Het grote fietsforum jaaroverzicht, wat was jouw ervaring di
- depoldertoerist
- Forum-lid
- Berichten: 1816
- Lid geworden op: 28 mei 2009 21:57
- Locatie: Waddinxveen
- Contact
Nog een dikke maand en het jaar is weer voorbij, traditie getrouw een moment om terug te blikken. wat waren jullie mooiste wielermomenten?
ik zal zelf ff aftrappen.
De gaafste fietstocht die ik afgelopen jaar (en misschien zelfs wel ooit) maakte was ergens in het voorjaar. Er was slecht weer opgegeven, maar het was nog droog, sterker nog geen wolk te zien. Dus ik nam me voor snel nog ff een rondje te gaan trappen. Halverwege mijn rondje was de lucht zwaar bedekt met wolken en terwijl ik langs het spoor fiets zie ik een flits. van de trein dacht ik nog even. maar al snel had ik door dat het onweer was. lekker... zit je midden in de polder. het werd nog donkerder en de flitsen volgden elkaar op. Maar nog geen regen. wat nu? terug of kijken of ik mijn rondje nog af kon maken. Ik koos voor het laatste. het was immers nog droog. Tijdens het fietsen zie ik dat een stuk verder in de polder flink regent. en even later slaat in het weiland naast me de bliksem in. damn... dat is schrikken. ik rij nog steeds droog, maar begin het nu toch wel spannend te vinden. Zo snel als ik kan fiets ik nu het laatste stuk van mijn rondje en het wordt alsmaar donkerder, de bui is nu wel heel dicht bij. Het begint nu ook flink (echt flink) te waaien. dikke windstoten met een hoop zooi.wat in mijn ogen waait. de bril heb ik afgezet want met zie ik helemaal niets meer. als ik de brug over rijd ons dorp in is het aarde donker, tegelijkertijd met een windvlaag en een onweerslag slaat de klok van de kerk 9. het leek wel een film! het gaat hier naar beneden en ik vlieg bijna. Thuis zet ik net voor de regen en het onweer echt losbarst de fiets in de schuur. met zo veel adrenaline heb ik nog nooit gefietst. wat was dat gaaf. Dat vertelde ik ook tegen mijn vrouw, die het geheel wat minder kon waarderen. (understatement van het jaar)...
Andere hoogtepunten waren het fietsen in Oostenrijk voor mij voor het eerst in het buitenland en de bergen met de racefiets):
en dat mijn Longarts mij vertelde mij,mede dankzij het fietsen, niet meer te hoeven zien.
Ben benieuwd naar jullie verhalen.
(edit) titel aangepast
ik zal zelf ff aftrappen.
De gaafste fietstocht die ik afgelopen jaar (en misschien zelfs wel ooit) maakte was ergens in het voorjaar. Er was slecht weer opgegeven, maar het was nog droog, sterker nog geen wolk te zien. Dus ik nam me voor snel nog ff een rondje te gaan trappen. Halverwege mijn rondje was de lucht zwaar bedekt met wolken en terwijl ik langs het spoor fiets zie ik een flits. van de trein dacht ik nog even. maar al snel had ik door dat het onweer was. lekker... zit je midden in de polder. het werd nog donkerder en de flitsen volgden elkaar op. Maar nog geen regen. wat nu? terug of kijken of ik mijn rondje nog af kon maken. Ik koos voor het laatste. het was immers nog droog. Tijdens het fietsen zie ik dat een stuk verder in de polder flink regent. en even later slaat in het weiland naast me de bliksem in. damn... dat is schrikken. ik rij nog steeds droog, maar begin het nu toch wel spannend te vinden. Zo snel als ik kan fiets ik nu het laatste stuk van mijn rondje en het wordt alsmaar donkerder, de bui is nu wel heel dicht bij. Het begint nu ook flink (echt flink) te waaien. dikke windstoten met een hoop zooi.wat in mijn ogen waait. de bril heb ik afgezet want met zie ik helemaal niets meer. als ik de brug over rijd ons dorp in is het aarde donker, tegelijkertijd met een windvlaag en een onweerslag slaat de klok van de kerk 9. het leek wel een film! het gaat hier naar beneden en ik vlieg bijna. Thuis zet ik net voor de regen en het onweer echt losbarst de fiets in de schuur. met zo veel adrenaline heb ik nog nooit gefietst. wat was dat gaaf. Dat vertelde ik ook tegen mijn vrouw, die het geheel wat minder kon waarderen. (understatement van het jaar)...
Andere hoogtepunten waren het fietsen in Oostenrijk voor mij voor het eerst in het buitenland en de bergen met de racefiets):
en dat mijn Longarts mij vertelde mij,mede dankzij het fietsen, niet meer te hoeven zien.
Ben benieuwd naar jullie verhalen.
(edit) titel aangepast
BIKE to Work. Work to Eat. Eat to live. Live to BIKE
Het jaar begon eigenlijks met een dieptepunt, zitvlak problemen, dus weinig kunnen trainen, en het wedstrijd rijden vaarwel gezegd.
Hier nog in de voorjaars competitie:
Soms is het tijd om eens iets geks te doen. 200km solo in mei was leuk, maar ach, 300km staat leuker. Dat is toch wel het hoogtepunt van 2009!
Ik mag natuurlijk niet de fantastische mtb-tocht met Rubenio vergeten.
En aan het eind van het seizoen was er nog de Rabobank Achterhoek ATB-Cyclo. Uiteraard voor de 110km gegaan...
Op naar 2010:D
Hier nog in de voorjaars competitie:
Soms is het tijd om eens iets geks te doen. 200km solo in mei was leuk, maar ach, 300km staat leuker. Dat is toch wel het hoogtepunt van 2009!
Ik mag natuurlijk niet de fantastische mtb-tocht met Rubenio vergeten.
En aan het eind van het seizoen was er nog de Rabobank Achterhoek ATB-Cyclo. Uiteraard voor de 110km gegaan...
Op naar 2010:D
Voor mij stond 2009 in het teken van mijn eerste echte berg : de Ventoux. Niets vind ik plezanter dan klimmen maar verder dan de ardennen (waalse en vlaamse ) was ik nog niet geraakt.
Het was nog eens leuk om met een echt doel voor ogen te kunnen trainen en voluit te gaan. De voorgaande jaren altijd gesukkeld met een zeurende rugpijn en een slapend been bij zware inspanningen, maar sedert dit jaar lijkt alles veel beter te gaan (dankzij heel veel oefeningen). Eigenlijk is dat dan wel het hoogtepunt van het jaar : weer voluit kunnen fietsen en kapot gaan door de inspanningen en niet door de rugpijn!
Deze zomer dus naar de ventoux met het vrouwtje, die me gelukkig ook een beetje laat doen en ginder mijn supporter was. Het doel was de cinglé en een tijd vanuit Bédoin. Voor beide doelen geslaagd : cinglé nr. 2618 geworden en mijn beste tijd was 1h15m.
Via de ventoux ook heel contacten gelegd en toffe mensen leren kennen, altijd leuk!
Ook enorm genoten van de streek ginder en de panorama's onderweg en boven.
Na de reis had ik nog een toeristenkoers op het oog, gewoon om nog eens te kunnen 'koersen'... Ik was in conditie en wou al eens proberen voordien in een paar andere wedstrijden en van het een kwam het ander : volgend jaar is mijn hoofddoel om weer wedstrijden te rijden bij de nevenbonden. De drang naar een rugnummer was te groot.
Ik herinner me ook een paar maffe trainingstochten : op mijn verjaardag (9 jan) in een prachtig wit landschap gaan fietsen in perfecte omstandigheden (staalblauwe lucht en -6); een paar snelle ritten met vrienden; een solo van 200kms en onder andere nog een supersnel ritje met een man die ex-prof bleek te zijn. We kwamen elkaar per toeval tegen, hij nam over en we waren vertrokken voor ongeveer 145 kms. We hadden meer dan 34.5 gemiddeld zelfs nadat we de laatste 20 kms wat minder hard reden (verkeer). We hadden mekaar steendood gereden en dat was zalig natuurlijk. Het was al zeker het zwaarste ritje van het jaar...
Soit, feit is dat het fietsen nog altijd enorm plezant en verslavend is. Ik zal ongeveer aan 18000 kms zitten en ik reed er geen enkele tegen mijn goesting...ik vrees dat volgend jaar nog "erger" zal zijn.
Ik kan me al niet meer voorstellen dat ik ooit 6 jaar niet gefietst heb.
Het was nog eens leuk om met een echt doel voor ogen te kunnen trainen en voluit te gaan. De voorgaande jaren altijd gesukkeld met een zeurende rugpijn en een slapend been bij zware inspanningen, maar sedert dit jaar lijkt alles veel beter te gaan (dankzij heel veel oefeningen). Eigenlijk is dat dan wel het hoogtepunt van het jaar : weer voluit kunnen fietsen en kapot gaan door de inspanningen en niet door de rugpijn!
Deze zomer dus naar de ventoux met het vrouwtje, die me gelukkig ook een beetje laat doen en ginder mijn supporter was. Het doel was de cinglé en een tijd vanuit Bédoin. Voor beide doelen geslaagd : cinglé nr. 2618 geworden en mijn beste tijd was 1h15m.
Via de ventoux ook heel contacten gelegd en toffe mensen leren kennen, altijd leuk!
Ook enorm genoten van de streek ginder en de panorama's onderweg en boven.
Na de reis had ik nog een toeristenkoers op het oog, gewoon om nog eens te kunnen 'koersen'... Ik was in conditie en wou al eens proberen voordien in een paar andere wedstrijden en van het een kwam het ander : volgend jaar is mijn hoofddoel om weer wedstrijden te rijden bij de nevenbonden. De drang naar een rugnummer was te groot.
Ik herinner me ook een paar maffe trainingstochten : op mijn verjaardag (9 jan) in een prachtig wit landschap gaan fietsen in perfecte omstandigheden (staalblauwe lucht en -6); een paar snelle ritten met vrienden; een solo van 200kms en onder andere nog een supersnel ritje met een man die ex-prof bleek te zijn. We kwamen elkaar per toeval tegen, hij nam over en we waren vertrokken voor ongeveer 145 kms. We hadden meer dan 34.5 gemiddeld zelfs nadat we de laatste 20 kms wat minder hard reden (verkeer). We hadden mekaar steendood gereden en dat was zalig natuurlijk. Het was al zeker het zwaarste ritje van het jaar...
Soit, feit is dat het fietsen nog altijd enorm plezant en verslavend is. Ik zal ongeveer aan 18000 kms zitten en ik reed er geen enkele tegen mijn goesting...ik vrees dat volgend jaar nog "erger" zal zijn.
Ik kan me al niet meer voorstellen dat ik ooit 6 jaar niet gefietst heb.
trek x 500 2008
red bull pro sl ultegra 2010
rose trekking multisport 2011
https://picasaweb.google.com/picomadone/" onclick="window.open(this.href);return false;
red bull pro sl ultegra 2010
rose trekking multisport 2011
https://picasaweb.google.com/picomadone/" onclick="window.open(this.href);return false;
Prachtig verslag GastheerG! Later als ik groot ben.......
Dit jaar was mijn eerste jaar op de fiets;
Begonnen met de Ronde van Vlaanderen de 140 km. Was echt schitterend maar wat had ik zeer aan mijn klauwen! Alles wat ik fout kon doen heb ik die dag ook gedaan...
Daarna de 150 km Amstel Gold race wat een schitterende ervaring was. Een tijd later met collega's LM 150 km wat ik echt een supertocht vond, maar wat ook weer behoorlijk afzien was.
Maar mijn mooiste ervaring van het jaar was dat ik op vakantie in Italie o.a. de Stelvio heb beklommen. Dat was het moment dat ik dacht "waarom doe ik dit" en "dit doe ik nooit meer" en daarom doe ik mijn fiets nooit meer weg want nu denk ik "wat was dat mooi!!!"
Dit jaar was mijn eerste jaar op de fiets;
Begonnen met de Ronde van Vlaanderen de 140 km. Was echt schitterend maar wat had ik zeer aan mijn klauwen! Alles wat ik fout kon doen heb ik die dag ook gedaan...
Daarna de 150 km Amstel Gold race wat een schitterende ervaring was. Een tijd later met collega's LM 150 km wat ik echt een supertocht vond, maar wat ook weer behoorlijk afzien was.
Maar mijn mooiste ervaring van het jaar was dat ik op vakantie in Italie o.a. de Stelvio heb beklommen. Dat was het moment dat ik dacht "waarom doe ik dit" en "dit doe ik nooit meer" en daarom doe ik mijn fiets nooit meer weg want nu denk ik "wat was dat mooi!!!"
Mooi verhaal GastheerG! Ook de anderen met plezier gelezen. Ik heb voor mijn
bescheiden doen het beste moment met KBK gereden. Omdat ik niet zo een
lange afstands rijder ben, had ik mij eind Februari voorgenomen meer te fietsen
als betere voorbereiding voor die bewuste tocht.
Ik ben dan vanuit thuis erheen, vervolgens de tocht heel goed gereden en ook
naar huis gefietst. Voor mij waren die 172 km. de langste solorit die ik ooit gemaakt
heb. Naja solo; in ieder geval nergens bij een groep gaan rijden.
Dit heeft mij zo goed bevallen dit jaar, dat ik daardoor steeds fanatieker ben gaan
worden, en nu dan eerstmaals een schema train om mijn grens wat te verleggen.
Volgend jaar hoop ik dan de lat wat hoger te leggen, ik wil dan toch voor de lange
afstanden trainen, en buiten de KBK die ik elk jaar rijd, ook de 200 km. van de
grensland klassieker fietsen.
bescheiden doen het beste moment met KBK gereden. Omdat ik niet zo een
lange afstands rijder ben, had ik mij eind Februari voorgenomen meer te fietsen
als betere voorbereiding voor die bewuste tocht.
Ik ben dan vanuit thuis erheen, vervolgens de tocht heel goed gereden en ook
naar huis gefietst. Voor mij waren die 172 km. de langste solorit die ik ooit gemaakt
heb. Naja solo; in ieder geval nergens bij een groep gaan rijden.
Dit heeft mij zo goed bevallen dit jaar, dat ik daardoor steeds fanatieker ben gaan
worden, en nu dan eerstmaals een schema train om mijn grens wat te verleggen.
Volgend jaar hoop ik dan de lat wat hoger te leggen, ik wil dan toch voor de lange
afstanden trainen, en buiten de KBK die ik elk jaar rijd, ook de 200 km. van de
grensland klassieker fietsen.
Door de PR Teaser en alle mooie verhalen van GastheerG leek het mij wel leuk om daar ook ooit eens te gaan fietsen. Nou had ik afgelopen zomer toevallig al een fietstocht in België gepland en aangezien Roubaix niet veel verder is heb ik dat er dan ook maar aan vastgeplakt. Het rondje op de wielerbaan van Roubaix was voor mij dan ook het absolute fietshoogtepunt van 2009! Ik ben er alleen nog steeds niet uit of ik kasseien nou leuk vind of niet. Ach, ik kan in elk geval wel zeggen dat ik het gedaan heb...
Een verslagje heb ik eerder op het forum geplaatst.
Een verslagje heb ik eerder op het forum geplaatst.
Mijn absolute hoogtepunt is de Van Dam tot Dam Classic die ik samen met mijn vriendin heb mogen rijden, 2 maanden na haar laatste chemokuur. Ze wilde voor zichzelf een punt maken en dat is prima gelukt! Wat was ik trots.......
Voor de rest was het een sportief jaar om snel te vergeten door deze omstandigheden, bijna geen koersen gereden, geen fietsvakantie....
Wel het diploma Wielrentrainer 2 gehaald dit jaar!
Voor de rest was het een sportief jaar om snel te vergeten door deze omstandigheden, bijna geen koersen gereden, geen fietsvakantie....
Wel het diploma Wielrentrainer 2 gehaald dit jaar!
- daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40589
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
[quote="Edwin01"]Mijn absolute hoogtepunt is de Van Dam tot Dam Classic die ik samen met mijn vriendin heb mogen rijden, 2 maanden na haar laatste chemokuur. Ze wilde voor zichzelf een punt maken en dat is prima gelukt! Wat was ik trots.......[/quote]
Dit topic kan wel op slot, hier komt niemand meer overheen.
Gefeliciteerd!!!!!!
Dit topic kan wel op slot, hier komt niemand meer overheen.
Gefeliciteerd!!!!!!
Less is bore
[quote="Daniel1975"][quote="Edwin01"]Mijn absolute hoogtepunt is de Van Dam tot Dam Classic die ik samen met mijn vriendin heb mogen rijden, 2 maanden na haar laatste chemokuur. Ze wilde voor zichzelf een punt maken en dat is prima gelukt! Wat was ik trots.......[/quote]
Dit topic kan wel op slot, hier komt niemand meer overheen.
Gefeliciteerd!!!!!![/quote]
valt even stil...
Echt een topprestatie; mooi dat het haar gelukt is.
Dit topic kan wel op slot, hier komt niemand meer overheen.
Gefeliciteerd!!!!!![/quote]
valt even stil...
Echt een topprestatie; mooi dat het haar gelukt is.
- robbebopper
- Forum-lid HC
- Berichten: 5713
- Lid geworden op: 09 aug 2006 16:32
Dat is ook een van de redenen dat ik altijd zo van fietsen geniet. Of het nu op mijn vaste trainingsrondje is, of een georganiseerde tourtocht, het fietsen, de wind, de lucht door je longen, de zon of regen op je lijf. Daar fiets ik voor. En inderdaad, als je je realiseert dat het NIET vanzelfsprekend is, dat het eens niet meer kan, dat je gezondheid je in de steek kan laten, ja dan waardeer je bewegen met een gezond lichaam nog eens extra.
Voor mijzelf was 2009 een bijzonder jaar juist om bovengenoemde tegenstelling. Ik begon het jaar terwijl ik net ontslagen was uit het ziekenhuis na een fikse longontsteking. Beetje bij beetje ging het beter, en gedurende het jaar werden de afstanden die ik in mijn uurritten kon rijden steeds langer. Na de aanschaf van een tijdritfiets passeerde ik voor het eerst in mijn leven de magische grens van 40 kilometer in een uur.
Het hoogtepunt werd voor mij de deelname aan de MTR in Almere. Door het mooie weer, de relaxete organisatie en de goede conditie kreeg ik het voor elkaar de 123 kilometer af te leggen met een gemiddelde van 36,75 km/h.
Met het tijdrijden heb ik er een "nieuwe" hobby bijgekregen.
Voor mijzelf was 2009 een bijzonder jaar juist om bovengenoemde tegenstelling. Ik begon het jaar terwijl ik net ontslagen was uit het ziekenhuis na een fikse longontsteking. Beetje bij beetje ging het beter, en gedurende het jaar werden de afstanden die ik in mijn uurritten kon rijden steeds langer. Na de aanschaf van een tijdritfiets passeerde ik voor het eerst in mijn leven de magische grens van 40 kilometer in een uur.
Het hoogtepunt werd voor mij de deelname aan de MTR in Almere. Door het mooie weer, de relaxete organisatie en de goede conditie kreeg ik het voor elkaar de 123 kilometer af te leggen met een gemiddelde van 36,75 km/h.
Met het tijdrijden heb ik er een "nieuwe" hobby bijgekregen.
Edwin01 + GastheerG: mooie verhalen!
Hoogtepunten:
Come back Lance Armstrong
Goud in 3Ballons (met zeer geringe trainingsarbeid)
Dieptepunten:
Flink ziek met uiteindelijk longonsteking (maart-april)
'Aangelopen' door een jogger tijdens het fietsen: Breuken, kneuzingen, hersenschudding etc.(oktober) maar heb al weer op de fiets gezeten...
Hoogtepunten:
Come back Lance Armstrong
Goud in 3Ballons (met zeer geringe trainingsarbeid)
Dieptepunten:
Flink ziek met uiteindelijk longonsteking (maart-april)
'Aangelopen' door een jogger tijdens het fietsen: Breuken, kneuzingen, hersenschudding etc.(oktober) maar heb al weer op de fiets gezeten...