Dat is ook maar een mening.loos schreef: 2. Een arts hoort zich niet met doping bezig te houden
Het dopingtopic 2.0
Ik heb vooral paracetamol en ibuprofen de revue zien passeren, voor doping moet je toch al een eindje terug.loos schreef: 2. Een arts hoort zich niet met doping bezig te houden
En volgens jou is de volgende situatie te rechtvaardigen?: "Sorry mevrouw, maar ik kan uw zoon niet helpen. Jammer genoeg droeg uw zoon zijn autogordel niet, en daar hoor ik mij niet mee bezig te houden."
Gelukkig mag een arts ook verstand hebben van zaken die niet toegestaan zijn, zoals de effecten van van doping en medicamenten op het menselijk lichaam.
Dat vind ik dan wel weer een extreem voorbeeld.wouterj schreef: En volgens jou is de volgende situatie te rechtvaardigen?: "Sorry mevrouw, maar ik kan uw zoon niet helpen. Jammer genoeg droeg uw zoon zijn autogordel niet, en daar hoor ik mij niet mee bezig te houden."
"Shirtje korte mouwen € 200, c'est pas normal!"
Voorbeeld is niet zozeer extreem, maar vooral verkeerd. Een arts moet iemand behandelen die gewond is geraakt ná/door het niet dragen van een gordel. Zo ook moet hij iemand behandelen die ziek is geworden door/na het gebruik van doping.scepticus schreef:Dat vind ik dan wel weer een extreem voorbeeld.wouterj schreef: En volgens jou is de volgende situatie te rechtvaardigen?: "Sorry mevrouw, maar ik kan uw zoon niet helpen. Jammer genoeg droeg uw zoon zijn autogordel niet, en daar hoor ik mij niet mee bezig te houden."
En dat is wat anders dan iemand begeleiden bij het gebruik van....
Even goed lezen. De stelling was dat een arts zich niet met doping "bezig moet houden'. Je ergens mee bezighouden staat niet gelijk aan "begeleiden bij het gebruiken ervan". Onderzoeken, inlezen, zorgen dat je up-to-date kennis heb valt wat mij betreft onder "je ergens mee bezighouden".
Vanuit dat standpunt gaat mijn vergelijking wel op.
Of een arts zich wel of niet moet bezighouden met het illegaal medicamenteus prepareren van renners, daar zullen we het allemaal wel over eens zijn.
Vanuit dat standpunt gaat mijn vergelijking wel op.
Of een arts zich wel of niet moet bezighouden met het illegaal medicamenteus prepareren van renners, daar zullen we het allemaal wel over eens zijn.
O ja?wouterj schreef:Of een arts zich wel of niet moet bezighouden met het illegaal medicamenteus prepareren van renners, daar zullen we het allemaal wel over eens zijn.
Het gaat hier toch echt niet om goed lezen, maar om goed schrijven. Je originele vergelijking klopt gewoon niet. Wat voor een verhaal je er nu ook van maakt.wouterj schreef:Even goed lezen. De stelling was dat een arts zich niet met doping "bezig moet houden'. Je ergens mee bezighouden staat niet gelijk aan "begeleiden bij het gebruiken ervan". Onderzoeken, inlezen, zorgen dat je up-to-date kennis heb valt wat mij betreft onder "je ergens mee bezighouden".
Vanuit dat standpunt gaat mijn vergelijking wel op.
Of een arts zich wel of niet moet bezighouden met het illegaal medicamenteus prepareren van renners, daar zullen we het allemaal wel over eens zijn.
Jij vergelijkt "bezig houden met doping" met "iemand behandelen die zijn autogordel niet draagt". En deze vergelijking raakt kant noch wal.
Volgens mij is het de primaire taak van de arts om zijn patiënten gezond te houden, dat hoeft niet noodzakelijkerwijs hetzelfde te zijn als het naleven van de sport/spelregels.Gastheerg schreef:O ja?wouterj schreef:Of een arts zich wel of niet moet bezighouden met het illegaal medicamenteus prepareren van renners, daar zullen we het allemaal wel over eens zijn.
Medisch/ethisch liggen de zaken niet zo zwart/wit iig.
"Niet-wielrenners. De leegheid van die levens schokt me." T.Krabbé
baanfiets kopen?
baanfiets kopen?
In dat geval zouden artsen hun patiënten moeten adviseren af te zien van het bedrijven van topsport53x11 schreef: Volgens mij is het de primaire taak van de arts om zijn patiënten gezond te houden.
Ach ja, sommige dingen zijn achteraf ook bijna te obsceen om naar te kijken, maar toch ook weer van een brute schoonheid.
Laatst gewijzigd door scepticus op 07 mei 2014 19:28, 1 keer totaal gewijzigd.
"Shirtje korte mouwen € 200, c'est pas normal!"
Je bent als arts inderdaad niet een rechter die beslist of er iemand behandeld moet worden indien dit komt door eigen gedrag. Anders zouden we zo'n 98% van de longkanker patienten niet meer hoeven te behandelen, en dit geldt ook nog wel voor meer aandoeningen. Als iemand zijn gordel niet draagt en een ongeluk krijgt, behandel je ook gewoon. Sterker nog, als een crimineel in een zelf-uitgelokte schietpartij gewond raakt behandel je diegene gewoon.
Hoe je dit in het licht van doping moet zien is inderdaad niet heel duidelijk. Dat zal van ieders eigen opvattingen afhangen. Vind je dat topsport bij het leven hoort, en dat je mensen daar zo goed mogelijk doorheen moet helpen, dan zou je voor jezelf kunnen rechtvaardigen om bepaalde producten voor te schrijven.
Echter, we zitten nu in een tijd dat EPO redelijk goed op te sporen lijkt, en de andere doping nog puur experimenteel is (AICAR is bij mijn weten nog niet op mensen getest, en wordt volgens mij zelfs nog niet bereid op een voor menselijk gebruik goedgekeurde wijze). Omdat ook de lange termijn effecten van o.a. AICAR niet bekend zijn, is het risico op schaden groot. Een van de allerbelangrijkste regels in de medische ethiek is "primum non nocere", oftewel: "Ten eerste geen schade berokkenen". Mijns inziens leidt het gebruik van niet-goedgekeurde middelen tot een onevenredig groot risico op schade.
Hoe je dit in het licht van doping moet zien is inderdaad niet heel duidelijk. Dat zal van ieders eigen opvattingen afhangen. Vind je dat topsport bij het leven hoort, en dat je mensen daar zo goed mogelijk doorheen moet helpen, dan zou je voor jezelf kunnen rechtvaardigen om bepaalde producten voor te schrijven.
Echter, we zitten nu in een tijd dat EPO redelijk goed op te sporen lijkt, en de andere doping nog puur experimenteel is (AICAR is bij mijn weten nog niet op mensen getest, en wordt volgens mij zelfs nog niet bereid op een voor menselijk gebruik goedgekeurde wijze). Omdat ook de lange termijn effecten van o.a. AICAR niet bekend zijn, is het risico op schaden groot. Een van de allerbelangrijkste regels in de medische ethiek is "primum non nocere", oftewel: "Ten eerste geen schade berokkenen". Mijns inziens leidt het gebruik van niet-goedgekeurde middelen tot een onevenredig groot risico op schade.