Alpenbrevet 2019
csteenbe
25 aug 2019 17:11
Als topic starter mijn verhaal over het AB 2019.
Voorbereiding vanaf januari ging helaas door oude blessure slecht diverse pogingen tot herstel mochten niet baten en daarnaast kreeg ik vanaf begin juli ook nog te kampen met ander fysiek ongemak. Desondanks zo goed mogelijk getraind en ik was goed op gewicht en had voldoende conditie. 2 weken voor het AB werd het ongemak van de blessures heel hoog en wilde ik het AB voor laten wat het was......., maar toch bedacht, het is te leuk en te mooi.
Vooraf aan fiets makkers aangegeven dat ik kijk waar het schip strand maar Platin, nee dat ging hem niet worden.
Dag van aankomst de Furka Pass gedaan en voelde me in de afdaling beroerd, ik dacht nog dat wordt Silber Tour ook geen schande maar dat wil ik niet.....
Dag zelf, nacht was wel ok en was ‘s morgens fit, voelde me goed in ieder geval, goed stevig ontbijt en hup we gaan ervoor wat het ook zou mogen zijn. Plan in mijn achterhoofd was met Marc de Gold te doen.
Start, hoppa we gaan na een afdaling van 10km de Sustenpass op, kan fatsoenlijk en makkelijk draaien en haal met Marc Frank bij en we rijden gezamenlijk eenvoudig de Susten op, maar merkte wel wat van de blessure maar dat was goed te doen. Bovenop de Susten even gewacht op Marc en rustig van de verzorgingspost gebruik gemaakt.
Grimsel, wat een parel! Heerlijk met de rem na boven en het draait gewoon lekker nergens last van en gewoon fris boven gekomen, verzorgingspost geplunderd en door na de moeilijkste klim Nufenenpass!
Wat een klere ding is dat zeg die Nufennenpass, echter heb hem nog nooit zo makkelijk op gereden, de ene na de andere deelnemer ingehaald, op de top gewacht op Marc en lekker cola en brood met kaas gegeten, afdaling was magistraal !
Airolo, voet van de Gotthard - waren net 5 minuten te laat voor de Platin maar heb/had er vrede mee.... of toch niet ;
Gotthard man o man wat is die toch mooi, had nog beduidend over maar heb het eerste stuk samen met Marc gereden en op de laatste 6km volle Pulle na boven gereden, lekker!
Daarna volgde de slot afdaling naar Andermatt, prachtige afdaling en kon maar aan een ding denken “Stange”! En zo rolde we samen Marc en ik over de mat in Andermatt.
Heerlijke dag gehad met Marc, waarvoor dank! Het was mijn moeilijkste tocht ooit maar erg tevreden en voldaan.
Voorbereiding vanaf januari ging helaas door oude blessure slecht diverse pogingen tot herstel mochten niet baten en daarnaast kreeg ik vanaf begin juli ook nog te kampen met ander fysiek ongemak. Desondanks zo goed mogelijk getraind en ik was goed op gewicht en had voldoende conditie. 2 weken voor het AB werd het ongemak van de blessures heel hoog en wilde ik het AB voor laten wat het was......., maar toch bedacht, het is te leuk en te mooi.
Vooraf aan fiets makkers aangegeven dat ik kijk waar het schip strand maar Platin, nee dat ging hem niet worden.
Dag van aankomst de Furka Pass gedaan en voelde me in de afdaling beroerd, ik dacht nog dat wordt Silber Tour ook geen schande maar dat wil ik niet.....
Dag zelf, nacht was wel ok en was ‘s morgens fit, voelde me goed in ieder geval, goed stevig ontbijt en hup we gaan ervoor wat het ook zou mogen zijn. Plan in mijn achterhoofd was met Marc de Gold te doen.
Start, hoppa we gaan na een afdaling van 10km de Sustenpass op, kan fatsoenlijk en makkelijk draaien en haal met Marc Frank bij en we rijden gezamenlijk eenvoudig de Susten op, maar merkte wel wat van de blessure maar dat was goed te doen. Bovenop de Susten even gewacht op Marc en rustig van de verzorgingspost gebruik gemaakt.
Grimsel, wat een parel! Heerlijk met de rem na boven en het draait gewoon lekker nergens last van en gewoon fris boven gekomen, verzorgingspost geplunderd en door na de moeilijkste klim Nufenenpass!
Wat een klere ding is dat zeg die Nufennenpass, echter heb hem nog nooit zo makkelijk op gereden, de ene na de andere deelnemer ingehaald, op de top gewacht op Marc en lekker cola en brood met kaas gegeten, afdaling was magistraal !
Airolo, voet van de Gotthard - waren net 5 minuten te laat voor de Platin maar heb/had er vrede mee.... of toch niet ;
Gotthard man o man wat is die toch mooi, had nog beduidend over maar heb het eerste stuk samen met Marc gereden en op de laatste 6km volle Pulle na boven gereden, lekker!
Daarna volgde de slot afdaling naar Andermatt, prachtige afdaling en kon maar aan een ding denken “Stange”! En zo rolde we samen Marc en ik over de mat in Andermatt.
Heerlijke dag gehad met Marc, waarvoor dank! Het was mijn moeilijkste tocht ooit maar erg tevreden en voldaan.
YFood !!!
-
i-mac
Mooi om lezen. En wat een knappe prestatie. Respect!!!
Avvocato
25 aug 2019 21:26
Mooi verhaal en prachtige prestatie Havanna cs
Tja dan ook maar mijn belevenissen op de Silver tour. Verwacht geen heldenverhaal
Ik was woensdag al naar Freiburg gereden dus donderdag al rond de lunch in Andermatt. Hotel Schlussel, schuin tegenover hotel van team Havanna en dus ook heel centraal voor de start. En alles prima geregeld, zaterdag ontbijt vanaf 5:15
Donderdag wilde ik vast een ritje maken, nog even getwijfeld waarheen maar het leek me uiteindelijk het best om omhoog te beginnen dus meteen tegenover het hotel de Oberalp op geknald. Deed even pijn vanaf de start omhoog maar beklimming ging prima, kwam lekker in ritme. En omdat ik na 10 kilometer oid boven was wilde ik nog even verder dus besloot ik naar beneden te gaan aan de andere kant. En daar begonnen de problemen...
Na 100 meter sloeg de schrik me om het hart, ik had prima getraind maar al acht jaar geen serieuze berg beklommen en al helemaal niet afgedaald. Dus toen ik naar beneden keek en de haarspeldbochten omlaag zag sloeg ik volkomen vast. Blokkeerde gewoon. Moeder. Dat is wel wat anders dan de Holterberg af... na wat gedachten aan wat er allemaal kon gebeuren en aan mijn bloedjes van kinderen, mijn lieve vrouw en mijn nieuwe baan toch maar aangegaan, ik had ook wel door dat als ik nu niet aanpakte het een hele lang tocht zou worden zaterdag
En ik stond op de top dus ik moest hoe dan ook omlaag. Dus met angst en beven - soms letterijk - naar beneden gegaan. Snel ging het niet en fraai was het zeker niet maar goed. Toen weer omhoog en aan de kant van Andermatt naar beneden. Dat ging iets beter - minder korte bochten en ik had hem ook omhoog gereden dus ik wist dat het wel ok was.
Meteen ook voorgenomen om vrijdag nog een top te doen, om toch nog wat verder te wennen aan het dalen.
Mijn maat kwam donderdagavond ook aan, hij woont al jaren in Zwitserland dus had veel meer bergervaring. Vrijdag samen de Gotthard op gereden, mooie klim en ging weer vrij probleemloos. Naar boven ging wel lukken, benen voelden goed.
Boven taartje op en toen terug. Het ging bij mij iets beter maar mijn maat was denk ik twee keer zo snel beneden. Dus dan moest ik hem zaterdag maar omhoog pakken
Zaterdag mooi op tijd voor de start, hadden ingeschat dat we ongeveer 18 km/u moesten halen dus in dat vak. Gezellig druk en beetje wedstrijdspanning.
Afdaling naar Wassen werd ik aan alle kanten voorbij gereden en was mijn maat vrij snel kwijt. En toen had ik onderaan naast de benzinepomp ook nog ketting probleem, viel tussen kleinste blad en de chaincatcher. Even prutsen voor hij terug lag dus uiteindelijk vrij achteraan de Susten op. Dat ging prima, lang maar vrij geleidelijk. Benen voelden goed, nergens in het rood en ik had al vrij snel door dat als ik eigen tempo omhoog reed ik een groot deel van het startvak weer ruim passeerde
Uiteindelijk van de 5 minuten achterstand beneden op mijn maat nog 1 minuutje toen we boven waren. Wat gegeten, flessen gevuld en omlaag naar de Grimsel. Was mijn maat meteen kwijt en werd weer links en rechts ingehaald maar afdalen ging steeds beter. En ik wist dat mijn kans wel weer kwam.
En dat bleek. Ondanks nogmaals kettingprobleem aan het begin van de Grimsel - stuk waar het steeds op en neer gaat - reed ik lekker door en toen de echt klim - waar het verder alleen maar omhoog gaat - begon had ik al veel mensen ingehaald en kwam ook mijn maat weer tegen. Erop en erover. Vond het wel echt een ellendige klim, zwaarste van de dag, zo ontzettend lang en met een paar gemeen steile stukken. Maar ook daar eigen tempo doorgereden, nauwelijks in het rood maar wel voor het eerst de 32 paar keer opgezet. Uiteindelijk op de top 15 minuten op mijn maat gewacht, even hoi gezegd en besloten vast af te dalen naar de Furka.
Zelfde verhaal, veel ingehaald maar veld dunde snel uit. En toen de Furka op, prima te doen. Paar steile stukken en ik kreeg wat last van mijn maag - te weinig vast voedsel denk ik. Maar toen ik boven kwam nog even een stevige bar op - hielp voor mijn maag - en toen zag ik dat ik inmiddels wel vrij ver vooraan in de Silver (en brons) groep zat (Gold en Platinum gaan onderaan de Furka andere kant op), dus had de afdaling vrijwel voor mezelf. Ik daal nog steeds als een natte krant maar begin er in ieder geval iets meer lol in te krijgen, dus die Furka was ik voor mijn doen snel af
Finish in 07:08, zonder kettongproblemen had ik 7 uur misschien net gered. Moe maar voldaan. Beetje afgezien maar vooral heel leuk. En mijn maat in totaal 20 minuten aan de broek gegeven, ook belangrijk
Kledingadvies van Havanna was on point, armstukken en windjack, na eerste beklimming armstukken uit en windjackje aan in iedere afdaling
Ga het zeker nog eens doen en, als ik de trainingstijd kan verhogen, dan ook Gold. Maar in ieder geval eerst een hoogtestage of zelfs een daaltraining volgen
Tja dan ook maar mijn belevenissen op de Silver tour. Verwacht geen heldenverhaal
Ik was woensdag al naar Freiburg gereden dus donderdag al rond de lunch in Andermatt. Hotel Schlussel, schuin tegenover hotel van team Havanna en dus ook heel centraal voor de start. En alles prima geregeld, zaterdag ontbijt vanaf 5:15
Donderdag wilde ik vast een ritje maken, nog even getwijfeld waarheen maar het leek me uiteindelijk het best om omhoog te beginnen dus meteen tegenover het hotel de Oberalp op geknald. Deed even pijn vanaf de start omhoog maar beklimming ging prima, kwam lekker in ritme. En omdat ik na 10 kilometer oid boven was wilde ik nog even verder dus besloot ik naar beneden te gaan aan de andere kant. En daar begonnen de problemen...
Na 100 meter sloeg de schrik me om het hart, ik had prima getraind maar al acht jaar geen serieuze berg beklommen en al helemaal niet afgedaald. Dus toen ik naar beneden keek en de haarspeldbochten omlaag zag sloeg ik volkomen vast. Blokkeerde gewoon. Moeder. Dat is wel wat anders dan de Holterberg af... na wat gedachten aan wat er allemaal kon gebeuren en aan mijn bloedjes van kinderen, mijn lieve vrouw en mijn nieuwe baan toch maar aangegaan, ik had ook wel door dat als ik nu niet aanpakte het een hele lang tocht zou worden zaterdag
En ik stond op de top dus ik moest hoe dan ook omlaag. Dus met angst en beven - soms letterijk - naar beneden gegaan. Snel ging het niet en fraai was het zeker niet maar goed. Toen weer omhoog en aan de kant van Andermatt naar beneden. Dat ging iets beter - minder korte bochten en ik had hem ook omhoog gereden dus ik wist dat het wel ok was.Meteen ook voorgenomen om vrijdag nog een top te doen, om toch nog wat verder te wennen aan het dalen.
Mijn maat kwam donderdagavond ook aan, hij woont al jaren in Zwitserland dus had veel meer bergervaring. Vrijdag samen de Gotthard op gereden, mooie klim en ging weer vrij probleemloos. Naar boven ging wel lukken, benen voelden goed.
Boven taartje op en toen terug. Het ging bij mij iets beter maar mijn maat was denk ik twee keer zo snel beneden. Dus dan moest ik hem zaterdag maar omhoog pakken
Zaterdag mooi op tijd voor de start, hadden ingeschat dat we ongeveer 18 km/u moesten halen dus in dat vak. Gezellig druk en beetje wedstrijdspanning.
Afdaling naar Wassen werd ik aan alle kanten voorbij gereden en was mijn maat vrij snel kwijt. En toen had ik onderaan naast de benzinepomp ook nog ketting probleem, viel tussen kleinste blad en de chaincatcher. Even prutsen voor hij terug lag dus uiteindelijk vrij achteraan de Susten op. Dat ging prima, lang maar vrij geleidelijk. Benen voelden goed, nergens in het rood en ik had al vrij snel door dat als ik eigen tempo omhoog reed ik een groot deel van het startvak weer ruim passeerde
Uiteindelijk van de 5 minuten achterstand beneden op mijn maat nog 1 minuutje toen we boven waren. Wat gegeten, flessen gevuld en omlaag naar de Grimsel. Was mijn maat meteen kwijt en werd weer links en rechts ingehaald maar afdalen ging steeds beter. En ik wist dat mijn kans wel weer kwam.
En dat bleek. Ondanks nogmaals kettingprobleem aan het begin van de Grimsel - stuk waar het steeds op en neer gaat - reed ik lekker door en toen de echt klim - waar het verder alleen maar omhoog gaat - begon had ik al veel mensen ingehaald en kwam ook mijn maat weer tegen. Erop en erover. Vond het wel echt een ellendige klim, zwaarste van de dag, zo ontzettend lang en met een paar gemeen steile stukken. Maar ook daar eigen tempo doorgereden, nauwelijks in het rood maar wel voor het eerst de 32 paar keer opgezet. Uiteindelijk op de top 15 minuten op mijn maat gewacht, even hoi gezegd en besloten vast af te dalen naar de Furka.
Zelfde verhaal, veel ingehaald maar veld dunde snel uit. En toen de Furka op, prima te doen. Paar steile stukken en ik kreeg wat last van mijn maag - te weinig vast voedsel denk ik. Maar toen ik boven kwam nog even een stevige bar op - hielp voor mijn maag - en toen zag ik dat ik inmiddels wel vrij ver vooraan in de Silver (en brons) groep zat (Gold en Platinum gaan onderaan de Furka andere kant op), dus had de afdaling vrijwel voor mezelf. Ik daal nog steeds als een natte krant maar begin er in ieder geval iets meer lol in te krijgen, dus die Furka was ik voor mijn doen snel af
Finish in 07:08, zonder kettongproblemen had ik 7 uur misschien net gered. Moe maar voldaan. Beetje afgezien maar vooral heel leuk. En mijn maat in totaal 20 minuten aan de broek gegeven, ook belangrijk
Kledingadvies van Havanna was on point, armstukken en windjack, na eerste beklimming armstukken uit en windjackje aan in iedere afdaling
Ga het zeker nog eens doen en, als ik de trainingstijd kan verhogen, dan ook Gold. Maar in ieder geval eerst een hoogtestage of zelfs een daaltraining volgen
havana
25 aug 2019 21:56
Goed gedaan Avvocato! Mag je trots op zijn. 
-
daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40090
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
daniel1975
25 aug 2019 22:06
Mooie verhalen mannen!
Begint toch weer te kriebelen om deze winter weer eens écht aan te pakken en volgend jaar ook weer iets moois te gaan rijden
Begint toch weer te kriebelen om deze winter weer eens écht aan te pakken en volgend jaar ook weer iets moois te gaan rijden
Less is bore
havana
25 aug 2019 22:14
Gewoon doen Daniël, want een doel dat motiveert! Kinderen mogen geen excuus zijn, want ook met kids kun je fietsen!
rob74
26 aug 2019 07:37
Petje af voor de Platina rijders. Manmanman wat een afstand. Ik vind alles boven de 200km eigenlijk absurd, maar dit slaat echt alles. Tweehondederachtenzestig kilometer en zevenduizend hoogtemeters 
Zelfs een tdf renner schrikt zich te peuris als hij dit in het routeboek ziet. Zo van,.... nee dat zal wel een vergissing zijn. Dat is een etappe van twee dagen.
Respect dat je zo kan indelen en kan blijven afzien!
Zelfs een tdf renner schrikt zich te peuris als hij dit in het routeboek ziet. Zo van,.... nee dat zal wel een vergissing zijn. Dat is een etappe van twee dagen. Respect dat je zo kan indelen en kan blijven afzien!
Live fast; die young. mijn blog