Rugby wàs oorspronkelijk wel een olympische sport, in de eerste decennia van de vorige eeuw.
En het hoogst haalbare, hoe zinnig ook op het eerste gezicht, blijft natuurlijk een heikel criterium. Voor rugby is nu het WK het hoogste, omdat er eenvoudigweg geen olympisch tornooi is (maar wie weet hoe het anders zou zijn?) Immers, buiten het rugby-wereldje ligt niemand wakker van dat WK, terwijl een gouden medaille ook daarbuiten straalt.
Zonder O.S. was het WK ook voor het zwemmen of worstelen of schermen of judo het hoogst haalbare, en dat geldt voor elke sport die buiten de O.S. weinig of geen belangstelling genereert: de O.S. moeten zeker een promotiemachine van minder populaire sporten zijn, maar mogen niet uitsluitend daartoe verengd worden. Het voetbal heeft natuurlijk het probleem dat het de enige sport is die populair en dus machtig genoeg is om een WK te hebben dat de O.S. overvleugelt, en wordt op de Spelen dus slachtoffer van zijn populariteit daarbuiten. Maar dat vind ik geen argument om het van de O.S. te weren; wie zegt dat er voor dat probleem van 'het zoveelste tornooi op de kalender' geen oplossing te vinden is?
Wiens oordeel is overigens het belangrijkst: dat van de insiders of dat van de buitenwereld? In het skiën is de Wereldbeker bv. de absolute hoofdprijs, maar voor de buitenstaander die de WB niet volgt heeft een Olympische medaille meer weerklank en geldt - door de grotere media-aandacht - dan ook als het hoogste.
Maar goed, nu zijn we al een hele tijd op een fietsforum over de zin of onzin van olympisch voetbal aan het discuteren: zouden we niet beter naar een voetbalforum verhuizen?
Een koersbroek aan de waslijn: voor de ene woordloze poëzie, voor de andere geen gezicht. (rv)