De organisatie van Parijs-Roubaix wil komend jaar het Bos van Wallers uit het parcours laten. Niet omdat het er slecht bij ligt; sinds de opknapbeurt in 2005 is er prima over de kasseien te rijden, zeker door de profs. Nee, het probleem is dat de strook na het Bos, die van Wallers, er heel slecht bij ligt.
Volgens de organisatie kan de koers daar echt niet overheen. Dat klopt, zeggen ingewijden. De eerstvolgende strook ligt daardoor op 10 kilometer van het Bos. Te ver, vindt de organisatie.
Heeft iemand aan het koersverloop gemerkt dat de kasseistrook van Wallers er de afgelopen twee jaar ook al niet in zat? Ik denk het niet. Het Bos, het hart van Parijs-Roubaix, moet daarom in het parcours blijven! Vind jij dat ook? Mail dan de tekst Houd het Bos in de Hel! naar p.evelein@volkskant.nl. Ik mail de steunbetuigingen door naar de organisatie.
Houdt het Bos in de Hel!
Heb jij in 2005 gemerkt dat het Bos van Wallers er niet in zat? Dat was toch ook een prachtige editie, zoals altijd eigenlijk.
Parijs-Roubaix valt of staat niet met het Bos van Wallers. Het is altijd een mooi moment als de mijnbouw installaties in beeld genomen worden, je weet dan dat je even bij de TV moet blijven. Mogelijk moeten we die beelden komend jaar dus missen, so what. Verder zijn er wel een aantal belangrijkere stroken aan te wijzen.
Overigens moet het definitieve parcours nog bekend gemaakt worden, 15 december als ik het goed heb.
Parijs-Roubaix valt of staat niet met het Bos van Wallers. Het is altijd een mooi moment als de mijnbouw installaties in beeld genomen worden, je weet dan dat je even bij de TV moet blijven. Mogelijk moeten we die beelden komend jaar dus missen, so what. Verder zijn er wel een aantal belangrijkere stroken aan te wijzen.
Overigens moet het definitieve parcours nog bekend gemaakt worden, 15 december als ik het goed heb.
Jens Voigt has four heart rate training zones: anger, rage, fury and breakaway.
Liefhebbers merken altijd dat het Bos er niet in zit, om de simpele reden dat iedereen uitkijkt naar de passage. Die is zo beladen dat alleen dat al voor extra spanning zorgt. Dat de koers misschien op heel andere plekken wordt beslist, daar gaat het niet om. Het is net zoiets als de Ronde van Vlaanderen zonder de Koppenberg of De Muur. Het kan een fantastische koers zijn, maar je mist een hoogtepunt waar iedereen naar uitkijkt.
Inderdaad, het besluit valt op 15 december. Maar het is een zeer serieus voornemen van de organisatie, hebben bronnen dicht bij de 'bazen' me verteld.
Inderdaad, het besluit valt op 15 december. Maar het is een zeer serieus voornemen van de organisatie, hebben bronnen dicht bij de 'bazen' me verteld.
Wel, dat het bos er eens niet inzit is voor een echte fan misschien net nog spannender. Namelijk, wat gaat het alternatief zijn? waar gaan de groten zich dan wel afscheiden van de kleinen? Parijs Roubaix kan zeker zonder het bos, er zal wel genoeg af te zien zijn. Gent Wevelgem zonder de Kemmelberg zou belachelijk zijn, of Milaan San REmo zonder Poggio ook, maar PR heeft genoeg te bieden en genoeg alternatieven. kortom, oals ze bij os zeggen; "verandering van spijs doet eten"
-
bottecchia
- Forum-lid
- Berichten: 3988
- Lid geworden op: 27 nov 2006 22:38
Vooropgesteld, ik zie de passage van het Bos van Wallers graag in Parijs-Roubaix. Het is de moeilijkste strook uit het parcours en hoewel je er niet kunt winnen kun je er zeker verliezen. Het is de eerste 'vorentscheidung' in de koers. Mijn steun heb je dus in de poging om het bos te bewaren voor Parijs-Roubaix.
Maar er moeten geen misverstanden bestaan over bekende passages in een koers. Ik zie er hier een paar voorbij komen maar kijk eens naar de historie van de klassiekers. Je zult dan merken dat er meer edities zijn gepasseerd zonder die stukken dan met. Dat geld voor de Koppenberg, de Muur en de Poggio. Alleen de Kemmelberg is echt een vast punt in Gent Wevelgem. Oftewel. Zo'n passage kan een prachtige toevoeging zijn maar de koers is nog altijd een stuk groter dan dat.
Overigens liggen er in Noord Frankrijk nog meer dan genoeg stroken hoor. De stichting Les Amis du Paris Roubaix heeft deze stroken in kaart gebracht. Er liggen meer kilometers als reserve klaar dan dat er nu in het parcours zitten. Veel stukken daarvan zijn nu nog te slecht of ze liggen (deels) onder een laag modder of asfalt. Maar wanneer het nodig is kan men dus zo een paar nieuwe stukken aanleveren.
Nietemin stuur ik zo een mailtje ten behoud van het bos!
EDIT
Volgens mij moet je even naar het e-mailadres kijken want ik krijg het mailtje terug: 550 550 "Unknown User" (state 14)
Maar er moeten geen misverstanden bestaan over bekende passages in een koers. Ik zie er hier een paar voorbij komen maar kijk eens naar de historie van de klassiekers. Je zult dan merken dat er meer edities zijn gepasseerd zonder die stukken dan met. Dat geld voor de Koppenberg, de Muur en de Poggio. Alleen de Kemmelberg is echt een vast punt in Gent Wevelgem. Oftewel. Zo'n passage kan een prachtige toevoeging zijn maar de koers is nog altijd een stuk groter dan dat.
Overigens liggen er in Noord Frankrijk nog meer dan genoeg stroken hoor. De stichting Les Amis du Paris Roubaix heeft deze stroken in kaart gebracht. Er liggen meer kilometers als reserve klaar dan dat er nu in het parcours zitten. Veel stukken daarvan zijn nu nog te slecht of ze liggen (deels) onder een laag modder of asfalt. Maar wanneer het nodig is kan men dus zo een paar nieuwe stukken aanleveren.
Nietemin stuur ik zo een mailtje ten behoud van het bos!
EDIT
Volgens mij moet je even naar het e-mailadres kijken want ik krijg het mailtje terug: 550 550 "Unknown User" (state 14)
-
bottecchia
- Forum-lid
- Berichten: 3988
- Lid geworden op: 27 nov 2006 22:38
Scherp! Ik had effe snel copy/paste gedaan en daarmee dat foutje over het hoofd gezien.
Ik ken denk ik alle stroken waar Parijs-Roubaix ooit overheen is gekomen. Ik houd me daar al jaren mee bezig (ben lid van Les Amis de Paris-Roubaix en help zo af en toe mee om kasseiweggetjes op te knappen). Er zijn er inderdaad meer bruikbare kasseiwegen dan de meeste mensen denken, er komen er zelfs weer bij, zoals die van Beuvry la Foret (voor Orchies) een paar jaar geleden: ze worden letterlijk opgegraven, soms zelfs vanonder asfalt.
Het parcours van 2005 (eerste zege Tom Boonen) is een mooi voorbeeld. Daarin zaten allerlei stroken die al lange tijd niet meer waren gebruikt. Het probleem is dan ook niet de hoeveelheid kasseistroken. Het gaat erom hoe het parcours is samengesteld.
Het parcours van 2005 (eerste zege Tom Boonen) is een mooi voorbeeld. Daarin zaten allerlei stroken die al lange tijd niet meer waren gebruikt. Het probleem is dan ook niet de hoeveelheid kasseistroken. Het gaat erom hoe het parcours is samengesteld.
Net als de meeste andere liefhebbers van Parijs-Roubaix, kijk ook ik elk jaar weer uit naar de passage bij Roubaix. Dat is immers een, zo niet het monument van de Hel.
De ASO heeft echter gelijk dat de strook bij Wallers er belabberd bij ligt. Ook ben ik met de ASO van mening dat 10 kilometer tot de volgende strook een te grote afstand is. De schifting die ontstaan kan zijn in het Bos, kan in die 10 kilometer weer grotendeels ongedaan worden gemaakt.
Ik denk dat het dan ook te kort door de bocht is om te stellen, dat het Bos moet blijven. Belangrijker is dat er een goed alternatief gevonden wordt. Zoals Phe zelf zegt, het gaat er om hoe het parcours is samengesteld. Dat alternatief is er zeker met de strook Chemin des Postes, de strook die er ook in 2005 in zat als alternatief voor het Bos.
Wat ik wel graag zou zien is dat de strook bij Wallers aangepakt wordt, zodat toekomstige edities wel weer door het Bos kunnen...
De ASO heeft echter gelijk dat de strook bij Wallers er belabberd bij ligt. Ook ben ik met de ASO van mening dat 10 kilometer tot de volgende strook een te grote afstand is. De schifting die ontstaan kan zijn in het Bos, kan in die 10 kilometer weer grotendeels ongedaan worden gemaakt.
Ik denk dat het dan ook te kort door de bocht is om te stellen, dat het Bos moet blijven. Belangrijker is dat er een goed alternatief gevonden wordt. Zoals Phe zelf zegt, het gaat er om hoe het parcours is samengesteld. Dat alternatief is er zeker met de strook Chemin des Postes, de strook die er ook in 2005 in zat als alternatief voor het Bos.
Wat ik wel graag zou zien is dat de strook bij Wallers aangepakt wordt, zodat toekomstige edities wel weer door het Bos kunnen...
Een van de charmes is nu juist de aanloop naar het Bos. Zitten we dan niet op het puntje van onze stoel? Zoals de renners in de Ronde van Vlaanderen vooraan willen zitten op de Kwaremont, de Molenberg etc.
En wat die 10 kilometer betreft: het kan uitmaken of de eerste strook na het Bos 5 of 10 kilometer verder ligt. Maar het is geen verschil van dag en nacht, zeker als je weet wat er daarna allemaal nog komt. En: de beslssing valt ook wel eens op een 'gewone' weg; Andrej Tchmil begon zijn heroïsche solo, het gevecht met Museeuw, in 1994 op de asfaltweg naar Attiches. Zoals de commentatoren van de VRT al meerdere keren in hun prima reportages hebben gezegd: pas juist op voor de stukken tussen de kasseistroken!
NB: in de jaren 80/90 reed P-R ook over de Chemin des Postes. Dat was de oude, loodzware variant, en pas 20 kilometer verder kwam het Bos.
Die oude variant ging als volgt: in Préseau linksaf slaan naar de kasseien van de de Rue d'Aulnoy-Rue de Préseau (dalend, zeer slecht wegdek), dan aan het einde linksaf de Chemin des Postes (zoals o.a. in 1993). In 2005 ging het vanuit Préseau rechtdoor over de Route de Préseau (asfalt), linksaf Rue de Saultain, linksaf kasseien Chemin des Postes. Ook zwaar, maar minder.
En wat die 10 kilometer betreft: het kan uitmaken of de eerste strook na het Bos 5 of 10 kilometer verder ligt. Maar het is geen verschil van dag en nacht, zeker als je weet wat er daarna allemaal nog komt. En: de beslssing valt ook wel eens op een 'gewone' weg; Andrej Tchmil begon zijn heroïsche solo, het gevecht met Museeuw, in 1994 op de asfaltweg naar Attiches. Zoals de commentatoren van de VRT al meerdere keren in hun prima reportages hebben gezegd: pas juist op voor de stukken tussen de kasseistroken!
NB: in de jaren 80/90 reed P-R ook over de Chemin des Postes. Dat was de oude, loodzware variant, en pas 20 kilometer verder kwam het Bos.
Die oude variant ging als volgt: in Préseau linksaf slaan naar de kasseien van de de Rue d'Aulnoy-Rue de Préseau (dalend, zeer slecht wegdek), dan aan het einde linksaf de Chemin des Postes (zoals o.a. in 1993). In 2005 ging het vanuit Préseau rechtdoor over de Route de Préseau (asfalt), linksaf Rue de Saultain, linksaf kasseien Chemin des Postes. Ook zwaar, maar minder.
-
bottecchia
- Forum-lid
- Berichten: 3988
- Lid geworden op: 27 nov 2006 22:38
Phe schreef:Een van de charmes is nu juist de aanloop naar het Bos. Zitten we dan niet op het puntje van onze stoel? Zoals de renners in de Ronde van Vlaanderen vooraan willen zitten op de Kwaremont, de Molenberg etc.
Mee eens, die kilometers voor een belangrijke passage als het bos zijn boeiend om te volgen. Want als je wil winnen moet je zorgen dat je daar voorin zit. En dat dus al relatief vroeg in de koers. Dat is nu juist ook zo mooi van Parijs-Roubaix. Dat je je als favoriet niet kunt wegsteken tot 10 kilometer voor de streep.