Fiets.nl

Zo, ben net terug van een flink tochtje van Den Haag naar Roubaix. Ik zal morgen een verslagje maken (met foto's uiteraard). Hou daarvoor dit topic maar in de gaten.

Alvast een voorproefje...

In één dag gefietst? Ben ook benieuwd naar het materiaal. Kom op EM, schrijven met die hap .

Ja, kom maar door met de foto's en je verhaal. Klinkt als een mooi uitje!

Zoals beloofd. Hierbij het eerste deel van het verslag.

Ik maak jaarlijks een fietstocht van Den Haag naar Bergen op Zoom waar mijn oom en tante wonen. Dat doe ik inmiddels al zo’n jaar of 10 en heb daarom alle mogelijke routes wel zo’n beetje gehad. (De leukste route is overigens over de Zeeuwse eilanden, maar dat is weer een ander verhaal.)

Het plan was daarom om de kortste route naar Bergen op Zoom te nemen, daar een nachtje te blijven slapen en de dag erna dan maar eens in België te gaan fietsen. Omdat Roubaix eigenlijk niet zo heel erg ver ligt hoopte ik een beetje dat er een leuke route naar Roubaix te maken was. Omdat ik eigenlijk geen idee had wat nou een leuke route zou zijn had ik op het forum gevraagd voor tips. Gastheer G gaf de gouden tip: www.fietsnet.be. Heb een route gemaakt van knooppunt naar knooppunt om uiteindelijk in Brussel uit te komen.

In Brussel zou ik 2 nachten blijven. Mijn oom en tante zouden dan een avondje langskomen en mijn broertje, die met de auto komt, blijft ook slapen in het hotel. De tweede dag in Brussel zou ik niet gaan fietsen, maar mijn broertje zou een andere activiteit regelen. Wat die activiteit was wilde hij nog niet zeggen…

De dag erna zou ik weer gaan fietsen. Dit keer van Brussel, via de Muur van Geraardsbergen, naar Roubaix. Ik wist niet hoe zwaar het zou zijn en hoe lang ik er precies over zou doen, en omdat ik een verkorte Parijs-Roubaix teaser wilde gaan rijden (wederom bedankt Gastheer G!) heb ik een hotel geboekt in Roubaix om de volgende dag fris te kunnen beginnen aan de kasseien.

Afhankelijk van of ik nog fit genoeg was zou ik na de teaser doorrijden (terugrijden) naar Gent om daar vervolgens moe maar voldaan op de trein naar huis te stappen.

Goed, dat was het plan. Afgelopen vrijdag zou ik starten. Twee tegenslagen, de hele dag regen dus de fiets maar in de auto gedaan en naar Bergen op Zoom gereden. Daar aangekomen merkte in dat mijn achterband plat was.


Ik had echter een paar dagen geleden nieuwe binnen- en buitenbandjes gemonteerd (Conti GP 4season 25mm). Zal wel iets verkeerd gegaan zijn bij het monteren. Toen ik het binnenbandje wilde vervangen merkte ik dat ik de binnenbadjes was vergeten mee te nemen. Had ze klaargelegd, maar vergeten in mijn tas te doen… Geen probleem, dan maar even naar Hopmans, we zijn immers in Bergen op Zoom. Wat een grote zaak is dat trouwens, van buitenaf lijkt het niet veel maar het loopt helemaal door naar achteren. Met name voor kleding is het de moeite waard om eens te gaan kijken daar. Het is dat ik met mijn tante was, anders had ik op mijn gemak wat kleding gepast. En drie binnenbandjes gekocht voor 5 euro. Bij mijn lokale fietsenwinkel mag ik voor die prijs maar één bandje meenemen… Verder waren de “Krabbefoor-feesten” in Bergen op Zoom, dus ik heb me de rest van de avond wel vermaakt.

Zaterdagochtend even het weerbericht gekeken en er kon in de ochtend nog wel wat regen vallen. Dat was voor mijn oom, die mee zou fietsen naar Brussel, genoeg reden om dan maar niet te gaan. Ach, niets aan te doen. Voordeel was wel dat ik lekker mijn eigen tempo aan kon houden.

Op naar het eerste knooppunt! Het leuke aan routes via de knooppunten is dat je niet over doorgaande wegen gaat maar door bossen en fietspaden die je normaal gesproken nooit zou vinden.



Nadeel aan een knooppunten-route is dat je wel eens een bordje mist en dan kom je op de vreemdste plekken uit.


Je rijdt ook regelmatig langs het water.


Je wordt door parkjes geleid die eigenlijk afgesloten lijken.


Maar je rijdt langs de mooiste plekjes.


Een knooppunten-route gaat meestal niet alleen maar over asfalt. Hou daar rekening mee met de bandenkeuze!

Kasseien:


Grindpaden:


En zelfs een stukje ‘strade bianche’:


Soms wijst de pijl van een knooppunt richting het water. Je moet dan de veerpont nemen (gratis!):


Via de achterbuurt Schaarbeek kom je Brussel binnen. Vervolgens doorrijden richting het centrum waar het hotel is.


In het centrum van Brussel geen foto’s gemaakt, want het leek me te gevaarlijk om steeds te stoppen. Heb trouwens behoorlijk wat respect gekregen voor fietskoeriers op fixies in dergelijke steden. Het is vaak heuvel op, heuvel af tussen druk verkeer en zonder fietspaden. Het is een sport op zich om je op de fiets voort te bewegen in een drukke stad als Brussel.

De foto’s van de aankomst bij het hotel heb ik helaas niet. Die zijn met de camera van mijn broertje gemaakt. Zal kijken of ik die alsnog kan plaatsen.

In het hotel een drankje gedaan en lekker gedouchd. Ook mijn fietsje was wel toe aan een douche na die paar, gelukkig korte, regenbuitjes die ik over me heen heb gehad…


En het uitzicht vanuit de hotelkamer in Brussel wilde ik jullie niet onthouden.


De volgende dag was een rustdag en hebben we quad gereden in de Ardennen. Genoeg foto’s gemaakt maar dat is niet iets voor dit forum. Wat ik wel wil even wil aangeven is dat er meer is dan fietsen alleen. Juist het feit dat je meer doet dan fietsen maakt dat je er echt een vakantiegevoel bij krijgt!

Het verslag van Brussel – Geraardsbergen – Roubaix volgt morgen. Of heel misschien later vandaag…

Mooie opening van het verhaal. Het is inderdaad heel leuk als je zo'n ritje kunt combineren met wat andere zaken. Hapje eten, beetje gezelligheid en in dit geval zelfs even quad rijden. Ben je er echt even helemaal uit en je zit met zo'n reisje ook gelijk heel anders op je fiets. Gewoon lekker ontspannen. Het is heel anders fietsen dan wanneer je 'gewoon' een rondje gaat doen.

Leuk verslag en ik zie ook uit naar het vervolg! Ik kom zelf oorspronkelijk uit Bergen op Zoom en vind het dus erg leuk dat je die plaats uit vertrekpunt heb genomen. Ik heb de site fietsnet.be eens bekeken en dat is echt geweldig! De knooppunten rond mijn huidige woonplaats Breda staan er ook allemaal op en zo kan ik eens leuke routes uitzetten richting bijvoorbeeld Zeeland of verder Belgie in (nu rijd ik meestal niet verder dan Meerle of Hoogstraten).

@magoo dan heb je hier wellicht ook wel wat aan.
http://www.routebureaubrabant.nl/fietsr ... erken.aspx

Heel leuk verhaal. Ga jij trouwens niet samen met je liefje in bad? Of wel, maar die foto durf je natuurlijk niet te plaatsen.

Mooie pelgrimage!

Vervolg van het verslag:

Maandagochtend eerst goed ontbeten en vervolgens op de fiets gesprongen om via Geraardsbergen naar Roubaix te gaan.

Je moet Brussel uitrijden aan de kant van Molenbeek en vervolgens richting Dilbeek rijden. Toen ik de weg vroeg aan twee gasten in een werkbusje zeiden ze dat ze ook die kant op moesten en dat ik maar achter hun aan moest rijden. Ze zouden het rustig aan doen zeiden ze. Ach, dan maar niet eerst rustig warm fietsen en maar gelijk knallen achter het busje aan. Bij ieder stoplicht gaven ze aan hoe ik moest rijden. Toen ik voor hun uitreed bij een stoplicht en een verkeerde afslag namen kwamen ze als een gek toeterend achter me aan dat ik verkeerd was gereden. Ze vonden het waarschijnlijk wel lachen dat ik met een steeds natter hoofd naast ze voor het stoplicht stond.

Goed, uiteindelijk aangekomen in Dilbeek.


Na Dilbeek is het een heel stuk over een doorgaande weg die steeds op en neer gaat.


De laatste kilometers naar Geraardsbergen gaan door een mooie bosrijke omgeving. Ben tot Geraardsbergen relaxed opgereden met een Vlaming die aangaf dat het wat meer richting het westen ook mooi fietsen was (hij noemde o.a. Gent en Brugge, misschien iets voor de volgende keer).


Vervolgens linksaf richting de Muur. Het gaat al gelijk flink omhoog.


Was helemaal naar boven gereden, maar achteraf gezien had ik halverwege naar rechts gemoeten voor de Muur…


Geen foto’s van de Muur zelf want ik had het al moeilijk genoeg met het zelf naar boven te rijden. Vooral het laatste stuk naar het monument van Eddy Merckx is echt ontzettend zwaar, ik stond bijna stil!

Wel een foto van de kapel bovenaan.


Mooi uitzicht op de top.


Even een drankje gedaan in café het Hemelrijk, was ik wel aan toe.


De rest van de route ging door Wallonië en dat is toch voornamelijk door eentonige plattelandsgebieden.


Onderweg begon het ineens te plenzen dus heb gauw mijn overschoenen en regenjas aangetrokken in ben gaan schuilen in het eerste café wat ik tegenkwam. Het was een café zoals je die normaal nooit zou binnenstappen, denk aan tl-verlichting, jaren ’70 interieur, werkloze types aan de bar. Ik mocht gelukkig mijn fietsje binnenzetten en heb maar een biertje besteld in de hoop dat de bui weg zou trekken. Ik raakte aan de praat met alle vier de klanten van het café en de barman. Was eigenlijk best gezellig en gaf daarom maar een rondje weg. Omdat het nog steeds flink regende ben ik blijven zitten. Het was immers nog vroeg in de middag en ik moest nog maar zo’n 25 km naar Roubaix. Nadat ik een paar keer een biertje terug gekregen had besloot ik me om me klaar te maken voor de laatste kilometers. Het was inmiddels opgehouden met regenen namelijk. Ik wilde afrekenen met een briefje van 50, maar daar had de barman niet van terug en niemand kon wisselen. De barman zei daarom laat maar zitten dan, maar vond niet dat ik dat kon maken. Heb daarom nog maar een rondje weggegeven en hem een flinke fooi gegeven met het wisselgeld dat hij nog wel had. Ach, hij kon het geld zo te zien goed gebruiken en ik had een hele gezellige middag gehad.

Hierna dus doorgereden naar Roubaix. Roubaix is een onprettige en onveilige stad. Als je niet beter zou weten zou je denken dat het zo’n grauwe Engelse industriestad zou zijn. Ingechecked in het hotel en vervolgens maar wat rondgekeken in het centrum. Veel hangjeugd en zelfs politie in ME-uitrusting op straat. Heb daarom dan maar besloten om op tijd te gaan slapen zodat ik de dag erna fris was voor de kasseien, het uiteindelijke doel van mijn tocht…

De start van de verkorte Parijs-Roubaix teaser volgens de route van Gastheer G begint in Cysoing (zo’n 20 km vanaf Roubaix) bij de strook van Duclos-Lasalle.


Dit was mijn eerste échte kasseienstrook en na 100 meter had ik zoiets van “waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen..?!?”. Je stuitert bijna van je fiets af, je hebt het gevoel alsof spaken achter elkaar breken en alsof je je fiets niet meer helemaal onder controle hebt en ieder moment onderuit zou kunnen gaan. Tegen het einde van de strook begon ik er een beetje lol in te krijgen, het ging ook steeds beter. Het is even doorbijten en je moet je voorwiel zelf de weg laten zoeken over de kasseien dan gaat het op zich wel. Ook moet je je eroverheen zetten dat je (dure!) fiets op deze manier wel eens kapot zou kunnen gaan. Aan het einde van strook heb ik mijn fiets gecontroleerd en er was niets aan de hand, alles deed het nog precies zoals voor de strook. Zou ook bijna niet anders moeten kunnen, want mijn fiets (een Cannondale Synapse) is dit jaar nog door Liquigas gebruikt in Parijs-Roubaix.

Het was dus even de knop omzetten, maar dan ging het wel. Op naar de volgende strook! Hier heb ik helaas geen foto’s van omdat ik me volledig zat te concentreren op het rijden over de kasseien en geen zin had om onderweg steeds te stoppen om een foto te maken. Bij iedere nieuwe strook die ik nam verbaasde ik me er weer over dat de profs dit doen met hoge snelheden én nadat ze al dik 200 km in de benen hebben. Mijn respect voor iedereen die Parijs-Roubaix heeft gereden is hierdoor alleen maar groter geworden.

Het Carrefour de l’Arbre is één van de belangrijkste stroken en vond ik absoluut een foto waard.


Hoewel er absoluut een aantal ontzettend slechte stukken tussen zaten vond ik de strook alleen geen 5 sterren waard. Of laat ik het anders zeggen, de waardering vind ik niet in verhouding staan tot andere relatief eenvoudige stroken.


De strook van Hem (bekend van de lekke band van Hennie Kuiper), foto genomen vanaf het monument aan het einde van de strook.


Hoewel het “slechts” een strook is met 1 ster, vond ik ‘m toch vrij pittig. [schaamte]Zo pittig dat ik halverwege een beetje heb gesmokkeld en over de asfaltstrook ben gaan rijden langs de weg…[/schaamte]

Het monument voor Hennie Kuiper. De kunstenaar die het gemaakt heeft begrijpt er niets van. Hoe kan je ‘m nou in een tijdrithouding op de fiets zetten…


Vervolgens geen kasseien meer gehad op weg naar Roubaix, behalve dan de strook vlak voordat je de wielerbaan opdraait met de stenen van de winnaars (niet te zien op deze foto overigens).


Het kleine hek van de wielerbaan bleek open te zijn. Ben dus maar gewoon naar binnen gereden en zou wel zien waar het zou eindigen. Op de grond staat netjes de weg aangegeven. Ik heb uiteraard de rechterbaan genomen…


Aan de rechterkant draai je zo de wielerbaan op. Eerst even een fototje gemaakt en vervolgens netjes gevraagd of ik een rondje mocht maken. Het mocht! Geweldig om de tocht op deze manier af te sluiten.


Hierna nog even een biertje gedronken in het café van de wielerbaan en in mijn steenkolenfrans uitgelegd wat voor tocht ik aan het maken was. Ze vonden het wel grappig. Nog een shirtje gekocht van de lokale wielerclub als aandenken en vervolgens doorgereden naar Kortrijk waar ik op de trein naar huis ben gestapt.

Een aantal opmerkingen nog van mijn kant:
- De Conti GP 4season 25mm bandjes zijn me zeer goed bevallen. Heb geen enkele lekke band gehad en denk dat dat mijn Pro Race 3 bandjes wel anders geweest zou zijn.
- Een knooppuntenroute is geweldig, maar verwacht niet dat je echt snelheid kunt maken want je rijdtmeestal over kleine weggetjes en niet overdoorgaande wegen.
- Ik ben er nog niet achter of kasseien echt mijn ding zijn. Moet ik eventueel een volgende keer maar uitvinden. Voorlopig heb ik het maar mooi gedaan en dat kan niet iedereen zeggen.
- Parijs-Roubaix zal voor mij nooit meer hetzelfde zijn.
- De Muur is een hele vervelende puist.
- De meeste Vlamingen en Walen zijn zeer aardig en behulpzaam. Zouden een hoop Nederlanders nog wat van kunnen leren.
- Het is geweldig om te weten dat het thuisfront zo meeleeft met je. De vele telefoontjes en smsjes van vrienden en familie hebben me flink gesteund om door te zetten.