Geplaatst: 21 feb 2009 15:24
Een gouden tip als fietser en eentje die ik echt meen: vergeet de verkeersregels en zorg dat je niet omver gereden wordt.
Dat werkt langs beide zijden: neem je voorrang niet als je niet 100% zeker bent. Ik denk dat iedereen direct enkele kruispunten kent (meestal voorrang van rechts) waar je best je voorrang niet neemt. Andere zijde: neem je voorrang waar het nodig is ook al heb je hem niet. Op een rond bv ga ik meestal midden het rond punt rijden, rij je aan de buitenzijde waar het fietspad meestal ligt dan wordt je veel meer van de sokken gereden door wagens die zonder kijken afslaan.
Bovenal: gebruik je gezond verstand. Het gaat er bij mij niet in dat papalief met zijn zoontje van een jaar of 5 à 6 zonder helmpje gaat fietsen en hem dan nog een meter of 5 achter hem laat fietsen. Voor je moet hij rijden en nergens anders. Dan heb je hem in het oog en kan je constant bijsturen.
Maar verdraagzaamheid (of net het ontbreken eraan) blijft het allerbelangrijkste. Als ik op dat kleine strookje asfalt rij tussen de witte lijn van de autoweg en de stippellijn van het fietspad omdat het daar zoveel beter bolt dan dat slechte fietspad dan toeteren ze erop los.
Er is meer dan plaats genoeg maar nee, ze toeteren omdat ik niet op het fietspad rij maar op dat strookje 'niemandsland' waar ik nochtans niemand hinder. Dan vraag ik mij af: waar zijn we nu eigenlijk mee bezig?
Dat werkt langs beide zijden: neem je voorrang niet als je niet 100% zeker bent. Ik denk dat iedereen direct enkele kruispunten kent (meestal voorrang van rechts) waar je best je voorrang niet neemt. Andere zijde: neem je voorrang waar het nodig is ook al heb je hem niet. Op een rond bv ga ik meestal midden het rond punt rijden, rij je aan de buitenzijde waar het fietspad meestal ligt dan wordt je veel meer van de sokken gereden door wagens die zonder kijken afslaan.
Bovenal: gebruik je gezond verstand. Het gaat er bij mij niet in dat papalief met zijn zoontje van een jaar of 5 à 6 zonder helmpje gaat fietsen en hem dan nog een meter of 5 achter hem laat fietsen. Voor je moet hij rijden en nergens anders. Dan heb je hem in het oog en kan je constant bijsturen.
Maar verdraagzaamheid (of net het ontbreken eraan) blijft het allerbelangrijkste. Als ik op dat kleine strookje asfalt rij tussen de witte lijn van de autoweg en de stippellijn van het fietspad omdat het daar zoveel beter bolt dan dat slechte fietspad dan toeteren ze erop los.
Er is meer dan plaats genoeg maar nee, ze toeteren omdat ik niet op het fietspad rij maar op dat strookje 'niemandsland' waar ik nochtans niemand hinder. Dan vraag ik mij af: waar zijn we nu eigenlijk mee bezig?