Fiets.nl

@Paashaas,
Ten eerste steek ik helemaal geen loftrompet over mezelf af.  Ik probeer nog steeds met rationele argumenten mijn standpunt te verdedigen.  Casran komt niet verder dan : ".......beperkt redeneervermogen,........zorg eerst dat je er iets vanaf weet,......meer wetenschappelijke lectuur lezen....,ik ga mijn tijd hier niet verdoen....".  Ik beweer ook niet dat ik de waarheid in pacht heb, maar weerleg dan mijn standpunt met duidelijke argumenten en verval niet in ordinair gescheld.
Het was degelijk een domme vergissing van mij om "verhoogd" en "verlaagd" te verwisselen.  Ik wou eerst een voorbeeld geven over een opkomende ziekte en daarom zat ik nog met "verhoogd" in mijn hoofd.  Toch blijft het een feit dat je alleen feedback krijgt van je lichamelijke toestand m.b.v. een hartslagmeter, ook al verwisselde ik verhoogd en verlaagd.

Toch even op die verhoogde hartslag terugkomen...

Wanneer een renner te veel traint zal het zenuwstelsel in een constante staat van verhoogde activiteit raken. Hier wordt gesproken van een "overactieve" of basedowoïde vorm van overtraining. (kenmerken verhoogde rustpols, verhoogde pols bij inspanning! slecht slapen, aggressief, slechte eetlust...).

Wanneer een renner dan doortraint, ondanks de verschijnselen, zal een geremde vorm van overtraining: addisonoïde overtraining optreden waarbij de meeste negatieve symptonen verdwijnen maar het prestatievermogen zal afnemen. (hier een lage hartslag!)

Tot zover de theorie, in de praktijk tonen renners meestal symptonen van beide vormen dooreen waardoor een onderscheid maken tussen beide vormen moeilijk is.