Fiets.nl

Zou je 'matige' ervaringen met drive trains tot nu toe geen aanleiding zijn om je lubricatiestrategie te updaten?

scepticus schreef:Zou je 'matige' ervaringen met drive trains tot nu toe geen aanleiding zijn om je lubricatiestrategie te updaten?

Nee ik tracht liever de efficientie te verhogen, 1 manier daartoe is brol materialen / brol systemen buitenkieperen. Stel dat ze uw werkbroek van papier maken wat gaat u doen, elke dag na uw werkuren de scheuren plakken of een werkbroek van textiel gaan zoeken?

Ik heb daar trouwens een voorbeeld van haha, vroeger droeg ik katoenen t-shirts en ik moest die almaar weggooien en nieuwe kopen, de gaten groeiden op de rug en de oksels scheurden open. Toen las ik ergens dat katoenvezel 50% van zijn sterkte verliest bij nat zijn. Ik besloot toen iets beters te zoeken. Vond 100% polyester en als ik ze nu nog vervang is het omdat ik de kleur beu ben.

Of gewoon bij de fiets blijven:

Met versnellingen moest ik jaarlijks 4 keer cassette, 2 keer ketting en 2 keer kettingblad vervangen.

Met singlespeed moest ik 2 keer het tandwiel achter, 2 keer ketting en 2 keer kettingblad vervangen. Het verschil zat hem allicht in het tandwiel achter, allicht omdat cassette tandwielen dunner waren.
Maar vervangen was niet louter door slijtage, dat reeds bestaande vervelende "doorschieten" bij regenweer en het eraan gerelateerde vastvriezen palletjes in vrijwiel was ook deels oorzaak. Ik wist toen echter niet dat dat de reden was, de fietsverkopers (op 1 na, die ik maar een paar keer bezocht en waarbij ik nooit een fiets heb gekocht) zeiden me dat het kwam door ik veel macht zetten, slijtage, en andere blabla.

ik liet 1 fiets naar doortrapper (dus einde vrijwielprobleem door geen vrijwiel) aanpassen eind 2015 en een maand later de 2de fiets eveneens, waarbij ik bij de 1ste fiets een breder kettingblad liet plaatsen en een 2de breder kettingblad kocht voor de 2de fiets (nog steeds niet gemonteerd, omdat ik die fiets als reserve hou).
Sindsdien, 15 maanden later heb ik nog geen enkele keer een tandwiel moeten vervangen. Zelfs niet vanachter, het kleine, allicht door die dikkere stalen tanden.
Het bredere kettingblad voor is nog steeds van aluminium, en er is duidelijk slijtage (ik vijl er af en toe wel de bramen af), maar het geeft geen problemen.

Me dunkt dat de afwezigheid van derailleur een grote factor was in de slijtage bij versnellingen / cassette. Want het reduceert het aantal aangrijpende tanden van de helft tot een kwart, eigenlijk werd bij het kleinste tandwiel de kracht door maar een 3-4 tanden overgedragen.
Zo zaken waar ik toen totaal niet stil bij stond, net zomin als de Santos verkoper er eergisteren toen hij derailleur voorstelde om mij de moeite van telkens ketting heropspannen te sparen.
Miserie en serieuze kosten ervaringen zijn harde maar goede leermeesters.

Het enige nog resterende grote probleem was die ketting, vooral in strooizout situatie. De KMC Z1X INOX ketting bleek sterker (want rekte minder uit) maar een week strooizout - zelfs geen sneeuw, gewoon droge witachtige banen met wat stuif in de wind, met een ketting die er anderhalve maand op lag, volstond om de breder geponste asuiteindjes zodanig te reduceren dat het plaatje loskwam. Voordien had ik gemerkt ik dat bij afspoelen er een bruin sop kwam van die uiteindjes. Een kettingbreuk met een achterwiel dat nog niet aan een kwart van de beschikbare sleuflengte - opspanafstand zat.

Zo zie je, sommige problemen blijken meerdere oorzaken te hebben, je denkt dat je de oorzaak hebt gevonden maar er is nog een andere.

En dus lijkt het me efficienter om alles van staal - liefst inox of met een oxidatie- maar ook slijtresistente (verzinkt niet dus) coating - en zo dik mogelijk, te hebben. Staal heeft ten opzichte van aluminium nog een vaak genegeerd voordeel: het is rekbaarder / plastischer. Het kan een veel grotere vervorming aan (aankunnen = terugveren - geen blijvende vervorming) dan het brosse aluminium.
Aluminium wint de voordelen/nadelen afweging in de competitie bij (grotere) constructies. Bvb een fietsframe. Maar voor tandwielen, schroefdraad/schroeven en alles waar veel kracht op kleine uitsteeksels komt, wint staal.

Natuurlijk is de realiteit niet zo zwartwit, het gaat over legeringen, er zijn veel "klassen" van inox, en staal, en aluminium. Elk met hun eigen specifieke voordelen/nadelen en toepassingen.
.

Heerlijk om dit allemaal te lezen. Gelukkig heb ik in de meer dan veertig jaar dat ik fiets nog geen fractie van jouw problemen mee gemaakt, als dat wel zo was ik al lang gestopt met fietsen in de wetenschap dat het niet aan het materiaal lag. Volgens mij lacht die Santos dealer zich werkelijk een slag in de rondte.

Inzake het op spanning brengen van de ketting, ik ken die excentrische opstelling niet, totnogtoe was dat het achterwiel achteruit schuiven.
Nu, de sleuven waarin dat achterwiel beweegt, hebben een bepaalde lengte.
Die lengte, bepaalt eigenlijk de mate waarmee je kunt compenseren voor uitrekking van de ketting.
Ze mag niet te kort zijn, want dan kun je al aan het eind zitten terwijl de rek van de ketting nog binnen het toegelatene is.
Kan ik aannemen dat de excentrische opstelling een met de sleuflengte vergelijkbare rek kan compenseren?

alliance_0 schreef:Heerlijk om dit allemaal te lezen. Gelukkig heb ik in de meer dan veertig jaar dat ik fiets nog geen fractie van jouw problemen mee gemaakt, als dat wel zo was ik al lang gestopt met fietsen in de wetenschap dat het niet aan het materiaal lag. Volgens mij lacht die Santos dealer zich werkelijk een slag in de rondte.

Ik zie wel meer zondagsrijders die na de herfst en winterstop buiten komen bij flowers bees and sunshine. 26 zondagen, 40 jaar lang, maal 7 cafestops met heerlijk bier lezende een Jommeke strip.

Aangaande de Santos dealer, die belt veel over en weer met Santos.
Ik heb daardoor de indruk dat hij zijn best doet, en zich er niet vanaf wil maken met een standaard goed-voor-bomma's-schoonmoeders-en-kinderen- fiets, waar je achteraf dan 7 zaken moet van vervangen om niet met de knieen tegen het stuur en de voeten voor en achter ergens tegen zitten.

Nu, ik zit er ook veel meer achter nu. Leerde ik, na al die slechte ervaringen met fietsverkopers die bleken je wensen te willen negeren en je een kant-en-klaar-zonder-werk fiets rechtstreeks uit de leveranciersdoos op te solferen.
Bent u zo een fietsverkoper?

Ik fiets meer dan veertig jaar meerdere duizenden kilometers per jaar, woon werk, onder alle weersomstandigheden alsook in mijn vrije tijd. Dus je aanname over mijn fietsen, raakt kant nog wal. En nee ik ben geen fietsverkoper.

alliance_0 schreef:Ik fiets meer dan veertig jaar meerdere duizenden kilometers per jaar, woon werk, onder alle weersomstandigheden alsook in mijn vrije tijd. Dus je aanname over mijn fietsen, raakt kant nog wal. En nee ik ben geen fietsverkoper.

Uw vorige post was samengevat "ik heb de problemen niet die gij hebt", wat impliceert dat u twee situaties gelijkstelt.
Van aannames gesproken.
Reed u 40 jaar met een doortrapper in uw paradise?
Had u veel bagage in uw paradise?
Had u een gsm in uw paradise?
Had u iemand om u te komen oppikken bij troubles in uw paradise?
U maakte impliciet een reeks beweringen, uw argumenten ervoor zijnde nul.
Blijft uw motief.
Niet die van de fietsverkoper die ik omschreef.
Wat dan wel?

Uw meerdere duizenden kilometers voluit geschreven deed me trouwens eens stilstaan bij hoeveel ik er passeer op regelmatige basis. Mijn werk is 12. Na werk rij ik 1 dag in de week 25+5+20+15=65, samen 77. De andere 4 werkdagen rij ik er 12+25+15=52. Zaterdag en zondag rij ik in de winter 50 (voormiddag) en vaak +30 (namiddag). Dat zijn dan standaard bestemmingen.
In andere seizoenen rij ik in weekenddagen verder, gaande tot uitzonderlijke 120.
Als ik me beperk tot de regelmatige basis dan doe ik wekelijks dus een kleine 400.
52 weken maakt een 19000 km. Mijn standaard uitrusting is 8 kilo gereedschap/materiaal/eten/drinken/2rugzakken/1metalenmand/1waterdichtezakinde mand/1zeil/dubbele fietstas.
De maandag kom ik doorgaans volgeladen terug, grote rugzak van 20 kilo, kleinere met 5, mand met 10, de vrije van de dubbele tas met 5, samen 40. De andere 4 dagen kom ik gemiddeld met 25 terug.
De weekend dagen zijn in de winter meestal magere beestjes, misschien 5-10 kilo. In andere seizoenen varierend, meeste dat ik ooit mee heb gehad was 60 kilo, 25 km naar huis.
's Avonds zit ik dan de waar die ik mee heb de etiketten af te knippen, kleine herstellingen te doen, uit te sorteren en eten maken voor de volgende dag. Zo rond 10-11 zit ik dan in mijn nest, 03 weer op 04 weer op werk, 1300 weer koopjes gaan jagen.
Meestal is tegen het eind van de week mijn pijp wat uit, en slaap ik zaterdag en zondag tot 7.
Mijn fiets (en ik) zien dus redelijk af. Ik kan er tegen en mijn fiets moet dat van mij ook. Ik had leren leven met de bazar die spijts wat ik vroeg me verkocht werd en was dat nu grondig beu geraakt. Wil ergens vroeg genoeg zijn en plan doorkruist door brekende spaken en kettingen, met fietsverkopers die soms zelfs met hun handen in hun zakken staan maar zogezegd geen tijd (geen goesting) hebben om spijts mijn simpele doortrapper, direct te helpen, en zelfs met los wiel om af te geven je nog een uur laten wachten (die Staats-gesponsorde fietspunten).
En daarom wilde ik nu een volgende poging wagen om de fiets te vinden die ik wil / nodig heb, om te kunnen doen wat ik wil doen, met een minimum aan gesukkel. Iemand zei Santos en ie is besteld. Misschien over 5 weken. Ik ga er ook nog werk aan hebben (tassen en dergelijke, en misschien flans ik zelf iets in elkaar dat kan fungeren als kettingafscherming tegen vuil ed.
Bovenstaand is tegenwoordig zo een beetje mijn fietsleven (en eigenlijk quasi mijn hele leven).
Wat zijn uw k i l o m e t e r s en k i l o g r a m s?

Na de verhalen erbij over de shirts, gaten, verzetten, en alles stuk maken.., heb ik nu een beeld voor me van de hulk... op een kinderfietsje. Ik kan het niet laten...

Ik verwonder mij graag over dingen in de wereld.
Er is een (of meerdere) problemen. Er worden oplossingen aangedragen. Zoals een lichter verzet trappen, beter onderhoud, andere fietsenmaker kiezen, beter smeren. Maar het standaard antwoord is, samengevat, nee nee nee het zou gewoon probleemloos moeten werken zoals ik het gebruik en ik ga er alles aan doen om dat te bewijzen... heerlijk .

Volgens mij moet de fiets die Nova nodig heeft nog uitgevonden worden. Misschien het leger eens inschakelen. Ik denk aan een tank op twee wielen maar wel met een rupsband.

Prachtig geschreven Nova, je weet de problemen die je ondervond duidelijk te maken hoewel er veel racefietsers op dit forum zijn die zich jou specifieke​ fietsgebruik niet voor kunnen stellen. Ik zie je echter voor me; een sterk Jerommeke, die meer kracht ontwikkelt dan het standaard materiaal aan kan. En met een bijzondere schrijfstijl, verander de topic naam maar in" Nova and the art of bicycle misery". Hopelijk zijn je problemen met je nieuwe Santos verleden tijd.