Max 2.0 schreef:Vraag me af waarom juist een bewegingswetenschapper het trainen zónder prestatief doel eigenlijk zinloos vindt...?
Een doel werkt altijd als een drijvende kracht op de motivatie. Elk doel is prestatief te noemen, op welk niveau ook! Of het nu een keer de Alpe d'Huez oprijden is zonder te stoppen of het huidige record van Contador verbreken is, in beide gevallen gaat het om jezelf te verbeteren en grenzen te verleggen.
Als je alleen wilt fietsen om te genieten van de omgeving, is dat ook goed! Een fiets en een omgeving is dan nodig en je doel is bereikt, onafhankelijk van welke snelheid je fietst of hoe vaak je wordt ingehaald. Begin je eisen te stellen aan de snelheid of inhalen, zul je daarvoor moeten trainen, en daarmee is er een (extra) doel/motivatie gevonden.

Een prestatief doel hoeft niet altijd de competitie met andere op te zoeken.
liviolivius schreef:
Maar wat is/zijn je eigen doel(en)?
Sportief gezien heb ik een rustig jaar. Ik fiets de Dolomietenmarathon en daar wil ik "
voor mijn gevoel lekker omhoog kunnen fietsen". De MTR wilde ik dit jaar ook weer starten, maar waarschijnlijk ben ik dan in Amerika met het
Human Power Team. Misschien een paar andere tijdritjes.
Maar voor het belangrijkste sportieve doel van dit jaar, ben ik zelf niet sportief actief namelijk de Olympische Spelen. Ik ben bij de nationale roeiploegen betrokken en daar wordt alleen maar voor goud getraind.