Emoties bij wielrennen

[Kevindish]

Met welke emoties associëren jullie het uitoefenen van de hobby wielrennen?

Om zelf te beginnen;

- gevoel van vrijheid
- avontuur
- grenzen verleggen
- voldoening

[mj]

-kapot gaan
-leeg zijn
-honger

Krijg je als je vaak wat te hard en te ver wil

[Theo V]

Pijn, ergernis, plezier, doelstelling, genot, vriendschap en zo kan ik wel doorgaan.
Het lijkt het leven wel.

[Boerin1963]

Ja zeker het gevoel van vrijheid!
Maar voorral gelukkig.
Ik voel me ontzettend gelukkig als ik aan het wielrennen ben. En dat maakt het zo verslavend voor me. Om gelukkig te zijn moet ik dus fietsen. Ik voel me dan goed, sterk, jonger, en het voelt goed dat ik conditie heb.

[moiventoux]

Fietsen verrijkt je leven

[rbr]

Rust in mijn hoofd

[jpp]

Zoef, zoef, zoef ... mantra ...

[nieuweling]

*tijdens de koers*: waarom doe ik dit?
*na de koers°: Ik heb al zin in de koers van volgende week!

[plantagenet]

Dat is zo breed en soms tegenstrijdig: Euforie....depressie (waar ben ik aan begonnen, waarom ik....waarom)....intens genot....enz

[ophetkantje]

Genot en heel soms frustratie

[waterman]

De roes waarin ik raak, is geweldig. Ik fiets nog steeds om vooruitgang te boeken, maar ook genieten van natuur.
Er komen bij mij een vorm van emoties vrij die het leven waarderen, de kleine dingen. Gedachten tijdens het fietsen
die een bepaalde vorm van emotie opwekt. Een belangrijk aspekt van een emotionele ervaring is dat sporten mij
een vrij en goed gevoel geeft. Ergernissen heeft men altijd wel eens meestal met verkeer tijdens een ronde, maarja
ook dat leer ik steeds beter mee om te gaan. Wellicht speelt ouder worden daar ook een rol bijj. Ook al ben ik nog
best een temperamentvol mens, het word minder met de jaren. Dus emoties zijn er velen, maar de beste is wat ik
heb, het voelen van je lichaam en het vrij zijn, los zijn van veel alledaagse sleur en eigenlijk "on-natuurlijke dingen".
Die emoties wat ik daarbij ervaar zijn verschillend, maar allen van geluk en zaligheid.