Vandaag weer eens op tijd opgestaan om naar het werk te fietsen, om tot de ontdekking te komen dat het lekker nat was. Maar, ja ik had niet al te veel keus want ik had mijn auto op het werk achter gelaten vrijdag.
Met frisse tegenzin toch maar op de fiets gestapt, om de 100km route te gaan fietsen die ik bedacht had, die vanuit het land van Althena via het pontje bij de Biesbosch de Alblasserwaard in zou gaan. Het idee was om voor wind uit te komen om vanaf Nieuw Poort over de dijk naar Vianen en verder naar houten te rijden. Het idee was goed want ik startte met wind op de neus en af en toe op de zijkant vanuit de omgeving van de Heusden, binnen een half uur was ik aardig doorweekt maar had het uiteindelijk niet koud. Bij de pont aangekomen bleek deze net voor mij vertrokken, om warm te blijven ben ik de toerit maar op-en-neer blijven rijden. Op de Biesbosch pont zelf kun je goed uit wind staan, maar desondanks was ik toch iet afgekoeld aan de andere kant aangekomen.
Achter Dordrecht naar Sliedrecht maar wat extra gas gegeven om weer op temperatuur te komen, waarbij ik ook langzamer hand steeds meer wind vanachter kreeg. Achter Sliedrecht aardig vlot naar Nieuw Port gereden, door Nieuw Port heen heb je een aantal smalle wegen. Hier kwam ik achter een bus met een aanhanger terecht, die niet door reed door het verkeer en alle geparkeerde auto's waardoor ik hem ook niet kon inhalen. Hij ree ongeveer 25 tot 30 km/h terwijl ik op een paar meter achter de aanhanger volgde, terwijl ik niet goed zat op te letten remde hij voor een drempel. Ik kon nog net de rem in knijpen, maar door de natte weg en de te korte afstand ben ik op de aanhanger geklapt.
Het snelheidsverschil zal niet meer dan 10km/h geweest zijn, maar toch kwam het achterwiel los en werd mijn racefiets onder me weggeslagen. Ik ben over het stuur afgestapt waarna ik een beetje op de achterklep van de aanhanger hing/balanceerde. De bestuurder van de bus met aanhanger gaf weer gas, waardoor ik weer van de achterklep van de aanhanger netjes op mijn voeten terecht kwam. Ik keek verbaast achterom om te zien dat mijn op het oog onbeschadigde racefiets een paar meter eerder op de grond terecht was gekomen, de bestuurder van de bus met aanhanger heeft niets gemerkt en is verder gereden.
Een tegemoetkomende fietser keek verbaast en ree rustig verder.
Na een klein controle van mezelf stelde ik vast dat alles aan mij nog heel was, dus ging ik de racefiets bekijken die op het oog niets had. Bij nadere inspectie was de ketting van het voorbladen gekomen en siste de voorband en zag je de bellen op de wang staan een stootlek dat ontstaan is door de klap op de achterbumper van de aanhangwagen. Na inspectie van het voorwiel (scandium WH-7800) was deze nog steeds recht maar de voorband was helemaal plat. Dus ben ik maar de latex binnenband gaan vervangen, de reserve binnen band zat er zo in maar omdat ik maar een klein pompje bij heb ben ik daarna naar garage gegaan waar ik nog geen 400 meter evoor lang gereden was. Allen deze had alleen een grote compressor staand waarmee de nieuwe binnenband gegarandeerd was geploft, daarom verwees hij me door naar de 2(!) fietsenmakers in de vesting van van Nieuw Port. Bij de fietsenmakers aangekomen bleek één op maandag gesloten en de andere was normaal wel open alleen vandaag had deze speciaal een vergadering van de fietsenmakersbond, vol frisse tegenzin ben ben ik de voorband maar met mini handpomp gaan oppompen. Na een al een par minuten bezig te zijn volgde een harde plof gevolgd door een harde gesis, de tweede @#$%% k-binnenband twee was dus lek gesprongen en binnen een paar seconden plat. Mijn geluk kon vandaag dus niet op.
Aangezien Nieuw Poort aardig in de middle of now where ligt restte mij niets anders dan mijn met zwangerschapsverlof zijnde vrouw te bellen, die net bezig was om onze dochter naar het kinderdag verblijf te brengen. Daarna zou ze samen met de 7 weken oude jongen mij wel op komen halen met de Prius, wat betekende dat ik kletsnat van de regen toch zeker nog 30 minuten in kou mocht staan wachten. Geen prettig vooruitzicht, dus het werd zaak om een schuilplek te zoeken uit de wind met het liefst nog wat verwarming erbij. Na wat rond kijken in de Nieuw Port bleek iets voor negen natuurlijk niets open in Nieuw Poort, maar ik had wel een hoekje uit de wind gevonden.
Nieuwsgierig naar de grootte van het nieuwe lek heb ik de voorband eruitgehaald om te kijken of deze nog te redden was met de parktool plakkers die ik ook bij me heb. Maar helaas het gat zat strak langs de rubber versteviging van het ventiel, de latex binnen band had ik al weggegooid. De latex binnenband was al bezig aan zijn laatste week in actie, want het ventiel stopje was door metaal moeheid van het schroefdraad pennetje de avond ervoor eraf gevallen na het oppompen.
Na negen nog een keer het hoofd omd ehoek van de schuilplek gestoken om een beter plek te vinden waarna ik een reclamebord buiten zag staan van de enige elektronica winkel die Nieuw Poort nog rijk is. Ik heb mijn boeltje opgepakt en ben bij de elektronica zaak naar binnen gegaan om van de beschutting tegen de wind en de warmte te genieten. Hier heb ik uiteindelijk nog een uur binnen op mijn vrouw gewacht, want op de A27 was het één grote file na heropening en het ongeluk op de A2. Het wachten bij de elektronica winkel was een geluk bij ongeluk want zo heb ik van de eigenaresse nog een paar bakken koffie gekregen en heb ik een verlaat Moederdag cadeau voor mijn wederhelft kunnen kopen
.
Al met al was ik uiteindelijk twee en half uur later op mijn werk dan gepland en heb ik niet heerlijk met de wind in de rug op de Lekdijk kunnen knallen voor een segmentje. Wat ik wel heb is een wederhelft die ondanks het ongemak toch nog blij met mij is.