Fiets.nl

Gister was ik een stukje aan't lezen in De Muur en plots vroeg ik me af : Waarom wordt doping enkel in sport (en vooral wielrennen) zo hard aangepakt ?Kijk eens naar bv Led Zeppelin, Nirvana, Janis Joplin, en nog vele vele andere artiesten die hun mooiste werken onder invloed maakten...Kijk eens naar de buurman aan de lopende band die ongestraft doping neemt om meer uren te kloppen...Kijk eens naar die vrachtwagenchauffeur die, stijf van de doping, pillen neemt om wakker te blijven...
Kijk eens naar je collega student die zich volpropt met stimuli om de nacht door te studeren...Ik vraag me dus af : "wat is er zo anders aan doping in het beroepswielerennen opdat deze zo hard wordt aangepakt, zowel moreel als effectief ? 
Vergeet niet ; ik ben geen voorstander van doping in de wielrennerij, wel van het schizofrene gedoe errond...
't was maar een gedachte die plots opkwam...

de competitie is de sport is even oneerlijk als die van mijn collega student/vrachtwagenbestuurder/bandwerker/enz...Door hun doping presteren zij beter (meer verdienste en/of werkzekerheid) dan anderen...toch hoor ik hierover zelden iets...

Alle voorbeelden die je geeftt muv de beroepssporter gebruiken middelen om de geest te verruimen. Bij sport is het juist met het doel het lichaam te versterken. Ik denk dat daar ook het acceptatie verschil in zit. Maar ik begrijp je wel; als je naar eindproduct kijkt (de topprestatie of de topsong) dan lijkt het oneerlijk om met 2 maten te meten.

Dit vind ik altijd een interessante discussie. De chirurg die wat speed gebruikt om langer te opereren doet dat toch echt om zijn prestaties te verbeteren. Als je er goed over nadenkt is er geen enkel steekhoudend argument te verzinnen om doping te verbieden. Fransen en Italianen maken het helemaal bont door dopinggebruik strafbaar te stellen. Hoe zit dat eigenlijk als een nierpatient na een epo-kuur (want daar is epo dus voor bedacht..) een prestatietocht gaat fietsen?
De enige echte oplossing om dopinggebruik tegen te gaan is het ontwikkelen van "legale" gezonde(re) (trainings-)methodes die hetzelfde effect hebben. De zuurstoftenten zijn hier een goed voorbeeld van. Maar laat de WADA nou juist het idee hebben om die misschien te gaan verbieden....

Als je een nier patient bent heb je een medisch attest dus is er geen enkel probleem.

Quoten: Origineel geplaatst door rene1 op 15 Mei 2006


Alle voorbeelden die je geeftt muv de beroepssporter gebruiken middelen om de geest te verruimen. Bij sport is het juist met het doel het lichaam te versterken. Ik denk dat daar ook het acceptatie verschil in zit. Maar ik begrijp je wel; als je naar eindproduct kijkt (de topprestatie of de topsong) dan lijkt het oneerlijk om met 2 maten te meten.

Die song heeft natuurlijk ook met smaak te maken, zo niet alleen maar...

En wat te denken van je beste vriend, die snel vijf biertjes naar binnen kantelt, en daardoor wél dat mooie meisje aan het eind van de bar durft aan te spreken. Terwijl jij met je colaatje blozend en boerend op je kruk blijft zitten. Da's toch ook oneerlijke concurrentie?

Deze argumenten zijn goed te begrijpen maar heb ze tijdens eerdere discussies op dit forum ook al voorbij horen komen
Redenen om doping te verbieden/reguleren zijn
-Geld! (imago van de sport/aantrekkelijkheid voor sponsors)
-In sport bestaan (gelukkig) nog steeds de ideaalen van Fair-play.
-verder zou het toestaan van doping er voor zorgen dat iedereen op niveau wil fietsen min of meer genoodzaakt is om te gebruiken om de competitie aan te kunnen, met alle gezondheids risico's van dien.
Voor profsport is dat tot daar aan toe maar het heeft natuurlijk ook effect op de breedte sport, ook hier zou automatisch gebruikt gaan worden.
Als dit het geval is zou het de sport goed vezieken want presteren zou gelijk gebruiken moeten betekenen met alle gevolgen van dien. Ik als zeer bescheiden wedstrijd renner wil niet mij gezondheid op het spel zetten voor deze sport. (hoewel je de mogelijkheid van letsel bij een valpartij wel moet accepteren)
Hier is tegen in te brengen dat er toch wel grootschalig gebruikt wordt of er nu getest wordt of niet. Ik kan niet zeggen dat iedereen op topniveau aan de doping zit maar kan het niet uitsluiten. Er zijn namelijk genoeg manieren van gebruik die niet of nauwlijks zijn aan te tonen (denk aan epo gebruik met micro doseringen). Daarnaast is het opvallend dat er nog wel eens coureurs worden gepakt die in het bezit zijn van doping maar nooit positief zijn getest.
Ik zou willen pleiten voor een minder stricte doping regelgeving. Waar mits de gezondheid niet of bijna niet op het spel staat er onder UCI begeleiding gebruik gemaakt mag worden van medicamenten die voorheen op de dopinglijst stonden. Ik sluit me aan bij de woorden van Eddy "een coureur moet zich wel kunnen verzorgen".

Ik denk dat je grofweg enkele belangrijke criteria kan ontwaren, die in meer of mindere mate meespelen en het onderscheid maken:1. concurrentievervalsing, of gelijke kansen2. volksgezondheid, of opgelegde (zelf)bescherming3. maatschappelijk(e) draagvlak/aanvaarding - niet te onderschatten!
Voor doping in de sport spelen die 3 factoren in grote mate een rol, waarbij doping vooral als sterk concurrentievervalsend wordt aangevoeld. Dat aanvoelen is er in ieder geval niet bij gebruik van medicijnen en drug in andere sectoren van het leven.Persoonlijk vind ik het dan ook een belangrijk element of je jezelf iets aandoet (je loederzat drinken bv.), dan wel anderen benadeelt (een sporter die epo neemt, dronken achter het stuur kruipen, etc.). Hierbij geldt dat je eigen vrijheid stopt waar je die van anderen inperkt... In veel omstandigheden gaat men verder dan dat principe en wordt ook rekening gehouden met "volksgezondheid" (wat je jezelf aandoet dus): zo is er een gordelplicht, worden bepaalde drugs radicaal verboden, mag een cafébaas wettelijk een dronken klant geen alcohol meer schenken, etc.
Trouwens, gelijke kansen creëren betekent niet "gelijkheid" creëren. Idealiter wordt iedereen geboren met structureel evenveel kansen om het tot premier, universiteitsprofessor, manager of topsporter te schoppen: maar niet iedereen is natuurlijk gelijk, en heeft van nature meer sporttalent, een groter zakelijk of politiek inzicht, etc.
Ik denk niet dat bij vrachtwagenchauffeurs of in de bedrijfssector slaappilletjes ed. als concurrentievervalsend worden aangevoelen. Wat vrachtwagens betreft zit je met rij-en-rusttijden bovendien, ter bescherming van andere weggebruikers. Fysieke gesteldheid wordt in de maatschappelijke opvatting niet zo direct als een concurrentiefactor aangevoelen, maar vergis je niet: het is het onderhuids wel. Als ik sollicitatieprocedures zou moeten leiden, probeer ik ook rokers en andere risicogroepen aan te stippen als "te ontwijken".

Ik vind het jammere van doping dat de sportprestatie niet meer geldt maar dat het meer een wetenschappelijke prestatie wordt. (Het met uitgekiende kunstmatige middelen zo hoog mogelijk presteren) Kan ook leuk zijn maar is wat mij betreft een andere sport/geen sport.
En mocht de bijv. arts/vrachtwagenchauffeur doping gebruiken dan doet hij dit niet om beter te presteren maar om erger te voorkomen. In deze zin heb ik veel minder bezwaren bij doping gebruik. Liever heb ik natuurlijk dat ze gewoon even rust nemen

Quoten: Origineel geplaatst door rene1 op 15 Mei 2006


Ik vind het jammere van doping dat de sportprestatie niet meer geldt maar dat het meer een wetenschappelijke prestatie wordt. (Het met uitgekiende kunstmatige middelen zo hoog mogelijk presteren) Kan ook leuk zijn maar is wat mij betreft een andere sport/geen sport.



Dus jij bent ook tegen het ontwikkelen van meer aerodynamische frames of een betere houding in windtunnels (bv rabobank 2 weken geleden), danwel wetenschappelijke prestatiemetingen om een beter trainingsschema samen te kunnen stellen?
Het lijkt mij ook niet echt de bedoeling dat sporters zich naar de kl*te helpen door allerlei middelen te gebruiken, maar dit is niet per definitie een rechtvaardiging voor het dopingverbod.