Fiets.nl

Gister zou ik mijn eerste klassieker gaan rijden (someren-peer-someren).De weken hiervoor getraind voor deze wedstrijd goed voorbereid er naartoe, goed geslapen goed gegeten en gedronken, materiaal netjes ik was er klaar voor.
2 uur rijden naar someren maar dat had ik er wel voor over omdat er niet zoveel klassiekers zijn in een jaar.Vanaf het uur 0 voelde ik me goed en kon me makkelijk handhaven maar na 10 minuten koers kreeg ik een lekke band, de neutralisatie was net afgelopen en ik kon in de bezemwagen aangezien ik geen ploeg mee had en niemand natuurlijk en wiel wou geven.
2 uur reizen voor 10 minuten koers waarvan 5 achter de jurywagen aan en vervolgens 3 uur in de bezemwagen moeten zitten.

 
 Mooi Aso vind ik dat van die gasten , dat ze je geen wiel wilden geven.
Ze kunnen je toch wel even aan een ander wiel helpen, maar ik weet het bij de amateurs is het vaak God voor ons allen en ieder voor zich.

pfeiffer

sonde zeg was dat met opzetten gebeurt of de twede die jer afhaalde ps das wel klote zg is er nog een lakstift voor dat zal toch zeker wel

op 200 meter van de aankomst gepakt worden door een renner enzo 2de te eindigen

Quoten: Origineel geplaatst door dijlespurter op 14 Juli 2006

op 200 meter van de aankomst gepakt worden door een renner enzo 2de te eindigen

nen hollander?

ja nen hollander ja nog dikker balen

Stamt uit mijn jonge jaren..!

Ronde van Oeffelt ! (Altijd lastig nietwaar Neos!)

Begin jaren 80 van de vorige eeuw.

Ik deed altijd mee aan de open recreanten wedstrijden van de NWB. Veel leuker als de wedstrijden van mijn eigen leeftijdscat. Want bij de jeugd mochten wij vroeger niet met versnellingen rijden. Weet niet of dit nog zo is.
Bij deze open recreanten wedstrijden mocht in principe iedereen mee doen. Toenmalige wielertoeristen, ex amateur toppers, aftrainende profs, geschorste amateurs van de KNWU of zelfs uit Belgie en jonge (domme) wolven zoals ik. Je wist dus nooit met wie je aan de start kwam te staan.
De NWB was er toen in Oeffelt weer in geslaagd een parcour uit te zetten wat eigenlijk alleen geschikt was voor renners met zelfmoord neigingen. Dus vanaf het begin waren er veel valpartijen. Raakte al snel mijn ploeggenoten kwijt omdat deze letterlijk uitvielen of achterop raakten.
Ik voelde me beresterk en bleef tegen het einde van de koers met de vijf sterksten voorop zitten. In de laatste ronde werden wij door de volgauto van de organisatie verzocht even plaats te maken voor de ambulance die de zoveelste ongelukkige racer richting ziekenhuis moest vervoeren. Dit was mijn kans.....ik was ervan overtuigd dat ik in de sprint tegen deze gasten geen kans maakte dus ik besloot achter de ambulance aan te springen ! En dit lukte ook nog...! De ambul. reed flink door en hierdoor had ik al snel een gat geslagen. Ik hoorde ze nog wel achter mij vloeken en aanzetten maar ze waren telaat... Yes...Yes...Ik ga winnen...! Nog 1 bocht en dan het rechte stuk naar de finisch..! Ik besloot te wachten met juichen totdat ik vlak bij de streep was....en dat was maar goed ook want...toen ik de jury wagen naderde hoorde ik tot mijn grote ontzetting de speaker roepen dat er nog 1 RNDE tegaan was voor deze dapper jongeman uit Venray... WAT? Nog 1 ronde...wat zullen we nou krijgen....?...! Nog nooit heb ik het geluid van de bel zo gehaat als op dat moment. Van verbazing hield ik mijn benen stil en ik hoorde mijn achtervolgers al aan komen...... Ik kreeg enkele vernietigende blikken toegeworpen en wat typische scheldwoorden ! Ik kon nog wel aanpikken maar ik had toen als 17 jarige net genoeg sociale vaardigheden om te begrijpen dat ik er verstandig aan dit me absoluut niet te bemoeien met de eindsprint....!

Dat zal inderdaad balen geweest zijn Cor.
Matiz