Fiets.nl

Genoeg denk ik zo want dat doe ik ook! En ik zit nog maar een jaartje op de fiets.
Nooit geweten dat racefietsen zo ontzettend fijn is om te doen, maar ook nooit geweten aan hoeveel gevaren en ongelukken je regelmatig bloot staat. Bijna iedere rit gebeurd er wel iets.
En je hebt er helemaal geen controle over.

Zo heb je mensen die honden uitlaten op het fietspad of langs het kanaal aan een lange lijn. Waarbij de hond aan de ene kant van de weg loopt en het baasje aan de andere kant. Je kan wel raden wat er gebeurd als je de lijn niet ziet. En hou tractors in de gaten. Vooral al het geregend heeft dan vliegt er klei van de banden en dat kan aardig pijn doen als het tegen je aan komt.
Geparkeerde auto’s waar portieren zomaar open vliegen. Fietsers die plotseling zonder achterom te kijken afslaan. Fietsers (vaak van middelbare leeftijd) waarbij de man meer links dan rechts op de weg zit. Ook schelden naar een racefietser als je gewoon netjes belt dat je er langs wil, of rare geluiden maken. School kinderen die het grappig vinden je er niet door te laten. Het hoort er allemaal bij.

En laatst dacht ik er geweest te zijn.
Op de dijk tussen Jaarsveld en Schoonhoven komt er een auto in de bocht op mijn weghelft recht op me af. Ik zie geen bestuurder. Die raapte waarschijnlijk iets op van de grond. Ik kon niks doen dan wachten op de klap. Toen ineens die dame omhoog kwam en snel het stuur de andere kant op gooide. De spiegel schaafde langs mijn arm en ik viel bijna om.
De auto remde uit alle macht en reed bijna de dijk af. Ik was gestopt en dacht dat ze dat ook wel zou doen omdat ze net zo geschrokken was als ik. Maar nee hoor, ze is gewoon doorgereden.
Toch loopt je nog lang aan zo iets te denken en hoe verkeerd het af had kunnen lopen.

Maar mensen ondanks alles laat mijn racefiets er niet voor staan!!
Ik leer door deze ervaringen veel beter op te letten en waarop je moet letten.
Als beginnende racefietser weet je dit niet en verwacht je dit ook niet.

Ik ben benieuwd wat jullie allemaal meemaken onderweg.

Wat heb ik zoal meegemaakt in mijn fiets bestaan: Een hele boel bijna ongelukken, boze automobilisten, verontwaardigde mede fietsers als ze de bel niet horen en je er voor hun gevoel (veel) te snel langsrijdt, een reanimatie uitgevoerd (en gelukt:-)), valpartijen binnen onze fietsgroep, loslopende honden, vastlopende honden met een lijn van 10 meter, 2x een kat, bellende/sms'ende/mp3luisterende. slingerende schooljeugd, boze brommer rijders als je even lekker wil aanpikken om snelheid te maken, uitgebroken stier, lekke banden, hongerklop, beetje afzien, beetje (veel) sterven, mooie uitzichten afhankelijk waar je rijdt, mooie vrouwen op racefietsen (mijn favoriet). Zoals je ziet is het pad van de coureur alles behalve saai. Ben benieuwd naar andere reacties.

Zo zie je maar. Fietsen op een racefiets traint niet alleen je fysiek en uithoudingsvermogen maar ook je alertheid, motoriek en anticiperende vermogens.

Gisteren reden we met een groep door een dorpje in Brabant, toen voorin ineens paniek ontstond: iedereen vol in de remmen... voor een jong poesje. Ik denk dat ie enkele weken oud was. Het liep voor iederen goed af. Ook de poes bleef ongedeerd. Mijn eerste rit op mijn nieuwe fiets bleef dus gelukkig zonder schade. Op dat moment dacht ik er niet aan, enkele minuten daarna was ik toch wel opgelucht.

Als mannen en poezen bij elkaar zijn, gebeurt er altijd wel iets.

Overstekend wild en wilde fietsers op het fietspad is bijna dagelijkse kost. Afgelopen vrijdag had ik wel wat speciaals. Rijden in de rook van de brand bij Schoorl. Alleen fietste ik bij Schagen. Toen ik thuis kwam stonken mijn kleren goed naar verbrand dennenhout!

2 keer een kat aangereden; heel vaak bijna een konijn aangereden; bijna aangevlogen door een vogel in volle afdaling; een paar keer bijna een schaap aangereden.

1 keer over de kop geslagen door te hard remmen met de voorrem. Een keer op ijs uitgegleden en een been gebroken. Een keer in de afdaling met 60 kmh tegen de bergwand aangeklapt. Van achter aangereden door een oude man in een Volvo.

Aan de positieve kant nog niet genoemd: ik rij meestal alleen en zie zo af en toe nog weleens bijzondere vogels (vorige jaar bv twee keer een ijsvogel gezien).

Is soms een moeilijke afweging: stoppen en kijken of lekker doorstampen.

In Frankrijk een overstekend hert in een afdaling (maar een paar meter voor me). Met de schrik er van afgekomen. Eveneens in Frankrijk een (waarschijnlijk ontsnapte) lama aan de overkant van de weg. Ondanks dat het beest niet naar me toe kwam wel effe vreemd. Want die zijn best groot.

gelukkig nog nooit zware ongelukken gehad... 1 keer met racefiets over de kop gevlogen maar toen was ik nog maar 8 ofzow, nog steeds geen idee hoe dat gebeurde.. heel veel beesten gezien en ook wel eens gestopt om er van te genieten.. op de dijk tussen de schapen en koeien door die niet aan de kant gaan.. bang geworden voor duiven omdat die beesten altijd verkeerd opvliegen en er al eens 1 tegen mijn hoofd is aangevlogen.. als vrouw in italie fietsen is ook best lachen want je krijgt me daar een aandacht van de mannelijke medefietsers ik weet wel dat ik uit elke straat een auto verwacht die doorrijd en zo al heel wat aanrijdingen voorkomen.. 1 keer in een afdaling erachter gekomen dat mijn remmen het niet meer deden, gelukkig met wat flink stuurwerk en geen tegen liggers een muur weten te ontwijken.. ach en zo kan je door blijven gaan denk ik

Lekker dagje vandaag:

2 keer bijna aangereden, 1 keer door een auto die afslaat en het fietspad kruist en 1 keer doordat
een fietser van links geen voorrang verleende.

On top of that:

Rijd ik op een voorrangsweg en nader ik een kruispunt. Rechts wacht een scooter met een meneer snorremans van om en nabij de 50 jaar oud. Geef ik met mijn hand op het stuur aan dat ik rechts wil (er lag zand in de bocht) en ik knik naar rechts met mijn hoofd. Begint ie in de bocht te schreeuwen naar mij. Ik denk, goh, die vriendelijke meneer wil wat vragen of misschien ben ik wel iets verloren of zo? Komt ie op mij afgereden en begint ie te tieren dat al die wielrenners asociale klootzakken zijn. Ze houden zich nooit aan de regels en (nog 15x) dat wielrenners asociale klootzakken zijn!
Ergens maakt ie punt (ook ik kom af en toe asociaaltjes tegen op de racefiets), doch legde ik 'm beleefd uit dat ik mijn hand wel degelijk uitstak alleen niet zo ver doordat er zand lag plus mijn knikkende gebaar. Om vervolgens vriendelijk aan te geven dat ik het jammer voor 'm vond dat hij er zo zwaar aan tilde en rustig weg te fietsen.

Dan heb je toch wel een zwaar leven zeg...

Vorig jaar reed ik met 4 personen in de buurt van Kevelear ( D).
Daar zaten aan de rechter kant van de weg een groepje jagers in het koren veld met nep dus lokkraaien.
Als echte kraaien bij ze in de buurt kwamen waren ze de Sjaak.
De jager schiet schuin omhoog in de richting van ons je zou denken niks aan het handje.
Plotseling hoor ik een luide TIK voor op mijn helm.
Shit VALHAGEL zoals ze dat noemen, resultaat een klein deukje boven op mijn helm en mijn oren die suizen als een gek..
Ik scheld de jagers voor verrot maar deze kijken mij aan alsof ze water zien branden .
Zo zie je maar waar een helm al niet goed voor is.

Ik kwam vorige maand een blind konijn tegen op de mtb baan te Bergschenhoek...wel even voor gestopt, maar kon 'm niet vangen en waar laat je zo'n beest...beter vrij in de natuur...

Meestal geef ik een brul als men het fietspad verspert...helpt enorm en ik kan lekker doorknallen.