Mores op de mountainbike(?)

[wasbeer2006]

Het probleem van veel van de genoemde gevallen is gewoon het volgende. De meeste mensen kunnen met een hartslag van boven de 150 niet meer volledig blijven nadenken en normaal reageren.

Houd daar gewoon rekening mee. Ik kom echt veel te vaak (in mijn ogen) asociale wielrenners tegen, maar ik denk als je ze in in het gewone leven treft dat het hele aardige mensen zijn. Velen hebben echt niet door wat ze doen, in het verkeer exact hetzelfde.

Ik rijd vaak LDD en daar kom ik de problemen soms tegen. Ik geef altijd aan "ik wil er zo bij ruimte even links langs" bij 95% gaat dat prima, maar er zit er altijd wel weer een bij die er weer een opmerking over moet maken. en als ik een keer iemand achter me heb vraag ik altijd of hij er langs wil.

[Nee_Nee]

Mocht ik ooit een MTB hebben en aan zo'n toertocht mee willen doen dan lijkt het me bijzonder moeilijk om van tevoren een juiste inschatting te maken of ik het parcours aan kan. Wat sommigen van jullie ook al zeggen; de informatie is meestal erg summier, en mijn ervaring is dat er weinig rekening met beginners (in welke sport dan ook) wordt gehouden.

Je bent natuurlijk nooit een hinderpaal, maar da's een ander verhaal. Als je op je gemak wilt uitproberen of een veldtoertocht leuk is, dan kun je het beste als laatste starten. Meestal kun je tussen 9 en 10 vertrekken. Hardrijders zal vaak al voor 9 uur weg. Als jij als laatste om 5 voor 10 gaat rijden, heb je nergens last van. Gegarandeerd.

[superrose]

Ja maar je gaat natuurlijk niet je starttijd aanpassen omdat er hardrijders zijn. De starttijd is van XXX tot XXXX en daardoor kan je lekker de hele ochtend starten.
Hardrijders weten bij een toertocht dat er ook langzaamrijders zijn en andersom ook, hoort er een beetje bij. Als ik om negen uur kan ga ik om negen uur, heeft een harderrijder last van mijn tempo, houdt ie maar even in tot ie er langs kan.
Toen ik ging downhillen in Livigno viel me de ontspannen houding op. Het maakte geen bal uit dat je even stopte om te kijken hoe de lijn liep. Dat is voor mij de mores op de mountainbike. Dat gezever over snelheden is meer iets voor wegtoeristen die in het weekend even los mogen van moeder de vrouw.

[Daniël de Jong]

Ik huur af en toe een mountainbike bij de Loonse en drunese duinen en zit qua skills ergens in de middenmoot dus ik hou gewoon rekening met de de anderen en behandel een ieder zoals ik zelf ook behandelt wil worden maar helaas kom je weleens een arrogante zak tegen die denkt dat het zijn baantje is.

[53x11]

Inmiddels is het een jaar en een paar maanden later en heb ik zin dit door mij ooit gestarte topic op te rakelen. Enkele observaties:
- Mountainbikers groeten veel vaker dan mensen op een racefiets; het genoemde relaxte sfeertje herken ik wel enigszins
- Zondagmorgen is echt een no-go op de populaire parkoertjes in Nederland. Als je tenminste nog een beetje ruimte om te fietsen wilt hebben. Of je moet er met zonsopgang zijn (wat ik dus regelmatig doe). Zaterdagmiddag is er meestal bijna niemand
- In de winter is het heel veel drukker dan in de zomer. Juist in de winter spelen de "inhaalproblemen". En dan vooral met MTB'ende wielrenners (de zgn "boswielrenners") die in de zomer weer op de racer klimmen (tenminste, dat is mijn niet onderbouwde aanname). Op de technische stukken, waar passeren lastig is, traag; op de makkelijkere stukken (waar je er voorbij zou kunnen) hard aanzetten.
- Er zijn ook mensen die van schrik de berm induiken als ze merken dat er iemand achter ze zit. Niet doen!
- Wachten totdat er plek is en dan zeggen "ik kom er links/rechts" langs is de strategie die het beste lijkt te werken voor beide partijen (slechts 1x meegemaakt dat iemand "wachten" riep, ging aanzetten, om vervolgens als een krant de afdaling in te gaan.). Uiteraard ff een "dank je!" als je er langs bent
- In Nederland zijn MTB'ers en wandelaars helaas vaak water en vuur. Ik groet als blije eikel op de fiets zo ongeveer iedereen die ik in het bos tegenkom. Het is opvallend hoe vaak er nors terug gekeken wordt. In het buitenland is het vreemd genoeg (en gelukkig!) geen probleem om de paden te delen.
-"trailrespect" is nogal een dingetje onder MTB'ers

[daniel1975]

Heeeeeel herkenbaar!!
Die laatste 2 punten zijn mij een doorn in het oog. Je ziet op te veel plaatsen noppensporen waar het gewoon niet slim is om te biken en wat dus onnodig irritatie oplevert.
Verder is het respect voor de verschillende gebruikersgroepen onderling van de NL natuur belachelijk laag. Als je over een GR in Frankrijk fietst wensen de franse wandelaars je veel plezier en succes. Mits je natuurlijk zelf ff in de rem knijpt, wacht tot je een langs kunt, etc. Wederzijds respect.
IN NL krijg je een snauw dat je op 'hun' pad fietst, terwijl je keurig op een route zit.

[scottwilko]

Inderdaad herkenbaar. Nederland is nu eenmaal een druk landje met zeker in de Randstad weinig natuur en vele verschillende disciplines die daar gebruik van willen maken. Tel daar bij op dat wij Nederlanders ook nog relatief egoïstisch zijn, en dan weet je dat er wrijving ontstaat.
Ik noem expres de randstad, aangezien ik meer problemen ondervind op de route van Schoorl dan op een route op de veluwe of salland.

[53x11]

Ik fiets vaak en graag op Schoorl (en woon mijn hele leven in de randstad), maar ben het wel met je eens. Ook in vergelijking met de Utrechtse Heuvelrug.

[specializedmerida]

Als de Boswielrenners weer het asfalt op gaan is het weer echt gezellig in het bos

[brutus]

Ik rijdt ook regelmatig op Schoorl en heb eigenlijk nooit last.
Enige puntje, is dat als je achter mensen rijdt, wachtend op een plek om in te halen, sommige van paniek direct de bosjes in sturen.
Het pwn kom ik bijna niet meer, dat is echt verziekt.
De Veluwe is dan een verademing, en inderdaad meteen vriendelijkere reacties van wandelaars.

Ik zeg het trouwens wel vaker, maar ik denk dat de meeste klachten van wandelaars die op het MTB parcours wandelen komen.
Dan kloppen de klachten ook vaak wat beter.

[Jpy]

Mijn duit in t zakje.

Ik ben traag en zag er tegenop om toertochten te rijden omdat ik bang was op een hoop commentaar van mensen achter me. Maar tot nog toe valt t allemaal reuze mee. Er wordt eigenlijk altiijd netjes gewacht als er geen ruimte is. Altijd wel gewaarschuwd aan welke kant ze voorbij willen en als ik aan de kant ga op een single track, waar ik eigenlijk niet aan de kant kan wordt me vaak gezegd dat ik gewoon door kan fietsen .

Met het feit dat anderen mij in de weg rijden heb ik helaas nog geen enkele ervaring hahaha

[Fietsen?altijd]

Ach je hebt er altijd een paar tussen die denken dat een toertocht een wedstrijd is. Mountainbikers zijn een heel sociaal volkje over het algemeen!