Vandaag gefietst in 2016
Prachtig weertje, volop zon, nagenoeg geen wind, maar helaas door gladheid na een kleine 5km weer omgedraaid en naar huis gegaan.
Hier in mijn woonplaats Hillegom was het goed te doen, maar ik fietste door Nieuw-Vennep heen en daar waren hele stukken wit en verraderlijk glad.
Kwam 2 mede wielrenners tegen en die zeiden al "het is bijna niet te doen".
Jammer.
9.3km, meer heb ik er niet van kunnen maken
Hier in mijn woonplaats Hillegom was het goed te doen, maar ik fietste door Nieuw-Vennep heen en daar waren hele stukken wit en verraderlijk glad.
Kwam 2 mede wielrenners tegen en die zeiden al "het is bijna niet te doen".
Jammer.
9.3km, meer heb ik er niet van kunnen maken
Een rondje van iets meer dan twee uur door een deels witte Achterhoek gemaakt. Ik ben vooral op fietspaden langs provinciale wegenvgeblebven, dan was het prima te doen want daar was gestrooid. Daardoor wel hier en daar kletsnat. Vooral rond Vorden en Ruurlo was het aardig wit. Mooi!
-
- Forum-lid
- Berichten: 24
- Lid geworden op: 09 jul 2015 08:14
Lekker rondje van 76 km langs Moerkapelle, Benthuizen, Leiden, Zoetermeer en vervolgens de Rotte. Was eerst spiegelglad, dus voorzichtig gereden, en later nat. Stond nog een gemeen koud noordoostenwindje, maar de zon maakte veel goed!
Vandaag een klein rondje Ruulo gereden. Niks voor mij die winter.. Net als superb11 vooral op de fietspaden langs de provinciale wegen gebleven. Onderweg nog last van een bevroren achterremkabel maar de GastheerG oplossing bracht gelukkig uitkomst.
Hier dees mogen rond 8u30 ook goed ingeduffeld vertrokken.
Op't eerste gevoel ging het vrij goed met de gladheid maar uiteindelijk toch beslist om te stoppen.
Een paar verraderlijke plekken verder was het toch niet de bedoeling om tegen de grond te gaan.
Besloten om het op 15km schaatsen het hoeden en veilig op de rollen te fietsen.
Op't eerste gevoel ging het vrij goed met de gladheid maar uiteindelijk toch beslist om te stoppen.
Een paar verraderlijke plekken verder was het toch niet de bedoeling om tegen de grond te gaan.
Besloten om het op 15km schaatsen het hoeden en veilig op de rollen te fietsen.
And if it's fast or slow
All I really know is I'm gonna enjoy the ride (Krewella- Enjoy the ride)
All I really know is I'm gonna enjoy the ride (Krewella- Enjoy the ride)
Plan was om richting Utrecht te fietsen en daar rondje over de Heuvelrug te maken.
Schrok alleen toen ik vanmorgen naar buiten keer en alles wit was.
Plan dus aangepast (even geinformeerd bij wat fietsmaatjes bij wie het niet wit was) en langs ringvaart, waar het nog best glibberen was richting Noordwijk.
Van daaruit door de duinen terug. (daar had het niet gesneeuwd) en daarna nog lusje via Egmond eraan geplakt waar het wel weer wit was.
140km
https://www.strava.com/activities/472458164
Schrok alleen toen ik vanmorgen naar buiten keer en alles wit was.
Plan dus aangepast (even geinformeerd bij wat fietsmaatjes bij wie het niet wit was) en langs ringvaart, waar het nog best glibberen was richting Noordwijk.
Van daaruit door de duinen terug. (daar had het niet gesneeuwd) en daarna nog lusje via Egmond eraan geplakt waar het wel weer wit was.
140km
https://www.strava.com/activities/472458164
Hier in t noorden had t wel gesneeuwd. Fietspaden was niet te begaanbaar, maar zo lang je op de grotere, doorgaande wegen bleef was het te doen. Wel een paar keer omgedraaid, maar toch thuisgekomen met 70 km op de teller. De brilstand is van het bord!
Ik ben op de MTB gestapt, dat kan gelukkig (bijna) altijd. Alleen vergeten strava aan te zetten. En dan telt het dus niet!
"Niet-wielrenners. De leegheid van die levens schokt me." T.Krabbé
baanfiets kopen?
baanfiets kopen?
Ik heb me vandaag ook nog aan een rondje gewaagd. Wit was het hier niet, op plekken wel verraderlijk glad. Nog een heel team geocachers onderuit gegaan op een glad bruggetje bij Schiedam.
Omdat er weinig wind stond voelde het ook niet heel koud.
Omdat er weinig wind stond voelde het ook niet heel koud.
Veni. Vidi. Fietsie.
Het was glad. Met name onder bruggen, op bruggetjes, in bochten. Maar met dit zonnetje blijf ik echt niet thuis zitten.
Samen met Bottechia een rondje langs voor mij wat sentimentele plekjes.
We begonnen met de light-versie van het Bos van Wallers
Daarna echt sentiment. Dit weggetje was een van de eerste wegen waar ik in de winter van 69-70 mijn eerste trainingskilometers maakte. Toen nog een echte winter, geen overschoenen, gewoon een wollen trui, krant eronder en niet zeuren
Het moet ondanks de kou wel gezellig blijven dus op 2/3 even warme choco met appelpuntje
Na afloop Sloeber. Hebben we beide prachtige herinneringen aan en smaakt na een middag op de pedalen duwen prima.
Ik blijf m'n nickname trouw dus we sturen niemand de deur uit zonder een bordje eten. RIjsttafel gemaakt. Niet slecht en in het kader van de mantelzorg kunnen opa en oma ook nog een paar keer smullen.
Paar keer een momentje maar verder een topdag
Samen met Bottechia een rondje langs voor mij wat sentimentele plekjes.
We begonnen met de light-versie van het Bos van Wallers
Daarna echt sentiment. Dit weggetje was een van de eerste wegen waar ik in de winter van 69-70 mijn eerste trainingskilometers maakte. Toen nog een echte winter, geen overschoenen, gewoon een wollen trui, krant eronder en niet zeuren
Het moet ondanks de kou wel gezellig blijven dus op 2/3 even warme choco met appelpuntje
Na afloop Sloeber. Hebben we beide prachtige herinneringen aan en smaakt na een middag op de pedalen duwen prima.
Ik blijf m'n nickname trouw dus we sturen niemand de deur uit zonder een bordje eten. RIjsttafel gemaakt. Niet slecht en in het kader van de mantelzorg kunnen opa en oma ook nog een paar keer smullen.
Paar keer een momentje maar verder een topdag
Vanochtend om 10 uur op de fiets gesprongen. Hier in Hilversum was het een beetje wit, maar te doen. Dat veranderde bij Den Dolder. Daar was een centimetertje of 4 gevallen: in no time had ik witte naven en een schitterende aero knobbel op mijn balhoofd. De sneeuw op mijn onderbenen en knieën was wat minder prettig. Bij Zeist passeerde ik de MTB track en daar kreeg ik behoorlijk wat vreemde blikken. Alsof je op die profielbanden niet op je plaat kan gaan tijdens deze omstandigheden.... Rond Wijk bij Duurstede lag praktisch geen sneeuw meer en vanaf dat moment was het alleen nog oppassen voor verraderlijke stukken in de schaduw en met name genieten van het heerlijke fietsweer: zon en weinig wind. Via Opijnen, Poederoijen en Babyloniënbroek (ja, die moest ik onthouden) ben ik uiteindelijk aangekomen bij de schoonouders in Dongen.
https://www.strava.com/activities/472676673
https://www.strava.com/activities/472676673
insta #gravelgremmen
Chesini ‘Peacock’ - Rodeo Labs Flaanimal 5.0
Chesini ‘Peacock’ - Rodeo Labs Flaanimal 5.0
Vandaag maar eens de Strava challenges van Januari gedaan, 100km GranFondo en de resterende hm om de 4000 vol te maken.
En meteen maar de route van de Teutoburgerwald Tour grotendeels verkend.
Vertrokken uit Twente met de auto, overal wit en soms glad.
Aangekomen in Brochterbeck (vlak bij Tecklenburg), best fris (0 graden), gelukkig thuis al omgekleed, dus alleen fiets uitpakken, bidons erin en achterlichtje op de zadelpen (je weet nooit hoe laat het word).
Straat ligt er nat bij hoewel er geen neerslag meer valt, toch maar ff snel de spatbordjes erop gezet.
Winterschoenen aan gedaan (eerste ritje ermee, ben benieuwd).
Vanaf de parkeerplaats bij het hotel richting Tecklenburg, straat is aardig schoon op wat goedbedoelde kiezel/zout sporen op het fietspad na (maar daar rijden alleen duitsers op).
Besloten om de hele rit op hartslag te rijden ipv snelheid, max 86% hfmax, ook op de klimmen.
Dat gaat natuurlijk minder hard omhoog (ook omdat de conditie laaaag is). Maar goed, dan moet de 100km te halen zijn.
Tijdens de eerste klim verbaas ik me wel over de springende snelheidsindicatie op me'n Garmin 520, ik besluit er later nog maar eens naar te kijken.
Bergaf wel koud aan de benen, dan is de Nanoflex korte broek net ff te dun, bergop verder prima.
Onderweg kom ik de eerste stroken bevroren sneeuw tegen, gelukkig met spoortjes die zwart zijn.
Kom ook een MTB'er tegen die me waarschuwt voor ijs (is voor mij bergop, kan er gewoon omheen rijden).
Dan na een paar klimmen eindelijk bij de Klim naar de Cementfabriek, best lastig om de hartslag onder de 86% te houden, uiteindelijk boven aangekomen, sneeuw langs de weg, maar schone weg.
Meteen ff gekeken op de Garmin 520 waarom de snelheid zo springt, heb een Wahoo combi sensor (ANT+/BT LE en cadans/snelheid). De cadans wordt weergegeven, de 520 ziet dat het een combi sensor is, armpje voor speedsensor iets verzet en magneet opgeschoven op de spaak. Ff testen, en ja hoor, snelheid nu ook gezien.
Dan verder richting Bad Iburg en over een klein weggetje door het bos, sneeuw op de weg, die echter verdwijnt zodra het naar beneden loopt, net op tijd.
Meteen daarna rechtsaf voor de volgende afdaling, die ligt er slecht bij, spekglad ijs en bevroren sneeuw. Net een mooi spoortje gevonden, auto tegen die vind dat ik aan de kant moet, ging net goed.
Volgende klim naar het cafe/restaurant (voorheen de tussenstop vd Teutoburgerwaldtoer), wind mee, dat scheelt wat (voor me'n gevoel tenminste).
Toen door het bos richting de Dorreweg (militaire basis, doodlopende weg). Die ligt voor 90% vol met bevroren sneeuw), dus door de goot links (die is van steentjes gemaakt, en redelijk vrij van sneeuw) omhoog. Dat belooft nog wat voor de afdaling!
Veel wandelaars, en ik besluit als bel de irritante kikker te doen (ringdedingding....), werkt best goed.
Laatste stukje, na de kruising, nog ff steil omhoog, maar.... over maagdelijke bevroren sneeuw, dat wordt zitten blijven. Ff licht schakelen, en ja we zijn boven op het hoogste punt vd tocht (292m).
Hier ook weer naar beneden ?!?!
Yep, ongeveer 7-8% op dit stuk zelfs.
Dan de afdaling, zo min mogelijk sturen en het beste spoor kiezen (voor zover mogelijk), wandelaars volop weer dus weer de irritante ringdingedingding, werkt prima. Halverwege weer in de goot, wel ff opletten voor de stoeprand ernaast.
Veilig onderaan gekomen en door naar de stad Bad Iburg.
Daar aangekomen rechtsaf, de smalle bosweg op die naar het verste punt leid (km 54). Begint goed, alleen een natte weg (vorig jaar, 31 jan 2015, deze weg over de volle lengte 15cm sneeuw gehad). Maar jawel, na 500m komt ook hier de sneeuw, het is tenslotte een klim, hoger is meer kans op sneeuw. Bergop nog wel te doen, maar aan het eind zit een afdaling waar je in de zomer 50km/h+ haalt, en die ligt nu vol sneeuw. Dus remmen op de zwarte stukken, en meteen weer los op de sneeuw, niet sturen.
Dan aangekomen op het verste punt, nu met een boog weer terug richting Bad Iburg, eerst wat vlak, dan weer een lastige afdaling met sneeuw in het begin en een vrouw met een hondje, die de riem dwars over de weg heeft (vol sneeuw), dus maar weer ff ringdedingding.
Volgende klim met een glooiende nare aanloop (wind mee !!!) en dan rechts echt onhoog, ook hier weer spoortjes tussen de sneeuw, vrouwelijke wandelende tegenligger gaat voor me aan de kant in de besneeuwde berm, thx
Dan de lange, nieuw geasfalteerde weg door het bos die straks omhoog gaat naar de T splitsing van de weg Bad Iburg <--> Georgmarienshutte. (GM).
Boven rechtsaf en over een schone/natte weg met 60km/u het dorp in.
Bij de benzinepomp enigzins het ijs van de remmen proberen te halen, maar in de emmer met spons zit.....ijswater !!!
Dan maar weer verder naar beneden, en door naar de volgende klim, lang maar niet zo steil in GM. Bovenaan nog ff linksaf om een stukje 20% mee te pakken (ik heb de KOM op die combinatie, niemand weet waar dat weggetje ligt, en als je de enige bent op een segment dan ben je....KOM). Maar helaas, kom tot de helft, en dan begint het achterwiel te slippen terwijl ik nog zit. Zonder te vallen om kunnen draaien, en weer naar de grote weg terug. Na de afdaling binnendoor linksaf (grote roofvogel gezien, die me zat aan te kijken om te zien wanneer ik de status 'snackje' zou bereiken in deze vrieskou) om weer terug te komen bij de voet vd klim naar de Cementfabriek, nu vanaf de andere kant omhoog. Vanaf het voorjaar kan die op het buitenblad, maar nu maar tot de helft, dus deel 2 op het binnenblad.
Bovengekomen rechts af, lange afdaling over schone weg, onderaan links. En hup weer omhoog, dat begint zeer te doen zeg, schakel steeds lichter tot ik eindelijk boven ben. Meteen maar ff achterlichtje aan gedaan voor de zekerheid, koplamp nog maar in mijn achterzakje laten zitten.
Vanaf hier meerendeels zelfde route als de heenweg en het gaat nog voorspoedig, geen kramp, wel zere benen.
Vlakbij Tecklenburg nog 1.5 klim, eerst naar het dotp omhoog, dan linksaf meteen steil naar beneden om daarna glooiend meteen weer omhoog te gaan (0.5 klim vanwege de snelle 50km/u+ beginsnelheid).
Dat was de laatste klim voor vandaag !!! Nu alleen nog naar beneden in een snelle afdaling en vlak, terug naar de auto. Ondertussen wel al de 100km gepasseerd, sterker nog bij de parkeerplaats is de eindstand 111km en over de 1800hm.
En meteen maar de route van de Teutoburgerwald Tour grotendeels verkend.
Vertrokken uit Twente met de auto, overal wit en soms glad.
Aangekomen in Brochterbeck (vlak bij Tecklenburg), best fris (0 graden), gelukkig thuis al omgekleed, dus alleen fiets uitpakken, bidons erin en achterlichtje op de zadelpen (je weet nooit hoe laat het word).
Straat ligt er nat bij hoewel er geen neerslag meer valt, toch maar ff snel de spatbordjes erop gezet.
Winterschoenen aan gedaan (eerste ritje ermee, ben benieuwd).
Vanaf de parkeerplaats bij het hotel richting Tecklenburg, straat is aardig schoon op wat goedbedoelde kiezel/zout sporen op het fietspad na (maar daar rijden alleen duitsers op).
Besloten om de hele rit op hartslag te rijden ipv snelheid, max 86% hfmax, ook op de klimmen.
Dat gaat natuurlijk minder hard omhoog (ook omdat de conditie laaaag is). Maar goed, dan moet de 100km te halen zijn.
Tijdens de eerste klim verbaas ik me wel over de springende snelheidsindicatie op me'n Garmin 520, ik besluit er later nog maar eens naar te kijken.
Bergaf wel koud aan de benen, dan is de Nanoflex korte broek net ff te dun, bergop verder prima.
Onderweg kom ik de eerste stroken bevroren sneeuw tegen, gelukkig met spoortjes die zwart zijn.
Kom ook een MTB'er tegen die me waarschuwt voor ijs (is voor mij bergop, kan er gewoon omheen rijden).
Dan na een paar klimmen eindelijk bij de Klim naar de Cementfabriek, best lastig om de hartslag onder de 86% te houden, uiteindelijk boven aangekomen, sneeuw langs de weg, maar schone weg.
Meteen ff gekeken op de Garmin 520 waarom de snelheid zo springt, heb een Wahoo combi sensor (ANT+/BT LE en cadans/snelheid). De cadans wordt weergegeven, de 520 ziet dat het een combi sensor is, armpje voor speedsensor iets verzet en magneet opgeschoven op de spaak. Ff testen, en ja hoor, snelheid nu ook gezien.
Dan verder richting Bad Iburg en over een klein weggetje door het bos, sneeuw op de weg, die echter verdwijnt zodra het naar beneden loopt, net op tijd.
Meteen daarna rechtsaf voor de volgende afdaling, die ligt er slecht bij, spekglad ijs en bevroren sneeuw. Net een mooi spoortje gevonden, auto tegen die vind dat ik aan de kant moet, ging net goed.
Volgende klim naar het cafe/restaurant (voorheen de tussenstop vd Teutoburgerwaldtoer), wind mee, dat scheelt wat (voor me'n gevoel tenminste).
Toen door het bos richting de Dorreweg (militaire basis, doodlopende weg). Die ligt voor 90% vol met bevroren sneeuw), dus door de goot links (die is van steentjes gemaakt, en redelijk vrij van sneeuw) omhoog. Dat belooft nog wat voor de afdaling!
Veel wandelaars, en ik besluit als bel de irritante kikker te doen (ringdedingding....), werkt best goed.
Laatste stukje, na de kruising, nog ff steil omhoog, maar.... over maagdelijke bevroren sneeuw, dat wordt zitten blijven. Ff licht schakelen, en ja we zijn boven op het hoogste punt vd tocht (292m).
Hier ook weer naar beneden ?!?!
Yep, ongeveer 7-8% op dit stuk zelfs.
Dan de afdaling, zo min mogelijk sturen en het beste spoor kiezen (voor zover mogelijk), wandelaars volop weer dus weer de irritante ringdingedingding, werkt prima. Halverwege weer in de goot, wel ff opletten voor de stoeprand ernaast.
Veilig onderaan gekomen en door naar de stad Bad Iburg.
Daar aangekomen rechtsaf, de smalle bosweg op die naar het verste punt leid (km 54). Begint goed, alleen een natte weg (vorig jaar, 31 jan 2015, deze weg over de volle lengte 15cm sneeuw gehad). Maar jawel, na 500m komt ook hier de sneeuw, het is tenslotte een klim, hoger is meer kans op sneeuw. Bergop nog wel te doen, maar aan het eind zit een afdaling waar je in de zomer 50km/h+ haalt, en die ligt nu vol sneeuw. Dus remmen op de zwarte stukken, en meteen weer los op de sneeuw, niet sturen.
Dan aangekomen op het verste punt, nu met een boog weer terug richting Bad Iburg, eerst wat vlak, dan weer een lastige afdaling met sneeuw in het begin en een vrouw met een hondje, die de riem dwars over de weg heeft (vol sneeuw), dus maar weer ff ringdedingding.
Volgende klim met een glooiende nare aanloop (wind mee !!!) en dan rechts echt onhoog, ook hier weer spoortjes tussen de sneeuw, vrouwelijke wandelende tegenligger gaat voor me aan de kant in de besneeuwde berm, thx
Dan de lange, nieuw geasfalteerde weg door het bos die straks omhoog gaat naar de T splitsing van de weg Bad Iburg <--> Georgmarienshutte. (GM).
Boven rechtsaf en over een schone/natte weg met 60km/u het dorp in.
Bij de benzinepomp enigzins het ijs van de remmen proberen te halen, maar in de emmer met spons zit.....ijswater !!!
Dan maar weer verder naar beneden, en door naar de volgende klim, lang maar niet zo steil in GM. Bovenaan nog ff linksaf om een stukje 20% mee te pakken (ik heb de KOM op die combinatie, niemand weet waar dat weggetje ligt, en als je de enige bent op een segment dan ben je....KOM). Maar helaas, kom tot de helft, en dan begint het achterwiel te slippen terwijl ik nog zit. Zonder te vallen om kunnen draaien, en weer naar de grote weg terug. Na de afdaling binnendoor linksaf (grote roofvogel gezien, die me zat aan te kijken om te zien wanneer ik de status 'snackje' zou bereiken in deze vrieskou) om weer terug te komen bij de voet vd klim naar de Cementfabriek, nu vanaf de andere kant omhoog. Vanaf het voorjaar kan die op het buitenblad, maar nu maar tot de helft, dus deel 2 op het binnenblad.
Bovengekomen rechts af, lange afdaling over schone weg, onderaan links. En hup weer omhoog, dat begint zeer te doen zeg, schakel steeds lichter tot ik eindelijk boven ben. Meteen maar ff achterlichtje aan gedaan voor de zekerheid, koplamp nog maar in mijn achterzakje laten zitten.
Vanaf hier meerendeels zelfde route als de heenweg en het gaat nog voorspoedig, geen kramp, wel zere benen.
Vlakbij Tecklenburg nog 1.5 klim, eerst naar het dotp omhoog, dan linksaf meteen steil naar beneden om daarna glooiend meteen weer omhoog te gaan (0.5 klim vanwege de snelle 50km/u+ beginsnelheid).
Dat was de laatste klim voor vandaag !!! Nu alleen nog naar beneden in een snelle afdaling en vlak, terug naar de auto. Ondertussen wel al de 100km gepasseerd, sterker nog bij de parkeerplaats is de eindstand 111km en over de 1800hm.
Canyon's in 2XL: Aeroad CF SLX '24, Ultimate CF SL '18, AL SLX '18 & Grail2 CF SL '24