Fiets.nl

Le Grimpeur schreef:
Hartelijk dank voor de vele, vaak hartverwarmende of emotioneel getinte reacties! Enigen van jullie schreven dat ze het zo knap vonden dat ik dit op 'papier' heb kunnen zetten en ook dat ik dit nog met jullie wilde delen.

Het merkwaardige is, dat terwijl ik de tekst bedacht en later dicteerde, ik geen enkele emotie bij mijzelf constateerde. Op de een of andere manier ben ik kennelijk in staat heel goed met de ellende die mij en mijn vrouw is overkomen om te gaan. Daarom heb ik het waarschijnlijk ook steeds gered om 'door te gaan'.

Ook is het zo dat, na het schrijven van zo vele fietsverslagen, de 'klus' zonder dit laatste verslag niet af zou zijn. Bovendien vind ik ook dat jullie er toch wel 'recht' op hebben te weten hoe die laatste tocht zo ongeveer verlopen is.

Nogmaals dank en vriendelijke groet van Le Grimpeur et madame.

Ik heb hier zelden gereageerd aangezien ik niet zoveel heb met sterkte wensen.
Goed bedoeld maar het helpt niemand niets.
Graag geen reacties hierop aangezien de mensen die wel het beste wensten dat zeer zeker oprecht en bewust gedaan hebben en zo reageert iedereen anders.

@Le Grimpeur.

Je 'moest' je laatste verhaal voornamelijk voor jezelf schrijven en was zo fideel dat met het Forum te delen aangezien wij er wel 'recht' op hadden.
Gezien alle betrokkenheid een nobele gedachte.

Je hebt in de tijd veel gedacht en uiteindelijk kunnen 'berusten' in het feit dat je een gruwelijk ongeluk is overkomen.
Hoe jij je voelt en eventueel kunt 'berusten' in de de situatie is het enige wat telt.

Hoe erg de situatie ook, ik bespeur berusting en nu moeten omgaan met de feiten al zul je lang zelf je positie niet hebt kunnen bepalen.
Het enige wat altijd zal blijven knagen is waarom die blackout en het hoe en wat van de daaruit voortvloeiende 'fatale' val.

Je wilde je eerder uiten maar kon dat niet door fysieke beperkingen.
Hoe kun je je ook uiten over iets waarvan jezelf niet meer eens weet hoe en wat er gebeurd is?
Je werd wakker in in een andere wereld en als in een droom die helaas werkelijkheid bleek.

Niemand die weet hoe en waarom het allemaal gebeurd is en het doet er eigenlijk ook niet toe.
Een toevallige samenloop van omstandigheden die in dit geval erg vervelend uitpakten.

Maak er het beste van Le Grimpeur et madame.

Out of blue comes green.

Mvg, Ardon

Gadverdamme wat een pech.

Zet m op!! Bon courage ..

Roger

Ik lees zonet hoe verdomd slecht mijn zinsopbouw, spelling en grammatica was.
Ik heb ze een beetje gecorrigeerd.
Mijn excuses.

De essentie blijft hetzelfde.

Hey LG,

Fijn dat je ons nog van het (helaas) laatste verslag laat genieten. Ik lees je eerdere verslagen soms nog wel eens terug, maar dan wel met een dubbel gevoel. Kan me gewoon niet voorstellen hoe je je nu moet voelen, het is zo oneerlijk....

Hopelijk kan je een beetje kracht/vreugde (als dat al kan..) uit het forum halen, weet zeker dat jij veel forummers geboeid hebt met je mooie verslagen.

Mij in elk geval wel.

Dank daarvoor!

Ik vind jullie beiden zulke onverwoestbare sterke en ondanks alles optimistische mensen, enorme vechters en volhouders, bijna niet voor te stellen. Ik denk er wel eens aan als ik het zelf niet zie zitten. Ik vind jullie heel bewonderenswaardige en bijzondere mensen en ik vind het een eer dat wij als forum dit verhaal met deze trieste afloop met jullie mochten delen.

Zoals ik al eerder schreef, zijn jullie reacties vaak hartverwarmend en ook opbeurend. Allemaal weer hartelijk dank! Het is voor mij praktisch ondoenlijk om op al die berichten te reageren.

Toch wil ik hier een uitzondering maken voor het bericht van Zorro. Ik heb het letterlijk met tranen in de ogen gelezen. Het is precies zoals hij het beschrijft. Wat een rake analyse! Ardon bedankt!

Met hartelijke groet van Le Grimpeur et madame.

Nu pas het laatste verslag van Le Grimpeur gelezen en ik ben zwaar onder de indruk. Diep respect dat u de moeite heeft genomen dit met ons te delen. Ik hoop dat het maken van dit verslag voor u ook enige therapeutische waarde heeft gehad. Heel veel sterkte voor u en uw echtgenote met alles wat nog komen gaat.
Ik heb de Ventoux nog nooit beklommen maar dat gaat binnen nu en een paar jaar zeker gebeuren. Ik zal aan u denken als ik daar fiets.

TumTumTum schreef:

dickw schreef: Het zinnetje dat de fietsspullen verkocht gaan worden deed mijn maag even inkrimpen maar is voor jullie ondertussen waarschijnlijk al meer dan 1000 keer besproken en al geaccepteerd.
Veel sterkte ook daar mee. Mocht je er eigenlijk geen zin in hebben om het zelf te willen doen, dan is er vast iemand van het forum om dit voor je te willen doen.

Heel veel verdriet in één zinnetje. Stiekum hoop ik dat de Planet X bij iemand van het forum terecht komt die het verhaal er achter kent.

Vorig jaar ben ik door een forumlid voorzichtig benaderd met de vraag of mijn Lynskey Peloton, de fiets waar ik mee verongelukt ben, wellicht te koop was. Deze fiets heb ik zo kunnen verkopen aan iemand die er heel blij mee is geworden. En de fiets heb ik dus verkocht aan iemand die ook 'het verhaal' achter die fiets kent. Vanmiddag heb ik de Planet X aan zijn vader mogen verkopen.
TumTumTum je wens is dus meer dan in vervulling gegaan .

Dat is een goede oplossing, ik kan me voorstellen dat dat ook heel bijzonder is.

Hoewel het woord "fijn" hier wat wrang klinkt vind ik dat wel een mooie oplossing. Beter dan anoniem op marktplaats te verdwijnen. Het is een blijft toch een speciale fiets met een speciaal verhaal.

(ik heb dus nu je post gelezen Grimpeur )

Ben toch wel nieuwsgierig wie de eer heeft om die fiets te berijden. Die heeft zichzelf wel verplicht de Ventoux te doen dit jaar

I.v.m. de 'privacywetgeving' kan ik helaas de naam van de nieuwe berijder niet prijsgeven , maar wellicht leest hij/zij zelf je 'aanmoediging'.