Fiets.nl

Specliffeddes schreef:Al nieuws over de andere tricheurs? Dwz. namen?

Sites als Wielerupdate.nl gooien nogal gratuit namen te grabbel (liefst met verwijzing naar Gazetta dello Sport, waar het vervolgens NIET in staat), dus daar kan je 'r een paar vinden... of het klopt is een andere zaak. Zouden ze beter afsluiten, die website.

@CASRAN: ik weet het niet hoor, is er nu een beperking in de productiecapaciteit van EPO dan? Bovendien, zo heel veel in aanmerking komende renners zijn er niet hoor. Verder durf ik wel te poneren dat in voorkomende gevallen EPO gebruik voor of tijdens een grote ronde gezonder is dan geen EPO gebruiken.

Misschien is het wel zo dat de oplossing van het (zelf gecreeerde) probleem gezocht moet worden in een radicaal andere denkwijze. Het door Sluit geponeerde 'hematocriet-plan' is ook wel eens bij mij opgekomen (het liefst met medewerking van een aantal gecertificeerde doping-artsen oid). Heb ik nu ook een 'sick mind'?

Eensch. Ik doel dan ook niet op hobby-epistels.

53x11 schreef:@CASRAN: ik weet het niet hoor, is er nu een beperking in de productiecapaciteit van EPO dan? Bovendien, zo heel veel in aanmerking komende renners zijn er niet hoor. Verder durf ik wel te poneren dat in voorkomende gevallen EPO gebruik voor of tijdens een grote ronde gezonder is dan geen EPO gebruiken.

Misschien is het wel zo dat de oplossing van het (zelf gecreeerde) probleem gezocht moet worden in een radicaal andere denkwijze. Het door Sluit geponeerde 'hematocriet-plan' is ook wel eens bij mij opgekomen. Heb ik nu ook een 'sick mind'?

Een basiscursus economie, en wat inzicht in subsidiëring van kankeronderzoek, geeft je een antwoord op je eerste vraag.

Dat epo an sich niet ongezond is, is een totaal foute stelling.

Tot slot is die "hematocriet-redenering" behoorlijk scheef. De ene atleet gaat beter/sneller reageren op toegediende produkten dan de andere. Bovendien is het nu eenmaal niet zo dat je door alle atleten op een hematocriet van 50 te zetten, dat je ze dan op gelijke startbasis zet. Beetje kortzichtig. We zijn toch niet op zoek naar de atleet wiens lichaam het positiefst of spectaculairst reageert op toegediende stoffen, maar naar de atleet met het grootste sportief talent, inzicht en trainingsvermogen?

C a s r a n schreef:

Sluit schreef:Mijn voorkeur voor de aanpak van dit probleem:

- Gebruik van EPO of EPO-gerelateerde stoffen toestaan. Die gezondheids-hematocrietwaarde van 50 is niet voor niks vastgesteld. Renners die maximaal aan de 38 zitten zullen eerder geneigd zijn om EPO te gebruiken dan renners met een natuurlijke bloedwaarde van 48. EPO an sich is niet gevaarlijk, dus reguleer het gebruik en hou op deze manier de vinger aan de pols.
...

Uiteraard, het gevaar dat produktie van lichaamseigen epogeen stilvalt is een leuk neveneffectje. Om nog maar te zwijgen van het usurperen van produktiecapaciteit van geneesmiddelen die mensenlevens kan redden door gasten die rapper met een fiets willen rijden, dat moet de maatschappij dan ook maar verdragen. Sick mind jij!

Pardon? Geloof niet dat epo schaars is. En dat de producitie van lichaamseigen epogeen stilvalt is dan hun eigen risico. Ik zeg namelijk nergens dat ze het moeten nemen. Als je denkt dat instanties het gebruik van "mogelijke gevaarlijke" middeltjes daadwerkelijk in de hand kan houden door ze te verbieden dan heb ik een verrassing voor je: dat heeft nog nooit gewerkt.

En een sick mind? Geen idee, dat is jouw waardeoordeel. Elke dag 8 uur trainen wordt over het algemeen ook niet normaal gevonden, dus ik weet het zo net nog niet.

C a s r a n schreef:Ook wat economie nodig jij.

Dat zal vast wel en geef het me dan ook zodat je me wellicht op andere gedachten kan brengen. En onderbouw dat dan met keiharde cijfers. Daar hou ik als econoom zijnde namelijk wel van...

Of deponeer zelf dan eens een mogelijke oplossing i.p.v. je "walging" te laten blijken over de gedachten van mij en anderen die in deze richting denken....

C a s r a n schreef: Een basiscursus economie, en wat inzicht in subsidiëring van kankeronderzoek, geeft je een antwoord op je eerste vraag.

Dat epo an sich niet ongezond is, is een totaal foute stelling.

Tot slot is die "hematocriet-redenering" behoorlijk scheef. De ene atleet gaat beter/sneller reageren op toegediende produkten dan de andere. Bovendien is het nu eenmaal niet zo dat je door alle atleten op een hematocriet van 50 te zetten, dat je ze dan op gelijke startbasis zet. Beetje kortzichtig. We zijn toch niet op zoek naar de atleet wiens lichaam het positiefst of spectaculairst reageert op toegediende stoffen, maar naar de atleet met het grootste sportief talent, inzicht en trainingsvermogen?

Die eerste opmerking mag je toch even toelichten. Zolang de productie van EPO niet de bottleneck is zie ik niet in hoe de EPO spuitende atleet de medische wereld in de weg zit. EPO is overigens in eerste instantie een geneesmiddel voor mensen met nierfalen, maar dat terzijde.
Wat je laatste opmerking betreft begeef je je op erg glad ijs. Niet elke altleet reageert hetzelfde op doping-producten, dat klopt. Maar dat geldt ook voor:
- duurtraining
- hoogtestages
- carbo-loading
- mentale training
en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ongelijkheid is de basis van topsport.

EDIT: je bevestigt overigens wel mooi mijn stelling dat meningen over doping meestal een emotionele lading hebben

Sluit schreef: Ik zeg namelijk nergens dat ze het moeten nemen.

Maar het mag wel van jou. Dan moet je het als renner ook wel nemen, de rest doet het immers ook. De renners die geen doping willen gebruiken krijgen dan de keuze: stoppen met wielrennen of meedoen.

Als econoom heb je vast ook wel een beetje kaas gegeten van 'game-theories'?

W0uter schreef: Als econoom heb je vast ook wel een beetje kaas gegeten van 'game-theories'?

Grappig, ik zat ook te denken aan de speltheoretische aspecten van dopinggebruik. Er zijn nogal wat ingredienten: wel of niet gebruiken, wel of niet gepakt worden, de sanctie als je gepakt wordt, de kans op negatieve gezondheidsaspecten. En dan zijn er nogal wat spelers.

Complex geheel dus. Neem daarbij nog het zg 'first mover advantange' mee en je kunt lekker aan de slag met je model. Heb er helaas geen tijd voor om het allemaal uit te zoeken, maar mijn inschatting is dat je het dopingdilemma zo moet kunnen beschrijven (en wellicht ook oplossen!)

W0uter schreef:

Sluit schreef: Ik zeg namelijk nergens dat ze het moeten nemen.

Maar het mag wel van jou. Dan moet je het als renner ook wel nemen, de rest doet het immers ook. De renners die geen doping willen gebruiken krijgen dan de keuze: stoppen met wielrennen of meedoen.

Als econoom heb je vast ook wel een beetje kaas gegeten van 'game-theories'?

Zoals 53-11 al aangeeft, topsport is per definitie oneerlijk. Pas als een instantie mij kan garanderen dat ze elke vorm van doping op kunnen sporen zal ik geloven in de zuiverheid van een bepaalde sport. Tot die tijd heeft elke renner nog steeds een dilemma in jouw game-theory omdat ie niet weet wat de ander gebruikt...

Niklas2 schreef:

W0uter schreef: Als econoom heb je vast ook wel een beetje kaas gegeten van 'game-theories'?

Grappig, ik zat ook te denken aan de speltheoretische aspecten van dopinggebruik. Er zijn nogal wat ingredienten: wel of niet gebruiken, wel of niet gepakt worden, de sanctie als je gepakt wordt, de kans op negatieve gezondheidsaspecten. En dan zijn er nogal wat spelers.

Complex geheel dus. Neem daarbij nog het zg 'first mover advantange' mee en je kunt lekker aan de slag met je model. Heb er helaas geen tijd voor om het allemaal uit te zoeken, maar mijn inschatting is dat je het dopingdilemma zo moet kunnen beschrijven (en wellicht ook oplossen!)

Ik heb er vorig collegejaar een literatuuronderzoek over moeten schrijven voor Sporteconomie (keuzevak aan de uni), ben al op zoek geweest, maar kan het even niet meer vinden. Mijn conclusie (en dat van echte deskundigen) was: het is niet uit te bannen.

Overigens wel grappig: ik concludeerde dat het vooral jonge opkomende toppers en oudere renners waren die gebruiken (theoretisch gezien). Jonge toppers omdat ze veel te winnen hebben, en oudere renners omdat de sancties voor hen niet zo zwaar zijn (toch al aan het einde carriere)

W0uter schreef:

Niklas2 schreef:

W0uter schreef: Als econoom heb je vast ook wel een beetje kaas gegeten van 'game-theories'?

Grappig, ik zat ook te denken aan de speltheoretische aspecten van dopinggebruik. Er zijn nogal wat ingredienten: wel of niet gebruiken, wel of niet gepakt worden, de sanctie als je gepakt wordt, de kans op negatieve gezondheidsaspecten. En dan zijn er nogal wat spelers.

Complex geheel dus. Neem daarbij nog het zg 'first mover advantange' mee en je kunt lekker aan de slag met je model. Heb er helaas geen tijd voor om het allemaal uit te zoeken, maar mijn inschatting is dat je het dopingdilemma zo moet kunnen beschrijven (en wellicht ook oplossen!)

Ik heb er vorig collegejaar een literatuuronderzoek over moeten schrijven voor Sporteconomie (keuzevak aan de uni), ben al op zoek geweest, maar kan het even niet meer vinden. Mijn conclusie (en dat van echte deskundigen) was: het is niet uit te bannen.

Overigens wel grappig: ik concludeerde dat het vooral jonge opkomende toppers en oudere renners waren die gebruiken (theoretisch gezien). Jonge toppers omdat ze veel te winnen hebben, en oudere renners omdat de sancties voor hen niet zo zwaar zijn (toch al aan het einde carriere)

Waarmee je onderzoek impliceert dat (a) doping een prestatieverbeterend effect heeft en (b) sancties wel degelijk het gedrag beinvloeden.

Van dat eerste was ik nooit overtuigd, tot de laatste tijd. Schumacher, Kohl, dat zijn geen superrenners die nog een beetje meer super zijn geworden door Cera-gebruik. Zij zijn m.i. middenmoot-renners. En dat vind ik pas echt eng: van Cera (uiteraard icm veel training) ga je dus echt stukken harder. Blijft wel allemaal lastig te bewijzen, want we weten natuurlijk niet hoe hard ze zouden hebben gereden zonder Cera.