Fiets.nl

Hoeveel valpartijen hebben jullie meegemaakt? Veel of weinig, erg of niet erg?
En wat is tot nu toe je ergste valpartij geweest en welke verwondingen had je daarbij?

Ben zelf vorige week hard onderuit gegaan en heb daarbij met m'n gezicht het asfalt van dichtbij gevoeld: volgende week de hechtingen eruit laten halen en mijn tanden laten bijwerken bij de tandarts. Leuk is het zeker niet; je trainingsschema wordt radicaal verstoord en je hebt ook even geen zin meer om te fietsen totdat je weer een beetje "normaal" bent.

Je hebt twee soorten fietsers;
zij die reeds gevallen zijn, en zij die nog gaan vallen...

Als ik alle valpartijen mee reken, kom ik op ongeveer een keer per jaar. En dat met 8000 km per jaar.

Ergste tot nu toe:
Gebroken dijbeen
pink uit de kom
veel schaafwonden
(dit in 3 verschillende valpartijen dus!)

Ik ben dit jaar al een keer onderuit gegaan. Dus, hopelijk was dit voor dit jaar de enige:)

[quote="bluebird"]Je hebt twee soorten fietsers;
zij die reeds gevallen zijn, en zij die nog gaan vallen... [/quote]
Dat geldt toch specifiek voor motorrijder? En dan behoor ik tot de categorie: "nog niet gevallen"

hhhh...........ik vrees dat het ook voor motorrijders geldt
Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen op de regel...

Zelf ben ik vorige winter met de racer gevallen. Gebroken pols, gekneusde schouder en een fikse hersenschudding hadden toch aardig wat impact op 2010
Maar goed, tegenslag moet je als motivatie gebruiken. Dus afgelopen najaar/winter ouderwets hard getraind, kom maar op met dat voorjaar!!

Ieder jaar gaat wel eens een keer 'het behang eraf'. Tot botbreuken of echt ernstige blessures heeft het nog niet geleid. Een hechting of wat pleisters en je bent weer zo goed als nieuw.

Al kan een wond in je gezicht je wel weer even wat schrik aanjagen waardoor je weer even moet 'doorkomen' de eerste beste keer dat je weer op de fiets stapt.

Ik ben nog nooit ernstig gevallen. Wel schaafwonden opgelopen daarbij, maar imho telt dat niet.

Een keer met m'n helm op het asfalt gestuiterd (in koers). Helm vervangen, en een check-up om te checken of er geen hersenschudding of erger was, maar dat bleek niet het geval.

Veel gevallen van de mountainbike, maar er altijd met een goede judorol en stramme ledematen vanaf gekomen. Op de weg nog niet.

Ik ben trouwens wel altijd blij geweest dat ik geen gemeen stronkje uit het zand had steken. Is altijd wel een angst geweest.

Ach, een keer of wat per jaar bekijk ik het asfalt eens van dichtbij, doorgaans door onoplettend, soms van mezelf, soms van medefietsers/medeweggebruikers. Maar meer dan wat gescheurde kleding heeft het me nooit gekost. Hoort er toch gewoon een beetje bij?
Op de stadsfiets wel eens een rare klapper gemaakt, dat leverde me direct een gebroken rib op.

Ik wil het er niet meer over hebben

tegenliggende auto besloot voor mij langs af te slaan; vol er op in gereden.
Gelukkig liep het goed af met wat hechtingen in mijn kin, een zere schouder en een beetje bloed uit mijn oor van een kapot oordopje.
Wel jammer dat mijn fiets een beetje kapot was.

Vorig jaar in een sprint op de baan in Landgraaf ging ene voor me onderuit.
Ontwijken ging echt niet meer gevolg...met ca 65km/h tegen de grond waarbij zowat m`n gehele rechter zijkant geschaaft was