Oorspronkelijk was het plan om die afdalingsprijs te combineren met de Tom Steels award. Renners die hun lege of volle bidons in volle afdaling in blikvangers moesten zien te gooien.
Via een nogal complexe formule van snelheid, complexiteit afdaling, afstand renner tot blikvanger en gegooid met voorkeursarm of niet zouden zo de punten per afdaling berekend worden.
Gegooid en gemist? Omdraaien, bidon oprapen en nogmaals. Bij drie gemiste worpen wordt de renner gescharpt qua punten voor de desbetreffende afdaling.
Op deze manier zouden ten eerste de afdalingen interessanter en spectaculairder worden maar ook zou de wielersport zo een mooi maatschappelijk signaal afgeven door sport te combineren met een schoon milieu.
Denk eens in hoe spectaculair het voorbij trekken van het peloton aan zo'n blikvanger zou zijn met tientallen vliegende bidons.
