Toen onze kinderen nog klein waren namen we op zondag voormiddag vaak een babysitter.
Het buurmeisje kwam oppassen terwijl we onze kilometers reden.
Mijn madame werd pas topsporter na de geboorte van onze kinderen (late roeping
).
Tijdens deze intensieve periode kwam ik zelf nog maar weinig aan fietsen toe.
Ze combineerde baan en weg. Bijgevolg waren de 2 pistes in Gent onze 2de thuis op dat ogenblik. Vaak trainde ze 2 x per dag, zeker op vrije dagen.
Sinds enkele jaren fietsen we opnieuw ong 8000 km per jaar.
Dit jaar stranden we op 6000 à 7000 km. Verbouwing gedaan waardoor de fietsen tijdje onaangeroerd bleven.
Mijn vrouw werkt in de zorg, het zijn vaak helse dagen. Ze heeft wel geen onregelmatige werkuren (meer). Toen ze competitie deed waren die onregelmatige werkuren enerzijds een nadeel; werken tijdens weekends, anderzijds een voordeel: vrij overdag zodat kon getraind worden. Bij de late shift had ze in de voormiddag steevast al een lange training afgewerkt.
Nu zijn we op werkdagen steeds 's avonds onderweg. Het kan niet anders.
Deze periode is dat niet bepaald uitnodigend.
Vanaf 1 januari ga ik met pensioen.
Hopelijk resulteert dat in kilometers meer en enkele kg minder.
)
).
