Nog even en het is zover, de AGR. Niet zomaar een AGR maar mijn allereerste. Inmiddels al volop aan het trainen dus dat zit wel oke denk ik. Ook onderdak is prima geregeld, de fiets krijgt binnenkort nog even een controlebeurt dus aan de voorbereiding kan het niet meer liggen.
Maar, aangezien het mijn eerste keer AGR is ben ik benieuwd of iemand nog wat tips heeft. Ik denk zelf aan bv. starttijd (zijn er drukke of minder drukke momenten?), materiaalkeuze (bandjes, andere cassette, nu 12-27). Normaal neem ik reservebandjes en voeding/drinken mee. Extra meenemen of vertrouwen op materiaal en ravitailleringsposten ?
Zijn zo wat dingen waar ik aan zit te denken. Alle tips van ervaringsdeskundigen zijn welkom.
Alvast bedankt in ieder geval !!
Tips voor de AGR
Bestudeer de route goed. Hij is dit jaar iets veranderd. Hoeveel ga je rijden ?
--
Mijn profiel op hardfietsen.nl : http://www.hardfietsen.nl/tableaux/inde ... ebruiker=3" onclick="window.open(this.href);return false;
Mijn profiel op hardfietsen.nl : http://www.hardfietsen.nl/tableaux/inde ... ebruiker=3" onclick="window.open(this.href);return false;
- haal je startnummer de avond van te voren op. Dat scheelt enorm in de drukte bij de start, omdat je dan direct naar het startpunt kunt gaan (en je door de massa mensen heen zult moeten worstelen die nog geen startnummer hebben). Trek je dus niks van die enorme mensenmassa bij de start!
- neem je eigen eten en drinken mee. Je weet zelf het beste wat je goed kunt verdragen. En eet en drink op tijd.
- ga niet als een beest van start, doe met name op de beklimmingen die je in het begin tegenkomt rustig aan.
- probeer in een groepje mee te fietsen dat een voor jou prettige snelheid aanhoudt.
- steile heuvels (eyserbosweg en keutenberg) op een heel klein verzetje nemen, slingerend en roepend naar mensen die niet fietsend naar boven omhoog kunnen gaan.
- lachen naar de webcam die bij de finish staat. En het thuisfront vantevoren even bellen dat je bijna bij de finish bent (aan de voet van de Cauberg) zodat ze je via internet een paar tellen kunnen bewonderen
- neem je eigen eten en drinken mee. Je weet zelf het beste wat je goed kunt verdragen. En eet en drink op tijd.
- ga niet als een beest van start, doe met name op de beklimmingen die je in het begin tegenkomt rustig aan.
- probeer in een groepje mee te fietsen dat een voor jou prettige snelheid aanhoudt.
- steile heuvels (eyserbosweg en keutenberg) op een heel klein verzetje nemen, slingerend en roepend naar mensen die niet fietsend naar boven omhoog kunnen gaan.
- lachen naar de webcam die bij de finish staat. En het thuisfront vantevoren even bellen dat je bijna bij de finish bent (aan de voet van de Cauberg) zodat ze je via internet een paar tellen kunnen bewonderen
Ambitie: veel
Tijd: te weinig
Tijd: te weinig
havana
27 mar 2007 14:38
Uit je verhaal begrijp ik dat je normaal met een 12-27 cassette rijdt? Tenzij je in een (zeer) heuvelachtig gebied woont compleet gekkenwerk... Moet voor AGR overigens makkelijk genoeg zijn.
Verder: vertrouw NOOIT (bij geen enkele tocht) op het eten van de organisatie. Neem altijd je eigen dingen mee waar je, zoals al opgemerkt, zelf al mee hebt getraind. Tot de mogelijkheden behoren gells, repen, mueslirepen, bananen, ontbijtkoek, pannenkoeken, bruine boterhammen met appelstroop, sultana's, etc, etc. In ieder geval spul waar veel kolydraten in zit en vooral geen vet.
Qua materiaal: ik neem gewoon één binnenbandje mee, wel 10 euro zodat ik er onderweg eentje kan bijkopen mocht ik lek zijn gereden. Verder neem ik nog een SRAM Powerlinkje mee zodat een gebroken ketting niet meteen het einde betekent.
Een bel is ook handig voor alle pannenkoeken die opzij moeten voor jou
Verder: vertrouw NOOIT (bij geen enkele tocht) op het eten van de organisatie. Neem altijd je eigen dingen mee waar je, zoals al opgemerkt, zelf al mee hebt getraind. Tot de mogelijkheden behoren gells, repen, mueslirepen, bananen, ontbijtkoek, pannenkoeken, bruine boterhammen met appelstroop, sultana's, etc, etc. In ieder geval spul waar veel kolydraten in zit en vooral geen vet.
Qua materiaal: ik neem gewoon één binnenbandje mee, wel 10 euro zodat ik er onderweg eentje kan bijkopen mocht ik lek zijn gereden. Verder neem ik nog een SRAM Powerlinkje mee zodat een gebroken ketting niet meteen het einde betekent.
Een bel is ook handig voor alle pannenkoeken die opzij moeten voor jou
Quote: Origineel geplaatst door Niklas2 op 27 Maart 2007
steile heuvels (eyserbosweg en keutenberg) op een heel klein verzetje nemen, slingerend en roepend naar mensen die niet fietsend naar boven omhoog kunnen gaan.
Op de Eijserbosweg niet meteen naar je lichtste verzet gaan , hou er een paar achter de hand ( fig. ) zodat je nog wat lichter kunt schakelen. Hoezo , de klim wordt geleidelijk steiler met als steilste stuk , het stuk waar het "bos" links begint.
Op de Keutenberg is op de kleinste verzet beginnen , het begint steil en hij wordt steeds iets minder steil , niet meteen opgeven , wat velen wel doen , je kunt meer dan je denkt.
Tip : Heb je ruimte en denk je het niet te halen , je kunt dan nog altijd planeren ( van de ene naar de andere kant van de weg rijden , wel schuin naar voren ) , het is dan wat minder steil.
Rij de rit in je eigen tempo , niet te hard van stapel gaan . Gebruik de rit dus om ervaring op te doen.
Ken je een klim niet , pak een gemakkelijke versnelling en je merkt vanzelf wel of ie lekker fietst , anders bij of afschakelen.
Eten : Neem dus wat je gewend bent , eet 's ochtends een goed ontbijt ( minimaal 1 uur van te voren ) en eet regelmatig wat bij ( eerst het vaste , later meer het vloeibare ) , drink ook regelmatig ( vochtverlies = energieverlies ), iets van halve liter per uur nagelang de temperatur.
steile heuvels (eyserbosweg en keutenberg) op een heel klein verzetje nemen, slingerend en roepend naar mensen die niet fietsend naar boven omhoog kunnen gaan.
Op de Eijserbosweg niet meteen naar je lichtste verzet gaan , hou er een paar achter de hand ( fig. ) zodat je nog wat lichter kunt schakelen. Hoezo , de klim wordt geleidelijk steiler met als steilste stuk , het stuk waar het "bos" links begint.
Op de Keutenberg is op de kleinste verzet beginnen , het begint steil en hij wordt steeds iets minder steil , niet meteen opgeven , wat velen wel doen , je kunt meer dan je denkt.
Tip : Heb je ruimte en denk je het niet te halen , je kunt dan nog altijd planeren ( van de ene naar de andere kant van de weg rijden , wel schuin naar voren ) , het is dan wat minder steil.
Rij de rit in je eigen tempo , niet te hard van stapel gaan . Gebruik de rit dus om ervaring op te doen.
Ken je een klim niet , pak een gemakkelijke versnelling en je merkt vanzelf wel of ie lekker fietst , anders bij of afschakelen.
Eten : Neem dus wat je gewend bent , eet 's ochtends een goed ontbijt ( minimaal 1 uur van te voren ) en eet regelmatig wat bij ( eerst het vaste , later meer het vloeibare ) , drink ook regelmatig ( vochtverlies = energieverlies ), iets van halve liter per uur nagelang de temperatur.
It ain\'t what you do , it\'s the way that you do it.
Quoten: Origineel geplaatst door havana op 27 Maart 2007
Uit je verhaal begrijp ik dat je normaal met een 12-27 cassette rijdt? Tenzij je in een (zeer) heuvelachtig gebied woont compleet gekkenwerk... Moet voor AGR overigens makkelijk genoeg zijn.Verder: vertrouw NOOIT (bij geen enkele tocht) op het eten van de organisatie. Neem altijd je eigen dingen mee waar je, zoals al opgemerkt, zelf al mee hebt getraind. Tot de mogelijkheden behoren gells, repen, mueslirepen, bananen, ontbijtkoek, pannenkoeken, bruine boterhammen met appelstroop, sultana's, etc, etc. In ieder geval spul waar veel kolydraten in zit en vooral geen vet.Qua materiaal: ik neem gewoon één binnenbandje mee, wel 10 euro zodat ik er onderweg eentje kan bijkopen mocht ik lek zijn gereden. Verder neem ik nog een SRAM Powerlinkje mee zodat een gebroken ketting niet meteen het einde betekent.Een bel is ook handig voor alle pannenkoeken die opzij moeten voor jou
En vertrouw al helemaal geen mensen die je aanpraten dat je cassette wel voldoende zal zijn. Zorg gewoon voor een juist verzet, beter achteraf een tandje teveel gestoken dan dat je moet lopen.
Overigens heeft havana wel een beetje gelijk:- Voor een triple maakt het verzet achter niet uit.- Voor een compact zou dit een riant verzet moeten zijn.- Voor een duplo moet je maar afwachten, alleen kun je nauwelijks grotere kransen steken.
Het parcours bestaat grofweg uit 3 delen:- De eerste 50 kilometer zijn het vlakst. Dit is een soort aanloop naar het echte werk. Maak niet de vergissing door te hard te gaan rijden, want het begint pas.- De tweede 50 kilometer zit vol met lange klimmen zoals de Schweiberg, Camerig, Pas van Wolfhaag en het Drielandenpunt. Hier begint het al aardig pittig te worden. Geniet vooral op de camerig, veruit de mooiste helling van Nederland.- De laatste 50 kilometer vormt het toetje. Hier komen de echt zware jongens als de Kruisberg, Eyserbosweg, Huls, Keuteberg en Cauberg. Hier moet je nog wat over hebben anders wordt het een helletocht.
Tevens het vermelden waard is dat het aantal hellingen op de website totaal niet overeenkomt met het werkelijk aantal klimmetjes. Er zitten er nog vele in die niet officieel als helling genoemd worden.
Succes!
Uit je verhaal begrijp ik dat je normaal met een 12-27 cassette rijdt? Tenzij je in een (zeer) heuvelachtig gebied woont compleet gekkenwerk... Moet voor AGR overigens makkelijk genoeg zijn.Verder: vertrouw NOOIT (bij geen enkele tocht) op het eten van de organisatie. Neem altijd je eigen dingen mee waar je, zoals al opgemerkt, zelf al mee hebt getraind. Tot de mogelijkheden behoren gells, repen, mueslirepen, bananen, ontbijtkoek, pannenkoeken, bruine boterhammen met appelstroop, sultana's, etc, etc. In ieder geval spul waar veel kolydraten in zit en vooral geen vet.Qua materiaal: ik neem gewoon één binnenbandje mee, wel 10 euro zodat ik er onderweg eentje kan bijkopen mocht ik lek zijn gereden. Verder neem ik nog een SRAM Powerlinkje mee zodat een gebroken ketting niet meteen het einde betekent.Een bel is ook handig voor alle pannenkoeken die opzij moeten voor jou
En vertrouw al helemaal geen mensen die je aanpraten dat je cassette wel voldoende zal zijn. Zorg gewoon voor een juist verzet, beter achteraf een tandje teveel gestoken dan dat je moet lopen.
Overigens heeft havana wel een beetje gelijk:- Voor een triple maakt het verzet achter niet uit.- Voor een compact zou dit een riant verzet moeten zijn.- Voor een duplo moet je maar afwachten, alleen kun je nauwelijks grotere kransen steken.
Het parcours bestaat grofweg uit 3 delen:- De eerste 50 kilometer zijn het vlakst. Dit is een soort aanloop naar het echte werk. Maak niet de vergissing door te hard te gaan rijden, want het begint pas.- De tweede 50 kilometer zit vol met lange klimmen zoals de Schweiberg, Camerig, Pas van Wolfhaag en het Drielandenpunt. Hier begint het al aardig pittig te worden. Geniet vooral op de camerig, veruit de mooiste helling van Nederland.- De laatste 50 kilometer vormt het toetje. Hier komen de echt zware jongens als de Kruisberg, Eyserbosweg, Huls, Keuteberg en Cauberg. Hier moet je nog wat over hebben anders wordt het een helletocht.
Tevens het vermelden waard is dat het aantal hellingen op de website totaal niet overeenkomt met het werkelijk aantal klimmetjes. Er zitten er nog vele in die niet officieel als helling genoemd worden.
Succes!
Geen enkele col is zwaar, het ligt aan de renner (maar er zijn uitzonderingen).
havana
27 mar 2007 22:18
@ harrebas: ik had het over de thuissituatie. Als je in polder 12-27 rijdt ben je gek, dat bedoelde ik.
Quote: Origineel geplaatst door harrebas op 27 Maart 2007
Het parcours bestaat grofweg uit 3 delen:
- De eerste 50 kilometer zijn het vlakst. Dit is een soort aanloop naar het echte werk. Maak niet de vergissing door te hard te gaan rijden, want het begint pas.
- De tweede 50 kilometer zit vol met lange klimmen zoals de Schweiberg, Camerig, Pas van Wolfhaag en het Drielandenpunt. Hier begint het al aardig pittig te worden. Geniet vooral op de camerig, veruit de mooiste helling van Nederland.
- De laatste 50 kilometer vormt het toetje. Hier komen de echt zware jongens als de Kruisberg, Eyserbosweg, Huls, Keuteberg en Cauberg. Hier moet je nog wat over hebben anders wordt het een helletocht.Tevens het vermelden waard is dat het aantal hellingen op de website totaal niet overeenkomt met het werkelijk aantal klimmetjes. Er zitten er nog vele in die niet officieel als helling genoemd worden.Succes!
Het is maar wat je vlak noemt , de 3 klimmetjes in de eerste 50 km moet je , zeker als beginner , niet onderschatten. Ze zijn dan wel niet zo lastig als de andere , maar toch kunnen ze pittig genoeg zijn.
Maar het blijft altijd lastig om voor een ander in te schatten wat gemakkelijk of lastig is , iig moet je nooit van jezelf uitgaan , want wat voor jou makkelijk is kan voor een ander al heel lastig zijn. Ook qua verzetten maken vele een fout , met een dubbel bergop rijden is voor de een te doen , maar voor een ander net iets te zwaar. Een fout die vele maken , een ander met zichzelf vergelijken.
Leer van je fouten en neem ze mee voor de volgende keer.
Het parcours bestaat grofweg uit 3 delen:
- De eerste 50 kilometer zijn het vlakst. Dit is een soort aanloop naar het echte werk. Maak niet de vergissing door te hard te gaan rijden, want het begint pas.
- De tweede 50 kilometer zit vol met lange klimmen zoals de Schweiberg, Camerig, Pas van Wolfhaag en het Drielandenpunt. Hier begint het al aardig pittig te worden. Geniet vooral op de camerig, veruit de mooiste helling van Nederland.
- De laatste 50 kilometer vormt het toetje. Hier komen de echt zware jongens als de Kruisberg, Eyserbosweg, Huls, Keuteberg en Cauberg. Hier moet je nog wat over hebben anders wordt het een helletocht.Tevens het vermelden waard is dat het aantal hellingen op de website totaal niet overeenkomt met het werkelijk aantal klimmetjes. Er zitten er nog vele in die niet officieel als helling genoemd worden.Succes!
Het is maar wat je vlak noemt , de 3 klimmetjes in de eerste 50 km moet je , zeker als beginner , niet onderschatten. Ze zijn dan wel niet zo lastig als de andere , maar toch kunnen ze pittig genoeg zijn.
Maar het blijft altijd lastig om voor een ander in te schatten wat gemakkelijk of lastig is , iig moet je nooit van jezelf uitgaan , want wat voor jou makkelijk is kan voor een ander al heel lastig zijn. Ook qua verzetten maken vele een fout , met een dubbel bergop rijden is voor de een te doen , maar voor een ander net iets te zwaar. Een fout die vele maken , een ander met zichzelf vergelijken.
Leer van je fouten en neem ze mee voor de volgende keer.
It ain\'t what you do , it\'s the way that you do it.
Vorig jaar deed ik ook voor het eerst mee. conditie 0, doorrookt en 20 kg te zwaar. Voor de zekerheid had ik een 39-27 erop gezet en men vertelde me dat als dat niet lukt dan stop maar met fietsen.
Nou ik heb het geweten ik kwam maar net aan boven en dat begon al op de geulhemmerberg. De rest van de tocht in de rats gezeten over de andere bulten want lager schakelen ging niet. Gelukkig hoefde ik alleen te passen op de keutenberg, dat deden er meer. Maar al bij al viel het toch tegen en, wonderlijk genoeg waren er nog heel wat die moesten passen waar ik nog wel kon.
MAW de een is echt de ander niet.
Overigens vind ik het wel dapper dat je meteen de 150 neemt. Ik neem aan dat je dan wel vaker hebt gefietst.
CC, agr 100; limo 100