Fiets.nl

Wat ik in mijn directe omgeving merk - werk, vrienden - is dat ons soort er in de beeldvorming niet best op staat. Dat kun je vervelend vinden en misschien onterecht, maar beeldvorming is een niet te ontkennen werkelijkheid. Dat heb ik ook in professionele zin inmiddels wel geleerd. Ik zie zelf (helaas) maar al te vaak bevestiging... Voor mijzelf bijvoorbeeld een argument om te stoppen met mee te rijden in fietsclubjes. Gedrag begint bij jezelf.

Helemaal waar, een paar Posts geleden maakte iemand een vergelijking met racisme, nou is dat natuurlijk veel erger, je etniciteit kies je niet, maar de beeldvorming is idd hetzelfde. nou voel je eens een keer hoe het is om als groep gehaat te worden, hoe ridicuul eigenlijk ook. Ik fietste eens in Arnhem met een jongen op, frank op zijn Isaac een hele beschaafde jongen en ontzettend sterke fietser, maar bij een wegversmalling, fietste hij over de auto kant (want fietsen ging met zijn 2en niet) voor een passerende auto langs,dat ging nog prima en was echt niet asociaal, maar raampje open en er werd me toch gescholden, daar wordt je eng van. Het enige wat je kunt doen is zelf altijd met een open blik een ander benaderen en de ander ook wat gunnen. Maar wielrenners zijn klote, blijkbaar. Gelukkig heb je daar zelf weinig last van als je onderweg gewoon aardig doet tegen je medeweggebruikers.

Misschien ligt de oplossing meer bij ons zelf. Beeldvorming komt meestal niet uit de lucht vallen. Ik kom het regelmatig tegen dat je op brede polderwegen een groepen tegenkomt en dat je dan als tegenlinger bijna de kant in gereden wordt. Hierbij heb ik sterk de indruk dat die groep dat niet beleeft als niet netjes/onbeleefd. Dit is een redelijk klein voirberld maar volgens mij zijn deze ook erg belangrijk.
Beeldvorming kun je alleen maar tegengaan door voorbeeld gedrag. Laten we maar bij ons zelf beginnen.

Misschien goed om onszelf wat etiquette op te leggen voor groepsritten:
Max groepsgrootte (10?)
Max 2 naast elkaar
Bel verplicht, inclusief gebruik!
Duidelijk signaleren van passanten.
Bedanken bij passeren.

Douglas schreef:....Misschien goed om onszelf wat etiquette op te leggen voor groepsritten:
Max groepsgrootte (10?)
Max 2 naast elkaar
.....

Ik zou het houden op max 4 en NOOIT naast elkaar rijden maar altijd achter elkaar. Naast elkaar rijden vind ik nog altijd asociaal ruimte inpik gedrag.

jer81 schreef:Ken de situatie niet. Kan er dus weinig zinnig over zeggen.
Voel me overigens ook niet aangesproken omdat ik dezelfde sport beoefen.
Moet ik me ook schuldig voelen als een stel automobilisten met elkaar op de vuist gaat na een verkeersruzie? Ik rij tenslotte zo'n 1200 km per week. Wat ik wel merk (en dat valt met dit artikel wel mee) is hoe er een negatieve tendens er is bij berichtgeving over wielrenners. Kijk eens op GeenStijl en dan ook de reactievelden. Die mensen vinden het welhaast gerechtvaardigd om wielertoeristen het ziekenhuis in te rijden enkel omdat ze op een racefiets zitten...

Is maar goed dat die mensen toch haast nooit buiten hun eigen deur komen

rob74 schreef:

Douglas schreef:....Misschien goed om onszelf wat etiquette op te leggen voor groepsritten:
Max groepsgrootte (10?)
Max 2 naast elkaar
.....

Ik zou het houden op max 4 en NOOIT naast elkaar rijden maar altijd achter elkaar. Naast elkaar rijden vind ik nog altijd asociaal ruimte inpik gedrag.

Twee aan twee fietsen is wel zo gezellig als je 3 a 4 uur in 't zadel zit en kan op de meeste plekken prima!

jer81 schreef: Die mensen vinden het welhaast gerechtvaardigd om wielertoeristen het ziekenhuis in te rijden enkel omdat ze op een racefiets zitten...

Dat is me dus net bijna overkomen. Ik reed bij Oude Tonge en ivm met een lange afstands wandeltocht liepen er vrij veel wandelaars op mijn route. Niet dat het druk was, meest met tussenpozen van een paar honderd meter, de meesten liepen links, niks aan de hand. Ik rij een viaductje over waarbij ik een rechtslopende wandelaar inhaal en netjes naar de auto achter mij aangeef dat ik naar links kom. Daal het viaduct af en sla dan rechtsaf (geef weer netjes richting aan), maar ik zie dat er op de weg die ik in wil slaan 2 wandelaars naast elkaar aan de rechterkant van de weg lopen, dus ik snij de bocht ruim aan om ze niet de vouwen uit de broek te rijden. De auto achter mij slaat ook rechtsaf en probeert zich toch links langs mij te wringen. Scheelde een paar centimeter... Paar kilometer verderop zag ik hem geparkeerd staan, met de bestuurder er nog in. Toch maar niet gestopt...

Ik vermoed dat hij op het tussenliggende stuk ook nog een paar wandelaars de stuipen op het lijf heeft gejaagd met zijn rijgedrag...

Ja, ik reed even in de weg, omdat de verkeerssituatie dat noodzakelijk maakte... Wat maakt dat uit voor een auto? Paar seconden hooguit... is dat dan zo belangrijk dat je je zo gevaarlijk gedraagt in het verkeer?

Douglas schreef:Misschien ligt de oplossing meer bij ons zelf. Beeldvorming komt meestal niet uit de lucht vallen. Ik kom het regelmatig tegen dat je op brede polderwegen een groepen tegenkomt en dat je dan als tegenlinger bijna de kant in gereden wordt. Hierbij heb ik sterk de indruk dat die groep dat niet beleeft als niet netjes/onbeleefd. Dit is een redelijk klein voirberld maar volgens mij zijn deze ook erg belangrijk.
Beeldvorming kun je alleen maar tegengaan door voorbeeld gedrag. Laten we maar bij ons zelf beginnen.

'De oplossing bij onszelf zoeken' is zo'n ontzettende dooddoener in een discussie. Als ik dit forum lees, is iedereen hier het wel eens over hoe zich te gedragen in het verkeer. En hoe en waarom moet ik veranderen, als ik me al fatsoenlijk gedraag? Ik kan me niet fatsoenlijker dan fatsoenlijk gedragen.
Laten we het er maar op houden dat wielrenners net zo'n kop van jut zijn als voetbalsupporters of Golfrijders met een petje.

tieky schreef:(...)
'De oplossing bij onszelf zoeken' is zo'n ontzettende dooddoener in een discussie. Als ik dit forum lees, is iedereen hier het wel eens over hoe zich te gedragen in het verkeer. En hoe en waarom moet ik veranderen, als ik me al fatsoenlijk gedraag? Ik kan me niet fatsoenlijker dan fatsoenlijk gedragen.
Laten we het er maar op houden dat wielrenners net zo'n kop van jut zijn als voetbalsupporters of Golfrijders met een petje.

+1: zie ook het voorbeeld van Hans hierboven: iemand met je auto in gevaar brengen staat zo ontzettend niet in verhouding met een beetje in de weg fietsen (zelfs als je dat niet doet om wandelaars te ontwijken). En dan nog vinden "wij" dat we de oplossing vooral "bij onszelf" moeten zoeken. Wat is dat toch voor raar onderdanig gedrag. De oplossing zit 'em volgens mij in post-natale abortus van de onverlaat die nog geen 2 secondes geduld heeft en het liefst "die klotewielrenners" de berm in rijdt.

Helemaal eens. Als ik afrem, mezelf excuseer dat ik zo lastig ben harder te gaan en dus passeren wil, en vriendelijk bedank eenmaal er voorbij; hoeft er toch geen "wettelijke verplichting voor belgebruik" meer te komen. Zoals Tieky zegt; vriendelijker dan vriendelijk kun je niet zijn. En ik weiger oorzaken bij mezelf te zoeken. Ik ben beleefd, denk milieubewust, maak geen troep, overtreed de wet niet en ben niemand tot last. En het idee dat je niet meer naast elkaar zou mogen fietsen zodra de fiets een krom stuur heeft is natuurlijk helemaal ridicuul.

Het grote probleem is natuurlijk dat niet iedereen verstandig met vrijheid kan omgaan. Mannen zijn een ochtendje van de vrouw en kinderen af, doen een beetje tof, winnen een sprintje, maken endorfine aan en raken zichzelf volledig kwijt. Vergelijkbaar met eerder genoemde hangjongeren en voetbalsupporters.

Niet iedereen is gezegend met een fatsoenlijke hoeveelheid grijze massa. Maar zoals je moslims de IS niet kwalijk mag nemen, en voetballiefhebbers de hooligans niet, weiger ik verantwoordelijkheid te nemen voor stoere mannen die wijdbeens met zijn 3en naast elkaar het fietspad terroriseren..

dickygiovanni schreef:....En het idee dat je niet meer naast elkaar zou mogen fietsen zodra de fiets een krom stuur heeft is natuurlijk helemaal ridicuul.....

Wat is daar ridicuul aan? Ik vind dat twee-aan-twee mogen rijden van fietser echt een achterlijke regel. En dan geld niet alleen voor wielrenners. Voor elke fietser vind ik dit een domme regel cq voorrecht. Alleen fietses mogen twee-aan-twee rijden. Auto's niet, vrachtwagens en ook motoren niet. Fietspaden zijn smal. Punt. Ze gaan ook niet breder worden. Op de meeste fietspaden kun je maximaal met z'n drien naast elkaar rijden en dan pak je de volledige breedte van de weg; 1 rechts; 1 in het midden en 1 volledig links. Zoveel ruimte is er dus helemaal niet. Elke twee-aan-twee rijdend duo zal moeten inschikken voor een tegemoet komend twee-aan-twee duo. Voor een inhaler was al helemaal geen plaats tijdens die passage. Dat twee-aan-twee rijden zorgt voor heel veel wachten op drukke fietspaden. Ik vind dat twee-aan-twee rijden gewoon asociaal ruimte inpik gedrag. Je vertraagt er andere mee en het is constant inschikken, oppassen, uitwaaieren en weer ruimte maken. Gewoon onhandig.

En het het argument "maar twee-aan-twee is wel gezelliger" vind ik ook zo'n vage. Sinds wanneer heeft gezelligheid iets te maken met verkeersveiligheid? Als iedereen (en de wielrenners en de gewone fietser) netjes achter elkaar gaan rijden, ontstaat er plots zee-en van ruimte op de fietspaden en dan kan iedereen lekker zijn eigen tempo fietsen zonder anderen tot last te zijn.

Douglas schreef: Misschien goed om onszelf wat etiquette op te leggen voor groepsritten:
Max groepsgrootte (10?)
Max 2 naast elkaar
Bel verplicht, inclusief gebruik!
Duidelijk signaleren van passanten.
Bedanken bij passeren.

In de eerste plaats vind ik het voor mezelf eigenlijk helemaal niet fijn om met een peloton van meer dan plm 6-8 man op de openbare weg te fietsen.