Wielrenners in de Media (Geenstijl)

Jelt · Jelt 27 apr 2015 10:42

De schrijver heeft een boek uit "draag nooit een gele trui" en dit artikel is de beknopte versie. Ik heb het boek en het leest prima weg. De karikaturen die worden beschreven zijn uiteraard niet genuanceerd, (zelf)spot met een knipoog kan nooit kwaad imho.

TumTumTum · TumTumTum 27 apr 2015 11:12

Humor en zelfspot zijn leuk. Maar dat is dus juist wat ik helemaal mis in dat artikel.

dario · dario 27 apr 2015 11:40

Voel je je aangesproken dan?

Op zich rijden er elke zondag natuurlijk wel nogal wat patjepeeërs rond op hun koersfietsen, en daar mag best wel eens mee gelachen worden. Alleen hebben de grapjes en observaties van de auteur in kwestie intussen al een lange grijze baard...

timo2.0 27 apr 2015 11:46

Vandaag de Volkskrant

http://www.volkskrant.nl/opinie/het-toe ... iType=FREE

De krant staat tegenwoordig vol met artikelen over de strijd die fietsers, scooters en auto's voeren om hun plaats in de stad. Maar ook buiten de stad is het raak.

Al veertig jaar rijd ik op mijn renfiets regelmatig het bij veel fietsers uit Haarlem en omstreken bekende 'rondje Langevelderslag'.

De terugtocht voert door de duinen. Tot voor kort was dit een ontspannen fietstocht, maar het plezier in het fietsen door de duinen is de laatste jaren flink afgenomen. Is het de toegenomen drukte? Of ben ik in al die jaren ongevoelig geworden voor de schoonheid van de duinen, voor die prachtige, langgerekte oase in het verstedelijkte westen van ons land?

Nee, geen van beide. Het zijn de vriendengroepen, de gehelmde groepen wielrenners die het plezier bederven. Racefietsers in grote groepen rijden geen rondje om te genieten van de omgeving, maar om als volleerde profs in waaiervorm door de duinen te jakkeren.

Als een vrijetijdsbesteding massaal wordt, wil dat nogal eens een ordinair karakter krijgen. Daarop vormt het racefietsen helaas geen uitzondering.

Die massaliteit is flink bevorderd door de popularisering van 'mythische' bergen als Alpe d'Huez en Mont Ventoux, want ook de vriendengroepen houden van heroïek. Ze kopiëren in een aangepaste outfit het spel van renners uit de Tour de France, zoals voetballende kinderen van zes jaar zich Ronaldo of Messi mogen wanen in een shirt van Real Madrid of Barcelona. Daarvoor trainen deze wielrenners massaal in de Limburgse heuvels of in de Hollandse duinen met snelheden van ruim boven de veertig kilometer per uur. Met alle gevolgen van dien.

Het is vrijdag 19 september 2014, rond half vier. Ik fiets in een stevig tempo door de duinen richting Zandvoort. Achter mij nadert het razende geluid van een stormvlaag, een naar voren vliedende kracht die mij nu al licht uit mijn evenwicht brengt. Ik word ingehaald door een renner, door twee renners, drie, nee door - als ik goed tel - vijftien renners: 'fietsmaten'.

Ik moet mijn stuur goed vasthouden om niet door de door het peloton veroorzaakte luchtverplaatsing het rulle duinzand in te vliegen. Voor mij neemt de meute de onoverzichtelijke binnenbocht en jaagt twee hen tegemoet fietsende senioren het bermzand in.

Als ik over het fietspad langs de Zeeweg terug naar Haarlem fiets, zie ik voor me ter hoogte van restaurant De Bokkedoorns een groep fietsers treurig op en naast het fietspad staan. Ik herken die lui... Ik ga langzamer fietsen, heb al een vermoeden... Voor dat restaurant staat namelijk een paaltje vastgeklonken in het fietspad... Een man in sportieve racekleding staat hevig bloedend naast zijn op de grond liggende fiets. Waar minimaal vijftien mensen samenscholen, is mijn hulp niet nodig. Ik beperk mij tot een opmerking tegen het gezelschap - een opmerking die ik hier niet letterlijk durf te herhalen - en fiets opgewekt verder.

Ik zou u dit verhaal niet verteld hebben als het niet symptomatisch zou zijn voor de mentaliteit van de hedendaagse toerwielrenner. Nee, de wind in de duinen, de rust van oude, holle wegen en de beklimming van Alpencols is niet meer exclusief voorbehouden aan de eenzame fietser. Het toerwielrennen is gedemocratiseerd, het is een serieuze aangelegenheid geworden.

Bij de toerversie van de Amstel Gold Race hebben de eerste vechtpartijen al plaatsgevonden en op het fietspad tussen Langevelderslag en Zandvoort is de eerste dode al gevallen. Ja, het toerwielrennen is eindelijk volwassen geworden.

Ik vraag mij af of we daar blij mee moeten zijn.

Harmen Malderik is vertaler en schrijver. Hij is onder meer auteur van de wielerroman Over de keien. Zijn laatste roman is Waerdinge.

TumTumTum · TumTumTum 27 apr 2015 11:50

dario schreef:Voel je je aangesproken dan?
Op zich rijden er elke zondag natuurlijk wel nogal wat patjepeeërs rond op hun koersfietsen, en daar mag best wel eens mee gelachen worden. Alleen hebben de grapjes en observaties van de auteur in kwestie intussen al een lange grijze baard...

Hahaha, verre van. Ik ben geen man, heb geen dikke buik, geen dure fiets en ook geen Strava.

Maar vooral dat laatste inderdaad.

Jelt · Jelt 27 apr 2015 12:28

@ttt fair enough, ieder het zijne. Ik kon om bijv. het stuk over ijdeltuiterij lachen en er mijzelf in dele in herkennen. Ik hou schijnbaar van flauwe grapjes. Kan mij verder niet druk over maken, het journaal zal binnenkort ook wel weer iets hebben over wieler hooligans.

Jelt · Jelt 28 apr 2015 20:16

http://www.telegraph.co.uk/promotions/e ... riage.html

53x11 28 apr 2015 20:22

@timo: herkenbaar verhaal. Werd dit voorjaar zowat van hetzelfde fietspad gereden door een vergelijkbaar (tegemoet komend) groepje. Nog geen 2 secondes later een paar harde schreeuwen uit dat zelfde groepje gevolgd door het geluid van krakend carbon. Ik voelde geenszins de behoefte om om te draaien om te kijken of ik kon helpen...

Tomheemskerk · Tomheemskerk 18 mei 2015 22:04

Afgelopen zondag een lekker tochtje met de mountainbike gemaakt, op de terug weg word ik stop gehouden door een mevrouw in een geel hesje, ik vraag wat er gaande is en zij verteld mij dat de leidsche marathon bezig en dat ik even moet wachten tot er ruimte tussen lopers is om het fietspad wat ik wil kruisen over te steken. Geen probleem het is mooi weer denk ik dus ik blijf gelijk wel even kijken ( ik was toch bijna thuis). Terwijl ik sta te kijken komen er diverse groepen wielrenners die ook het pad willen kruisen en ook gevraagd wordt om even te wachten.....heel normaal lijkt mij?! Maar wat mij echt op viel is hoeveel wielrenners gewoon min of meer dwars door meute hardlopers oversteken! En dus hardlopers hinderen! als er dan gevraagd om even te wachten nog een grote mond op de koop toe geven! Hoe haal je dit in je hoofd? Heb deze wielrenners echt geen fatsoen? Volgens mij benadeel je met zulk gedrag iedereen die wielrennen een warm hart toe draagt. Het lijkt mij dan ook niet meer dan normaal dat wielrenners onderling elkaar op asociaal gedrag aan spreken! Ik heb dit even een nachtje laten bezinken, maar ik kan mij om het gedrag van deze wielrenners nog steeds kwaad maken! Er moet echt iets gebeuren om dit soort wangedrag in de kiem te smoren!

marcelb · marcelb 18 mei 2015 22:49

Ik wil het gedrag van die wielrenners niet goedpraten en erger mezelf ook met grote regelmaat aan dergelijke lieden, maar ik denk niet dat dit soort gedrag zich alleen beperkt tot lieden die zich met een racefiets verplaatsen. Gedurende de wintermaanden fiets ik gewoon door op mijn racefiets en word ik met enige regelmaat geconfronteerd met figuren die - zonder zich om andere medeweggebruikers te bekommeren - gezeten op hun bergfiets het fietspad of de openbare weg kruisen tijdens hun wekelijkse bosavonturen. Soms moet ik dan behoorlijk in de remmen en erger ook ik me behoorlijk. Soms leidt dat tot gevaarlijke situaties. Blijkbaar zijn er dus mensen die geen rekening wensen te houden met anderen en dat beperkt zich (nogmaals) dus niet tot racefietsers alleen. Er lopen c.q. fietsen helaas behoorlijk wat hufters rond in Nederland. Groepsgedrag versterkt dit soort gedrag nog eens.

Erik · Erik 19 mei 2015 06:54

Dit is gewoon een tik van fietsers in het algemeen. Ik ben vrijwilliger bij de avondvierdaagse hier en fietsers luisteren vrijwel nooit. Die gaan dwars door groepen kinderen heen, want ze bepalen zelf wel wat kan. Wielrenners zijn dan, over het algemeen, nog de netste...

Seriph · Seriph 19 mei 2015 09:07

Wat Erik hier zegt zou best wel eens de cru kunnen zijn. Fietsers over het algemeen zijn behoorlijk aso. We fietsen over de stoep, door winkelstraten gemarkeerd als wandelgebied, over de autoweg etc. Blind voor iedereen en doof voor alles.

En (bijna) iedereen doet het. Ik ook als ik er zo over nadenk. Ik heb ook wel eens een stoepje gepakt of door de winkelstraat gefietst. Op mijn gewone fiets in mijn gewone kleren. Denk maar aan de door iedereen vervloekte scholieren met 4 rijen dik en alleen maar aandacht voor de mobiel. Het is echt bizar wat voor acties de gemiddelde fietser uithaalt op zijn stalen ros.

Maar dat valt niet echt op omdat het gewone mensen zijn. In ons wielrenpakje zijn we ineens een opvallende verschijning, felle kleuren, rare houding, malle fiets en dan wordt het gezien als je een rare actie doet en ben je ineens aso. Ook omdat de snelheid iets hoger ligt.