https://www.wielerflits.nl/nieuws/twee- ... de-france/Op basis van wetenschappelijke metingen werden diverse aanpassingen doorgevoerd. Pogacar rijdt nu met een iets kleiner frame, terwijl zijn pedaalcranks ietwat zijn ingekort. Vorig jaar al met 2,5 mm, maar dit jaar nog eens 5 mm korter tot 165 mm. Zo verhoogt zijn cadans en zit hij ook weer iets meer aerodynamisch op zijn fiets. Zijn standaard buitenblad werd van 54 naar 55 tandjes vergroot, terwijl men het binnenblad gelijk hield op 40 tanden.
Uit dit stuk blijkt dat Pogacar met 165mm cranks rijdt. Ik vraag me af wat de voordelen hiervan zijn? Voor zover mijn biomechanische kennis reikt, kleven er voornamelijk nadelen aan, zeker ook in combinatie met een vergroot buitenblad. Want wat is het gevolg van deze keuzes? Er is meer spierkracht per omwenteling nodig omdat het "moment = kracht X krachtarm" (lengte) afneemt én daar komt bovenop dat de tandverhouding groter wordt (meer meters per omwenteling). Bovendien vergt deze aanpassing voor de timing (coördinatie nodig om een goede krachtcurve tijdens de omwenteling te leveren; hoe kleiner de cirkel hoe moeilijker voor lange benen om dat cirkeltje netjes af te werken) nogal wat aanpassingstijd; een nieuwe gevoelsmatige bewegingsgewoonte moet ingesleten raken. Anderzijds betekent een kortere crank dat het been een kleinere hefbeweging hoeft te maken om de voeten rond de trapas te wentelen; dit levert dan weer energiewinst op.
Of zouden ze bij Campagnolo een (te?) grote voorraad 165mm cranks hebben die ze aan de straatstenen niet kwijt kunnen?