Fiets.nl

Ik ben in augustus van plan de passo dello stelvio in de dolomieten te beklimmen. Heeft iemand nog tips? Vooral op zoek naar een goed uitvalstation om de pas te doen. Zijn er goede ervaringen (hotel, plaats enz)?

Nauders. Goed hotel is www.gasthofmartha.at.

p.s. Stelvio is geen Dolomieten.

Thanks!

Onderaan de noordelijke beklimming in Spondigna zit een bijzonder hotel. Ik meen dat het Posta heet.

Bormio is ook leuk. Kun je alle twee de kanten doen in een rit van zo'n 110k. Eerst de kant vanuit Bormio, dan de Passo Umbrail af (let wel op, zit een stuk onverhard in!) en vervolgend de klassieke kant vanuit prato.

[quote="Stillekracht"]Onderaan de noordelijke beklimming in Spondigna zit een bijzonder hotel. Ik meen dat het Posta heet.[/quote]


Inderdaad Hotel Post, ik heb er ooit eens overnacht tijdens een fietsreis met Cycletours. Heel bijzonder en sfeervol met de Stelvio in de achtertuin.

http://www.posthirsch.com/it

en de belangrijkste tip: spreid je krachten. De stelvio is LANG en op het laatst het zwaarst. In het begin lijkt het heel soepel te gaan, maar ga dan nog niet te diep in de reserves.

In de buurt zijn de Timmelsjoch en de Jaufenpas ook echte aanraders. (noordkant)
aan de zuidkant natuurlijk de gavia en mortirolo

ik ga er zelf ook heen in juli/augustus.
Zijn er nog dingen die je moet gezien hebben als je daar bent?

Het is gewoon een pittige colletje. Je hebt zowel te maken met een lange beklimming, uiteindelijk forse hoogte en behoorlijke stijgingspercentages. Met deze combinatie dien je rekening te houden. Dus niet als een malloot van start gaan.

Het is mijn favoriete col, al past hij absoluut niet bij mijn lichaamsbouw (ik ben wat te zwaar om echt goed te kunnen klimmen).

Het kan aan de voet 30 graden zijn terwijl je even later in de sneeuw boven komt. Onderweg heb je vaak forse koeling als de wind vanaf de gletsjers komt. Dus hoe mooi het weer ook beneden is, toch ff arm- en beenstukken mee en een goed jack om te dalen.

Tja, je eerste vergeet je nooit meer...

De Passo dello Stelvio, ook wel Coppi's berg genoemd was mijn eerste echte berg, we reden hem eerder dit jaar ter voorbereiding van de Granfondo Marco Pantani. Eerst met de wagen over de Gavia, die later die week op het programma stond, om vervolgens bovenop de Stelvio te parkeren. Dalen is in Limburg en in de Ardennen mijn ding, maar het eerste echte afdalen was toch een totaal andere tak van sport. Later lees ik in het boek de 29 beruchte bergen dat de Passo del Stelvio het gevaarlijkste stuk asfalt van, mind you, Italië is met 4,55 serieuze incidenten per km per jaar met zo'n slordige 25,4 km Stelvio, alleen vanuit Prato al, is hij toch wel de bron van een hoop ellende geweest, hetgeen achteraf natuurlijk een mooi excuus is geworden voor het slakkengangetje waarmee ik naar beneden gekropen ben.

Beneden aangekomen, fietsen omdraaien en vervolgens weer omhoog rijden, bij Monty Python zouden ze over dit soort activiteiten waarschijnlijk wel een mooie sketch hebben kunnen maken. De klim is begonnen het eerste stuk valt mee, varieërend tussen de 2 tot 8% met een gem. zo rond de 6% schat ik, na ongeveer een uur toch al aardig klimmen kom je bij een bord : 48, eerst denk je bij jezelf : Het zal toch niet, maar inderdaad dit is pas de eerste van de in totaal 48 haarspeldbochten die op het menu staan. Het fotogenieke bekende stuk dat je op alle plaatjes ziet, dat met al die haarspeldbochten, is slechts de laatste 6 kilometer van de klim en toen ik daar zo'n half uur later aankwam leek de top nog erg ver, maar omdat de haarspeldbochten vanaf dat moment zich in razend tempo opvolgden bleek de top bereiken uiteindelijk, mede dankzij een vlammende laatste kilometer, toch nog in de door mij voorgenomen twee uur haalbaar. Enkele minuten later kwam Rob 'op reserve natuurlijk' aanrijden en vervolgens weer een minuut of 5 later komt Jelle met een -met twee vingers in zijn neus gebaar voor de foto aanrijden- later hebben we ons over dit gebaar nog kostelijk kunnen vermaken.

De Stelvio is op mijn zeer beperkte bergen CV absoluut niet de zwaarst maar tot op heden zeker de mooiste, voor je eerste blijf je natuurlijk altijd een zwak houden, maar ik durf met de Stelvio de Pepsi test met iedere berg aan.

[img=http://lh6.ggpht.com/_0S3-zl-fI4E/St16B ... 052897.JPG]

Ben er deze zomer ook geweest bij toeval! We waren niet van plan daar in de buurt te komen maar nadat mijn ouders nergens hadden gereserveerd bij de italiaanse meren zijn we helemaal terug gereden om op een camping in het dorpje Prato allo Stelvio daar voor uit te komen. Hier wat foto's
[img=http://img39.imageshack.us/img39/8049/250720092131.jpg]
[img=http://img15.imageshack.us/img15/8633/250720092181.jpg]
[img=http://img15.imageshack.us/img15/4788/250720092191.jpg]
[img=http://img39.imageshack.us/img39/3452/270720092231.jpg]
[img=http://img188.imageshack.us/img188/2162 ... 092251.jpg]
[img=http://img3.imageshack.us/img3/6729/270720092291f.jpg]
zoals je in mijn onderschrift kunt zien is het gelukt in: 2 uur en 7 minuten

Ik zat dit jaar in Hotel Münsterhof in Val Müstair-Zwitserland (http://www.muensterhof.ch/).

Van daaruit kan je een prachtig rondje rijden. Het is van daaruit ruim 20 km fietsen naar Prato alla Stelvio. Dan de Stelvio op en aan de Zwitserse kant weer naar beneden over de Umbrailpas. Een rondje is dan ongeveer 60km.

Het rondje andersom is ook aan te bevelen, want de Umbrailpas is prachtig. Verder kan kan je allerlei tochten maken over de Ofenpas, de Livignopas en dan vanaf de Bormio-kant weer de Stelvio op.