Scanuppia: 20 gem. piek 45 de verslagen
In forumonderdeel wielrennen, Uitdaging: de steilste klim uitgebreid over de klim Scanuppia ook wel Malga Palazzo gesproken, daar tips/discussies etc. Hier zou leuk zijn verslagen te lezen van al dan niet geslaagde pogingen dit monster op te fietsen. Totale klim tegen de 10 kilometer (volgens de spelregels), grootste deel ruim 20 gemiddeld, Pieken van 40 – 45!
Spelregels
Lijkt me wel onder normale aanpassingen van je fiets te horen: zadel hoger lager of kantelen, stuur kantelen, bar-ends afstellen, bandenspanning, vork vastzetten, andere bandjes dat soort dingen. Hier zou je bij een normale (MTB)tocht wrs. ook over nadenken. Wel met dezelfde configuratie naar beneden: niet hele fiets verbouwen en afdalen in een 4x4. Individuele tijdrit, dus niet samen of stayeren, geen hulp
Route:
Vanaf de S12 (dus niet in Besenello, dat ligt alweer 80m hoger). Bij afslag naar steengroeve onderaan de weg. Op kaartjes staat de klim dus niet echt, een zoeken om te vinden. Zo laag mogelijk beginnen. Dus Via Nazionale (S12) klein stukje noordelijk rijden (500m) van de afslag naar dorp Besenello. Daar afslag naar rechts en buigt meteen weer naar links (restaurantje) beetje slingerende weg richting 1e steengroeve, tussen wijngaard door (is keurige asfaltweg, al best steil, niet extreem. Deze weg volgen (1kilm?) tot 2e steengroeve, vlak daarvoor bruggetje naar links het bos in (eind asfalt nu prima beton). Nu na 100m het beroemde bord 45. Eerste paar kilometer zijn nu loeisteil, met af en toe een boerderij/huis. Daarna vanaf kilometer 5 stukje vlakker (15). Je fietst nu tussen een paar boerderijen/hoeve door (Malga del Pener) maar doorrijden: niet voor de hoeve naar links afslaan nog drie kilometer. Doorijden tot einde beton (7,5 kilm -slagboom-) midden in bos bij een soort draaipunt. Niet stoppen (!): nu bospad met stenen verder volgen nog 1 kilm. (ook nog een slagboom –mag je wel open doen-) tot op vlakke Alm (Malgra Impra) daar voorbij rijden (stenen pad) weg volgen (bijna vlak+beetje dalen) nog 1,5 tot herenhuis Malga Palazzo. Klokken bij voordeur Malaga Palazzo (kan je mooi uitbollen, laatste 1,5 kilm. is dan bijna vlak/dalen).
Stops
Ben erg benieuwd of het kan zonder voeten aan de grond, lijkt mij bijna onmogelijk. Ik ben heel benieuwd wie er als eerste bovenkomt en echt niet gestopt heeft (en/of gevallen is!). Ennne ook geen handige handjes die je wat aanreiken/helpen/bidonvullen etc. Luister van mij mag alles: iedereen die bovenkomt binnen de 2 1/2 uur vind ik echt super. En of je nu 10x stopt/50x valt: als je maar iedere meter fietst en niet net die 5 moeilijke meters duwend overslaat.
Kijk eens op de lijst van alle geregistreerde klimmen in Europa:
BSPAN style=mso-ansi-font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: Arial; mso-hansi-font-family: Arial> color=#c80303 color=#c80303http://ciclismo.sitiasp.it/motore.aspx?sid=5684b7c08e3a455da83110406130ec01&quanti=20&ID=0&da=az&come=af&lingua=ita&commenti=False/SPAN/B
ndertussen 8.495 en selecteer heel Europa (Tutte) op zwaarste klim (difficolta), kijk naar de lijst. No. 1 is dus Scanuppia. Zie ook het verschil met nummer 2 in punten…..zoek een klim die je kent en vergelijk.
Geslaagden
Tot nu toe Jero
Scanuppia: 20% gem. piek 45% de verslagen
Quoten: Origineel geplaatst door Balenaar op 31 Mei 2006
als je een 30x25 steekt ofzo, hier geraken veel profs nog niet over denk ik
daar ben ik 100 zeker van !zelfs met 30x25 is het moeilijk want tegen 5 km/h of zo bergop aan 20-30 de hele tijd, moet ge nog zien recht te blijven.
als je een 30x25 steekt ofzo, hier geraken veel profs nog niet over denk ik
daar ben ik 100 zeker van !zelfs met 30x25 is het moeilijk want tegen 5 km/h of zo bergop aan 20-30 de hele tijd, moet ge nog zien recht te blijven.
-
scottwilko
- Forum-lid HC
- Berichten: 4711
- Lid geworden op: 23 feb 2005 20:44
Ik denk eerder dat je moet denken aan mtb verzet, van 22 bij 34 om daar boven te geraken
Yes, ook lang getwijfeld welke fiets (race of MTB) en welk verzet. Kijk in ander topic in dit forum: daar staan allerlei tips en discussie over achterovervallen, verzet etc.
http://www.fiets.nl/forum/display_topic ... Position=2
http://www.fiets.nl/forum/display_topic ... Position=2
Ja, leuk: een aardig verslag van de Malga Palazzo! Van drie Tjechen, maar er komen zeker nog Nederlandse verslagen bij…
Paar leuke foto’s:face=Times New Roman color=#800080 http://wyprawy.ovh.org/malga_palazzo.htm
en verslag: face=Times New Roman color=#800080 http://travel.ovh.org/story.htm
Hier de hoogtepunten even (beetje geknipt):
And what is waiting for us today? MALGA PALAZZO – the most difficult (steep) climb all over the world. I can’t wait to see it. We decide to find a place for sleeping in Besanello. We will be ‘attacking’ the most difficult climb tomorrow early morning. In advance me and Wojtek go for a little reconnoitre our tomorrow’s uphill road. When we see initial fragment of climb (exactly we should say: face) we come to a conclusion that next day will be very, very interesting. We set out it’s 7 o’clock. The way is incredibly steep - exactly such as we have imagined. We ride on lightest gear with a great difficulty. We have to stop for rest every 50 meters. To make it easier we ride from right to left and from left to right side of the road. Unfortunately the road is very narrow. The whole trick is to start riding each time. We try various tricks: we start crosswise from the edge of a road or even we try to ride downhill a little and ride uphill again. We move forward with ‘incredible’ speed 4 – 5 kilometres per hour. The only cars going there are with four wheel drives. We covered about 8 km distance and we are also 1.300 m higher than at the beginning. What a way! In the worst situation is Wojtek becouse his road bike hasn’t as light gears as my or Janusz’s cross bikes. Our salvation is that it’s early morning, if we chose to ride later... probably we would be dead yet. We reach the top, success! Now it’s a time to ride downhill - strictly speaking - to go down. Road is so rough and steep that downhill riding in some parts of it would be extremely dangerous. We return to our camp at... 15 o’clock. Yesterday I told household members that we will be back at 10 o’clock.....
Toch fantastische prestatie van deze drie jonge honden. In goede conditie jammergenoeg erg vaak van de fiets geweest. Niet de hele uitdaging en route gedaan (zie face=Times New Roman color=#800080 http://www.fiets.nl/forum/display_topic ... readPage=3 en met zijn drieën: maar toch echt hoed af!
Ik ben zelf viermaal van de fiets geweest (inclusief vallen) en tot/met het Palazzo op 2.15 voor hele route incl. stops & wanhoop
.
Het aantal geregistreerde klimmen is ondertussen 8.618 en dit schatje nog steeds als allerzwaarste op één.
Paar leuke foto’s:face=Times New Roman color=#800080 http://wyprawy.ovh.org/malga_palazzo.htm
en verslag: face=Times New Roman color=#800080 http://travel.ovh.org/story.htm
Hier de hoogtepunten even (beetje geknipt):
And what is waiting for us today? MALGA PALAZZO – the most difficult (steep) climb all over the world. I can’t wait to see it. We decide to find a place for sleeping in Besanello. We will be ‘attacking’ the most difficult climb tomorrow early morning. In advance me and Wojtek go for a little reconnoitre our tomorrow’s uphill road. When we see initial fragment of climb (exactly we should say: face) we come to a conclusion that next day will be very, very interesting. We set out it’s 7 o’clock. The way is incredibly steep - exactly such as we have imagined. We ride on lightest gear with a great difficulty. We have to stop for rest every 50 meters. To make it easier we ride from right to left and from left to right side of the road. Unfortunately the road is very narrow. The whole trick is to start riding each time. We try various tricks: we start crosswise from the edge of a road or even we try to ride downhill a little and ride uphill again. We move forward with ‘incredible’ speed 4 – 5 kilometres per hour. The only cars going there are with four wheel drives. We covered about 8 km distance and we are also 1.300 m higher than at the beginning. What a way! In the worst situation is Wojtek becouse his road bike hasn’t as light gears as my or Janusz’s cross bikes. Our salvation is that it’s early morning, if we chose to ride later... probably we would be dead yet. We reach the top, success! Now it’s a time to ride downhill - strictly speaking - to go down. Road is so rough and steep that downhill riding in some parts of it would be extremely dangerous. We return to our camp at... 15 o’clock. Yesterday I told household members that we will be back at 10 o’clock.....
Toch fantastische prestatie van deze drie jonge honden. In goede conditie jammergenoeg erg vaak van de fiets geweest. Niet de hele uitdaging en route gedaan (zie face=Times New Roman color=#800080 http://www.fiets.nl/forum/display_topic ... readPage=3 en met zijn drieën: maar toch echt hoed af!
Ik ben zelf viermaal van de fiets geweest (inclusief vallen) en tot/met het Palazzo op 2.15 voor hele route incl. stops & wanhoop
. Het aantal geregistreerde klimmen is ondertussen 8.618 en dit schatje nog steeds als allerzwaarste op één.
Quoten: Origineel geplaatst door Balenaar op 31 Mei 2006
als je een 30x25 steekt ofzo, hier geraken veel profs nog niet over denk ik
hier geraken wel profs op, zeker weten, trouwens heb je ooit al naar een echte mtb wedstrijd gaan kijken (wereldbekers, wk...) daar zie je pas steile hellingen en ze rijden er ook op, die sportak word zwaar onderschat, wat die manne allemaal kunnen. Dus die mannen geraken zeker die 7.5 km op, een wielertoerist wrs niet he maar het verschil in niveau is dan ook gigantisch
als je een 30x25 steekt ofzo, hier geraken veel profs nog niet over denk ik
hier geraken wel profs op, zeker weten, trouwens heb je ooit al naar een echte mtb wedstrijd gaan kijken (wereldbekers, wk...) daar zie je pas steile hellingen en ze rijden er ook op, die sportak word zwaar onderschat, wat die manne allemaal kunnen. Dus die mannen geraken zeker die 7.5 km op, een wielertoerist wrs niet he maar het verschil in niveau is dan ook gigantisch
hier geraken wel profs op, zeker weten, trouwens heb je ooit al naar een echte mtb wedstrijd gaan kijken (wereldbekers, wk...) daar zie je pas steile hellingen en ze rijden er ook op, die sportak word zwaar onderschat, wat die manne allemaal kunnen. Dus die mannen geraken zeker die 7.5 km op, een wielertoerist wrs niet he maar het verschil in niveau is dan ook gigantisch
Oh ja, de echte sterken kunnen het: maar zonder stops heb ik nog van niemand gelezen. Maar er zijn er die het kunnen....denk ik. Vergis je niet het is bijna 10 kilm (8 loeizwaar) dus kracht en duurvermogen. Steiler dan 40-45 kun je niet fietsen vanweg het achterovervallen. Heb redelijk wat koerswerk gezien en zelf ook wel wat gefietst.. Maar de uitdaging is zijn er forumleden die het proberen en boven geraken wat zijn hun ervaringen en moesten zij van de fiets? Mogen ook best amateurs of prof zijn..
Oh ja, de echte sterken kunnen het: maar zonder stops heb ik nog van niemand gelezen. Maar er zijn er die het kunnen....denk ik. Vergis je niet het is bijna 10 kilm (8 loeizwaar) dus kracht en duurvermogen. Steiler dan 40-45 kun je niet fietsen vanweg het achterovervallen. Heb redelijk wat koerswerk gezien en zelf ook wel wat gefietst.. Maar de uitdaging is zijn er forumleden die het proberen en boven geraken wat zijn hun ervaringen en moesten zij van de fiets? Mogen ook best amateurs of prof zijn..
Quoten: Origineel geplaatst door jeef op 14 Augustus 2006
Quoten: Origineel geplaatst door Balenaar op 31 Mei 2006
als je een 30x25 steekt ofzo, hier geraken veel profs nog niet over denk ik
hier geraken wel profs op, zeker weten, trouwens heb je ooit al naar een echte mtb wedstrijd gaan kijken (wereldbekers, wk...) daar zie je pas steile hellingen en ze rijden er ook op, die sportak word zwaar onderschat, wat die manne allemaal kunnen. Dus die mannen geraken zeker die 7.5 km op, een wielertoerist wrs niet he maar het verschil in niveau is dan ook gigantisch
mountainbikers zullen hier minder problemen mee hebben omdat ze ook meer op explosieve kracht/uithouding getraind zijn maar wielrenners daar ben ik 100 zeker van,hier hebben ze problemen mee.
Quoten: Origineel geplaatst door Balenaar op 31 Mei 2006
als je een 30x25 steekt ofzo, hier geraken veel profs nog niet over denk ik
hier geraken wel profs op, zeker weten, trouwens heb je ooit al naar een echte mtb wedstrijd gaan kijken (wereldbekers, wk...) daar zie je pas steile hellingen en ze rijden er ook op, die sportak word zwaar onderschat, wat die manne allemaal kunnen. Dus die mannen geraken zeker die 7.5 km op, een wielertoerist wrs niet he maar het verschil in niveau is dan ook gigantisch
mountainbikers zullen hier minder problemen mee hebben omdat ze ook meer op explosieve kracht/uithouding getraind zijn maar wielrenners daar ben ik 100 zeker van,hier hebben ze problemen mee.
Quoten: Origineel geplaatst door lazo op 15 Augustus 2006
Quoten: Origineel geplaatst door jeef op 14 Augustus 2006
Quoten: Origineel geplaatst door Balenaar op 31 Mei 2006
als je een 30x25 steekt ofzo, hier geraken veel profs nog niet over denk ik
hier geraken wel profs op, zeker weten, trouwens heb je ooit al naar een echte mtb wedstrijd gaan kijken (wereldbekers, wk...) daar zie je pas steile hellingen en ze rijden er ook op, die sportak word zwaar onderschat, wat die manne allemaal kunnen. Dus die mannen geraken zeker die 7.5 km op, een wielertoerist wrs niet he maar het verschil in niveau is dan ook gigantisch
mountainbikers zullen hier minder problemen mee hebben omdat ze ook meer op explosieve kracht/uithouding getraind zijn maar wielrenners daar ben ik 100 zeker van,hier hebben ze problemen mee.
Als ik zo die verhalen over de scanuppia lees dan heeft deze klim meer met acrobatiek (stuurkunst, coordinatie, afstellen fiets, concentratie, bocht aansnijden) te maken dan met fysieke eigenschappen van de renner...... echter wel stoer om hem een keer gedaan te hebben...... en niets dan lof aan degenen die de finish halen!
Quoten: Origineel geplaatst door jeef op 14 Augustus 2006
Quoten: Origineel geplaatst door Balenaar op 31 Mei 2006
als je een 30x25 steekt ofzo, hier geraken veel profs nog niet over denk ik
hier geraken wel profs op, zeker weten, trouwens heb je ooit al naar een echte mtb wedstrijd gaan kijken (wereldbekers, wk...) daar zie je pas steile hellingen en ze rijden er ook op, die sportak word zwaar onderschat, wat die manne allemaal kunnen. Dus die mannen geraken zeker die 7.5 km op, een wielertoerist wrs niet he maar het verschil in niveau is dan ook gigantisch
mountainbikers zullen hier minder problemen mee hebben omdat ze ook meer op explosieve kracht/uithouding getraind zijn maar wielrenners daar ben ik 100 zeker van,hier hebben ze problemen mee.
Als ik zo die verhalen over de scanuppia lees dan heeft deze klim meer met acrobatiek (stuurkunst, coordinatie, afstellen fiets, concentratie, bocht aansnijden) te maken dan met fysieke eigenschappen van de renner...... echter wel stoer om hem een keer gedaan te hebben...... en niets dan lof aan degenen die de finish halen!
Verslag van CEO2 die ook op Scanuppia was. Fantastische prestatie al voor de uitdaging gedaan en daardoor niet tot Malagro Palazo doorgefietst (JV). Vorige verslag waren trouwens Polen, geen Tjechen, sorrie.
* CEO2 verslag Scanuppia *
Als lid van de Brevette International des grimpeurs ( color=#c80303 face=Arial color=#606420 http://users.swing.be/danielgobert) heb ik (net als Jeroen Vinkesteijn) in augustus 2003 de klim naar de Malga Palazzo aangepakt. Bij het surfen naar de zwaarste cols via sites als color=#c80303color=#0000ffwww.salite.ch en color=#c80303color=#0000ffwww.cyclingcols.com kwam ik geen zwaardere beklimming tegen als die van Malga Palazzo. De naam Scanuppia (als officiele naam) kende ik overigens niet.
Ik ben daar eigenlijk gewoon plomp verloren aan begonnen, dus zonder een of andere specifieke voorbereiding. Wel had ik al andere steile beklimmingen daar in de buurt gefietst, zoals de Passo Cinque Croce , de Passo Manghen en de Bastei (Ledro-meer).
Om de klim te vinden is op zich al een hele klus. Ik had via via begrepen dat de klim begon in het dorpje Besenello, maar daar aangekomen zag ik alleen een steengroeve met een ondoordringbare kloof erachter. Bleek de klim dus te liggen!
Pas als je daadwerkelijk aan de Scanuppia begint besef je dat elke vergelijking met enige andere klim spaak loopt. Ik heb de klim aangevat met een Santos SCC03 met een Magura 2stroke voorvork en hydraulische remmen. Vooral het eerste stuk is onmenselijk! Elke bocht dien je aan de buitenzijde te nemen, omdat de binnenzijde tot 45 kan oplopen. De gehele weg bestaat uit een ruwe laag beton, waar de slagen van de spaan nog instaan. Door de verende voorvork was ik haast verplicht om de gehele klim op het puntje van mijn zadel te rijden (gedurende anderhalf uur)Tijdens mijn klim had ik de pech dat er een feestje plaatsvond in het enige dorpje op de klim.
Daardoor gebeurde het dat ik mezelf bij het passeren van een 4x4 landrover aan het hek moest vastgrijpen om niet te vallen. Bij het opnieuw optrekken gaf ik mezelf een iets te grote slinger, waardoor ik in de binnenbocht belandde en pardoes achterover viel! Na een tweede poging lukte het me wel in een uiterste inspanning om weer te fietsen. Nou ja fietsen,.....4 a 5 km/uur kun je nog nauwelijks fietsen noemen. Na deze dubbele inspanning om mezelf weer op gang te trekken ontstond het probleem dat ik mijn ademhaling niet meer onder controle kreeg en profiteerde ik van een van de weinige "vlakke" bochten om even een fotootje te nemen van deze (niet na te vertellen hoe steil die is) klim. Passanten in de 4x4 wagens (iets anders zie je niet) en spaarzame wandelaars keken mij aan of ik een buitenaards wezen was. Welke idioot gaat hier nou voor zijn plezier fietsen? Plezier had ik dan ook niet, wel is er uiteraard de onmetelijke voldoening dat je het uiteindelijk voor elkaar krijgt en het respect voor degene die deze weg aangelegd heeft, letterlijk tegen de rotsen aangeplakt. Na boven op de alm even de meegenomen boterhammen genuttigd te hebben had ik toch enige angst voor de afdaling. Ik had bij de klim al een paar keer last van de 4x4's, tijdens de afdaling kwam ik ze ook weer tegen. Met een duizelingwekkende snelheid van 8 km/uur vloog ik naar beneden, om er toch maar zeker van te zijn dat ik nergens een bocht uitvloog of een jeep op mijn weg zou vinden. Ook in de afdaling neem je voor de zekerheid maar de buiten bochten, je oren gespitst op een eventuele tegenligger.
Met twee rustpauzes voor het afkoelen van mijn velgen had ik mezelf in ieder geval voorgenomen om deze klim nooit meer te fietsen!
Dus, in het kader van het forum moet ik toegeven de klim niet in een keer opgefietst te hebben, maar twee pauzes genomen te hebben: 1 keer door het achtgerover vallen, de andere keer vanwege de dubbele inspanning voor het weer op gang komen.
* CEO2 verslag Scanuppia *
Als lid van de Brevette International des grimpeurs ( color=#c80303 face=Arial color=#606420 http://users.swing.be/danielgobert) heb ik (net als Jeroen Vinkesteijn) in augustus 2003 de klim naar de Malga Palazzo aangepakt. Bij het surfen naar de zwaarste cols via sites als color=#c80303color=#0000ffwww.salite.ch en color=#c80303color=#0000ffwww.cyclingcols.com kwam ik geen zwaardere beklimming tegen als die van Malga Palazzo. De naam Scanuppia (als officiele naam) kende ik overigens niet.
Ik ben daar eigenlijk gewoon plomp verloren aan begonnen, dus zonder een of andere specifieke voorbereiding. Wel had ik al andere steile beklimmingen daar in de buurt gefietst, zoals de Passo Cinque Croce , de Passo Manghen en de Bastei (Ledro-meer).
Om de klim te vinden is op zich al een hele klus. Ik had via via begrepen dat de klim begon in het dorpje Besenello, maar daar aangekomen zag ik alleen een steengroeve met een ondoordringbare kloof erachter. Bleek de klim dus te liggen!
Pas als je daadwerkelijk aan de Scanuppia begint besef je dat elke vergelijking met enige andere klim spaak loopt. Ik heb de klim aangevat met een Santos SCC03 met een Magura 2stroke voorvork en hydraulische remmen. Vooral het eerste stuk is onmenselijk! Elke bocht dien je aan de buitenzijde te nemen, omdat de binnenzijde tot 45 kan oplopen. De gehele weg bestaat uit een ruwe laag beton, waar de slagen van de spaan nog instaan. Door de verende voorvork was ik haast verplicht om de gehele klim op het puntje van mijn zadel te rijden (gedurende anderhalf uur)Tijdens mijn klim had ik de pech dat er een feestje plaatsvond in het enige dorpje op de klim.
Daardoor gebeurde het dat ik mezelf bij het passeren van een 4x4 landrover aan het hek moest vastgrijpen om niet te vallen. Bij het opnieuw optrekken gaf ik mezelf een iets te grote slinger, waardoor ik in de binnenbocht belandde en pardoes achterover viel! Na een tweede poging lukte het me wel in een uiterste inspanning om weer te fietsen. Nou ja fietsen,.....4 a 5 km/uur kun je nog nauwelijks fietsen noemen. Na deze dubbele inspanning om mezelf weer op gang te trekken ontstond het probleem dat ik mijn ademhaling niet meer onder controle kreeg en profiteerde ik van een van de weinige "vlakke" bochten om even een fotootje te nemen van deze (niet na te vertellen hoe steil die is) klim. Passanten in de 4x4 wagens (iets anders zie je niet) en spaarzame wandelaars keken mij aan of ik een buitenaards wezen was. Welke idioot gaat hier nou voor zijn plezier fietsen? Plezier had ik dan ook niet, wel is er uiteraard de onmetelijke voldoening dat je het uiteindelijk voor elkaar krijgt en het respect voor degene die deze weg aangelegd heeft, letterlijk tegen de rotsen aangeplakt. Na boven op de alm even de meegenomen boterhammen genuttigd te hebben had ik toch enige angst voor de afdaling. Ik had bij de klim al een paar keer last van de 4x4's, tijdens de afdaling kwam ik ze ook weer tegen. Met een duizelingwekkende snelheid van 8 km/uur vloog ik naar beneden, om er toch maar zeker van te zijn dat ik nergens een bocht uitvloog of een jeep op mijn weg zou vinden. Ook in de afdaling neem je voor de zekerheid maar de buiten bochten, je oren gespitst op een eventuele tegenligger.
Met twee rustpauzes voor het afkoelen van mijn velgen had ik mezelf in ieder geval voorgenomen om deze klim nooit meer te fietsen!
Dus, in het kader van het forum moet ik toegeven de klim niet in een keer opgefietst te hebben, maar twee pauzes genomen te hebben: 1 keer door het achtgerover vallen, de andere keer vanwege de dubbele inspanning voor het weer op gang komen.
En nog een verslag van beklimming van beklimming van Scanuppia
Helaas geen tijd en beginplaats en aantal stops: maar alle respect, alles gefietst, knap werk Tinn!!
>> Tinn Miniem Holland Geplaatst: Do Aug 31, 2006 op color=#0000ffhttp://www.wielertoerist.be/forum
In addition to discussion about Malga Palazzo and their outstanding difficulty I would like to inform that we did this climb from Besenello up to the real top on Scanuppia reserve with Malga Palazzo building on our bikes with no walking or pushing.
My altimeter (CM436) established the strongest gradients as 42 and it seems to be truth. AT LEAST 42 - altimeter calculates only 100 m average gradients. We cycled all the way, however some steep sections were done with few stops for water, snacks and puls cooldown.
The accession is HARD, because of long parts with gradients more than 30. Fortunatelly we had MTB, 26 inch bicycles, equipped with 22 crankrings and 32 teeths on rear. We noticed that the steepest parts were just about our abilities - 5 more could be impossible.
The surface is excellent for fat 2.3 tires (not smooth and some gravel on concrete). No problem with traction, we could stay on pedals and work with locked front fork. That's nice. The only one problem are car drivers. It is popular with 4/4 cars testing their power and traction here. They are moving slowly but road is narrow and passing the car during ascent is really annoying. Last kilometer (from altitude 1515 m to 1570 m) goes on loose gravel - it is extremely hard to manage cycling on it. It could be nice to drink some energy drinks here. We did it but it costed us a lot of effort. The beginning of this gravel is 35, the rest is flat on meadow.
n the end of this gravel road is Malga Palazzo buliding (closed - in restoration).
The road is not only hard to ascent but also quite challenging during descent. Maximum speed we achieved was only 44 km/h, done on middle section with 12 gradients. The rest we had to move with 10-20 km/h and lower our saddles to keep us behind handlebars (on concrete tarmaced road - lol). Four stops for cooling rims with water - too hot to handle! In one point there is perfect view of valley, Besenello and Adige river zigzags. General impression - it is the best climb I did on bicycle and probably I will cycle a lot of mountains and find no better one. Hard and scenic.
I don't know if it possible to cycle it completely on road bicycle with narrow road tires - traction may be not enough to maintain race gears here...
>>
Leuk: dus is echt wel in de 40. dalen hete velgen zeer herkenbaar. Racefiets kan wellicht als je echt een klein genoeg verzet erop kunt krijgen: laatste stuk (grind etc.) wordt dan wel harken!
Helaas geen tijd en beginplaats en aantal stops: maar alle respect, alles gefietst, knap werk Tinn!!
>> Tinn Miniem Holland Geplaatst: Do Aug 31, 2006 op color=#0000ffhttp://www.wielertoerist.be/forum
In addition to discussion about Malga Palazzo and their outstanding difficulty I would like to inform that we did this climb from Besenello up to the real top on Scanuppia reserve with Malga Palazzo building on our bikes with no walking or pushing.
My altimeter (CM436) established the strongest gradients as 42 and it seems to be truth. AT LEAST 42 - altimeter calculates only 100 m average gradients. We cycled all the way, however some steep sections were done with few stops for water, snacks and puls cooldown.
The accession is HARD, because of long parts with gradients more than 30. Fortunatelly we had MTB, 26 inch bicycles, equipped with 22 crankrings and 32 teeths on rear. We noticed that the steepest parts were just about our abilities - 5 more could be impossible.
The surface is excellent for fat 2.3 tires (not smooth and some gravel on concrete). No problem with traction, we could stay on pedals and work with locked front fork. That's nice. The only one problem are car drivers. It is popular with 4/4 cars testing their power and traction here. They are moving slowly but road is narrow and passing the car during ascent is really annoying. Last kilometer (from altitude 1515 m to 1570 m) goes on loose gravel - it is extremely hard to manage cycling on it. It could be nice to drink some energy drinks here. We did it but it costed us a lot of effort. The beginning of this gravel is 35, the rest is flat on meadow.
n the end of this gravel road is Malga Palazzo buliding (closed - in restoration).
The road is not only hard to ascent but also quite challenging during descent. Maximum speed we achieved was only 44 km/h, done on middle section with 12 gradients. The rest we had to move with 10-20 km/h and lower our saddles to keep us behind handlebars (on concrete tarmaced road - lol). Four stops for cooling rims with water - too hot to handle! In one point there is perfect view of valley, Besenello and Adige river zigzags. General impression - it is the best climb I did on bicycle and probably I will cycle a lot of mountains and find no better one. Hard and scenic.
I don't know if it possible to cycle it completely on road bicycle with narrow road tires - traction may be not enough to maintain race gears here...
>>
Leuk: dus is echt wel in de 40. dalen hete velgen zeer herkenbaar. Racefiets kan wellicht als je echt een klein genoeg verzet erop kunt krijgen: laatste stuk (grind etc.) wordt dan wel harken!