Fiets.nl

Hoi allemaal, ik heb een vraag voor de klimmers onder ons. Ik fiets nu een jaar en ben laatst voor het eerst een weekend gaan klimmen. In de Vogezen met o.a Slucht, D'alsace en Grand ballon. Was daarvoor wel al eens naar Limburg gegaan maar dat was toch anders.

In principe ging het klimmen erg makkelijk, het is daar natuurlijk niet zo stijl. Dag 1 ging prima, 110 km gedaan en 2700 hoogtemeters.

Dag 2 (95 km en 2300 hoogtemeters) kreeg ik het op de laatste twee klimmetjes stiekem best zwaar. Het gekke was dat m'n lichaam anders reageerde dan verwacht. Conditioneel was het nog helemaal top, ook qua hartslag en ademhaling alles in steady state gedaan. Alleen ik merkte dat m'n kuiten het op een gegeven moment gewoon niet meer trokken. Daardoor kon ik niet het tempo fietsen dat ik wilde. Super frustrerend natuurlijk als je conditioneel nog prima bent maar er een soort opkomend krampgevoel in je kuiten zit. Het gekke was dat dat dus puur bij de klimmetjes opspeelde en ik na die klimmetjes wel volle bak op het vlak door kon trekken.

Ik wil graag hier wat gerichter op trainen omdat ik deze zomer wat serieuze tochten in de Dolomieten wil doen. Nu heb ik van twee ervaren wielrenners twee verschillende adviezen gekregen. De een zegt ga meer trainen op een zwaar verzet met meer weerstand, dan bouw je kracht op. En de ander zegt ga meer op souplesse trainen, hogere cadens dan heb je die kracht niet nodig... Wellicht dat er een kern van waarheid in beide zit maar wat zeggen jullie?

Thanks!

Veel trainen met hoge cadans lijkt mij weinig zinvol en verbetert vooral je conditie, wat aan de andere kant natuurlijk wel weer zinvol is. Met een zwaar verzet fietsen komt dan weer meer overeen met klimmen, maar ik zou zeggen gewoon meer klimkilometers maken. Had je echter wel genoeg (suikers) gegeten en gedronken?

Beide vormen van klimtraining bestaan. De klimtraining met lage cadans (40-60) zijn bedoeld als pure klim-krachttraining, uit te voeren beneden je omslagpunt wegens de grote belasting op je spieren en nooit te lang. Klimtrainingen op of boven je omslagpunt voer je nooit met een lage cadans uit, maar met liefst 80 of meer. Anders gaat de boel kapot. Kortom: vele vormen van training, met lage of hoge cadans. Ik zou de boel wat combineren.

Dat je op dag twee uiteindelijk kramp in je kuiten krijgt, heeft gewoon met vermoeidheid te maken (tenzij er iets in je klimhouding, zadelstand verkeerd zit, maar dat zal wel niet). Je spieren trekken het gewoon niet meer. Je kunt twee dingen doen: langzamer fietsen of meer trainen. In welke hartslagzone zat je voornamelijk te klimmen?

Dank voor de reacties. Had volgens mij wel prima gedronken en aardig wat reepjes verslonden.

Hartslag weet ik niet exact (geen meter) maar voelde niet superhoog.

Wat is nou het handigst om hier op het vlakke te trainen of is dat moeilijk te zeggen?
Heb trouwens ook een Tacx, daar regelmatig een uurtje 'klimmen' is misschien nog wel het best als ik niet naar de echte heuvels kan of niet?

Volgens mij kun je op het vlakke ook gewoon tegen de wind inrijden met een zwaar verzet...

begin eens met een meter te kopen: meten is weten!

Op een Tacx kun je prima klimtrainingen doen. Op de Tacx site staan zelfs specifieke klimschema's; die zijn handig om wat inzicht te krijgen in die vormen. Buiten kun je intervaltraining uitvoeren met blokken van 4 tot 20 minuten hard rijden - hartslag in je D2 zone. Of blokken van een aantal tot 10 minuten in D3. Heb je heuveltjes in de buurt, dan kun je als een soort weerstandtraining een x aantal keer zo'n opsprinten. Op de Tacx kun je hetzelfde doen, waarbij je wat beter het klimmen met een klein verzet en normale klimcadans kunt oefenen. Vreselijk, maar wel effectief: 6 a max. 30 seconden sprinten en de minuut rustig volmaken, dan weer sprinten, misschien 5 a 10 keer achter elkaar, naar gelang je conditie. En dan meer van dit soort blokken.

De beste manier om sneller een berg op te rijden volgens Armstrong is: een berg oprijden. Dus.

Misschien is het handig om gewoon eens te rond te kijken op internet of een boek te kopen met trainingsleer. Want er zijn vele wegen naar Rome.

Aangezien "ik" niet elke dag in de heuvels/bergen kan zijn om te trainen pak ik een paar keer in de week
een steile viaduct met een lange en korte "aanloop".
Daar ga ik met een redelijk zwaar verzet (op kracht) dan" tig" keer omhoog.
Hoevaak is afhankelijk van de vorm van mijn lichaam.
Had deze manier ergens gelezen. Normaal doe ik de heuvels/bergen op souplesse
maar vind/vond dat ik op zeer steile, korte stukken kracht te kort kwam.
Misschien niet de juiste maar werkt bij mij uitstekend.