijk punt ter sprake: Angst. Als echte fietsers hebben we het niet vaak daarover . Toch lijkt me dat wel verstandig. Over je angst heen praten, meegaan met anderen waar je dat zelf nooit zou doen, lijkt me niet zo goed.
Wel vind ik het een goede zaak om regelmatig de grens van je kunnen op te zoeken. Ondanks dat je daar bang voor bent. Je leert dan vaardigheden die je op een gegeven moment reflexmatig toepast. Vergelijk het met sliptraining bij autorijden. Dat heeft me in de loop der jaren een aantal keer uit een benarde situatie gered. Het lijf reageerde reflexmatig goed voordat ik het kon bedenken. Dat kan alleen als je veel bewust aan het oefenen bent geweest.

Volgens mij is parcourskennis hét belangrijkste om goeie bochten te nemen!
Ik reed vorig jaar een rondje in spanje, zonder parcourskennis... daar maakte ik wat blunders in de afdaling!
Dit jaar zelfde rondje zelfde parcours... reed ik een afdaling, kreeg ik erachter van een paar fransen "tu est fou" naar mn hoofd gesmeten:) Als je een bocht kent kan je de snelheid aanpassen, en dit is toch wel het 2e punt om een bocht goed aan te snijnden...
Voor de rest leerde ik van iemand dat je goed druk moet zetten op je buitenste pedaal, om de "downforce" te vergroten...

Bochten nemen is leuk! Als t goed lukt :p

body schreef:

simen schreef:Elke bestuurder van een tweewieler, die met snelheid een bocht neemt, hangt mee in de bocht.
Doen die dat dan allemaal al jaren verkeerd?

Vraag maar eens aan een motorrijder wat hij denkt als zijn niets vermoedende passagier rechtop blijft zitten in de bocht.

Waarom zou dit verkeerd moeten zijn? Het gaat hier om een andere techniek.

Idd een andere techniek.
Maar zeker niet beter dan de gangbare.
Naast de onnatuurlijke belasting van de fiets (zet je remmen maar vast wat verder open)en verplaatsing van het zwaartepunt is er een veel groter nadeel.
Dat illustreren de 2 foto's van de topic starter perfect.
Kijk maar eens naar de stand van zijn schouders,dat geeft niet de indruk van goede controle over het stuur bij deze houding.
Toch belangrijk als we met snelheid door een lange bocht willen sturen .

Je technische opmerkingen snap ik niet helemaal. In welk opzicht is er sprake van een onnatuurlijke belasting van de fiets (zet je remmen maar vast wat verder open). Verplaatsing van het zwaartepunt is er een veel groter nadeel.???
Dat illustreren de 2 foto's van de topic starter perfect.???
Kijk maar eens naar de stand van zijn schouders,dat geeft niet de indruk van goede controle over het stuur bij deze houding. Die houding geeft juist meer druk en controle. Heb je het uitgeprobeerd? Of weet je dat zo?
Wat ik maar probeer te zeggen: misschien is het een idee om je oordeel ff uit te stellen en gewoon de tijd te nemen om het uit te proberen.
Gisteren trouwens weer een mooie voorbeelden van Voeckler gezien in de laatste afdaling van de Dauphiné. Leek hard te gaan (nam iig voorsprong in de afdaling) en leek ook makkelijk op zijn fiets te zitten.
In de fietsclub waar ik lid van ben hebben we natuurlijk dezelfde discussies (gehad). Veel waren vanuit idee/theorie/gevoel tegen, anderen gingen het uitproberen. Degenen die in de training zich over hun weerstand heen wisten te zetten, waren na een paar weken toch aanmerkelijk positiever. Bochten die in eerste instantie als te scherp en te gevaarlijk gezien werden bleken toch harder te kunnen. Te zien was de grotere beheersing over de fiets en het grotere gemak daarbij. Welke techniek dat uiteindelijk oplevert maakt natuurlijk niet als het maar beter wordt . Misschien komt er uiteindelijk voor iedereen een bepaalde persoonlijke variant uit.

ilcavalinno schreef:Volgens mij is parcourskennis hét belangrijkste om goeie bochten te nemen!
Ik reed vorig jaar een rondje in spanje, zonder parcourskennis... daar maakte ik wat blunders in de afdaling!
Dit jaar zelfde rondje zelfde parcours... reed ik een afdaling, kreeg ik erachter van een paar fransen "tu est fou" naar mn hoofd gesmeten:) Als je een bocht kent kan je de snelheid aanpassen, en dit is toch wel het 2e punt om een bocht goed aan te snijnden...

Bochten nemen is leuk! Als t goed lukt :p

Of zoals gisteren in de Roinde van Zwitserland de afdaling naar Grindelwald: geheel leeg en met grote borden vóór de bochten met het bochtenverloop.
http://www.steephill.tv/players/youtube ... sE&yr=2011" onclick="window.open(this.href);return false;
Ooit geklomen met bagage. Zwaar maar mooi. Om het uur wordt de rijrichting gewisseld. Zoals ook bijvoorbeeld bij de Staller Sattel op de grens van Oostenrijk en Italië.

Je kunt de bochtentechniek van de motor t.o.v. de fiets niet goed vergelijken. het zwaartepunt van de motorrijder zit helemaal onderin, het motorblok. Tevens kan de motorrijder zijn motor de bocht om trekken, door het gas te openen. Laat hij het gas los, dweilt hij de bocht uit.

Dit laatste gebeurd (las je niet meetrapt op de fiets). Door goed te gaan hangen, en je zwaartepunt op een lijn met je fiets te houden, gewicht volledig op de buitenste been/pedaal kun je het snelst een bocht nemen. Om het zwaartepunt in een lijn met je fiets te houden is knieën tegen het frame de beste manier.

heuzen schreef: Of zoals gisteren in de Roinde van Zwitserland de afdaling naar Grindelwald: geheel leeg en met grote borden vóór de bochten met het bochtenverloop.
http://www.steephill.tv/players/youtube ... sE&yr=2011" onclick="window.open(this.href);return false;
Ooit geklomen met bagage. Zwaar maar mooi. Om het uur wordt de rijrichting gewisseld. Zoals ook bijvoorbeeld bij de Staller Sattel op de grens van Oostenrijk en Italië.

Het filmpje haalt je theorie alleen wel een beetje onderuit. Want niemand die het op jouw manier doet.

Deze discussie is de laatste keren ook op de opleiding wielertrainer 2 van de KNWU gevoerd. We hebben het uitgeprobeerd met scherpe bochten. Zelf laatst ook in het buitenland geprobeerd. Je kunt het oefenen met een afslag na een viaduct. je zult merken, het werkt echt.

Dus mannen, niet discussieren maar gewoon lekker uitproberen of gewoon lekker laten rusten