Elke olympische medaille is verdacht. En omdat wij bizar hoog scoren per inwoner is de conclusie duidelijk dat wij vooroplopen in doping.EmPeHa schreef:Dus alles wat een Nederlander wint is sowieso verdacht.
En laat dat nou net worden ondersteund worden met wat we weten van de jaren 80. Wielrenners aan het infuus (Zoetemelk, Winnen, PDM ploeg), wielrenners al vanaf 1990 aan de epo (Rooks e.d.). Onze Neerlandsche Schaatsploeg die in 1988 aan de anabolen gaat volgens de betrokken arts. (Hey... 1988... was dat niet het jaar van Yvonne van Gennip? En die dokter had die niet een band met Yvonne? Wat een toeval). 1988... was dat met voetbal ook weer niet zo'n speciaal jaar? PSV en ons Neerlandsche trots?
Duidelijk toeval
Maar ja, dat waren de jaren 80. In 1990 werden we opeens ons bewust van ons morele probleem en werden we massaal schoon. Behalve die onverbeterlijke wielrenners
Vanaf dat moment was onze schaatsoverheersing niet meer gebaseerd uit het potje, maar ging het met boerenkool en echte Hollandsche genen. En die voetballers? We hebben gewoon heel goede trainers. Af en toe werd een Nederlander gepakt, maar dan was hij in het verdorven Italie aan de slag
En atletiek? Henk Kraaijenhof. De godfather van de Nederlandse atletiek. Nu was deze "medicijnman" heel integer. Hij adviseerde alleen doping aan gemene buitenlanders. Hij zal nooit zo slecht zijn geweest Hollansche jongens en meiden te verleiden.
Oh, en Henk is nog steeds een factor van belang. Maar ja, hij heeft waarschijnlijk ook zijn leven gebeterd.Raymond de Vries schreef:'Het was een paar maanden na het wereldkampioenschap in Tokio in 1991, waarin ze weer eens geen goud gewonnen had op de 100m en 200m, maar brons. Ze was het zo kotsbeu om net niet te winnen en telkens te worden verslagen door een gedrogeerde Oost-Europese zoals Katrin Krabbe of een Amerikaanse. Ze was ook al 28 en de tijd begon te dringen. Ik was erbij toen ze me zei dat ze doping wilde gebruiken, en ik was er ook bij toen ze het met Henk Kraaijenhof besprak. Kraaijenhof is een paar jaar met me meegereisd: als coach, psycholoog, kinesitherapeut en, laten we het zo noemen, medicijnman. Henk vertelde hoeveel een dopingkuur kostte: twaalfduizend dollar voor een kuur anabole steroïden, dat is een spierversterker, en groeihormoon. Voor mannen kostte het slechts achtduizend dollar. Later gaf Ottey me het geld, waarop ik het aan Kraaijenhof bezorgde. Weet u, onder insiders, zoals tussen atleten en zaakwaarnemers, werd er heel ongedwongen over doping gesproken. Welke doping ze nam, weet ik nochtans niet, alleen dat het in de aanloop was naar de Spelen van 1992. Ze won een jaar later haar eerste mondiale goud, tijdens het WK in Stuttgart, op de 200 meter