Iemand dit gisteravond op Canvas gezien
Afgelopen jaren kwam het fenomeen steeds vaker in het nieuws. Jonge sportgoden die plots sterven.
Telkens opnieuw keek de wereld verbaasd toe hoe jonge, fitte, kerngezonde voetballers of wielrenners plotseling dood neervielen op het veld of in de bocht. Voor het oog van de camera zakten wielrenner Geert De Vlaeminck, voetballers Foé, Fehér en Serginho in elkaar.
Hoe komt het dat jonge sportmensen zo plots, zonder enige aanleiding overlijden? Is het topsport, of doping? Of hadden ze een hart dat niet geschikt was voor topsport? En kan het ook u en ik overkomen?
Topcardiologen Pedro Brugada en Hein Heidbuchel, fysiologen, sportartsen, sportlui geven de antwoorden.
Plotse dood bij jonge sporters
ponsteen
02 mei 2006 01:00
Heel aangrijpend, die beelden van voetballers die gewoon dood neervielen. Gelukkig zijn ze blijkbaar al een eind op de goede weg om een vroege diagnose mogelijk te maken. Ik wist bijvoorbeeld niet dat er sporters rondlopen met een defibrilator onder de huid die op het juiste moment een flinke stroomstoot kan geven. Ongelooflijk. Ik had ook wel even de fantasie dat ik zoiets zou hebben; en dat ik dan tijdens het fitnessen in elkaar zak. Eng idee dat het kan. Je gaat toch anders over je hart nadenken. Een cardioloog zei dat hij het aantal doden best vindt meevallen: Topsporters zoeken zodanig de grens op van wat een hart aankan, dat het zomaar kan dat een paar exemplaren gewoon de geest geven (uitvallen, op hol slaan). Gelukkig is de kans om op andere manieren dood neer vallen veel groter .
Maar zonder dollen.
Als hartpatient (Met een aan hartinfarct overleden vader, een aan aortaruptuuroverleden broer (21jr) en zus met 3 bypasses en hersenbloeding) ben ik er door de jaren heen behoorlijk neurotisch van geworden.
Ieder pijntje op de borst, die een ander waarschijnlijk niet eens reageert , is reden om de polsslag te checken. Zo ook een overslag of een onregelmatigheid. Door jaarlijkse controle, voortschrijdende ouderdom en informatie, kan ik er wat meer afstand van nemen maar Ik twijfel wel altijd of ik zo'n programma nou juist wel moet kijken of juist niet.
Toch gedaan en het was opzich wel interessant maar laat, zoals gewoonlijk meer vragen open als dat er weggenomen worden.
Als hartpatient (Met een aan hartinfarct overleden vader, een aan aortaruptuuroverleden broer (21jr) en zus met 3 bypasses en hersenbloeding) ben ik er door de jaren heen behoorlijk neurotisch van geworden.
Ieder pijntje op de borst, die een ander waarschijnlijk niet eens reageert , is reden om de polsslag te checken. Zo ook een overslag of een onregelmatigheid. Door jaarlijkse controle, voortschrijdende ouderdom en informatie, kan ik er wat meer afstand van nemen maar Ik twijfel wel altijd of ik zo'n programma nou juist wel moet kijken of juist niet.
Toch gedaan en het was opzich wel interessant maar laat, zoals gewoonlijk meer vragen open als dat er weggenomen worden.
CC, agr 100; limo 100
Quoten: Origineel geplaatst door big rosa op 02 Mei 2006
Jimbo , ik begrijp je bezorgdheid maar probeer gewoon maar door te leven zonder al te veel zorgen. Het leven loopt zoals het loopt en daar verander je niets aan. Je bent op dit moment gezond, heb ik zelf gezien (agr) en hou die gedachte vast en als je denk "zorgen zijn voor morgen" en dat elke dag denkt, kom je een heel eind.
moet wel zeggen dat ik na het zien van dat programma en het lezen van Jimbo's posting hem sterk aanraad zich te laten testen gezien de sterke erfelijkheidsfactor van zulke afwijkingen.Er zijn in die docu ook personen aan het woord geweest die zich de vraag wel tijdig gesteld hebben en de juiste actie hebben ondernomen...De vrees om niet meer te kunnen/mogen fietsen moet uiteraard ondergeschikt zijn aan de wens om te leven....
Jimbo , ik begrijp je bezorgdheid maar probeer gewoon maar door te leven zonder al te veel zorgen. Het leven loopt zoals het loopt en daar verander je niets aan. Je bent op dit moment gezond, heb ik zelf gezien (agr) en hou die gedachte vast en als je denk "zorgen zijn voor morgen" en dat elke dag denkt, kom je een heel eind.
moet wel zeggen dat ik na het zien van dat programma en het lezen van Jimbo's posting hem sterk aanraad zich te laten testen gezien de sterke erfelijkheidsfactor van zulke afwijkingen.Er zijn in die docu ook personen aan het woord geweest die zich de vraag wel tijdig gesteld hebben en de juiste actie hebben ondernomen...De vrees om niet meer te kunnen/mogen fietsen moet uiteraard ondergeschikt zijn aan de wens om te leven....
<a target="_blank" href= "http://imageshack.us"><img border="0" src= " http://img463.imageshack.us/img463/5630/kelvin2vq.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;"></a> Catch your Ride
Ik heb, gezien het feit dat ik 4 was toen mijn broer overleed, altijd met die druk geleefd. Ik ben onder strenge cardiologische controle gezet door mijn ouders. De afwijkingen die ik heb, zouden bij anderen pas ontdekt zijn als het al te laat is. Dus wat dat betreft zou ik veel minder ongerust moeten zijn dan jullie
Denkpatronen werken voor iedereen anders. In plaats van gezond te leven heb ik het over een andere boeg gegooid toen ik jong was.
Onder het mom van "liever 10 jaar leven als een leeuw dan 100 jaar als een schaap" heb ik zo'n beetje alles gedaan om een gezond leven te slopen. Alles er uit halen wat er te halen viel in de tijd die er is. Slaap is overbodig, sporten ook, roken kan gerust want longkanker leeftijd haal je toch niet. etc , Kortom feest vieren en nergens op letten.
Toen ik trouwde werd alles anders en nu ik kinderen heb van mezelf veranderd dat nog meer natuurlijk. Wat ik heb bereikt met die levenswijze is dat mijn hart exact even (on)gezond is als toen maar het huis eromheen is in verval geraakt. Vandaar dus het fietsen.
Is het fietsen dan wel leuk? Ja juist wel. Ik voel me veel fitter en gebruik het fietsen ook als middel tegen de "nare gedachtes"
Als ik serieus problemen had, kan ik dan de 100km agr fietsen. Nee
Kan ik dan met hf max fietsen Nee ook niet.
Het fietsen bewijst voor mij dus juist dat er "niets" aan de hand is. Afgezien nog van het feit dat het gewoon leuk is.
Wees gerust, ik blijf de carioloog lastig vallen met allerhande vragen maar het krampachtige gaat er stukje bij beetje vanaf.
Zo en nu de zakdoeken aan de kant want het is eindelijk mooi weer.
Denkpatronen werken voor iedereen anders. In plaats van gezond te leven heb ik het over een andere boeg gegooid toen ik jong was.
Onder het mom van "liever 10 jaar leven als een leeuw dan 100 jaar als een schaap" heb ik zo'n beetje alles gedaan om een gezond leven te slopen. Alles er uit halen wat er te halen viel in de tijd die er is. Slaap is overbodig, sporten ook, roken kan gerust want longkanker leeftijd haal je toch niet. etc , Kortom feest vieren en nergens op letten.
Toen ik trouwde werd alles anders en nu ik kinderen heb van mezelf veranderd dat nog meer natuurlijk. Wat ik heb bereikt met die levenswijze is dat mijn hart exact even (on)gezond is als toen maar het huis eromheen is in verval geraakt. Vandaar dus het fietsen.
Is het fietsen dan wel leuk? Ja juist wel. Ik voel me veel fitter en gebruik het fietsen ook als middel tegen de "nare gedachtes"
Als ik serieus problemen had, kan ik dan de 100km agr fietsen. Nee
Kan ik dan met hf max fietsen Nee ook niet.
Het fietsen bewijst voor mij dus juist dat er "niets" aan de hand is. Afgezien nog van het feit dat het gewoon leuk is.
Wees gerust, ik blijf de carioloog lastig vallen met allerhande vragen maar het krampachtige gaat er stukje bij beetje vanaf.
Zo en nu de zakdoeken aan de kant want het is eindelijk mooi weer.
CC, agr 100; limo 100
Bij mij werd op mijn 5 jaar een misgroeide hartklep ontdekt ( 1962). Daar medicijnen voor gekregen en op het hart gedrukt gekregen om in mijn leven nooit geen zware inspanningen of zwaar werk te doen.
Telkenmale ik een cardiogram liet maken zag ik de dokters hun ogen wijd open sperren van ongeloof en de vraag doe jij sport? (lag dit nu aan mijn hartslag die in rust onder de 40sl/m ligt of aan het geruis van mijn hart dat weet ik niet).
Mijn antwoord indertijd: euh ja, basket, voetbal, fietsen, zwemmen, afstandslopen... waarna hun onrust verdween.
Ik heb mij dus nooit iets aangetrokken van wat mijn dokter mij had opgelegd en ga dit jaar de marmotte fietsen ( vroeger nog halve marathons gelopen, LBL gefietst, bijna alle alpencols gefietst).
Ik heb ook mettertijd geleerd dat onderzoeken van het hart geen garantie kunnen geven dat je zonder risico kunt sporten, soms als er echt duidelijke letsels aan je hart zijn kunnen zij wel nuttig zijn ( maar herinner u mattan en nog een paar renners waarbij de dokters elkaar tegenspraken, wel mogen fietsen niet mogen fietsen, elk had zijn mening).en ook nog die renner van lotto die gestopt was met hartklachten en enkele jaren terug tijdens een rustig ritje toch doodviel.
Telkenmale ik een cardiogram liet maken zag ik de dokters hun ogen wijd open sperren van ongeloof en de vraag doe jij sport? (lag dit nu aan mijn hartslag die in rust onder de 40sl/m ligt of aan het geruis van mijn hart dat weet ik niet).
Mijn antwoord indertijd: euh ja, basket, voetbal, fietsen, zwemmen, afstandslopen... waarna hun onrust verdween.
Ik heb mij dus nooit iets aangetrokken van wat mijn dokter mij had opgelegd en ga dit jaar de marmotte fietsen ( vroeger nog halve marathons gelopen, LBL gefietst, bijna alle alpencols gefietst).
Ik heb ook mettertijd geleerd dat onderzoeken van het hart geen garantie kunnen geven dat je zonder risico kunt sporten, soms als er echt duidelijke letsels aan je hart zijn kunnen zij wel nuttig zijn ( maar herinner u mattan en nog een paar renners waarbij de dokters elkaar tegenspraken, wel mogen fietsen niet mogen fietsen, elk had zijn mening).en ook nog die renner van lotto die gestopt was met hartklachten en enkele jaren terug tijdens een rustig ritje toch doodviel.
Het is soms balanceren op een slappe koord maar ik heb toch graag het laatste woord. 
Wel toeval dit allemaal.
Ik heb nu een holter, dat registreert 24 uur je hart, ik moet em zo weer in leveren bij het ziekenhuis. Ik heb soms met fietsen dat ik een soort van aanval krijg en dan raak ik half weg, ik heb geen kracht meer in mijn spieren en heb et idee dat ik elk moment om kan vallen, een half jaar terug toen ik mijn hartslagmeter omhad kreeg ik zo'n aanval, ik op die meter kijken, de max van die meter is 240 en mijn hartslag was 240 (of hoger). Toen meteen naar huisarts gegaan. Ik heb nu voor de 2de keer dit holter onderzoek maar ze kunnen niks vinden. De cardioloog zegt we zien geen afwijking dus is het ook niet gevaarlijk.... Ik weet niet of dat waar is maar daar kom ik miss ooit nog wel achter
Ik heb nu een holter, dat registreert 24 uur je hart, ik moet em zo weer in leveren bij het ziekenhuis. Ik heb soms met fietsen dat ik een soort van aanval krijg en dan raak ik half weg, ik heb geen kracht meer in mijn spieren en heb et idee dat ik elk moment om kan vallen, een half jaar terug toen ik mijn hartslagmeter omhad kreeg ik zo'n aanval, ik op die meter kijken, de max van die meter is 240 en mijn hartslag was 240 (of hoger). Toen meteen naar huisarts gegaan. Ik heb nu voor de 2de keer dit holter onderzoek maar ze kunnen niks vinden. De cardioloog zegt we zien geen afwijking dus is het ook niet gevaarlijk.... Ik weet niet of dat waar is maar daar kom ik miss ooit nog wel achter