Halve marathon
Gisteren weer eens hardgelopen in de Schoorlse duinen (21km, 500hm, 98% offroad). Van tevoren een stevig rondje uitgestippeld met zoveel mogelijk klimwerk erin. In totaal 25 klimmetjes, waarvan 10 zware jongens en 7 van de buitencategorie. Het rondje zelf is 20km lang en start en finisht even voorbij
Il Primo bij het Bergerpaadje (richting Schoorlse Nok). Vanaf Il Primo komt er dan nog 2x500m bij, en brengt het totaal op een fraaie, uitdagende 21km. De smakelijkste ingrediënten...
• Schoorlse Nok (***)
• Staringweg (**)
• Koninginneduin (***)
• Klimweg (**)
• Torenpad (***)
• Schoorlse Klimduin (downhill)
• Kaboutertrap (250 treden) (***)
• Catrijper Klimduin (***)
• Groeter Klimduin (***)
• Schuthokpad (**)
• Muizenweg (**)
• Jachtweg-speelkuil (**)
• Berenkuilpad (***)
Na een stevig ontbijt worden nauwelijks 2 uur later de hardloopveters gestrikt. ‘Gewoon’ lekker lopen, is het plan. Maar kan dat op slopers als de Schoorlse Nok, Koninginneduin, Torenpad, Kaboutertrap, 2 klimduinen en het brute Berenkuilpad? Denk 't wel...
Binnen 1km staat de Schoorlse Nok al op het menu, met aansluitend de Staringweg en het loeisteile Koninginneduin. Fijn. Geen feest voor de benen. Even verderop lopen de Klimweg en het Torenpad wat beter. Geldt zeker ook voor de Klimduin-downhill...
Die lol is evenwel van korte duur. Na 8km staat immers het meest gevreesde drieluik glimlachend te wachten. De Kaboutertrap (250 treden) vanaf het bezoekerscentrum en de 2 supermulle klimduinen (vanuit Catrijp en Groet) zijn loodzwaar. Stijgingspercentages tot zo'n 35%. Met enige reserve omhoog lopen is er niet bij. Zware bevalling...
Stairway to heaven...
Heaven, op 54m hoogte...
Geen meter vlak...
Catrijper Klimduin, sloper van beroep...
Uitzicht richting Hargerpolder & de Noordzee, 3km verderop...
Groeter Klimduin oogt lieflijk. Schone schijn uiteraard...
Inmiddels bijna 12km gelopen. Terug zuidwaarts. Het ergste zit erop. Voelt goed. Het Schuthokpad — tussen talloze verbrande bomen door — is steil, maar keurig voorzien van een schelpentapijtje. Zo ook de Muizenweg. Gaat prima, met soepele tred naar boven. De mulle zandklim naar de Jachtweg is lastig maar kort. No problem. Vervelend is dan nog het vermaledijde Berenkuilpad.
Een slordige 3 jaar na dato, nog altijd een kerkhof...
Kruip-door-sluip-door richting Jachtweg...
Berenkuilpad, het verticale toetje...
De laatste 5 glooiende km's zijn vervolgens goed te doen. Zeker met de gedachte aan cola, koffie & appelgebak bij
Bergen-Binnen. Uiteindelijk kom ik dan ook relatief redelijk fris en voldaan (!) terug bij Il Primo. Mooie, zware route en soms ook mooie vergezichten! Mijn fietscomputer (meegenomen in een achterzakje) vertelt na afloop dat er inderdaad bijna geen meter vlak in de route zit en dat er bijna 500 hoogtemeters geklommen is...
En vandaag een rustige herstelloop in dezelfde contreien. Pocketcameraatje mee om de bovenstaande plaatjes te schieten, en twee beetjes na te genieten.
Edit: De betreffende GPS-file is
hier te downloaden.
Overigens berekent GPSies (deze keer nogal pessimistisch) slechts 335 hoogtemeters. Echter, aangezien mijn Ciclo-teller alleen hoogteverschillen van minimaal 5 meter meetelt, zal het in de praktijk vermoedelijk nog wel iets meer dan 500hm zijn.