Kilowatt schreef:Gewicht zegt niet alles, maar dat vetrandje rond de buik moet weg. Als het zover is gaan al die tellertjes en metertjes overboord. Alleen de weegschaal en het gezonde eten blijft en dan is het niet meteen paniek als er een kilo bij komt. Denk zo rond de 82-83 kg.
Voel me verder topfit. Rusthartslag is 45, slaap goed, fiets goed. Broek zakt inmiddels van de bips. Riem een gaatje minder. Alleen geduld, dat is mijn probleem heb ik inmiddels wel door. Wat duurt het lang.
Als ik onder de 86 kg kom fiets ik naar Groningen, ga bovenop de Martinetoren staan en schreeuw zoals Rocky op de trappen in Phiadelphia.
Nog 2maandjes geduld....
Ik ben nu ruim vier jaar geleden bijna 40 kilo afgevallen en weeg nu net onder de 70 kilo (1,84 mter). Dat is van een BMI van 33+ naar circa 21.
Mijn drive was destijds denk ik dezelfde als die van jou maar de mindset was - en is - anders. Ik heb namelijk nooit een einddoel voor ogen gehad maar ben sinds het begin bewust bezig geweest met wat ik eet en hoeveel energie erin zit. Daarbij heb ik een sterke passie ontwikkeld voor sporten.
Je kunt (in mijn optiek) niet zeggen "als ik x weeg dan maakt een kilotje niet meer uit" want dan ga je het bekende jojo effect oproepen omdat je na bijvoorbeeld 2 kilo opeens wél moet ingrijpen en daar ben je dan een maand intensief me bezig met de drive die je nu hebt.
Ik heb voor mijzelf gesteld dat "dieet" niet iets tijdelijks is, maar juist iets wat je permanent dient na te streven. Dit wil niet zeggen dat ik op water en brookd leef, ik ga natuurlijk ook wel ens uitbundig eten of snacken. De dagen erna ga ik dit echter wel compenseren met extra beweging of bijvoorbeeld koolhydraat arme voeding.
Gefeliciteerd overigens met het resultaat; echt heel goed!