Amsterdam - Parijs non-stop
-
bottecchia
- Forum-lid
- Berichten: 3988
- Lid geworden op: 27 nov 2006 22:38
Gefeliciteerd Scepticus! Machtig gevoel om Parijs binnen te rijden en uiteindelijk de Eifeltoren te zien staan he? Nu had jij dat al een keer meegemaakt maar ik geloof niet dat je zoiets snel zat zal worden...
Heb je veel anders gedaan ten opzichte van vorig jaar?
Heb je veel anders gedaan ten opzichte van vorig jaar?
@Scepticus: Je hoeft er ook niet tegenop. Je moet het doen op de manier die bij jou past. En je hebt hem twee keer gereden nu. Dat is echt enorm knap. Maar vertel, hoe ging het? En zoals Bottecchia vroeg: hoe is dat, een tweede keer, wat doe je anders, wat heb je aan de 'voorkennis'?
@Scepticus: Ik ben inderdaad ook benieuwd naar een verslag van jouw ervaringen! Veel respect voor de mannen en vrouwen die zo'n afstand afleggen!
http://downtheroad.web-log.nl/" onclick="window.open(this.href);return false;
[quote="Scepticus"]Tegen zulke mooie foto's [...] kan ik niet op [...][/quote]
Da's misschien maar goed ook. Tenminste, ik persoonlijk zou helemaal vastdraaien op al die 'tussenstops'.
Geef mij maar die 'non-stop' uit de topictitel. (Maar da's wellicht te hoog gegrepen, gezien de afstand en het late tijdstip van vertrek.)
Da's misschien maar goed ook. Tenminste, ik persoonlijk zou helemaal vastdraaien op al die 'tussenstops'.
Geef mij maar die 'non-stop' uit de topictitel. (Maar da's wellicht te hoog gegrepen, gezien de afstand en het late tijdstip van vertrek.)
-
bottecchia
- Forum-lid
- Berichten: 3988
- Lid geworden op: 27 nov 2006 22:38
Wij ook hoor...
Het valt zeker niet altijd mee om onderweg hele reportages te maken. Soms is het wel lekker ter afleiding maar het kost toch ook wel extra energie en het kan je ritme behoorlijk breken. Maar ja, nu hebben we wel een bak met mooie foto's waarvan ik een mooi boek kan maken. Dat is me toch wel heel wat waard want het is geen alledaags uitstapje.
Waar ik nog steeds niet over uit ben is of het nu verstandig is om even te slapen of niet. Vooraf dacht ik dat het absoluut zou helpen maar inmiddels ben ik niet meer zo zeker. Het duurde behoorlijk lang voor ik de diesel weer enigzins aan de praat had. Je zou haast nog een keer gaan meedoen om het verschil te ervaren...
Vanmiddag doe ik nog een laatste update met wat foto's die ik nog achter de hand heb!
Het valt zeker niet altijd mee om onderweg hele reportages te maken. Soms is het wel lekker ter afleiding maar het kost toch ook wel extra energie en het kan je ritme behoorlijk breken. Maar ja, nu hebben we wel een bak met mooie foto's waarvan ik een mooi boek kan maken. Dat is me toch wel heel wat waard want het is geen alledaags uitstapje.
Waar ik nog steeds niet over uit ben is of het nu verstandig is om even te slapen of niet. Vooraf dacht ik dat het absoluut zou helpen maar inmiddels ben ik niet meer zo zeker. Het duurde behoorlijk lang voor ik de diesel weer enigzins aan de praat had. Je zou haast nog een keer gaan meedoen om het verschil te ervaren...
Vanmiddag doe ik nog een laatste update met wat foto's die ik nog achter de hand heb!
Zelf heb ik weinig twijfels gehad over de overnachting in Roubaix. Het weer op gang komen duurt even, maar bij doorfietsen ga je ook behoorlijk kapot. Verder was die douche ook wel lekker, net als een schone koersbroek.
Daarnaast: Dan hadden we Wallers in het donker moeten doen, en dat lijkt mij niet echt een succes...
Als je voor een snelle tijd met een 'korte' route gaat kan je beter doorgaan denk ik, hoewel er wel een aantal teams even (tussen de 15 minuten à 2 uur) een powernapje hebben gedaan. Meestal in de volgauto's.
Daarnaast: Dan hadden we Wallers in het donker moeten doen, en dat lijkt mij niet echt een succes...
Als je voor een snelle tijd met een 'korte' route gaat kan je beter doorgaan denk ik, hoewel er wel een aantal teams even (tussen de 15 minuten à 2 uur) een powernapje hebben gedaan. Meestal in de volgauto's.
Anders het mijne wel.
-
bontempi56
- Forum-lid
- Berichten: 371
- Lid geworden op: 30 jun 2009 16:30
[quote="Bottecchia"]Wij ook hoor...
Het valt zeker niet altijd mee om onderweg hele reportages te maken. Soms is het wel lekker ter afleiding maar het kost toch ook wel extra energie en het kan je ritme behoorlijk breken. Maar ja, nu hebben we wel een bak met mooie foto's waarvan ik een mooi boek kan maken. Dat is me toch wel heel wat waard want het is geen alledaags uitstapje.
Waar ik nog steeds niet over uit ben is of het nu verstandig is om even te slapen of niet. Vooraf dacht ik dat het absoluut zou helpen maar inmiddels ben ik niet meer zo zeker. Het duurde behoorlijk lang voor ik de diesel weer enigzins aan de praat had. Je zou haast nog een keer gaan meedoen om het verschil te ervaren...
Vanmiddag doe ik nog een laatste update met wat foto's die ik nog achter de hand heb![/quote]
Op de eerste plaats pluim op de helm in dit geval,uit ervaring weet ik dat het geen alledaagse opgave is en zeker niet met al die tussenstops lijkt mij.Zelf heb ik verschillende malen Parijs - Mierlo gereden 460 km met alleen stops om te eten en een laatste verplichte stop net op de grens van belgie en nederland die stop duurde dan meestal zo lang omdat we niet te vroeg terug mochten zijn in mierlo ivm evenementen rondom parijs mierlo dat je zo stijf was als een plank van te lange stop,miz kan je beter in 1 ruk met korte stops voor te eten en evt een powenapje doen dan al die langere stops en een tukje van een paar uur.
Het valt zeker niet altijd mee om onderweg hele reportages te maken. Soms is het wel lekker ter afleiding maar het kost toch ook wel extra energie en het kan je ritme behoorlijk breken. Maar ja, nu hebben we wel een bak met mooie foto's waarvan ik een mooi boek kan maken. Dat is me toch wel heel wat waard want het is geen alledaags uitstapje.
Waar ik nog steeds niet over uit ben is of het nu verstandig is om even te slapen of niet. Vooraf dacht ik dat het absoluut zou helpen maar inmiddels ben ik niet meer zo zeker. Het duurde behoorlijk lang voor ik de diesel weer enigzins aan de praat had. Je zou haast nog een keer gaan meedoen om het verschil te ervaren...
Vanmiddag doe ik nog een laatste update met wat foto's die ik nog achter de hand heb![/quote]
Op de eerste plaats pluim op de helm in dit geval,uit ervaring weet ik dat het geen alledaagse opgave is en zeker niet met al die tussenstops lijkt mij.Zelf heb ik verschillende malen Parijs - Mierlo gereden 460 km met alleen stops om te eten en een laatste verplichte stop net op de grens van belgie en nederland die stop duurde dan meestal zo lang omdat we niet te vroeg terug mochten zijn in mierlo ivm evenementen rondom parijs mierlo dat je zo stijf was als een plank van te lange stop,miz kan je beter in 1 ruk met korte stops voor te eten en evt een powenapje doen dan al die langere stops en een tukje van een paar uur.
Wie nimmer dwaalt word nooit verstandig.
-
bottecchia
- Forum-lid
- Berichten: 3988
- Lid geworden op: 27 nov 2006 22:38
Daar stonden we dan. Een 'beetje moe' maar vooral zéér voldaan onder de Eifeltoren. Enthousiast ontvangen door Thijs en Eva die gelijk een finishfoto van ons maakte.
[img=http://www.xs4all.nl/~deweijer/AP/ap43.JPG]
De Eifeltoren was misschien wel de finishplaats van Amsterdam-Parijs. We konden er niet blijven slapen. Daarvoor moesten we nog ongeveer 40 kilometer overbruggen. De organisatie had namelijk een fraaie kampeerterrein bij Chateau Chaalis gehuurd op zo'n 40km van de finish. Voor de zekerheid had ik de route daar naar toe in m'n Garmin gezet maar onderweg hadden we al bedacht dat het wat ons betreft niet strikt noodzakelijk zou zijn om die afstand per fiets af te legggen.
Gelukkig gingen Thijs en Eva net met het openbaar vervoer terug en konden we dus mooi achter hun aan. Zo liepen we met een verzameling sterke verhalen over de rit met de fiets op de schouder een station binnen. Ik verbaas me op dat soort plekken altijd weer over het feit dat er nauwelijks iemand een woord Engels spreekt. Ik bedoel, het is niet dat daar nooit zoekende toeristen passeren. Uiteindelijk wisten we met z'n vieren duidelijk te maken wat er moest gebeuren. Met de fiets via trein, metro en nog een keer trein naar een station aan de oostkant van Parijs.
Even stoeien met de toegangspoortjes in combinatie met 2 fietsen en uiteraard eerst op het verkeerde perron wachten en zo net de trein aan de andere kant missen. Gelukkig duurde het niet al te lang voor de volgende kwam. Eerste hindernis genomen. Ja, hier moeten we er uit! Oh, nee. Toch niet. Nou ja. Dan pakken we de volgende wel weer.
Uiteindelijk kwamen we aan bij het volgende obstakel: Metrostation Saint Michel Notre Dame. Daar moesten we overstappen in de metro die ons richting Gare de L'Est zou brengen. Deze controlepoortjes leken ons een stuk lastiger te nemen met fiets op je schouder en een druk gebarende enigzins zure mevrouw wist op subtiele wijze duidelijk te maken dat dat helemaal niet mocht. De kaart er bij pakken en even bellen voor reisadvies met de rest van de organisatie. Ondertussen deed een autoritair chineesje nog een dappere poging om ons humeur te beschadigen omdat we volgens hem in de weg stonden. Het zal je baantje maar zijn.
We kwamen tot de conclusie dat er niets anders op zat dan te splitsen. Thijs en Eva door met de metro en wij weer omhoog, op de fiets en op zoek naar het station. Gelukkig moesten we niet veel anders doen dan rechtdoor rijden zodat we al onze concentratie konden aanwenden om zonder verlichting door het drukke Parijse nachtleven te crossen. Een ervaring op zich!
Gare de L'Est dan. Even vragen waar de trein vertrekt. Nee, jullie moeten naar Gare du Nord probeerde een openbaar vervoer medewerker ons wijs te maken. Nog maar een keertje vragen dan want 's morgens waren Thijs en Eva toch echt via dit station gekomen. De tweede vraag leverde wel het antwoord op wat we wilden horen dus konden we gewoon blijven waar we waren. Alleen even een half uurtje wachten wat die trein is echt net weg....
[img=http://www.xs4all.nl/~deweijer/AP/ap44.JPG]
Eenmaal in de trein zat het avontuur er dan toch zeker wel op. Hoewel, we moesten nog een klein stukje naar de camping. Thijs en Eva waren met de auto alleen wisten ze niet meer precies met welke.
We hadden 'm vrij snel te pakken alleen kon niet alles er in. Zo zaten we dus al snel weer op de fiets om even los te rijden achter de auto. Nog even een heuvel oprijden. Pfff...boven. Gelukkig. Links, nog een keer links. Hé, da's het station weer. Nog maar een keer omhoog dan?
[img=http://www.xs4all.nl/~deweijer/AP/ap45.JPG]
De 2e poging ging wel goed. Nog even zoeken naar de donkere oprijlaan en daar lag nog een heuze L'Eroica experience op ons te wachten. Een donker onverhard bospad met hier en daar wat gaten en losse stenen. Zonder verlichting is dat best lastig dus besloten we de rollen om te draaien. Wij op kop zodat de auto het pad kon verlichten.
[img=http://www.xs4all.nl/~deweijer/AP/ap46.JPG]
Zo kwamen we uiteindelijk op de plaats van bestemming aan. Het moest beslist een mooie locatie zijn maar daar was op het moment weinig van te zien want het was echt helemaal donker. We sloten de dag af met een (vrij uitgebreide) zoektocht naar de tent en onze baggage. Een warme douche in het donker en uiteindelijk toch nog een paar uurtjes nachtrust. 's Morgens bleek dat we hier terecht waren gekomen:
[img=http://www.corniel.nl/zzz/fora/fiets_nl ... ntbijt.jpg]
[img=http://www.corniel.nl/zzz/fora/fiets_nl ... gepakt.jpg]
Ik hoop dat het verhaal een beetje leesbaar is voor iemand die het niet heeft meegemaakt. Alleen van die terugreis kun je met een beetje goede wil wel een boek(je) maken. Ik vond het persoonlijk een geweldige afsluiting van een knotsgek project. Wie kan er nu vertellen dat hij van Amsterdam naar Parijs is gefietst om daar vervolgens nog een avontuur te beleven in de metro, door de stad te crossen, achter een auto te rijden en te eindigen met een onverhard pad door een donker bos? Geweldig toch?
[img=http://www.xs4all.nl/~deweijer/AP/ap43.JPG]
De Eifeltoren was misschien wel de finishplaats van Amsterdam-Parijs. We konden er niet blijven slapen. Daarvoor moesten we nog ongeveer 40 kilometer overbruggen. De organisatie had namelijk een fraaie kampeerterrein bij Chateau Chaalis gehuurd op zo'n 40km van de finish. Voor de zekerheid had ik de route daar naar toe in m'n Garmin gezet maar onderweg hadden we al bedacht dat het wat ons betreft niet strikt noodzakelijk zou zijn om die afstand per fiets af te legggen.
Gelukkig gingen Thijs en Eva net met het openbaar vervoer terug en konden we dus mooi achter hun aan. Zo liepen we met een verzameling sterke verhalen over de rit met de fiets op de schouder een station binnen. Ik verbaas me op dat soort plekken altijd weer over het feit dat er nauwelijks iemand een woord Engels spreekt. Ik bedoel, het is niet dat daar nooit zoekende toeristen passeren. Uiteindelijk wisten we met z'n vieren duidelijk te maken wat er moest gebeuren. Met de fiets via trein, metro en nog een keer trein naar een station aan de oostkant van Parijs.
Even stoeien met de toegangspoortjes in combinatie met 2 fietsen en uiteraard eerst op het verkeerde perron wachten en zo net de trein aan de andere kant missen. Gelukkig duurde het niet al te lang voor de volgende kwam. Eerste hindernis genomen. Ja, hier moeten we er uit! Oh, nee. Toch niet.
Nou ja. Dan pakken we de volgende wel weer. Uiteindelijk kwamen we aan bij het volgende obstakel: Metrostation Saint Michel Notre Dame. Daar moesten we overstappen in de metro die ons richting Gare de L'Est zou brengen. Deze controlepoortjes leken ons een stuk lastiger te nemen met fiets op je schouder en een druk gebarende enigzins zure mevrouw wist op subtiele wijze duidelijk te maken dat dat helemaal niet mocht. De kaart er bij pakken en even bellen voor reisadvies met de rest van de organisatie. Ondertussen deed een autoritair chineesje nog een dappere poging om ons humeur te beschadigen omdat we volgens hem in de weg stonden. Het zal je baantje maar zijn.
We kwamen tot de conclusie dat er niets anders op zat dan te splitsen. Thijs en Eva door met de metro en wij weer omhoog, op de fiets en op zoek naar het station. Gelukkig moesten we niet veel anders doen dan rechtdoor rijden zodat we al onze concentratie konden aanwenden om zonder verlichting door het drukke Parijse nachtleven te crossen. Een ervaring op zich!
Gare de L'Est dan. Even vragen waar de trein vertrekt. Nee, jullie moeten naar Gare du Nord probeerde een openbaar vervoer medewerker ons wijs te maken. Nog maar een keertje vragen dan want 's morgens waren Thijs en Eva toch echt via dit station gekomen. De tweede vraag leverde wel het antwoord op wat we wilden horen dus konden we gewoon blijven waar we waren. Alleen even een half uurtje wachten wat die trein is echt net weg....
[img=http://www.xs4all.nl/~deweijer/AP/ap44.JPG]
Eenmaal in de trein zat het avontuur er dan toch zeker wel op. Hoewel, we moesten nog een klein stukje naar de camping. Thijs en Eva waren met de auto alleen wisten ze niet meer precies met welke.
We hadden 'm vrij snel te pakken alleen kon niet alles er in. Zo zaten we dus al snel weer op de fiets om even los te rijden achter de auto. Nog even een heuvel oprijden. Pfff...boven. Gelukkig. Links, nog een keer links. Hé, da's het station weer. Nog maar een keer omhoog dan?
[img=http://www.xs4all.nl/~deweijer/AP/ap45.JPG]
De 2e poging ging wel goed. Nog even zoeken naar de donkere oprijlaan en daar lag nog een heuze L'Eroica experience op ons te wachten. Een donker onverhard bospad met hier en daar wat gaten en losse stenen. Zonder verlichting is dat best lastig dus besloten we de rollen om te draaien. Wij op kop zodat de auto het pad kon verlichten.
[img=http://www.xs4all.nl/~deweijer/AP/ap46.JPG]
Zo kwamen we uiteindelijk op de plaats van bestemming aan. Het moest beslist een mooie locatie zijn maar daar was op het moment weinig van te zien want het was echt helemaal donker. We sloten de dag af met een (vrij uitgebreide) zoektocht naar de tent en onze baggage. Een warme douche in het donker en uiteindelijk toch nog een paar uurtjes nachtrust. 's Morgens bleek dat we hier terecht waren gekomen:
[img=http://www.corniel.nl/zzz/fora/fiets_nl ... ntbijt.jpg]
[img=http://www.corniel.nl/zzz/fora/fiets_nl ... gepakt.jpg]
Ik hoop dat het verhaal een beetje leesbaar is voor iemand die het niet heeft meegemaakt. Alleen van die terugreis kun je met een beetje goede wil wel een boek(je) maken. Ik vond het persoonlijk een geweldige afsluiting van een knotsgek project. Wie kan er nu vertellen dat hij van Amsterdam naar Parijs is gefietst om daar vervolgens nog een avontuur te beleven in de metro, door de stad te crossen, achter een auto te rijden en te eindigen met een onverhard pad door een donker bos? Geweldig toch?